- 30 Ağustos 2008
- 54
- 19
- 298
- Konu Sahibi nazlimmm086
- #1
4 yıllık evliyim.Eşim anne babasına çok düşkün abartmıyorum hergün onları görmek istiyor.
Evliliğimizin ilk yılında yorgun argın işten gelmeme rağmen,eşimi evimize gitmemize ikna edemediğim için tam 365 gün kayınvalidemlere gittim.Kayınpederim ve kayınvalidemlede çok iyi anlaşırdık ama sonuçta ben bir bayanım özel ihtiyaçlarım oluyor kendimle ya da evimle ilgilenmek istiyodum.
Hafta içi zaten çalışıyoruz bir hafta sonumuz var ondada bir yakın ziyaret edilir, birinin düğününe gidilir.Hiç olmadı kayınvalidem istiyor diye pikniğe gidilir vs...Hatta her yıl yıllık iznimde ailelerle 9 gün tatil yaparız.Eşimle başbaşa yaptığımız tatil 3 günü geçmez.
3 yılın sonunda bazen tatlı dil, bazen isyan, bazen eşime, bazen kayınvalide kayınpedere ima ya da direkt her yolu deneyip anlatamaya çalıştım.Sonunda bir nebze düzenimizi kurdum hatta hafta sonları eşimle ingilizce kursuna gittik.Daha sonra yüksek lisans başladık iş çıkışı üniversiteye gittik derken kayınvalidemleri haftada 1 yada 2 kez görmek her iki tarafada yetiyordu.
Evliliğimi rayına oturtdum düşüncesiyle hamile kaldım.Bikez7 haftalık hamileyken kayınpeder oğlum filancanın düğününe götür bizi dedi.Eşimin akrabaları ile aramızda kültür farkı var.Amacım kimseyi küçümsemek değil zaten maddi durumları bayaa iyi.Ben düğüne gitmedim eşimede ne olur beni yalnız bırakma midem bulanıyo 3 4 saat sonra gel dedim tamam dedi.Geldiklerinde hava kararmıştı.Eşim kızacağımı bildiği için annesi babasını yanına alıp gelmiş.Kayınpederim dediki düğünden sonra ısrar ettiler mangal yapalım diye göndermediler bizi.Bende siz mangala kalın bişey diyemem ama neden Eşim sizi bırakıp gelmedi dedim.Kayınvalidem sende gelseydin dedi.Hani ziyafeti kaçırdın gibilerinden .Yahu ben o insanlarla iletişim kuramıyorum biliyosun.İstemiyorum allahallah
3 ay önce önce kynpederim acilen by pass ameliyatı oldu.Heralde kendi babam olsa bu kadar üzülürdüm hatta iş yerinden bana izin verdiler bu şekilde çalışamazsın diye.Etrafımdakiler hamilesin sürekli hastaneye gitme dediler.Görmek istediğim içn hergün ziyaretine gittim.Taburcu oldu.İki hafta kendi evime gitmedim.Sonunda eşime artık baban toparlıyo lütfen evimize gidelim dedim.En azından akşamları yatmaya evimize gitmeye başladık.
Sonra bigün kayınvalidem akrabalardan biri bizimle tatile gitmek istiyo dedi dedi.Anne biliyosun ben onlardan onlarda benden hoşlanmıyo, aslında artık babamla sen heryeri biliyosunuz akrabaları alıp sizde gidebilirsiniz tatile dedim.Sanki kötü bişey demişim gibi.İyide ben oğlumla tatil yapmak istiyorum belki, sen gelmek istemiyosan gelmezsin ben oğlumu alır giderim dedi.İyi naparsanız yapın dedim.Sinirden ellerim titredi.kahvaltıyı toparladım çıktık eve gittik.Bide baktım eşim annesini haklı görüyo.Babam hastayken sen tartışma başlattın diyo.Sürekli babam babam diyosun sürekli onları memnun mutlu etmeye çalışıyosun ama bende hamileyim, senden ilgi bekliyorum umrunda değilim yeter artık dedim.
Kızlar gerçekten adamın hayatında ilk annesi babası geliyo.Sürekli onları mutlu etmek için yaşıyo.Ben onlarla iyi olursam balım çiçeğim. Bir gün gitmek istemeyim benden kötüsü yok.Bu güne kadar sürekli onları memnun etmek yordu beni.Kayınvalidemle anne kız gibiydik benim evimi bile temizlerdi(ben temizleme derdim benden habersiz gidip temizlerdi.)Bende maddi manevi hiçbi konuda yalnız bırakmadım onları.Kayınbiraderimin düğününde bile hatrı sayılır maddi destekte bulundum.Kayınvalidemin buzdolabı eskiydi.Kendi yepyeni buzdolabımı mutfağa sığmıyor diye ona verdim ben onun eskisini kullandım hiçte dert etmedim.
Ama artık bir çocuğumuz olacak ve ben aile olmak istiyorum.Eşim babasının ameliyatından sonra yine eskisi gibi oldu bu hafta cuma akşamı onlara gittik.Cumartesi eşim sabah başladı akşama kadar annemlere gidelim dedi.Ağrım var ne olursun birazda beni düşün dinlenmk istiyorum dedim.İstersen sen git dedim.Ben tek gidince bunlar kesin tartıştı diyip üzülüyolar sende gel dedi.Ben gidecek durumda değilim dedim.Ertesi sabah yine başladı kahvaltıya gidelm die lütfen başlama çocuk gibi dedim.Öğlen bir bahane buldu 5 dk görelim onları dedi.Gittik 1 saat oturduk.Kalkarkende baba akşam bize yemeğe gelin dedi.Çıkınca dedimki neden bana sormadın benim özel işlerim var duş alıcam saçlarıma fön çekicem ertesi gün iş var biliyosun dedim.Kıyamet koptu.Ben onlara gidince diken üstünde duruyomuşum onlar üzülüyomuş.Annesini babasını evine çağıramıcakmıymış falan.Dedimki çağırma demiyorum ama emrivaki yapıyosun öğlen göryoruz akşamda görmek istiyosun.Bana saygın yok bu kadın hamile dinlenmek ister mi kendine ait işi olur mu demek yok.Hergün iş çıkışı zaten onlara uğruyosun.bide benden senin kadar onlara düşkün olmamı istiyosun çok bencilsin dedim.
Kızlar çok uzun oldu ama içimi dökmek istedim bana akıl verin ne olur.Her yolu denedim.Eşimi seviyorum ama beni ikinici plana atması çok yaralıyo.Karnımdaki çocuğa rağmen ayrılsam mı diye düşünüyorum.
Evliliğimizin ilk yılında yorgun argın işten gelmeme rağmen,eşimi evimize gitmemize ikna edemediğim için tam 365 gün kayınvalidemlere gittim.Kayınpederim ve kayınvalidemlede çok iyi anlaşırdık ama sonuçta ben bir bayanım özel ihtiyaçlarım oluyor kendimle ya da evimle ilgilenmek istiyodum.
Hafta içi zaten çalışıyoruz bir hafta sonumuz var ondada bir yakın ziyaret edilir, birinin düğününe gidilir.Hiç olmadı kayınvalidem istiyor diye pikniğe gidilir vs...Hatta her yıl yıllık iznimde ailelerle 9 gün tatil yaparız.Eşimle başbaşa yaptığımız tatil 3 günü geçmez.
3 yılın sonunda bazen tatlı dil, bazen isyan, bazen eşime, bazen kayınvalide kayınpedere ima ya da direkt her yolu deneyip anlatamaya çalıştım.Sonunda bir nebze düzenimizi kurdum hatta hafta sonları eşimle ingilizce kursuna gittik.Daha sonra yüksek lisans başladık iş çıkışı üniversiteye gittik derken kayınvalidemleri haftada 1 yada 2 kez görmek her iki tarafada yetiyordu.
Evliliğimi rayına oturtdum düşüncesiyle hamile kaldım.Bikez7 haftalık hamileyken kayınpeder oğlum filancanın düğününe götür bizi dedi.Eşimin akrabaları ile aramızda kültür farkı var.Amacım kimseyi küçümsemek değil zaten maddi durumları bayaa iyi.Ben düğüne gitmedim eşimede ne olur beni yalnız bırakma midem bulanıyo 3 4 saat sonra gel dedim tamam dedi.Geldiklerinde hava kararmıştı.Eşim kızacağımı bildiği için annesi babasını yanına alıp gelmiş.Kayınpederim dediki düğünden sonra ısrar ettiler mangal yapalım diye göndermediler bizi.Bende siz mangala kalın bişey diyemem ama neden Eşim sizi bırakıp gelmedi dedim.Kayınvalidem sende gelseydin dedi.Hani ziyafeti kaçırdın gibilerinden .Yahu ben o insanlarla iletişim kuramıyorum biliyosun.İstemiyorum allahallah
3 ay önce önce kynpederim acilen by pass ameliyatı oldu.Heralde kendi babam olsa bu kadar üzülürdüm hatta iş yerinden bana izin verdiler bu şekilde çalışamazsın diye.Etrafımdakiler hamilesin sürekli hastaneye gitme dediler.Görmek istediğim içn hergün ziyaretine gittim.Taburcu oldu.İki hafta kendi evime gitmedim.Sonunda eşime artık baban toparlıyo lütfen evimize gidelim dedim.En azından akşamları yatmaya evimize gitmeye başladık.
Sonra bigün kayınvalidem akrabalardan biri bizimle tatile gitmek istiyo dedi dedi.Anne biliyosun ben onlardan onlarda benden hoşlanmıyo, aslında artık babamla sen heryeri biliyosunuz akrabaları alıp sizde gidebilirsiniz tatile dedim.Sanki kötü bişey demişim gibi.İyide ben oğlumla tatil yapmak istiyorum belki, sen gelmek istemiyosan gelmezsin ben oğlumu alır giderim dedi.İyi naparsanız yapın dedim.Sinirden ellerim titredi.kahvaltıyı toparladım çıktık eve gittik.Bide baktım eşim annesini haklı görüyo.Babam hastayken sen tartışma başlattın diyo.Sürekli babam babam diyosun sürekli onları memnun mutlu etmeye çalışıyosun ama bende hamileyim, senden ilgi bekliyorum umrunda değilim yeter artık dedim.
Kızlar gerçekten adamın hayatında ilk annesi babası geliyo.Sürekli onları mutlu etmek için yaşıyo.Ben onlarla iyi olursam balım çiçeğim. Bir gün gitmek istemeyim benden kötüsü yok.Bu güne kadar sürekli onları memnun etmek yordu beni.Kayınvalidemle anne kız gibiydik benim evimi bile temizlerdi(ben temizleme derdim benden habersiz gidip temizlerdi.)Bende maddi manevi hiçbi konuda yalnız bırakmadım onları.Kayınbiraderimin düğününde bile hatrı sayılır maddi destekte bulundum.Kayınvalidemin buzdolabı eskiydi.Kendi yepyeni buzdolabımı mutfağa sığmıyor diye ona verdim ben onun eskisini kullandım hiçte dert etmedim.
Ama artık bir çocuğumuz olacak ve ben aile olmak istiyorum.Eşim babasının ameliyatından sonra yine eskisi gibi oldu bu hafta cuma akşamı onlara gittik.Cumartesi eşim sabah başladı akşama kadar annemlere gidelim dedi.Ağrım var ne olursun birazda beni düşün dinlenmk istiyorum dedim.İstersen sen git dedim.Ben tek gidince bunlar kesin tartıştı diyip üzülüyolar sende gel dedi.Ben gidecek durumda değilim dedim.Ertesi sabah yine başladı kahvaltıya gidelm die lütfen başlama çocuk gibi dedim.Öğlen bir bahane buldu 5 dk görelim onları dedi.Gittik 1 saat oturduk.Kalkarkende baba akşam bize yemeğe gelin dedi.Çıkınca dedimki neden bana sormadın benim özel işlerim var duş alıcam saçlarıma fön çekicem ertesi gün iş var biliyosun dedim.Kıyamet koptu.Ben onlara gidince diken üstünde duruyomuşum onlar üzülüyomuş.Annesini babasını evine çağıramıcakmıymış falan.Dedimki çağırma demiyorum ama emrivaki yapıyosun öğlen göryoruz akşamda görmek istiyosun.Bana saygın yok bu kadın hamile dinlenmek ister mi kendine ait işi olur mu demek yok.Hergün iş çıkışı zaten onlara uğruyosun.bide benden senin kadar onlara düşkün olmamı istiyosun çok bencilsin dedim.
Kızlar çok uzun oldu ama içimi dökmek istedim bana akıl verin ne olur.Her yolu denedim.Eşimi seviyorum ama beni ikinici plana atması çok yaralıyo.Karnımdaki çocuğa rağmen ayrılsam mı diye düşünüyorum.
Tatilde bile yalnız değilsin sen tek kişiyle değil 3 kişiyle evlenmişsin.
