Evet o konuda da şimdi olsa asla öyle bişey yapmazdım ama o dönem baya sıkışmıştık evliliğin sözde en güzel günleri maddi sıkıntılarla yüzleşmiştik üstelik evlenmeden 1 yıl önce ben atanmıştım borç olmasın diye çeyizdi yatak odası takımıydı alıp ödemiştim hepsi borçsuzdu.evlendikten sonra alınan her şeyi yine beraber ödedik eşimle.Enayi yerine kondum anlıycanız.
Maalesef eşiniz karşılarında durup sizi korumadığı sürece, tavrını koymadığı sürece bu saygısızlıklar bitmez. Siz oraya gitseniz de gitmeseniz de arkanızdan konuşacaklar bu çok belli. Hatta belki çocuklarınızı bile doldurmaya çalışacak bu midesiz insanlar. Aile mevzusu bi 15 yıl daha gündeminizde olur eşiniz değişmediği sürece.Merhaba..
Yıllardır forumu takip eder ,farklı konularda farklı bakış açılarına sahip olma fırsatı bulurum.Son zamanlarda tıkandığım ve kendimi kötü hissettiğim bir konuda sizlerin fikirlerini almak istedim.
Eşimle üniversite döneminde 4 yıl tanışma süreci sonrası 15 yıllık evliyiz.3 çocuğumuz var.İkimiz de öğretmeniz.Eşimin bir kız kardeşi var .Anne baba hayattalar.Memleketlerimiz arası 7 saatlik bir uzaklık var arabayla. Eşimin ailesiyle 7 aydır hiçbir iletişimim yok .15 yılı kısaca özetlemek istiyorum.
Kayınbaba işçi emeklisi , evlenmemiz için acele ettiler ,tek oğlumuz yaparız ederizle düğünü yaptık ancak tahmin edeceğiniz gibi dımdızlak ortada kaldık.Doğu görevi için ilk atamasını doğuya istedi eşim ben eş durumundan batıdan yanına gittim.Ev eşya herşey düğün sonrasına bırakıldı neden öyle yapıldı şimdi düşününce çok saçma geliyor tabi insan 22 yaşında pek de mantıklı düşünemiyor.Düğün sırasında da birkaç sıkıntı yaşansa da sonrasında takılan paraları kayınbaba alınca biz baya zor duruma düştük.Ev tutulacak falan ordan halledelim diyorduk ,eşim ilk maaşını 1 ay sonra alacaktı.Neyse çeyrek bozdurduk herşeyi kendimiz yaptık .Annem geldi benim çeyiz,eşya vs getirdi.temzlik yerleştirme hep annem uğraştı.5 parasız kalınca bir gün eşimin babasını aradım.Böyle böyle biz mağduruz oğlunuz söyleyemiyor ama en azından düğünde takılan parayı verseniz dedim .Bundan sonra babası bana düşman kesildi tabi .İlk kırılma noktası bu oldu sanırım.
İlk kızım oldu biz biraz batıya tayin istedik 5 yıl oldu eşime borç azaldı bir ev alalım tayinlerde de doğu görevine af çıktı gel isteyelim senin memleketi dedim.Açtım laptopu okullar hep merkez yaz yerleşelm ev alırız dedim.Eşim delirdin mi oraya gidersek boşanırız biz dedi şaşırdım peki öyle mi diyorsun dedim kapattım konuyu.Nedenini sonra sonra anlamaya başladım.Ailesi hep benim hakkımda konuşuyormuş .şöyle dedi bunu yapmadı vs klasik doldurma çalışmaları.Sonra sonra bunlar size biraz para verecez peşinat yapın burdan ev alın demeye başladı.Eşim parayı duyunca tamam dedi başladık ev bakmaya.Yaz tatilinde gidecez ev bakacaz derken meğer arsası var diye bir gecekondu almışlar.Bana da git otur ev işte dedi kayınbaba.Ses çıkarmadım hayırlı olsun dedim geçtim.Ama eşim çok içerledi.
Oraya gitmeyeceksek benm memleketim olsun bir de hamileyim bari annem bakar bakıcı kreş ilk çocukta epey yıprandık dedik eşimle temelden bir eve girdik.Ailesi duyunca kıyamet koptu önce inanmadı dalga geçtiler siz beceremezsiz vs sonra ağlamalar fenalaşmalar .Velakin eşimi doldurmalar başladı.Evde sürekli kavga vardı artık eşim 180 derece döndü beni kandırdın sen demeye başladı hamileydim hem işten gelirim eşimin surat 5 karış . Telefona bakarım annesiyle konuşmuş falan epey sıkıntı yaşadık.O yaz dayanamadım annesine daha ne kadar devam edeceksiniz amacınız boşanmamızsa boşanalım bitsin bu eziyet dedim.Babası geldi o sıra üstüme yürüdü babama hakaret etti .Eşim araya girdi . Sonra özür diledi ağızdan ama hareketlerine yansımadı bu üzüntü hiçbir zaman.
Bu kavgadan sonra ben hiç konuşmadım babasıyla sadece hoşgeldin hoşbulduk yazın eşimin ,çocukların hatrına 10 gün kalıp geldim.o da evimize hiç gelmedi zaten.
3.çocuk erkek olunca çok sevindiler kv geldi kaldı ilgilendi bebekle,yardım etti vs.
Görümcem de benden 2 yaş küçük evli ,aramz hiçbir zaman çok iyi olmadı .Her söylediğime muhalefet olur ,zıttını söylerdi o yüzden pek direk diyaloğa girmem.Birkaç kere de eşime beni şikayet etti saçma sapan şeyler .Ben sadece bayramlarda arayalım,tatillerde bir araya gelince çoluk çocuk hala ,babanne bilsin saygı olsun arada diye düşündüm .Hatta 2 yıl önce watsap durumundan beni engellediğini görünce eşime bile söylemeden sildim numarasını.Ona da birşey sormadım umursamadım yani gerçekten.Lakin geçen yaz evine gittik çocuklar oynadı vs dönüşte birşey unutmuşum onun için aramış ve numara kayıtlı olmayınca yabancı diye açtım.Anladı yengeee diye bir imalı tepki verdi.Tabi bu işi orda bırakmaz eve gelince eşime sormuş hemen yengem numaramı neden silmiş diye.Eşim sinir küpü ne istiyorsun benim ailemden falan fişman beni engellemeden önce düşünseydi dedim.Velakin canımı çok sıktı ben bu kez sessiz kalmak istemedim.Aradım açmadı pazar günü aranmasını istemez ,eşi evde duymasın eşim diyordu telefonda duydum eşimin yanındaydım.Ben de pazar günü aradım açmadı.eşini aradım
Benimle ilgili sorunları varmış verir misin telefona dedim.Biz tabi atıştık biraz telefnu suratıma kapattı.O gün bugündür konuşmuyoruz.
Yazın yine ev mevzusu açıldı borç harç bitince bir de burdan ev alın yine yardım ederiz muhabbeti döndü.tamam dedim kiraya veririrz .Bu sefer de benim beğendiğim evi bepenmediler alınan eve de eşimin teyzesi kiracı olacakmış öyle konuşmuş kaynanam eşimle . Ben akrabayla iş yapmam ,sabah karanlıkta çocuklarımı bırakıp işe gidiyorum ben nasıl bana danışmadan karar veriyorsunuz dedim.O iş de kapandı.
Dönünce eşim ev küçük o zaman evi büyütelim çocuklarla sığmıyoruz dedi .Evi sattık aynı mahalleden 5 odalı geniş bir ev aldık biraz borçlanıp.Bunu duyunca kv yine arkamdan atıp tutmalar ,eşimi doldurmaya çalışmalar laf arasında söylediğim basit şeyleri farklı çevirip eşime anlatmalar falan artık iyice doldum .
Aradım kv yı içimdekileri söyledim.inkar etti tabi .yaklaşık 7 ay oldu eşim görüşüyor gidip geldi Şubat tatilinde.ama bu kez gitmeyeceğimi kesin bir dille söyledim.Eşimin de hatrı kalmadı çünkü 15 yıllık karısının arkasından konuşturuyor halen .Bir duruş sergilemediği ,aldığı kararların arkasında durmadığı için ona da saygım kalmadı.Bu 7 aydır epey soğukluk girdi aramıza maalesef.Boşanma konusunu konuştuk il dışı tayin iste git memleketine evi bırak arabayı al dedim.Önce deneriz bir süre diye teklif ettim kabul etmiyor seni seviyorumlar ,evimi çocuklarımı bırakamamlar ama nasıl devam edecek bilemiyorum.
Küçük oğlum 2 yaşında ,kızlar büyüdü ama onlar da babalarıyla yalnız gitmek istemiyorlar babanne dedeyi görmeye. Ben ise gitmemek istemekte haklı mıyım yoksa vicdansızlık mı ediyorum sürekli bunu sorguluyorum.Vicdanım hep olanları tartıyor .15 yıldır ne olsa da gittim ellerini öptüm 10 gün kaldım kalktım evime geldim ama dönüşte memnun edemedim arkamdan hep konuşuldu.
Bu yıl hiç gitmek istemiyorum . çocuklar elimi kolumu bağlıyor sizce sert mi tepki veriyorum ? Birkaç arkadaşım senin de çocukların var boşver git gel diyor ama onu da yaptık yine olmadı siz olsanız ne yapardınız?
Gitmem bu çok net, evime aile içi yaşantıma ve alacağım kararlara da kimseyi karıştırtmam ne kendi ailem ne de eşimin ailesini. Eşiniz gidip gelsin çocuklarda gitmek istemiyor ise zorlamasın torununu çok görmek isteyen kendi gelir görür bu kadar basit.Merhaba..
Yıllardır forumu takip eder ,farklı konularda farklı bakış açılarına sahip olma fırsatı bulurum.Son zamanlarda tıkandığım ve kendimi kötü hissettiğim bir konuda sizlerin fikirlerini almak istedim.
Eşimle üniversite döneminde 4 yıl tanışma süreci sonrası 15 yıllık evliyiz.3 çocuğumuz var.İkimiz de öğretmeniz.Eşimin bir kız kardeşi var .Anne baba hayattalar.Memleketlerimiz arası 7 saatlik bir uzaklık var arabayla. Eşimin ailesiyle 7 aydır hiçbir iletişimim yok .15 yılı kısaca özetlemek istiyorum.
Kayınbaba işçi emeklisi , evlenmemiz için acele ettiler ,tek oğlumuz yaparız ederizle düğünü yaptık ancak tahmin edeceğiniz gibi dımdızlak ortada kaldık.Doğu görevi için ilk atamasını doğuya istedi eşim ben eş durumundan batıdan yanına gittim.Ev eşya herşey düğün sonrasına bırakıldı neden öyle yapıldı şimdi düşününce çok saçma geliyor tabi insan 22 yaşında pek de mantıklı düşünemiyor.
İlk kızım oldu biz biraz batıya tayin istedik 5 yıl oldu eşime borç azaldı bir ev alalım tayinlerde de doğu görevine af çıktı gel isteyelim senin memleketi dedim.Açtım laptopu okullar hep merkez yaz yerleşelm ev alırız dedim.Eşim delirdin mi oraya gidersek boşanırız biz dedi şaşırdım peki öyle mi diyorsun dedim kapattım konuyu.Nedenini sonra sonra anlamaya başladım.Ailesi hep benim hakkımda konuşuyormuş .şöyle dedi bunu yapmadı vs klasik doldurma çalışmaları.Sonra sonra bunlar size biraz para verecez peşinat yapın burdan ev alın demeye başladı.Eşim parayı duyunca tamam dedi başladık ev bakmaya.Yaz tatilinde gidecez ev bakacaz derken meğer arsası var diye bir gecekondu almışlar.Bana da git otur ev işte dedi kayınbaba.Ses çıkarmadım hayırlı olsun dedim geçtim.Ama eşim çok içerledi.
Oraya gitmeyeceksek benm memleketim olsun bir de hamileyim bari annem bakar bakıcı kreş ilk çocukta epey yıprandık dedik eşimle temelden bir eve girdik.Ailesi duyunca kıyamet koptu önce inanmadı dalga geçtiler siz beceremezsiz vs sonra ağlamalar fenalaşmalar .Velakin eşimi doldurmalar başladı.Evde sürekli kavga vardı artık eşim 180 derece döndü beni kandırdın sen demeye başladı hamileydim hem işten gelirim eşimin surat 5 karış . Telefona bakarım annesiyle konuşmuş falan epey sıkıntı yaşadık.O yaz dayanamadım annesine daha ne kadar devam edeceksiniz amacınız boşanmamızsa boşanalım bitsin bu eziyet dedim.Babası geldi o sıra üstüme yürüdü babama hakaret etti .Eşim araya girdi . Sonra özür diledi ağızdan ama hareketlerine yansımadı bu üzüntü hiçbir zaman.
Bu kavgadan sonra ben hiç konuşmadım babasıyla sadece hoşgeldin hoşbulduk yazın eşimin ,çocukların hatrına 10 gün kalıp geldim.o da evimize hiç gelmedi zaten.
3.çocuk erkek olunca çok sevindiler kv geldi kaldı ilgilendi bebekle,yardım etti vs.
Görümcem de benden 2 yaş küçük evli ,aramz hiçbir zaman çok iyi olmadı .Her söylediğime muhalefet olur ,zıttını söylerdi o yüzden pek direk diyaloğa girmem.Birkaç kere de eşime beni şikayet etti saçma sapan şeyler .Ben sadece bayramlarda arayalım,tatillerde bir araya gelince çoluk çocuk hala ,babanne bilsin saygı olsun arada diye düşündüm .Hatta 2 yıl önce watsap durumundan beni engellediğini görünce eşime bile söylemeden sildim numarasını
Yazın yine ev mevzusu açıldı borç harç bitince bir de burdan ev alın yine yardım ederiz muhabbeti döndü.tamam dedim kiraya veririrz .Bu sefer de benim beğendiğim evi bepenmediler alınan eve de eşimin teyzesi kiracı olacakmış öyle konuşmuş kaynanam eşimle . Ben akrabayla iş yapmam ,sabah karanlıkta çocuklarımı bırakıp işe gidiyorum ben nasıl bana danışmadan karar veriyorsunuz dedim.O iş de kapandı.
Dönünce eşim ev küçük o zaman evi büyütelim çocuklarla sığmıyoruz dedi .Evi sattık aynı mahalleden 5 odalı geniş bir ev aldık biraz borçlanıp.Bunu duyunca kv yine arkamdan atıp tutmalar ,eşimi doldurmaya çalışmalar laf arasında söylediğim basit şeyleri farklı çevirip eşime anlatmalar falan artık iyice doldum .
Aradım kv yı içimdekileri söyledim.inkar etti tabi .yaklaşık 7 ay oldu eşim görüşüyor gidip geldi Şubat tatilinde.ama bu kez gitmeyeceğimi kesin bir dille söyledim.Eşimin de hatrı kalmadı çünkü 15 yıllık karısının arkasından konuşturuyor halen .Bir duruş sergilemediği ,aldığı kararların arkasında durmadığı için ona da saygım kalmadı.Bu 7 aydır epey soğukluk girdi aramıza maalesef.Boşanma konusunu konuştuk il dışı tayin iste git memleketine evi bırak arabayı al dedim.Önce deneriz bir süre diye teklif ettim kabul etmiyor seni seviyorumlar ,evimi çocuklarımı bırakamamlar ama nasıl devam edecek bilemiyorum.
Küçük oğlum 2 yaşında ,kızlar büyüdü ama onlar da babalarıyla yalnız gitmek istemiyorlar babanne dedeyi görmeye. Ben ise gitmemek istemekte haklı mıyım yoksa vicdansızlık mı ediyorum sürekli bunu sorguluyorum.Vicdanım hep olanları tartıyor .15 yıldır ne olsa da gittim ellerini öptüm 10 gün kaldım kalktım evime geldim ama dönüşte memnun edemedim arkamdan hep konuşuldu.
Bu yıl hiç gitmek istemiyorum . çocuklar elimi kolumu bağlıyor sizce sert mi tepki veriyorum ? Birkaç arkadaşım senin de çocukların var boşver git gel diyor ama onu da yaptık yine olmadı siz olsanız ne yapardınız?
Gitmeyin ve de görüşmeyin, 15 yılda iyi olamadıysanız daha da iyi olamazsınız eş ailesi ile , eşiniz tek gitsin ailesini görüp gelsin , ha eşiniz bunu da kabul etmiyorsa tekmeyi vurun defolup gitsin ailesinin yanına..Merhaba..
Yıllardır forumu takip eder ,farklı konularda farklı bakış açılarına sahip olma fırsatı bulurum.Son zamanlarda tıkandığım ve kendimi kötü hissettiğim bir konuda sizlerin fikirlerini almak istedim.
Eşimle üniversite döneminde 4 yıl tanışma süreci sonrası 15 yıllık evliyiz.3 çocuğumuz var.İkimiz de öğretmeniz.Eşimin bir kız kardeşi var .Anne baba hayattalar.Memleketlerimiz arası 7 saatlik bir uzaklık var arabayla. Eşimin ailesiyle 7 aydır hiçbir iletişimim yok .15 yılı kısaca özetlemek istiyorum.
Kayınbaba işçi emeklisi , evlenmemiz için acele ettiler ,tek oğlumuz yaparız ederizle düğünü yaptık ancak tahmin edeceğiniz gibi dımdızlak ortada kaldık.Doğu görevi için ilk atamasını doğuya istedi eşim ben eş durumundan batıdan yanına gittim.Ev eşya herşey düğün sonrasına bırakıldı neden öyle yapıldı şimdi düşününce çok saçma geliyor tabi insan 22 yaşında pek de mantıklı düşünemiyor.
İlk kızım oldu biz biraz batıya tayin istedik 5 yıl oldu eşime borç azaldı bir ev alalım tayinlerde de doğu görevine af çıktı gel isteyelim senin memleketi dedim.Açtım laptopu okullar hep merkez yaz yerleşelm ev alırız dedim.Eşim delirdin mi oraya gidersek boşanırız biz dedi şaşırdım peki öyle mi diyorsun dedim kapattım konuyu.Nedenini sonra sonra anlamaya başladım.Ailesi hep benim hakkımda konuşuyormuş .şöyle dedi bunu yapmadı vs klasik doldurma çalışmaları.Sonra sonra bunlar size biraz para verecez peşinat yapın burdan ev alın demeye başladı.Eşim parayı duyunca tamam dedi başladık ev bakmaya.Yaz tatilinde gidecez ev bakacaz derken meğer arsası var diye bir gecekondu almışlar.Bana da git otur ev işte dedi kayınbaba.Ses çıkarmadım hayırlı olsun dedim geçtim.Ama eşim çok içerledi.
Oraya gitmeyeceksek benm memleketim olsun bir de hamileyim bari annem bakar bakıcı kreş ilk çocukta epey yıprandık dedik eşimle temelden bir eve girdik.Ailesi duyunca kıyamet koptu önce inanmadı dalga geçtiler siz beceremezsiz vs sonra ağlamalar fenalaşmalar .Velakin eşimi doldurmalar başladı.Evde sürekli kavga vardı artık eşim 180 derece döndü beni kandırdın sen demeye başladı hamileydim hem işten gelirim eşimin surat 5 karış . Telefona bakarım annesiyle konuşmuş falan epey sıkıntı yaşadık.O yaz dayanamadım annesine daha ne kadar devam edeceksiniz amacınız boşanmamızsa boşanalım bitsin bu eziyet dedim.Babası geldi o sıra üstüme yürüdü babama hakaret etti .Eşim araya girdi . Sonra özür diledi ağızdan ama hareketlerine yansımadı bu üzüntü hiçbir zaman.
Bu kavgadan sonra ben hiç konuşmadım babasıyla sadece hoşgeldin hoşbulduk yazın eşimin ,çocukların hatrına 10 gün kalıp geldim.o da evimize hiç gelmedi zaten.
3.çocuk erkek olunca çok sevindiler kv geldi kaldı ilgilendi bebekle,yardım etti vs.
Görümcem de benden 2 yaş küçük evli ,aramz hiçbir zaman çok iyi olmadı .Her söylediğime muhalefet olur ,zıttını söylerdi o yüzden pek direk diyaloğa girmem.Birkaç kere de eşime beni şikayet etti saçma sapan şeyler .Ben sadece bayramlarda arayalım,tatillerde bir araya gelince çoluk çocuk hala ,babanne bilsin saygı olsun arada diye düşündüm .Hatta 2 yıl önce watsap durumundan beni engellediğini görünce eşime bile söylemeden sildim numarasını
Yazın yine ev mevzusu açıldı borç harç bitince bir de burdan ev alın yine yardım ederiz muhabbeti döndü.tamam dedim kiraya veririrz .Bu sefer de benim beğendiğim evi bepenmediler alınan eve de eşimin teyzesi kiracı olacakmış öyle konuşmuş kaynanam eşimle . Ben akrabayla iş yapmam ,sabah karanlıkta çocuklarımı bırakıp işe gidiyorum ben nasıl bana danışmadan karar veriyorsunuz dedim.O iş de kapandı.
Dönünce eşim ev küçük o zaman evi büyütelim çocuklarla sığmıyoruz dedi .Evi sattık aynı mahalleden 5 odalı geniş bir ev aldık biraz borçlanıp.Bunu duyunca kv yine arkamdan atıp tutmalar ,eşimi doldurmaya çalışmalar laf arasında söylediğim basit şeyleri farklı çevirip eşime anlatmalar falan artık iyice doldum .
Aradım kv yı içimdekileri söyledim.inkar etti tabi .yaklaşık 7 ay oldu eşim görüşüyor gidip geldi Şubat tatilinde.ama bu kez gitmeyeceğimi kesin bir dille söyledim.Eşimin de hatrı kalmadı çünkü 15 yıllık karısının arkasından konuşturuyor halen .Bir duruş sergilemediği ,aldığı kararların arkasında durmadığı için ona da saygım kalmadı.Bu 7 aydır epey soğukluk girdi aramıza maalesef.Boşanma konusunu konuştuk il dışı tayin iste git memleketine evi bırak arabayı al dedim.Önce deneriz bir süre diye teklif ettim kabul etmiyor seni seviyorumlar ,evimi çocuklarımı bırakamamlar ama nasıl devam edecek bilemiyorum.
Küçük oğlum 2 yaşında ,kızlar büyüdü ama onlar da babalarıyla yalnız gitmek istemiyorlar babanne dedeyi görmeye. Ben ise gitmemek istemekte haklı mıyım yoksa vicdansızlık mı ediyorum sürekli bunu sorguluyorum.Vicdanım hep olanları tartıyor .15 yıldır ne olsa da gittim ellerini öptüm 10 gün kaldım kalktım evime geldim ama dönüşte memnun edemedim arkamdan hep konuşuldu.
Bu yıl hiç gitmek istemiyorum . çocuklar elimi kolumu bağlıyor sizce sert mi tepki veriyorum ? Birkaç arkadaşım senin de çocukların var boşver git gel diyor ama onu da yaptık yine olmadı siz olsanız ne yapardınız?
Eşiniz her türlü suclu siz gitmem dememissiniz ki . Ailesini sustursaydi bu kadar kötücül olmasalardı gayet de iyi olurdu aranız. O benim karım hakkında konuşmazsiniz deseydi . Dedikoducular gibi arkanızdan ailesiyle atmasayfi keşke . Çok ayıp geliyor bana ya . Annesinin ortaokula kadar baktığı adamla siz daha çok vakit geçirip emek vermişsiniz . Üstüne üç çocuk çok vefasız bir adam
Hepsini okudum, siz haklısınız. Eşiniz yanlız gitsin gelsin ailesine. Siz görüşmeyin.Merhaba..
Yıllardır forumu takip eder ,farklı konularda farklı bakış açılarına sahip olma fırsatı bulurum.Son zamanlarda tıkandığım ve kendimi kötü hissettiğim bir konuda sizlerin fikirlerini almak istedim.
Eşimle üniversite döneminde 4 yıl tanışma süreci sonrası 15 yıllık evliyiz.3 çocuğumuz var.İkimiz de öğretmeniz.Eşimin bir kız kardeşi var .Anne baba hayattalar.Memleketlerimiz arası 7 saatlik bir uzaklık var arabayla. Eşimin ailesiyle 7 aydır hiçbir iletişimim yok .15 yılı kısaca özetlemek istiyorum.
Kayınbaba işçi emeklisi , evlenmemiz için acele ettiler ,tek oğlumuz yaparız ederizle düğünü yaptık ancak tahmin edeceğiniz gibi dımdızlak ortada kaldık.Doğu görevi için ilk atamasını doğuya istedi eşim ben eş durumundan batıdan yanına gittim.Ev eşya herşey düğün sonrasına bırakıldı neden öyle yapıldı şimdi düşününce çok saçma geliyor tabi insan 22 yaşında pek de mantıklı düşünemiyor.
İlk kızım oldu biz biraz batıya tayin istedik 5 yıl oldu eşime borç azaldı bir ev alalım tayinlerde de doğu görevine af çıktı gel isteyelim senin memleketi dedim.Açtım laptopu okullar hep merkez yaz yerleşelm ev alırız dedim.Eşim delirdin mi oraya gidersek boşanırız biz dedi şaşırdım peki öyle mi diyorsun dedim kapattım konuyu.Nedenini sonra sonra anlamaya başladım.Ailesi hep benim hakkımda konuşuyormuş .şöyle dedi bunu yapmadı vs klasik doldurma çalışmaları.Sonra sonra bunlar size biraz para verecez peşinat yapın burdan ev alın demeye başladı.Eşim parayı duyunca tamam dedi başladık ev bakmaya.Yaz tatilinde gidecez ev bakacaz derken meğer arsası var diye bir gecekondu almışlar.Bana da git otur ev işte dedi kayınbaba.Ses çıkarmadım hayırlı olsun dedim geçtim.Ama eşim çok içerledi.
Oraya gitmeyeceksek benm memleketim olsun bir de hamileyim bari annem bakar bakıcı kreş ilk çocukta epey yıprandık dedik eşimle temelden bir eve girdik.Ailesi duyunca kıyamet koptu önce inanmadı dalga geçtiler siz beceremezsiz vs sonra ağlamalar fenalaşmalar .Velakin eşimi doldurmalar başladı.Evde sürekli kavga vardı artık eşim 180 derece döndü beni kandırdın sen demeye başladı hamileydim hem işten gelirim eşimin surat 5 karış . Telefona bakarım annesiyle konuşmuş falan epey sıkıntı yaşadık.O yaz dayanamadım annesine daha ne kadar devam edeceksiniz amacınız boşanmamızsa boşanalım bitsin bu eziyet dedim.Babası geldi o sıra üstüme yürüdü babama hakaret etti .Eşim araya girdi . Sonra özür diledi ağızdan ama hareketlerine yansımadı bu üzüntü hiçbir zaman.
Bu kavgadan sonra ben hiç konuşmadım babasıyla sadece hoşgeldin hoşbulduk yazın eşimin ,çocukların hatrına 10 gün kalıp geldim.o da evimize hiç gelmedi zaten.
3.çocuk erkek olunca çok sevindiler kv geldi kaldı ilgilendi bebekle,yardım etti vs.
Görümcem de benden 2 yaş küçük evli ,aramz hiçbir zaman çok iyi olmadı .Her söylediğime muhalefet olur ,zıttını söylerdi o yüzden pek direk diyaloğa girmem.Birkaç kere de eşime beni şikayet etti saçma sapan şeyler .Ben sadece bayramlarda arayalım,tatillerde bir araya gelince çoluk çocuk hala ,babanne bilsin saygı olsun arada diye düşündüm .Hatta 2 yıl önce watsap durumundan beni engellediğini görünce eşime bile söylemeden sildim numarasını
Yazın yine ev mevzusu açıldı borç harç bitince bir de burdan ev alın yine yardım ederiz muhabbeti döndü.tamam dedim kiraya veririrz .Bu sefer de benim beğendiğim evi bepenmediler alınan eve de eşimin teyzesi kiracı olacakmış öyle konuşmuş kaynanam eşimle . Ben akrabayla iş yapmam ,sabah karanlıkta çocuklarımı bırakıp işe gidiyorum ben nasıl bana danışmadan karar veriyorsunuz dedim.O iş de kapandı.
Dönünce eşim ev küçük o zaman evi büyütelim çocuklarla sığmıyoruz dedi .Evi sattık aynı mahalleden 5 odalı geniş bir ev aldık biraz borçlanıp.Bunu duyunca kv yine arkamdan atıp tutmalar ,eşimi doldurmaya çalışmalar laf arasında söylediğim basit şeyleri farklı çevirip eşime anlatmalar falan artık iyice doldum .
Aradım kv yı içimdekileri söyledim.inkar etti tabi .yaklaşık 7 ay oldu eşim görüşüyor gidip geldi Şubat tatilinde.ama bu kez gitmeyeceğimi kesin bir dille söyledim.Eşimin de hatrı kalmadı çünkü 15 yıllık karısının arkasından konuşturuyor halen .Bir duruş sergilemediği ,aldığı kararların arkasında durmadığı için ona da saygım kalmadı.Bu 7 aydır epey soğukluk girdi aramıza maalesef.Boşanma konusunu konuştuk il dışı tayin iste git memleketine evi bırak arabayı al dedim.Önce deneriz bir süre diye teklif ettim kabul etmiyor seni seviyorumlar ,evimi çocuklarımı bırakamamlar ama nasıl devam edecek bilemiyorum.
Küçük oğlum 2 yaşında ,kızlar büyüdü ama onlar da babalarıyla yalnız gitmek istemiyorlar babanne dedeyi görmeye. Ben ise gitmemek istemekte haklı mıyım yoksa vicdansızlık mı ediyorum sürekli bunu sorguluyorum.Vicdanım hep olanları tartıyor .15 yıldır ne olsa da gittim ellerini öptüm 10 gün kaldım kalktım evime geldim ama dönüşte memnun edemedim arkamdan hep konuşuldu.
Bu yıl hiç gitmek istemiyorum . çocuklar elimi kolumu bağlıyor sizce sert mi tepki veriyorum ? Birkaç arkadaşım senin de çocukların var boşver git gel diyor ama onu da yaptık yine olmadı siz olsanız ne yapardınız?
Tam nokta atışı yaptınız eşim hep konuşmalarında ailemle anlaşamadınız bir türlü aranız iyi olsun vs derdi .Birgün bak ailem diyorsun hep aileni onlar olarak görüyorsun biz neyiz 3 çocuk var bu evde dedim.Duraksadı birşey diyemedi artık o şekilde konuşmuyor.
