ben de çalışan bir kadınım. eşimle daha evli ya da nişanlı değilken bile her harcamamızı birlikte yapardık, evlendikten sonra da öyle devam etti. para ortada toplanır, birlikte harcanır, bence evlilikte olması gereken odur. benim annem de çalışan bir kadın, maaş kartı hep babamda dururdu, babamdan harçlık alırdı vs vs 30 yılın sonunda annem suçlu ilan edildi, savurgan oldu adı. babam dayıma falan öyle anlatmış :) tam bir ergen davranışı bana göre... neyse diyeceğim o ki ben annemin kartını verme davranışını hata olarak gördüm ve aynı hatayı yapmamak için çabaladım. sonuçta nasıl alıştırırsan öyle gider. benim kartın senin kartın ayrımı yok eşimle aramızda çok şükür. ama şahsi düşüncem evet her şey ortak olmalı, benim senin ayrımı olmamalı, ama bir yerde de belli belirsiz bir çizgi ile ayrılmalı bazı şeyler. bence sen de o ayrımı yapmaya başlamalısın. arkadaşların da dediği gibi bebeğini bahane olarak öne sürebilirsin, sonuçta bebek demek masraf demek ve biraz para biriktirmek en iyisi... ha nolur bir gün surat yapar iki gün surat yapar sonradan alışır, nasıl bu parayı yönetme durumuna alışmış buna da o şekilde alışır. sadece biraz zaman alır ve psikolojik olarak da biraz zorlar. yani başta zorlanırsın ama sonradan da iyi ki zorlanmışım dersin. sadece sabret ve duruşundan ödün verme...