Eşim bebekten sonra çok değişti

gkulata

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Temmuz 2022
481
703
28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.
 
28 gün öncesine kadar böyle değilmiş, o yüzden fevri davranmayın şimdilik bence.. Oturup sakin bi şekilde konuşup birbirinizi anlamaya çalışın.. Baktınız böyle devam etmek istiyor, kendinize ve bebeğinize konsantre olun sadece, ileride ne yapacağınızı düşünürsünüz.. ama şunu bilin ki çocuk için bi erkeğe katlanılmaz..
 
evet ilgileniyor yani tamamen ilgisiz değil ona karşı. Gece benimle birlikte uyanıyor beslemek için. Akşamları ilgileniyor altını alır besler uyutur.
Hızlı hareket etme. Bırak bebek toparlansın büyüsün biraz. Şimdi ayrılırsan tüm yük üstüne kalacak. Ne kadar ilgili baba da olsa evleriniz ayrıldığı an sorumluluk yükü onun üstünden kalkacak bekar gibi hayatına devam edip sen bebekle ilgilenip hayatı kaçıracaksın tek başına.
1 yıl müddet ver gözlemle bir bak. Bebekle ilgilensin bol bol baksın
 
Önce bi sakin olun boşanma fikrini de aklınızdan çıkarın. Bazen psikolojik olarak erkekler de lohusa psikolojisine girebiliyor doğumdan sonra, bununla ilgili bir çok araştırma var okumanızı tavsiye ederim. Onun da hayatı, sorumlulukları değişti sonuçta. Şu süreçte bence çok uzatmamaya ve kırıcı olmamaya çalışın, ona istediğin alanı verin ve zamana bırakın. Bunlar olağan şeyler her evlilikte bazen inişler olur ama her fırsatta boşanma kelimesinin ağızdan çıkması laçkalaşmaya neden olur, üstelik bunu başka birinin yanında yapmakta ekstra kırıcı bi durum. Bence eşinizden siz bu konuda bi özür dileyin, sonra ona zaman verin, eminim o da pişman olup özür dileyecektir.
 
Çocuğun bütün derdini analar çekmesine rağmen erkeklerin alan istiyorum tribini boğarak öldürmek istiyorum.Coğalmayalım o zaman senin lanet soyun dünyadan yok olsa bir sey eksilmez
 
Vallaha 3 lohusalik geciren biri olarak sana tek tavsiyem: frene bas. Sen nasil anne olduysan o da baba oldu. Kavgalarin olmasi ortami cok germis. Ama esim bana "Ben bosaniyorum" dese bende bozulurum, cünkü o laf ölye ortaya gercekten ciddi degilse atilmamali. Biraz zaman taniyin, ortalik bir yatissin. Evde birileri varsa gönderin. Kimseyi de iliskinize karistirmayin. Ilk bebekse aile icinde delirenler oluyor. Ilk bebegimde ki olaylari bir düsünüyorum da simdi komedi gibi geliyor, ama zamaninda acayip sinir olmuştum. Siz siz olun bosanma lafini önce bir rafa kaldirin. Bebeginize odaklanin ikinizde. Oyun da oynasin, ama sizi ve bebegi de ihmal etmesin. Bebekle ilk sene nasil gecse evlilik öyle devam eder derler. Ilk seneniz zehir olmasin. En cok da bebeginiz icin. Hayirli olsun bebis bu arada ⚘️
 
Öncelikle sağlıkla büyüsün bebeğiniz Şuan lohusalık sebebiyle hormonlarınız nanay olmuş vaziyette :) o kadar iyi anlıyorum ki sizi biri yanımda of dese öldüresim gelirdi :) Erkeklere babalık duygusu çocuğu kucağına alınca yükleniyor. Onun öncesinde yani hamilelik sürecinde bir çok şeyin farkında olmuyorlar genelde. Eşiniz muhtemelen aniden değişen hayata adapte olmakta zorlanmış olabilir. Düşünün iki sene rutin bir hayat varken, şimdi yeni bir kimlik daha eklendi, anneniz kendi annesi sizde kalıyor ister istemez konfor alanlarınız düzeniniz değişti. Biz annelik iç güdüsü ile her ortama uyum sağlarken erkekler bu konuda biraz acemi oluyorlar malesef. İşin özü şu ki şuan lohusalık dönemindesiniz, sakin kafayla düşünebilecek bir durumda değilsiniz. Şu süreci atlattıktan sonra bir şeylere karar vermeniz bence en doğrusu. Tabi karar sizin.
 
Kendime alan istiyorum derken? Çocuğu dokuz ay karnında taşıyıp, o dünyaya getirmiş, aralıksız emziriyormuş gibi konuşmasın.
Klasik çocuğu tamamen annenin sorumluluğu olarak gören, ondan doğal olarak katkıda bulunması istenince sapıtan erkek modeli. Sizin alanınızın onunkinden bin kat daha fazla işgal edildi.
 
Maaşın 2 katı oyun ne oyunu?
Ya böyle uçak simülasyonu için xr gözlük ve koltuğu bilgisayarı vs bir dünya gereksiz bir kere kullanıp kenara atılacak masraflar
Sıkıntın nedir sen mi lohusasın ben mi deyin. Acele karar vermeyin, şirazesi kaymış. Bebeği istemiyor muydu acaba?
Bebek korunmaya rağmen oldu ama o hiç istemiyorum psikolojisinde değildi. Şu anda da seviyor bebeği ilgileniyor.
 
Annenizle niye kavga etti? Olaylar ordan çıktı galiba. Onu bi bilelim.

Annenizle tartışma sebebi neydi?
Bebeğim prematüre doğdu beslenme sıkıntısı yaşadı. Bir doktor anne sütün yetiyor mama verme dedi diğeri mama ver şekeri düşmüş ölüyor dedi bir başka doktor ikisini de ver dedi.
Bebeğin şekeri düştü böyle baygınlaştı gibi oldu sonra herkes “ben demiştim benim dediğimi niye yapmadınız bebek ölüyor” diye panik oldu. Benim haricimde herkes kavga etti yani. Annem kalp krizi geçirdi (öfkelenince tetikleniyor, eşim bunu bilmesine rağmen tartıştı annemle onu da affedemiyorum) o da kendini çocuğum ölüyor sandım ne yaptığımı bilemedim diye savundu çok özür diledi sonrasında. Ama olaylar bu noktaya geldi.
 
Eşinizde o an paniklemiş ve sonrasında pişman olup özür dilemiş neden uzadı daha sonra bu konu? Siz neyden dolayı boşanacam dediniz umarım bu saçma kavgadan dolayı değildir.
Lohusalık dönemini atlatana kadar bekleyin bi karar vermeyin şuan ikinizde sağlıklı düşünemiyorsunuz. 28 gün olmuş gönderin yanınızdakileri bebeğinize ikiniz bakın o bunu dedi şu bunu dediye girmeyin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…