Şu görmezden gelinme ve degersiz hissetme duygusu beni cok öfkeli bir insana çevirdi. Tahammülüm kalması hemen sinirlenen insana dönüştüm. Ve bir yanım eşime benzedi. Resmen eşimin aynısı oldum. Hissizleştim ve umursamaz oldugumu farkettim bir süre sonra. Ama sadece eşime karşı öyle oldugumu farkettim. Çünkü öfkeliyim ona
BU yüzden 14 gündür konusmuyorum. Önceden 3 günden kendi kendime sinirim geçince konusmaya baslardım. Ama bu sefer öyle yapmayacagım. Nereye kadar ve nasıl gideceğini ne yapacagını görmek istiyorum.Ona göre bir konusma yapacagım kendisiyle
Çok sevindim toparlamıssınız. Eşim allahtan yemeğe gelmemezlik yapmıyor ama yemekten sonra hemen oyuna atlıyor. Depresyonda oldugunu düşünmüyorum pek. İş arkadaslarıyla arası iyi. İşini seviyor musun memnun musun dediğimde evet diyor. Hatta işinde yükselme planları yapıyor.Sertifkalarını almaya calısıyor falan.
Çok iyi anlıyorum.Hep beni suçladı tahammülüm kalmadığı için.Benim bide eşime değil genel hayata tahammülüm hevesim vs kalmamıştı içim ölmüstü
Belkide bahaneydi bilmiyorum.Niye oynuyorsun bu kadar diye sorardım içimden geliyor bana zevk veriyor vs derdi çok zoruma giderdi resmen beni istemiyor diye düşünürdüm içten içe.Bu arada hangi oyunu oynuyor
Sizin eşiniz bir de tartısıyormuş sizinle sanırım. Benim eşim benle hiç tartısmıyor bile. Sessizce beni dinliyor. Hatta genelde oyun oynamaya devam ediyor dinlerken. Tartısmaya dahil olmuyor. Hep sessiz.
Ya gerçekten okuduklarıma inanamıyorum. Bi de eve gelip bu adama yemek yapıyor ve yediği için memnun oluyorsunuz. Anne olmuşsunuz.
Valla steam de ki oyunları oynuyor. Bir sürü var hesabında. Bilmiyorum ki hangisi. Bana da eşim diyor ki stresimi kafamı dagıtıyorun oynayarak. Bazen iştrn gelince yalnız kalmak istiyorum diyor. Zaten yalnız gibi yasıyor daha ne istiyor anlamadım
Yediği için memnun olmaktan değil. Eğerr yemeğe de gelmese ben iyice cinnet geciririm manasında söyledim.
Yok yartismazdi.Aslinda içten içe biliyormuş vicdan azabı falan cekiyormus ama işte bunları hep sonradan söyledi.Bahane ya bunlar benimki de hep aynı seyleri söylerdi stresini atıyorum diye sanki bana dünyayı yonetiyor.Bunlar hep ağız kapatma.Hep derdim bir gün bu evde seni ve bilgisayarını yalnız birakacagim diye öyle de yaptım.Hatta beni aradığında niye uzuluyorsun istediğin hayyat bu değil mi bilgisayarına sana mutluluklar diyip yüzüne kapamistim
Köpekler kediler ve eşinizin kölesi gibi olmuşunuz. Konuşacak sohbet edecek kimse yok hayatınızda bunların hepsi hizmet bekliyor, yemekleri hazırlanacak temizlkleri yapılacak vs vs. İnsanın kendisine yaptığı eziyeti kimse yapmıyor. Eşinizin arkadaşları var sosyal hayatı var onun keyfi yerinde. Hayatınızı kendi kontrolünüze alın kendinize uzaktan bakın.
Tam da anlattıgınız gibi düşünüyor ve hissediyorum.bir de ben gurbetteyim. Çevrem yok hala. Arkadaslarım yok burada.Eşim de böyle olunca daha da yalnızlastım.Hele bir de üstüne tartısma cözülsün diye caba göstermediği zaman daha da kötü hissetmeye basladım. Tabi ki baska zoruna giden konular da var degersiz hissettiren. Zaman için de birikimi var içimde birikti hepsi. O dönemlerde de onu karsıma alıp davranıslarından dolayı ne hissettiğimi anlatmıstım. Dayanamauyıp aglamıstım hatta.
ben de çok oyun oynarım ama şu da var mesela, oyun oynarken yanındaki kişiyi de katabilirsin bi süre. ben mesela yanımdaki arkadaşlarıma diyorum gel kız iki tur sen uçur şunu vs diye. oturtuyorum. ya da iletişim kurabiliyorum oynarken. millet yayın açıp para kazanıyor sonuçta. full odak da gerektirmiyor. bu olaydaki erkek kişisi film açtığında bile çağırmıyormuş ki karısını.
Ben de düşünüyorum mesela işi gücü oyunla ilgili olsa para kazanıyor olsa ordan gelir saglıyor olsa neyse derim belki. Ben oynamasına karsı değilim. Ama dozunda olmalı.hatta ben sıkan bir kadın da değilim. İstediğinde erkek arkadaslarıyla görüşüp bir yerlerd ebir sey içebiliyor.Saygı duyarım. Eger ben cıksam dısarı o da saygı duyar alanıma. Ama bunlar dozunda olmalı sonucya bekar değil artık. Ve düşünüyorum eger bana surat asan eşim olsaydı. Ben 14 günü bırak 2. Gününde baktım hala bir sey yolunda değil giderim üstelerim konusırum çözmeye calısırım sorunu. Ben yapabilirsem eger hala, o neden yapmıyor diye durup düşünüyorum. Ve aklıma bir tek, benim kadar deger vermediğini düşünüyorum.Bu değer verme durumu düzelir mi geri gelir mi? Bilmiyorum. Ona sorsam beni seviyor deger veriyor. Ve ona sorsam ilişkimiz de hiç sorun yok hersey yolunda taa ki ben bu hissettiklerimi ona söyleyene kadar.Zamanın da ben de onunla oyun oynamayı denedim. Ama oyun oynamak benlik değil.Önceden film izlerdik birlikte evde bile olsak.Neden benimle kınusnaya gelmiyorsub tartısma sonrasu diye sordugumda. Eşim benim hala sinirli göründüğümü söylüyor bu yüzden gelmiyormuş konusmaya.Hatta işten sonra stresini oyunla attıgını kafasını dagıttıgını söylüyor. Bazen de yalnız kalmak istediğini söylüyor işten sonra. Gecen gün iş arkadasınun iş hakkında canı sıkkındı dışarı cagırdı gitti arkadasını teselliye konusmaya. Ama ben 14 gündür konusmuyorum hiç gelip sorun nedir diye çözmüyor. Bu cok agrıma gidiyor. Bu arada ilişki de baskın taraf ben oldum hep. Anlamadın konusmaya mı korkuyor. Ne geciyor aklından ne hissediyor. Ona hep güzelce diyorun, ne düşünüyorsan,hissediyorsan bana söyle içinde tutma diyorum. Bana içindeki leri tam söyleyemiyor gibi geliyor. Tartısamıyoruz bile. Hep sessiz duvar gibi ben tartısırken tek basıma tartısıyorum.Keske tartıssa içindekileri söylese diyorum kendi kendime. Bu kadar cıkmaza düşmezdim o zaman.
O zaman evlenmeseydi
değer vermemek budur evet diyemem ben size. ancak şunu söyleyebilirim ki size karşı kendi işine nasıl geliyorsa davranıyor. işine gelmiyor gönlünüzü almak uğraşmak bu yüzden mantıklı görünen bahaneler sıralıyor.
