Merhaba arkadaşlar..
Ben artık inanın hepsini geçtim para çekmesi,alkol alması, hatta aldatması bile hiç biri önemli değil.Sorun şu ki yani sorunum benim bütün bunlara rağmen neden ayrılamıyor olmam. Barışmamızın üzerinden nerdeyse 9 ay geçti ve biz 6 aydır küsüz bana ne bir eş olarak koca olmayı bırak bir insan olarak bile hayatıma bir katkısı yok.zarardan başka. sanırım ciddi anlamda psikolojim bozuk ve yaşama sevincimi kaybettim. Hiç bir şey yapamıyorum hiç bir şeyden zevk alamıyorum. hersey anlamsız geliyor. Aslında durumumun farkındayım taa en başından beri. Hani geri dönerkende mükemmel bir şey beklemiyordum. Peki ben neden bırakamıyıorum. Ciddi anlamda iki kez denedim.Evi terk ettim hatta şehri terk ettim ve aynı kargaşanın içine geri döndüm. Bu nasıl bir psikolojidir. GEçen yıllarda aile danışmanlığı yapan iyi bit psikoloğada gittim. şuan ise başladığım noktadayım ve her defasında gücümün ve yaşam sevincimin azaldığını hissettim. Sanki şuan bitmiş gibi hissediyorum. Hayalleri olmayan umudu olmayan biri gibiyim.Çalışmak zorunda olmasam evden bile çıkmam. Her şey gereksiz gibi geliyor. önceki halimi bilseniz hayat dolu kendini geliştirmeyi seven mutlu olmak için bir şeyler yapabilen biriydim. Bu yeni halimi tanıyamıyorum bilmiyorum yaşla mı ilgili? Yeniden ev bakmaya başladım. Sanırım geldiğinde yine bitecek bu iş ama içimden bir ses bağırıyor "yeterrrr yoruldum kabullen böyle devam et " diye. Gerçekten çok yorgunum. Ne yapacağım ben???????????????
