- 25 Aralık 2022
- 317
- 185
- 29
-
- Konu Sahibi pembeciceksi
- #101
Diye sormuşsunuz ya hani;sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz
Cevabı burda tüm sorularınızın. Çok muhtemel eşiniz sevgili/nişanlıyken kendini gösterdiğinde, " evlenince düzelir/düzeltirim dediniz, yok saydınız gördüklerinizi, sonuç ortada. Şimdi de aynı hataya düşüp "çocuk olunca düzelir " demeyin lütfen...Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.
Sen değişeceksin güzel kardeşim.Tam olarak benim korkularımda o yönde biliyorum ki her konuda akşam babası arayıp annen çocuğa böyle yaptı diye ağlatmışsınız olacak bu sefer çocuk üzerinden işlerini gördürecekler ama peki ben ne yapmalıyım onların değişmesini bekleyemeö değişmezler. Eşim değişse keşke bence o zaman bu cesareti bulamazlarDonya
Hayır eşiniz değişmezzzzmerhaba arkadaşlar
Benim eşim ve ailesiyle ilgili sorunlarım var. Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.
Bu konu sebebiyle o kadar çok olay yaşadık ki o kadar isyan ettim ki çocuk istiyoruz ve olmuyor inanın çocuk yapacak kadar bile bir özel hayat bırakılmadı bize sürekli görüşmek aynı ilçede yaşadığımız halde her hafta oraya gidip iki gün kalmamız ya da onların bize gelip kalması tüm bunlar o kadar saçma ki .. her gün kayınvalidemi arıyorum çünkü bu da bir kural haline gelmiş farkında olmadan bende aman ne isterlerse yapayım kafam rahat olsuna girmişim. Şimdilerde her gün aramamız da yetmiyor kayınvalidemi arıyorsak babanız size alındı onu da arayın diyor (kaldı ki sürekli konuşuyoruz daha dün aradık ) geçen kayınpederimi aradık kahvedeymiş eve geçince konuşalım dedi tamam dedik sonrasında doğal olarak kayınvalidemi aramadık çünkü akşam babamı aradığımızda zaten konuşacağız. Sonra akşam bir telefon babası arıyor anneniz size çok alınmış bugün beni aradınız onu aramadınız diye. Ya ben artık ne yapacağımı şaşırdım. O gün biraz da olsa eşimde tepki gösterdi aradan 10 gün geçti yine aynı muhabbet.
Bunların haricinde o kadar çok şey var ki ve eşim hiç tepki gösteremiyor diyorum ki biz çocuk muyuz ? Ben her gün aramak zorunda değilim ki kaldı ki her gün arıyorum şimdi o da yetmiyor.
Tüp bebek sürecindeyiz stres olmamam gerekiyor ama ağlamadığım tek bir gün yok anne olmak çok istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ? Eşimle bu ailesi hakkında ki tüm konular haricinde çok iyiyiz ama son zamanlarda tahammül sınırım bitti düzelsin istiyorum psikoloğa gitmezsen çocuk yapmayacağım dedim ve iki aydır terapi alıyor ama hiç bi fayda yok. Transferimize 15 gün kaldı karar vermem gerekiyor lütfen fikir verir misiniz ?
Tahmin edebiliyorum maalesef ama ne yolu izlemem gerektiğini bilmiyorum çünkü yapım belli saygısızlık yapmayıp iyi olmaya çalıştıkça beni kullanıyorlardogadostupanda
Hiçbir sy değişmez değil , daha beter olur. Şimdi haftada iki gün kalıyorlarmis o zaman torunu özledi diye her gün kalırlar. Sen kendine çocuk değil onlara torun dogurursun. Sütü yetmiyor derler Mama isterler, eşin seni dinlemez onların dediğini yapar. Cips vermem dersin verirler , ilk altı ay anne sütü dersin çocuğuna çorba verirler. Eşin de güler, biz de öyle büyüdük der, çocuğunu aburcuburla kandırır kendilerinde kalmasını isterler vs vs vssizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ?
Sevgililik ve nişanlılık döneminde sezmişsiniz ve devam edip evlenmişsiniz.. Bu saatten sonra ya eşinizin tepkilerini göze alarak mesafe koyacaksınız ya da bu durumu kabullenip mutlu olmaya bakacaksınız..Nasıl büyüyecek peki 35 yaşında adam ama benim aileme bağlılığımdan daha bağlı, ben bile kendi ailemle o kadar sık görüşmek istemiyorum evimde olmak istiyorum o öyle değil biraz mesleğini de öne sürüyor aylarca uzaktayım gelince göreceğim kalacağız diye ama o zaman keşke evlenmeseydi ve zaten bence evlenmemesi gerekirmiş C cileklipasta95
Sizin bu saatten sonra yapacağınız tek şey davranışsal değişmek. Zaten iletisim yolunu defalarca denemişsiniz olmamış. Aramıyorum diyin aramayin küsen aglayan olursa umursamayin gidip kalma konusunda eşine de ben gitmiyorum kalacaksan sen kal diyin. Sizi saçinizdan sürükleyerek mi götürecek? Biraz sınırlarınızı belirlemeniz gerek. Mesela ben gitmicem dedikten sonra kimse beni koltuktan kaldiramaz inadimi bilirler siz hemen ikna oldugunuz için böyle oluyor. Mirin kırın etmeyeceksiniz kayin ailesine direk söyleyeceksiniz, boşanmayi düsünüyorum oğlunuz hergün arasın kalsin sizde diyeceksiniz. Yani ben bazi kadinlari gercekten anlamiyorum daha siz kendi hakkinizi savunmaktan bi habersiniz cocuk istiyosunuz o cocugun hayati ne olacak? Cocuk olup bosancam deseniz peşinizde cocugu sürükleyeceksiniz. Rest çekin ödünüz kopmasın kocadan kaynanadan bu kadar.Evet haklısınız ama çocuk olsa bile benim ailem gelip kalmaz sınırlarını hep biliyolar ve ben kendi ailemi böyle gördükçe ben kız evladıyım benim ailemle kurduğum aile arasında sınır koyuyorım eşim erkek olduğu halde küçük bi kız çocuğu gibi davranıyor bu defa ona da soğuyorum ister istemezKhomyuk
Bir de dikkatimi çeken bir şey oldu. Bu sorunu çözmek için sadece eşinizden beklentiniz var. Yani eşiniz bu durumu halledecek diye bekliyorsunuz. Tamam eşinizin de bu konuda bir aksiyon alması lazım. Ki gel birlikte konuşalım da demiş. Ama siz eşinizin tek başına halletmesi gerektiğine inanıyorsunuz. Siz rahatsız olmasanız belki eşiniz bu durumdan rahatsız bile değil ki. Siz rahatsızlık duyduğunuz için ve ikinizin aile hayatına daha fazla saygı duyulmasını istediğiniz, kendi sınırlarınız olduğunu belirtmek için konuşmanız lazım. Ben olsam eşimin ağzına falan bakmam. Gider rahatsız olduğum şeyi söylerim ailesine. Sonuçta zırt pırt beni arıyorlar ve misafirliğe geliyorlar. Büyük ölçüde etkilenen benim. Insanlar da alışmış sizinle vakit harcamaya, canları sıkıldıkça size sarıyorlar. Gündemlerinde pek parlak şeyler yok belli ki. Siz de ailesine tatlı dil, güler yüz gösteriyorsunuz ama eşinize patlıyorsunuz. E iyi tamam da bu şekilde insanlar tam olarak sizin bundan ne kadar rahatsız olduğunuzun farkında mı ki? Eşinize söylediklerinizi sorunun kaynağına söyleyin. Isterseniz eşinizle birlikte söyleyin. Bakın kırıcı olmanız gerekmiyor yine. Muhakkak alınırlar ayrı konu. Ona da yapacak bir şey yok. Alt tarafı rahatsız olduğunuz ve istemediğiniz şeyleri belirteceksiniz. Kendi hayatınız olduğunu, bu kadar sık gelinip gidilmesinden rahatsız olduğunuzu, onları sevmediğiniz için değil de eşinizle ve arkadaşlarınızla veya evde birlikte ya da dışarıda eşinizle daha çok vakit geçirmeyi tercih ettiğinizi, normalde aynı şehirde yaşayan insanların haftada 2 gün birbirlerinde kalmadığını, normalde eşinizle bile telefonda gün içinde bu kadar konuşmadığınızı, kendi yapacaklarınız olduğunu, bu konularda alınganlık yapmamaları gerektiği, kaç senedir başbaşa bir düzene alıştıktan sonra şu anki durumların sizin aile hayatınızı yokuşa sürdüğünü, onları isteyip istememekle ilgili bir durum olmadığını, ama bu şekilde çok iç içe geçen hayatlarınız dolayısıyla huzurunuzun kaçtığını vs kendinizce anlatabilirsiniz.Evet onu da sorguluyorum zaten hatta bi ara kendi kendime dedim ki ben bu bebek haberini alsam havalara uçtuktan iki saniye sonra kalan hayatımın nası olacağı hamilelik loğusa sürecimi nası geçireceğimi düşünmeye başlayacağım sanırım herşeye karışır mı karışır kendi çocuğu gibi davranır mı davranır ama o zaman ben asla sessiz kalamam asla ve daha kötü bi boyuta ulaşırıztavsankulak_17