bilemedim. tabii ki esler birbirine endiselerini, streslerini anlatacak. bundan daha dogal ne olabilir ki?
ama her seyin bir dozu var.
benim arkadasim 14 senedir ayni yerde calisiyor. 14 senedir nefret ediyor. maasi az, mobbingin alasini görüyor, ciksa cok daha iyi bir ise girecek kadar deneyim sahibi. ama cikmiyor. 14 senedir bana ve ailesine, 10 senedir de kocasina anlatip duruyor. ama sadece yakinarak. cok daha iyisini hakettigini söylüyor ama tazminatini yakip cikmaya cesareti yok. onu da kovmuyorlar herseyi yapan kilit bir eleman. ayni seyleri, yeni sorunlari, burada harcandığını, onunla ayni yerden mezun baska birini aldığı maasi, is yerindeki sorunlari anlatip duruyor. bir de olsn olaylari isimlerle anlatiyor ayse soyle dedi, Fatma ayagimi kaydirmak icin boyle yapti, melike hanima çıktım falan. oysa kimseyi tanımıyorum o isimler vs vs havada ucuyor yani. anlatsin rahatlasin diye dinliyorum sadece. anlamaya calismiyorum
o da kocasından benzer bir tepki alip soğumuştu. ama kocasina haksiz diyemedim.
siz de gercekten negatifi basip duruyorsaniz bir sure sonra esiniz de bunalmış olabilir.
o yuzden eniste yüzde yuz haksiz, boyle evlilik mi olur vs demeyecegeim.
hastalik konusunda da cok gecmis olsun ama hastalıktan konuşmak da insanlarin yoruyor.
puff ne diyim, insana kendinden baska dost yok. sen en iyisi paylasmayi biraz azalt. ya da kok aile sorunlarini ablanla konus rahatla. isle ilgili sorunlarini isten birileriyle - ayrilmis dostlarinla konus. tek kisiye butun sorunlari anlatma