Eşim bıkmış

hepinizin yorumlarını saçma buldum. gerçekten hiçbiriniz ciddi anlamda sorun yasamadiniz ki böyle yorumlar yapabiliyorsunuz. hiç mesela bebeğinizi kaybetmediniz, hiç ailenizden çok yakın çok sevdiğiniz birini kaybetmediniz,, hiç bir zaman size ciddi anlamda mobbing yapılıp iş şiddet mahkeme boyutlarına gelmedi. hiç kocanizi yoğun bakım kapısında ölecek diye beklemediniz ki böyle hedonist yorumlar yapabiliyorsunuz.
 
Bir de ben her sorunumu kendi başıma halledip sürekli evde eşime gülücükler saçamıyorum, ya da ciddi bi konu varsa kafamda birşey yok gibi davranamıyorum gerçekten ne yapacağımı şaşırmış durumdayım
 
ÜNide bi arkadaşım vardı 2 hocayla sorun yaşadı birsürü sorunlar vs oldu şikayetler cimere yazmalar delil toplamalar hepsine yardimci oldum üstelik aynı bölümde bile değildik yaklaşık 1.5 2ay sürekli boş anlarımda bu konuyla alakalı yardım ettim ama bir yerden sonra o kadar bunaldım ki içimi sıkıntı basıyordu sanki olayı ben yaşıyor gibiydim ve geceleri bile bu olayları düşünmekten stres olup uyuyamıyordum.. yani diyeceğim o ki sürekli konuların devam etmesi insanın modunu düşürüyor hayat kalitesini etkiliyor ve dönüp dolaşıp durum yine size yansıyor..
 
Bu hayatta başımıza herşey gelebilir ve bazen de üst üste gelirler. İnsan herşeyi arkadaşına anlatamıyor. Bu durumda gerek rahatlamak gerek teselli veya çıkar yol bulmak için eşimizle paylaşırız bundan daha doğal ne olabilir ki. Hayat günlük gülistanlık değil. Sadece iyi günleri paylaşacaksam arkadaşlarımla paylaşırım. Ama eş herşeyden daha fazlasıdır. Düşünsenize içinizde fırtınalar kopuyor aman eşim benden bıkmasın diye maske takıp gezmek zorunda kalıyorsunuz hayat ne kadar çekilmez olurdu. Benden bu zamanda bıkacak olan eş bir zahmet az ötede eğlensin
 
Kötü dönemler olur ve her şey üst üste gelebilir. Genelde böyle olur hatta, dibi görene kadar dert dert üstüne biner. Böyle zamanlarda destek olmayan insandan hayır gelmez.
Bu zor dönemler haricinde de sürekli negatif olursun, hep dert yanarsın, olumsuzsundur. O zaman eşin haklı derim. Şimdi haklı diyemem. O kötü döngüden çıkana kadar destek olacak sana. Kötü gün dedikleri işte tam olarak bu anlattığın süreç. Benzer şeyler yaşadım ve boşandım. Çok zor zamanlarımda dinlemedi, duymak istemedi, umursamadı. Sonunda tekmeyi yedi.
 
İş yerindeki sorunlar beni bağlıyor diye düşündüm, ailemle ilgili olana da şok olduğum için paylaştım herşeyi saklamam mı gerekirdi inanın anlamıyorum, eşimiz yakınımız değil mi

Sorunlar neydi?

Ben asla aile ve işyerimdeki sorunlarımı konuşmam. Kimseyle.

En yakin arkadaşlarim nerde çalıştığımı bilir ama tam olarak ne yaptığımi bile bilmezler.

Eşimlede fazla paylaşmam.
Bende şuanda büyük değişiklikler yaşıyorum (iş yerinde). Kisa bir update veriyorum ve konuyu kapatiyorum.

Konuştukça negatif enerji büyüyor ve evin titreşimi değişiyor. Ne gerek var? Allaha sığının, su akar yolunu bulur. Biraz incinizde yaşayin ve olumsuzluklari (bakış açınız olumsuzluk olarak gösteriyor) büyütmeyin.
Belki herşey daha iyi olacaktır?!
 
Ben de genelde kisa kesiyorum ama artik oyle bir olaya evrildiki bizim durum, bir sorundan bahsetmeye baslayinca bir sure sonra gereksiz sekilde espriler yapiliyor Birazcik olayin ciddiyeti azaliyor insan rahatliyor o durumda.
Zaten erkeklerin en uygunsuz zamanda sacma sapan espri yapma yetenekleri diye bir olay var.
Ben de alistim artik
 
Eşiniz yakınınız diye işyerindeki her sorununuzu eve yansıtamazsınız,yok öyle bir evlilik,yok öyle bir dünya. Herkesin kendi stresi kendine yeter,bir de evlilikte bu meseleyi kimse çekmek zorunda değil. Sağlık konusunda haklısınız ama asla iş sorunu dinlemek için evlenmez kimse
 
İnsan bir şeyler anlatmak istiyor rahatlamak destek görmek istiyor. Ancak karşı tarafı da anlamak gerekiyor. Sizin ailenizin problemleri yüzünden neden gerilsin huzuru kaçsın konu sizinle alakalı değilse sizin ailenizdeki her hangi bir bireyin sorunu onu pek ilgilendirmez. Tersini düşünün eşinizin ailesindeki bir sorunun sizin çekirdek ailenize yansımasını ister misiniz? Bazen bir yabancıya anlatmak insanı çok rahatlatıyor. Böyle durumlarda bir psikoloğa gitmenizi öneririm. Tahmin edemeyeceğinizden çok rahatlayacaksınız.
 
Ben çoğunlukla yaşadığım sorun çözülmüyorsa konuşmak bile istemiyorum. Bir kere konuşup konuyu açıklayıp haberin olsun böyle böyle diyorum ve üstüne konuştukça asıl ben bunalıyorum kendimi kötü hissediyorum. Eğer karşımdakinin o sorunu bana vereceği akıllarla çözebileceksem uzun uzun konuşurum. Buraya da mesela illa ki birileri bir yol yordam bulduğu için konu açıyorum. Bu kişiden kişiye göre değişir.

Biz eşimle arada rakı masası kuruyoruz sırf dertleşmek için, kendisi de genelde pozitif biri olduğundan o masada dökülüyor mesela sonrasında normal hayatımıza devam ediyoruz bazen o masada çözüm buluyoruz öyle devam ediyoruz. Eşinizle daha orta noktada buluşmalısınız bence. O da dümdüz yaşamıyor hayatı sonuçta, illa ki onunda küçük büyük sorunları var. Biraz da karşılıklı olmalı bu destek hali.
 
Bu surecler cok baska bi süreç ya sız ıyı mısınız? Allah korusun kimsede yaşamasın ayrıca .
 
+1
 
Yoo yasadik. Biz kocamla bir kac yil ayni evin icinde yasayamadik, islerimiz yuzunden, babam kanser oldu, onun babasi seker komasina girdi. Ben is yerinde cok sorunlar yasadim, is bulamadim, korona zamani neredeyse 1 sene yanyana gelemedik. Kendisi evde tek basina bunalima girdi. Ben issizim o isini kaybetme noktasina geldi. Bir cok konu atlattik. Ama sabah aksam yatip kalkip surekli birbirimize sikayetlenmedik. Ya da bir gunde birimiz surekli durmadan sorunlardan bahsedip de otekinin sorunlarini yok saymadi.
Konusulur, birbirimize moral verilir ve konu kapanir. Sonrasinda da sorunlari cozmek icin geregi ne varsa yapilir. Yapamadigimiz noktada kabullenilir oturulur.
Kaldiki ben parasiz kaldim, ona belli etmedim uzakta uzulmesin diye. Annemden istedim ara ara mesela.
 
Sorması ayıp kaç yaşındaydınız evlendiğinizde ? Kaçıncı senede bu iş sorunlarını yaşadınız ?
 
İş yerindeki sorunlar beni bağlıyor diye düşündüm, ailemle ilgili olana da şok olduğum için paylaştım herşeyi saklamam mı gerekirdi inanın anlamıyorum, eşimiz yakınımız değil mi

Yukarda alıntladığım mesajınızda yaptığınız gibi, bir uçtan bir uca dramatik savruluşlara ne gerek var Allah aşkınıza..
Ne herşeyi saklamanız gerekiyor ne de adamı bunaltmanız gerekiyor.

Diyorsunuz ki, sağlık problemlerim oldu, çok destek oldu...
Yani adam, bu manâda kötü bir adam değil.
Sadece sıkıntı şu, sizin her istediğiniz konuda ve sizi tatmin edecek şekilde destek değil adam.

Bakın şöyle yazmışsınız :
"...kendi fikrini söylüyor devamında benim konuyu kapatmamı istiyor. Ben konuşmak istiyorum teselli edilmek istiyorum daha çok destek olsun istiyorum."

Siz adamdan, aynı konu üzerinde sizi tatmin edecek süre kalmasını, belki iki kadın arkadaşın yapacağı gibi konunun orasını burasını döne döne konuşmasını, size hissettiğiniz rahatsızlık duygusunu unuttarana kadar buna devam etmesini bekliyorsunuz .

Oysa adam o adam değil, aylar önce bunaldığının sinyalerini vermiş, şimdi de bıktım demiş adam.

Bugün halâ, öyle olması böyle olması gerekmez mi deyip, kafanızdaki şablonlarınızı karşınızdaki adamın üstüne dikmeye çalışacağınıza, bir nefes alıp bakın karşınızdakine, adamı tanıyın... Gördüğünüzü beğenirseniz kalır, beğenmezseniz gidersiniz. Ama adamı, hayal ettiğiniz koca şablonuna doğru çekiştirerek getirmeye çalışarak, olmayınca sikayet ederek bir şey elde edemezsiniz.

Daha 8-9 aylık evlisiniz. Bakın aşağıdaki mesajlarınızı 29 Temmuz'da yazmışsınız.
Üç buçuk ay önce.

Kolaylıklar dilerim. Umarım ortayı bulabilirsiniz.


5 aylık evliyim ve Eşimle 2. Evliliklerimiz.
Sık tartışıyoruz ve tartışan sadece bizmişiz gibi düşünüyorum, Allah aşkına evli herkes tartışıyor mu.
.eşim kendi kendine kalmak istiyor ben daha paylaşımcıyım
Ben daha paylaşımcı olduğum için sorun yaşıyoruz sanırım
Onu kaybetmek istemiyorum, benden bunaldığını fark ediyorum.
...
Galiba bunda başarılı değilim her konuyu çözmeye çalışıyorum her konuyu konuşmaya çalışıyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…