çok uzun olacak ama umarım sıkılmadan okuyup yardımcı olursunuz
eşimle 10 yıldır birlikteyiz,3 yıldır evliyiz. evlilik öncesi ve evliliğimizin ilk 6 ayı işi geregi başka şehirdeydi benim yanıma eş durumuyla gelecekti. ev tutma (amcamlar yardım etti ev bulmada),temizleme (amcamlar ve benim ailem yaptı ben çalıştıgım için), tüm eşyalar (ben hergün dükkanlar kapanana kadar gezip tek başıma aldım) dahil hiç bir aşamada eşimin ailesi ne aradı ne sordu bırakın yardım etmeyi. aileler başka şehirde,bulunduğum şehirde benim amcamlar ve eşimin ablası var. eşimin ailesinin durumu iyi olmadıgı için ( tek iyi okumuş ve iyi bi işi olan eşim,en küçük çocuk, 2 abisi var 1i bekar,bide evli ablası var.) ben de bizimkilere siz karışmayın düğün işine, biz 2miz hallederiz dedim,herseyi maddi olarak eşimle aldık(ben yıllardır para biriktiriyordum,esim çalışırken eve yolluyordu ve kendine harcıyordu bulundugu şehirde sıkıldıgı için,çok az biriktirebildi,ben de sesimi çıkarmadım biriktirmesi için.) buraya kadar sorun yok ama bi gün ben görümceyi aradım "aramadın hiç"diye. o da bana "sen burda kardeşim orda hallediyor zaten" dedi ya adam 1000km öteden neyi halledecek acaba. neyse evlendik görümce ve kv geldi eve,beni karşılarına aldılar kadınlık dersi vermeye kalktılar.kendileri yemek yapmayı bilmez ev ekonomisinden anlamazlar bana gözdağı vermeye kalktılar,ne diyeceğimi bilemedim..eşimın tayini olana kadar ne aradılar ne sordular ne de geldiler( iyi oldu tabi).eşim geldi biz lojmana taşındık,ablasının evine 2durak mesafede.şimdi kv her fırsatta gelio kızı da gelio eşiyle,bana sormadan kv hepsinin bizde kalmasını ıstiyor(ve bunlar hep ben odada yokken ayarlanıyor nedense)eşim diyor bana burda kalacaklar dıe,emrıvaki yapıolar.görümcenin eşi de demio ki yarın iş var, ev yakın ne işimiz var burda eve gidelim die(o da ailesiyle görüşmüyor eşi yüzünden,adamı kendilerine çekmişler). görümce temizlik hastası bizim evi de temizlio başta iyiydi teşekkür ettim yatakodasına da girip çekmeceleri falan da düzeltiyorlardı eşime dedim girmesinler diye neyse girmediler(yatakodasını kurcalamış oldular) daha sonrakilerde farkettim ki kurcalanmamış yer kalmamış evde,çektim kenara görümceyi "bak iyi oluo ama evimim kurcalanmasından hoşlanmıyorum bidaha temizleme" dedim o da "ne var kardeşimin evini temizliyorum"dedi. benim için yaralı parmağa i..mezler. kız bunu herkese yaydı ortalık karıstı hepsi uzerime geldi.bunların dısında her seferinde bekar abi,kv ve görümce laf sokup saygısız davranıyorlardı,duzgunce uyarinca da işler buyuyor eşime abartıp anlatıyorlardı.artık dayanamadım eşimın gözüne soktum onlar bana sunu bunu yaptı ben böle yaptım die 9sayfa yazdım,ya bizim bi aile oldugumuzu anlarsın yada bu iş biter dedim,idrak etti şimdi çabalıyor ama çok anneci ve anne de eşime yapısık olduğu için başarılı olamıyor.gezmeyi çok seviyorlar,tüm ailesi bize geldi şehirde geziyoruz büyük abisinin çocugu ateşlendi(2yaşında) bunlar hala gezme derdinde,kalkalım ateşi var diyorum ablası laf sokup kalktı gitti, ben de "ugrasamam ben bunla bu ne"dedim.eşimle kalktık peşinden,eşim"nebiçim konuşuosun"dedi ablasına ordan kavga başladı kv geldi,bana kızıyla bağırmaya başladı,bekar abi üzerime yürüyüp tehtit etti,ablası aileme beddua etti bana iftira attı hakaret etti.biz bidaha görüşmedik,sadece annesiyle konuştu eşim.taki babasının kanser oldugunu öğrenene kadar.tedavisi bizim şehirde oldu benim sınavlarımın olduğu en yoğun dönemimde ustelik ramazan,2 ay bizde kaldı kv ve kp. kızı bakmadı.ben hastaneye tasıdım onları,akşamları işten geldim yemek yaptım(kv elini biseye surmedi gunduz gezer kıyafet beyenir akşam ya beni ya eşimi surukleyip aldırırdı) bu arada bide ders çalıstım, maaile 9una birden iftar sofrası kurdum.görümce 1 gün iftara aldı(ev hanımı) onda da çorba makarna yedik makarnayı da ben yaptım.ıftar sonrası oturduk kızı mutfakta kv çay getirdi laf soktu"gelinler oturuyo kv çalışıo"die. içime oturdu,2 ay baktık ne isterlerse yaptık ama kızının evinde de biz yapıcaz koleyiz çünkü. bunlar gibi irili ufaklı olaylerimiz oluyor.strese bağlı çarpıntı ve aritmi problemi yaşıyorum 3 yıldır.eşimi seviyorum ama bunun için mi okudum bu yaşa geldım,değer mi dıyorum. mesafe koyulacak insanlar değil,zaten beni umursamıolar ogullarının evine geliyorlar ama yemek, yatak,hizmet bana bakıyor çok koyuyor boyle yaşamak.yemek yapmasan her gün dışardan yerler 9 bogaz hergün dışardan bizim maaşlar yetişmez. ha bide bekar abisi ev aldı (oturdukları ev) o 300 verdi eşim 500 verdi kredisi için(eşim oturmadı hic) abisi bizim yolladıklarımızı kenara koymuş maaşı yetiomuş ev kredisine ama bize ses etmedi,araba aldı,kı biz altın pul değerindeyken altın bozdurup yolladık bunlara bize yetmiodu maaşımız yeni evliyiz birsuru borç var.davetiye çıkmaya bakmıstık eşimle memlekette,kv ve görümce bılaşık makınesi begenmıs,çarşıda aradılar eşime aldırdılar duğun arifesinde.
ben ne yapayım şimdi,sabrınız için teşekkür ederim
canım şaka bir tarafa da çok çok üzüldüm. Okurken ben bile nefret ettim bu vicdansiz insanlardan (!). Çevreye benzer olaylar için baktığımda maalesef şunu görüyorum, erkek akillanmayip karısının yanında olmadığı sürece ne tavır koyarsan koy değişen bir şey olmuyor. Allah onlara biraz insanlık, size de sabır ve huzur versin inşallah 
