Eşim anormal derecede ailesine bağlı, çocuktan sonra değişir mi ? Çıkmazdayım lütfen fikir verin 🥺

Şüphelendim ama boyutun böyle olacağını bilemezdim kim her gün aramadı vs diye sorun çıkarır ki akla mantığa sığmıyor. Evliliğim düzelecekse düzelsin istiyorum eşime terapi almasını istedim başladı da suçum nerde kurtarılacak mi şey varsa kurtarmak istiyorum yoksa bebeği de istemiyorum zaten şu şartlarda C cameronhowe
 
Annesi 59 babası 65 yaşlarında. Zaman tanıyorum imkan tanıyorum seçenek sunuyorum çaba var ama icraat yok malesef biz hep ailesinden trip yiyoruz onları mutlu etmeye çalışıyoruz @begumbbg
Valla kocanız da siz de pasifsiniz.
Evliliğin ilk zamanları böyle bir güç savaşı oluyor. Siz dişinizi göstermemişsiniz.
Her gün aramayacaksınız. Sitem ederlerse de aramayacağım diyeceksiniz. En fazla ne olur. Küssünler. Kör istedi bir göz Allah verdi iki göz diyeceksiniz. Ama sizin eşiniz bu tavrın arkasında durmayacak. Ondan yapamıyorsunuz.
Kendi adıma çocuktan önce tavrımı gösterdim. Oma rağmen lohusalıkta sınır ihlali yaptılar, büyük bir kavgayla kayınpederle küstüm. Bana gelemiyorlar. Ben de yılda 2-3 kere 5 günü aşmayacak şekilde kalıyorum. Torunlarını 15-20 gün gördüklerine şükrediyorlar. Kocam ve ben pasif olsak ama tepemize çıkacaklardı.
 
Sizi anne babasına kul köle etmiş. Çocuğunuz olursa bir de onu edecek. Asla sağlıklı bir ruh haline sahip olmayacaksınız. Bu ağlamalarınızı normal görmüyorsunuz değil mi? E neden böyle bir ortam da çocuk büyütmek için çabalıyorsunuz.
İnsanlar mutlu olmak için evlenir. Elbette kök aileye de saygı sevgi önemli de o bu değil. Çocuktan önce düşünmeniz gereken başka konular var.
 
Evet söyledim arama diyor o da. Evet belli bi noktadan sonra öyle zaten aman yapayım da sussunlar aman surat yapmasınlar da derken kendimi onların Askeri olmuş olarak buldum M Marjolein
 
Çocuktan sobra da değilmeyecek eşiniz. Muhtemelen çocuk bahanesiyle daha da fazla yer kaplayacaklar hayatınızda. Eşiniz de her gün sizin annenizi ve babanızı arıyor mu? Aramıyorsa yarından itibaren aratın. Annenize ve babanıza söyleyin aramadığı günlerde eşinizi arayıp daralsınlar.
 
Terapiye başladığı için ve aksatmadan girdiği için umudum vardı açıkçası ama ya düzelmeyecek ya da zaman alacak Laale benim bu süreçte ne yapacağıma karar vermem gerekiyor
 
Çok haklısınız içten içe eşimin bizi koruyamayacağını bile düşündüğüm oluyor daha kendi büyüyememiş annesinden kopamamış ama değişmez mi ya bir insan evliliği için değişmez mi önceliğini kurduğu ailesi yapamaz mı çok mu şey istiyorum Pamukannesi83
 
Kesinlikle değişmez bunun örnekleri benim çevremde o kadar çokki hatta biride kızkardeşim malesef lütfen yanlış anlamayın ama hayatım boyunca sizin gibi düşünen insanları anlayamadım eşiniz ailesiyle arasına gereken mesafeyi koyamıyor ve sizde ödül olarak çocuk yapıyorsunuz ne zannediyorsunuz peki çocuk olunca değişecek mutlu olucam öylemi hayır ozaman mecburiyetinizde artacak birşeylere kolayca sırtınızı dönüp gidemeyeceksiniz şimdiden bıkmışsınız birşeylerden çocuk olunca tahammülünüz dahada azalmayacakmı yerinizde olsam şuan için kesinlikle çocuk düşünmezdim.
 
Kendi hayatini berbat etme sucu sende, cunku her sey goz gore göre gelmiş, devaminda olanlara baş kaldirmak mucadele etmek yerine aman ağzımızın tadı kaçmasın ali riza bey diyip her seye eyvallah etmişsiniz. Hicbir kadin boyle bir hayati hak etmiyor malesef. Ve aile bile olamamisken cocuk konusunda israrci olursaniz o çocuğun buyuyecegi mutsuz ortamin, sagliksiz aile iliskilerinin onda birkaacagi hasarin da sorumlusu sizsiniz. Bu kadar bile bile lades olmaz cunku. Kocam da kocam aman kocami kaybetmeyim de cocuga ne olursa olsun kafası sağlıklı mi?
 
Yapamam gibi geliyor çok böyle kararlar aldım en fazla iki üç gün aramadım sonra ya hastalık ya düğün bi şey oluyor yüz yüze görüşmek zorunda kalıyoruz. Bir de sanırım onlara çok çok iyi davrandıkça eşimle daha iyi olacağım gibi düşündüm hep ama elimi verdim kolumu kaptırdım şu an çok çok çok iyi olmak bile onları mutlu etmiyor. Etrafta parmakla gösteriyor herkes beni herkes benim yanımda kayınvalideme benimle ilgili övgüler sıralıyor teşekkür etmekten utanıyorum tüm bunlar yine yetmiyor bu kız bize bu kadar iyi deyip yetinmek yerine fazlasını istiyorlar.
Açıkçası eşim diğer kimseler gibi değil yani o görüşmeler olmayacaksa ya da küseceksem tamam ben tek giderim demez ortada evlilik kalmaz çok net. İlerleyen süreçlerde çocuğum olmayabilir öyle mi durum var. Ya da net kararımı koyup bundan sonrası tufan deyip öyle denemek lazım bir de nasılsa boşanacaksak öyle de boşanacağız böyle de Donya
 
Terapiye başladığı için ve aksatmadan girdiği için umudum vardı açıkçası ama ya düzelmeyecek ya da zaman alacak Laale benim bu süreçte ne yapacağıma karar vermem gerekiyor
Evet kararı verecek olan sizsiniz.

Onlar yani eş ve eş ebeveynleri hayatlarından memnun görünüyor.

Kaç tane kadın bu tarz evliliğe devam eder ki?

Hazır kabul edeni bulmuşken laf sokmaya,gelip kalmaya devam ediyorlar işte.
 
Aynı şekilde. Ben de aramizda hicbir sorun yok kv ile. Eşim anneci degil. Tum iliskilerimiz saglikli seyrinde. Ama ben kendi mizacim geregi kv ile muhabbet kuramiyordum. Aramak konusmak icimden gelmiylrdu. Evliligin ilk zamanlari haftada , iki haftada bir istemeye istemeye ariyordum . Sonra onu da kestim, o arar oldu ara sira. Hamileyken her gun aramaya basladi. Eşime net bir sekilde ben haftada bir kereden fazla görüşmek istemiyorum, ararsa acmicam , bir hafta dolunca acicam dedim. Oyle de yaptim. Cocuga ördügünü aldigini gostermek niyetiyle goruntulu arama yapti birkac kez hamileyken, direkt hic bir kere bile acmadim. Ben simdi olur olmaz zamanda gelen görüntülü cagriya cevap verirsem cocuk dogunca her gun cocugu gormek icin aramak isteyecek açamam dedim, eşim karım musait olmuyor dinleniyor vs diye izah etti aksamlari aramalarini söyledi. Bebegim 20 aylik su an ve ben 1 kere bile görüntülü açıp gostermedim, aksamlari babasi gosteriyor. Sınırlar böyle ciziliyor. Tamam bes para etmez herifler ve seytan kaynanalar da var ama kadın dedigin de biraz sınırını cignetmemeyi bilecek
 
Ödüm kopmuyor aslında eşimle yeterince restleşip kavga ediyoruz ama ailesine o derece olamıyorum ister yaş itibariyle saygı deyin ister yapı gereği deyin . Kendimi 28 yaşında olmama rağmen çocuk gibi hissediyorum kaale alınmıyorum eşimin karısı değilim gibi hissediyorum. Bi suçum varsa baştan tavır koyamamak ama şuan bu hayat biçimi kural haline geldi içinden çıkamaz oldum Prenses bella
 
Evet rahatsız değil malesef ama ben gitmek istemiyorum çünkü daha önce bir kaç defa böyle yüzleşmeler yaşandı ve eşim hiç ağzını açmadı ben kendimi anne baba kardeşine karşı tek başıma mücadele ederken buldum aslında bu bile bişeyleri gösteren başlıca sebep. Şimdi ise ben senin gibi anlatamıyorum gel sende anlat diyor ama oraya gidince daha çok kaldıramayacağım konuşmaları bi kez daha tek kalmaya tahammülüm yok çok benciller hiç anlayışlı değiller beni çok seviyorlar hatta bazen beni de evlatları sandıklarını düşünüyorum yani eşimle karı koca değilde kardeş gibi. Umarım anlatabildim aksi takdirde böyle olmazdı. Konuşmak içimden geliyor kafamda kurunca şöyle diyorum ben bu evi terk ederken önce onlara gideceğim ve böyle böyle böyle şimdi de evliliğimiz bitti mutlu olun ve alın kavuşun oğlunuzla kimsenin başını yakmayın ailece yaşayın diyeceğim gibi. Ama bundan sonra toplanacak bi durumda olmayacak tabi tavsankulak_17
 
Düzelmiyorlar. Eşlerini , çoluklarını çocuklarını ve yuvalarını kaybediyorlar ama yine de akılları başlarına gelmiyor.
 
İşte bunun adı saygı değil. Kendinize saygı duysanız anlarsiniz ,bir seyler icinde geç degil ki gercekten sağlam bir duruş ile toparlayabilirsiniz durumu. Cocuk olunca asıl icinden çıkamayacaksiniz. Eşinizin karısı görmedikleri gibi cocugunuzunda annesi olarak görülmeyeceksiniz. Karamsar olmayin eşiniz destek olursa cözülmeyecek konular değil bunlar
 
Evet söyledim arama diyor o da. Evet belli bi noktadan sonra öyle zaten aman yapayım da sussunlar aman surat yapmasınlar da derken kendimi onların Askeri olmuş olarak buldum M Marjolein
Bu durumda eşinde bir sıkıntı yok sanki. Sen arama, bırak o arayıp konuşsun. Benim ailemde böyle, bir gün konuşmasak yıllar geçmiş gibi sitem ediyorlar. Ama ben eşime yansıtmıyorum, kendim konuşuyorum.
 
Değil tabi ki kaybetmek istemiyorum değil düzelecek bir şey varsa düzeltmek istiyorum çünkü aldatma kumar uyuşturucu böyle şeyler değil bizim sorunumuz, evet diğer konuda çok haklısınız ben öyle oldukça onlar hep fazlasını istediler hiç kimse haketmiyor ben bu kadar çabalarken ben hiç haketmiyorum C cameronhowe
 
Söylediklerimde yanılıyor olabilirim ama yanılmama ihtimalim varsa söyleyeceklerim işinize yarayacağı için yine de söylemek istiyorum. Bana şuan kendinizi ikinci planda hissediyorsunuz ama eğer eşinize bir çocuk verirseniz onun için "bu kadın çocuğumun anası" diyerek birinci sıraya yerleşeceğinizi düşünüyorsunuz gibi geldi. Ama yanılıyorsunuz bu zihniyetteki adamlar kök ailelerine aşık 10 tane doğursanız fayda etmez.

Bir de işin hamilelik kısmı var, diziler- filmler beni de manipüle etmiş bence zamanında. Zannediyordum ki hamile kalınca ne aşerdin hayatım, ağrın var mı kelebeğim şeklinde etrafımda fır dönülecek. Hiç öyle olmadı. Hayat aynen devam etti, üzerine benim mide bulantılarım eklendi fark bu oldu. Bir gün hiç unutmuyorum saat başı kusmuşum, artık fenalık geçirmişim akşam işten gelince eşime kapıyı açtım bana dedi ki ben eskiden bu eve koşarak gelirdim güleryüzle kapı açıyorsun diye artık öyle gelemiyorum şu suratının haline bak(!) O gün ben 9 kez kusmuştum!. Normalde susmazdım cevap verirdim ama sitem bile edemeden yine kusmaya gittim sonra da yorgunluktan bayılmışım. Yani bu adam benim için ölüp biten bir adamdı öyle diye evlenmiştim gördüğüm muameleye bakın.

Öyle filmlerdeki gibi toz pembe değil esas oğlan elinde çiçek böceklerle pervane olmuyor (çoğu zaman) inşallah bekarlar da okur da bir faydam dokunur bir hemcinsime. Sonradan hayal kırıklığı büyük oluyor çünkü.
 
Ama size söylüyorlar sadece eşimin ailesi bana da söylüyor malesef
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…