-
- Konu Sahibi yosunlukek
- #141
O da bir şey mi eximin ablası ilk kez camdan gördüğünde bi dönsene demişti (fiziğime bakmak icin). Sevgiliniz gerekli tavrı koymuş, siz gittikten sonra da söylemiştir bir şeyler.
Hayatimda en nefret ettigim insan tipi. Hominigirtlak birseyler yiyip koca agzina koca lokmayi tikistirirken beni begenmez.sen kimsin ya kokmus yag tulumu. Nasil sinirlendim cunku hemen hemen ayni seyler zayif oldugumda basima gelirdi ve zayif insanlar bir tık daha sinirlidir genelde. İlk seneler sustum baktim cahil susarak yenilmiyor bende laf sokmalar basladim sizde oyle yapin. Anasi neki danasi ne olsun.hiccc umrumda olmaz vallahi cocugu alttan bir durtuklerim otede aglasin bizimde cocuklarimiz var uc yasindaki yegenim misafir geldiginde en fazla bende cay icicem banada verin der vermessek biraz aglar verirsek duzgunce icer gider kosede oyuncagiyla oynar. Milletteki rahatlik beni öldürecek yaMerhaba, herkese öncelikle
Hemen kısaca özetlemeye çalışacağım. Bu hafta içi sevgilimin ailesiyle tanıştım. Aslında henüz evlilik gibi düşüncelerimiz yok çünkü ben yeni atandım ve bir süre sadece kendime bakmak özgür olmak istiyorum. Nişanlanırsam çeyiz ve benzeri masraflarla ilgili düşünceler beni biraz endişelendiriyor bu yüzden nişanı hemen yapmak istemedim belirli bir süreye yayalım dedim. Bu nedenle sevgilimin ailesiyle tanışma teklifini ilk başta reddetsem de, sevgilimle 2 yıldır birlikte olduğumuzu ve artık tanışabiliriz diye kabul ettim. Neyse kendime baya özen gösterdim hediyemi alarak evlerine gittim. Her şey gayet normaldi, herkes güleryüzlü ve nazikti, ta ki birden kapı çalana kadar. Hayatımın en kötü günlerinden birini yaşadım resmen
Gelen alt katta oturan yengesi ve 5 yaşındaki oğluydu niye bilmiyorum ama yenge gelince inanılmaz bi huzursuz oldum. Hem oğlu sürekli ağlıyordu hem de bazen saçımı çekip bacaklarıma vurup kaçıyordu. ve bunlar öyle küçük saç çekmeleri değil arkadaşlar bir anda arkadan gelip minicik çocuk saçımı yolup gidiyor. Sevgilim yeğenini kontrol etmeye çalışıyor, uzaklaştırıyor ve balkona çıkarıyordu, ama yeğeni biraz sakinleşip tekrar salona geliyor ortalığı birbirine katıyordu. neyse sakin olmaya çalıştım ama sabrım tükendiğinde çocuğu kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım. "ama lütfen saçımı çekme, seninle oynayabiliriz" demeye fırsatım olmadan bir tokat yedim. Gözlerim doldu ve gerçekten o kadar kücük bi cocuk nasıl böyle vurabilir şok oldum size burnumun ağrısını tarif edemem. Annesi hala çay içmeye devam ederken sadece "aaa çok ayıp" demekle yetindi. Sevgilim o anda çok sinirlendi ve "yenge, siz gitmelisiniz" gibi bir konuşma yapmaya başladı, sevgilimin annesi de inanılaz mahçup oldu o an hem yengeye kızdı " işte oğlunun huyunu bilmiyor musun neden geldin" vs dedi. ama yengenin umrunda değildi resmen şok içindeyim hala.
Sonunda, bir süre daha oturduktan sonra artık geç oldu diye kalkayım dedim ve yenge birden "sen de amma zayıfmışsın, biraz kilo al, gelinlik nasıl giyeceksin?" dedi Ben de artık iyice film koptu "ben halimden gayet memnumum herkes benim gibi olmak istiyor" dedim ve gülümsemeye çalıştım.
neyse bir şekilde kendimi dışarı attım. Sevgilim yol boyu özür diledi ve akşam eve geçince sevgilimin annesi aradı "eğer bir hata yaptıysak kusura bakma kızım torunum biraz yaramazdır cocuk işte. Çok utandık " gibi bir konuşma yaptı. olur mu öyle şey her şey çok güzeldi desem de aklımdan yaşananlar çıkmıyor bu yenge bir şekilde hayatımızda hep olur mu sizce? ne yapacağımı hiç bilemiyorum çok üzgünüm.
ve lütfen yanlış anlayamyın elbette cocuğa kızgın değilim tüm sorun annesindeydi. Sadece o da değil geldiğinden beri iğneleyecici sözleri bitmek bilmedi resmen çok şaşkınım ne yapacağımı bilmiyorum
Evet aynı şehirde olacağız. Aile apartmanı da asla düşünmüyoruz zaten. Yengenin sesini bile duymak istemiyorum. baştan her şeyi halledeceğim bugün konuşacağım erkek arkadaşımla bakalım hayrolsunNasıl yengemiş bu yıllarca eltilik yapicagi günü beklemiş gibi, böyle insanlardan Rabbim korusun bende de vardı böyle bir elti kötülüğün vücut bulmuş hali gibi neyse ki ben boşandım 3 sene önce , eğer evlenicekseniz aile apartmanı asla tercih etmeyin aynı şehirdeyseniz uzak mesafede oturun yüz vermeyin bırak soğuk desinler eşinizin ailesiyle aranıza sınır çizin, eşinizde adam çıkarsa ailemde ailem demezse bu iş yürür diğer türlü çok yıpratıcı.
Muhtemelen benim o anki bakışımdan çocuk kaçardı zaten. Gözümle adam döverim ve maalesef bunu kontrol edemiyorumŞımarıklara hiç tahammülüm yok. Çocuğa vurmamak için kendimi zor tutardım. Vuramayacağım için de annesine patlardım. Bu yönümü törpülemem lazım
Ya ben öğretmenim o yüzden hep çocuklara sevgi dolu yaklaşmak temel prensibimdir. Böyle bir şey olacağını çok kestiremedim. O ortamda tam dediğiniz gibi olunmalıydı aslındaMuhtemelen benim o anki bakışımdan çocuk kaçardı zaten. Gözümle adam döverim ve maalesef bunu kontrol edemiyorum
Meslektaşım aslında bu bizde kendiliğinden gelişen ve çok da kontrol altında tutulamayan bir özellik, sen durumu idrak edemeyip iyi niyetli davranmaya çalışmışsın yoksa iyi kötü çocuğu kendinden uzaklaştırmanın bir yolunu bulurdun. Tekrar karşılaşırsanız bulacağından da eminim. Sert bir dille 'Ben böyle şeyler sevmiyorum istersen annene yapabilirsin, git onlarla uğraş' de. Muhtemelen anırarak ağlayacaktır. Sonra da otur onu susturmaya çalışmalarını izle, sana çocuk o falan diyen olursa çocuk olması her şeye sabretmemi gerektirmez annesi değilim dersin. Artık hazırlıklısın, çocuğu engellemekten çekinme ve bunu gerektiği şekilde yap kibar olmaya falan çalışma. Biz eşimle çıkarken daha yeğenleri benden korkardı, halâ sülalenin kötü polisiyim, kimse de şikayetçi değil bu durumdanYa ben öğretmenim o yüzden hep çocuklara sevgi dolu yaklaşmak temel prensibimdir. Böyle bir şey olacağını çok kestiremedim. O ortamda tam dediğiniz gibi olunmalıydı aslında
Merhaba, herkese öncelikle
Hemen kısaca özetlemeye çalışacağım. Bu hafta içi sevgilimin ailesiyle tanıştım. Aslında henüz evlilik gibi düşüncelerimiz yok çünkü ben yeni atandım ve bir süre sadece kendime bakmak özgür olmak istiyorum. Nişanlanırsam çeyiz ve benzeri masraflarla ilgili düşünceler beni biraz endişelendiriyor bu yüzden nişanı hemen yapmak istemedim belirli bir süreye yayalım dedim. Bu nedenle sevgilimin ailesiyle tanışma teklifini ilk başta reddetsem de, sevgilimle 2 yıldır birlikte olduğumuzu ve artık tanışabiliriz diye kabul ettim. Neyse kendime baya özen gösterdim hediyemi alarak evlerine gittim. Her şey gayet normaldi, herkes güleryüzlü ve nazikti, ta ki birden kapı çalana kadar. Hayatımın en kötü günlerinden birini yaşadım resmen
Gelen alt katta oturan yengesi ve 5 yaşındaki oğluydu niye bilmiyorum ama yenge gelince inanılmaz bi huzursuz oldum. Hem oğlu sürekli ağlıyordu hem de bazen saçımı çekip bacaklarıma vurup kaçıyordu. ve bunlar öyle küçük saç çekmeleri değil arkadaşlar bir anda arkadan gelip minicik çocuk saçımı yolup gidiyor. Sevgilim yeğenini kontrol etmeye çalışıyor, uzaklaştırıyor ve balkona çıkarıyordu, ama yeğeni biraz sakinleşip tekrar salona geliyor ortalığı birbirine katıyordu. neyse sakin olmaya çalıştım ama sabrım tükendiğinde çocuğu kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım. "ama lütfen saçımı çekme, seninle oynayabiliriz" demeye fırsatım olmadan bir tokat yedim. Gözlerim doldu ve gerçekten o kadar kücük bi cocuk nasıl böyle vurabilir şok oldum size burnumun ağrısını tarif edemem. Annesi hala çay içmeye devam ederken sadece "aaa çok ayıp" demekle yetindi. Sevgilim o anda çok sinirlendi ve "yenge, siz gitmelisiniz" gibi bir konuşma yapmaya başladı, sevgilimin annesi de inanılaz mahçup oldu o an hem yengeye kızdı " işte oğlunun huyunu bilmiyor musun neden geldin" vs dedi. ama yengenin umrunda değildi resmen şok içindeyim hala.
Sonunda, bir süre daha oturduktan sonra artık geç oldu diye kalkayım dedim ve yenge birden "sen de amma zayıfmışsın, biraz kilo al, gelinlik nasıl giyeceksin?" dedi Ben de artık iyice film koptu "ben halimden gayet memnumum herkes benim gibi olmak istiyor" dedim ve gülümsemeye çalıştım.
neyse bir şekilde kendimi dışarı attım. Sevgilim yol boyu özür diledi ve akşam eve geçince sevgilimin annesi aradı "eğer bir hata yaptıysak kusura bakma kızım torunum biraz yaramazdır cocuk işte. Çok utandık " gibi bir konuşma yaptı. olur mu öyle şey her şey çok güzeldi desem de aklımdan yaşananlar çıkmıyor bu yenge bir şekilde hayatımızda hep olur mu sizce? ne yapacağımı hiç bilemiyorum çok üzgünüm.
ve lütfen yanlış anlayamyın elbette cocuğa kızgın değilim tüm sorun annesindeydi. Sadece o da değil geldiğinden beri iğneleyecici sözleri bitmek bilmedi resmen çok şaşkınım ne yapacağımı bilmiyorum
Çok teşekkür ederimMeslektaşım aslında bu bizde kendiliğinden gelişen ve çok da kontrol altında tutulamayan bir özellik, sen durumu idrak edemeyip iyi niyetli davranmaya çalışmışsın yoksa iyi kötü çocuğu kendinden uzaklaştırmanın bir yolunu bulurdun. Tekrar karşılaşırsanız bulacağından da eminim. Sert bir dille 'Ben böyle şeyler sevmiyorum istersen annene yapabilirsin, git onlarla uğraş' de. Muhtemelen anırarak ağlayacaktır. Sonra da otur onu susturmaya çalışmalarını izle, sana çocuk o falan diyen olursa çocuk olması her şeye sabretmemi gerektirmez annesi değilim dersin. Artık hazırlıklısın, çocuğu engellemekten çekinme ve bunu gerektiği şekilde yap kibar olmaya falan çalışma. Biz eşimle çıkarken daha yeğenleri benden korkardı, halâ sülalenin kötü polisiyim, kimse de şikayetçi değil bu durumdan
Ilk kez gittiğin bi ortam ve aile tanışması olunca sen de tavrını koymaya çekinmişsindir haliyle ama kadının ne mal olduğunu gördün, bundan sonra ona göre buz gibi bi sınır çekersin, haddini bildirirsin gereken yerde.benim için özel bir gündü böyle olacağı o hiç hayal etmemiştim. O yüzden çok üzgünüm yengenin sözleri resmen çıkmıyor aklımdan
Tam olarak böyle bir durum oldu yani nasıl tepki vereceğimi de bilemedim kızsam bir dert kızmasam bir dertti. Yine de sert olmalıydımInsan bi de şöyle durumlarda "çocuk" diye ne yapacağını da şaşırıyor cidden, bi şey dese koca insan küçücük çocukla uğraşıyor vs gibi saçma durumlar oluyor ama cidden tepki vermek lazım.
Bi kere bankada oturmuş sıra bekliyorum, yanımda 4-5 yaşında bi erkek çocuğu ve anneanne/babaannesi, çocuk gözüme bakıp sırıta sırıta bacağıma tekme atıyor, önce çocuğun bacağına güzelce sakince dokunup durdurdum, kadın da sırıtarak izliyo? Çocuk arsızca devam etmeye çalıştı, kadın hâlâ ehe ehe modunda, bi sinirlendim, engel olur musunuz ne gülüyosunuz ya dedim sertçe, kadın şok, hemen çocuğu tuttu, kendi tarafına çekti falan. Nefret ediyorum böyle ilgisiz, rahat, "ay çocuk işte" modundaki tiplerden. Size sevimli o terbiyesiz çocuğunuz, çocuklarına kötülük yaptıklarının da asla farkında değiller.
Sınır çekmekten asla çekinmemeli insan, yoksa ne büyüklerle baş ediliyor ne de küçüklerle.
Yok ya bazı çocuklar böyle arsız,şımarık.Vallahi benimde aklıma bu geldi kötü mü düşünüyorum bilmiyorum Ma bir çocuğun daha tanımadan direkt böyle hareketler yapması benim aklım bunu getirdi
Sevgilimle 2 yıldır çok güzel bir ilişkimiz var hem en yakın arkadaşım hem çok centilmen kibardır. Onun hatrına sabretmeye çalıştım ilk görüşmeydi diyeBana cello bello tipler gibi geldi, çocuk nasıl bir insan?
Elti yılanlığını yapmaya başlamış bile en azından sevgiliniz tepki göstermiş orası artı asla pabuç bırakmayın ve bu şekilde cevabınızı verin aile apartmanı falan olacaksa asla kabul etmeyinMerhaba, herkese öncelikle
Hemen kısaca özetlemeye çalışacağım. Bu hafta içi sevgilimin ailesiyle tanıştım. Aslında henüz evlilik gibi düşüncelerimiz yok çünkü ben yeni atandım ve bir süre sadece kendime bakmak özgür olmak istiyorum. Nişanlanırsam çeyiz ve benzeri masraflarla ilgili düşünceler beni biraz endişelendiriyor bu yüzden nişanı hemen yapmak istemedim belirli bir süreye yayalım dedim. Bu nedenle sevgilimin ailesiyle tanışma teklifini ilk başta reddetsem de, sevgilimle 2 yıldır birlikte olduğumuzu ve artık tanışabiliriz diye kabul ettim. Neyse kendime baya özen gösterdim hediyemi alarak evlerine gittim. Her şey gayet normaldi, herkes güleryüzlü ve nazikti, ta ki birden kapı çalana kadar. Hayatımın en kötü günlerinden birini yaşadım resmen
Gelen alt katta oturan yengesi ve 5 yaşındaki oğluydu niye bilmiyorum ama yenge gelince inanılmaz bi huzursuz oldum. Hem oğlu sürekli ağlıyordu hem de bazen saçımı çekip bacaklarıma vurup kaçıyordu. ve bunlar öyle küçük saç çekmeleri değil arkadaşlar bir anda arkadan gelip minicik çocuk saçımı yolup gidiyor. Sevgilim yeğenini kontrol etmeye çalışıyor, uzaklaştırıyor ve balkona çıkarıyordu, ama yeğeni biraz sakinleşip tekrar salona geliyor ortalığı birbirine katıyordu. neyse sakin olmaya çalıştım ama sabrım tükendiğinde çocuğu kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım. "ama lütfen saçımı çekme, seninle oynayabiliriz" demeye fırsatım olmadan bir tokat yedim. Gözlerim doldu ve gerçekten o kadar kücük bi cocuk nasıl böyle vurabilir şok oldum size burnumun ağrısını tarif edemem. Annesi hala çay içmeye devam ederken sadece "aaa çok ayıp" demekle yetindi. Sevgilim o anda çok sinirlendi ve "yenge, siz gitmelisiniz" gibi bir konuşma yapmaya başladı, sevgilimin annesi de inanılaz mahçup oldu o an hem yengeye kızdı " işte oğlunun huyunu bilmiyor musun neden geldin" vs dedi. ama yengenin umrunda değildi resmen şok içindeyim hala.
Sonunda, bir süre daha oturduktan sonra artık geç oldu diye kalkayım dedim ve yenge birden "sen de amma zayıfmışsın, biraz kilo al, gelinlik nasıl giyeceksin?" dedi Ben de artık iyice film koptu "ben halimden gayet memnumum herkes benim gibi olmak istiyor" dedim ve gülümsemeye çalıştım.
neyse bir şekilde kendimi dışarı attım. Sevgilim yol boyu özür diledi ve akşam eve geçince sevgilimin annesi aradı "eğer bir hata yaptıysak kusura bakma kızım torunum biraz yaramazdır cocuk işte. Çok utandık " gibi bir konuşma yaptı. olur mu öyle şey her şey çok güzeldi desem de aklımdan yaşananlar çıkmıyor bu yenge bir şekilde hayatımızda hep olur mu sizce? ne yapacağımı hiç bilemiyorum çok üzgünüm.
ve lütfen yanlış anlayamyın elbette cocuğa kızgın değilim tüm sorun annesindeydi. Sadece o da değil geldiğinden beri iğneleyecici sözleri bitmek bilmedi resmen çok şaşkınım ne yapacağımı bilmiyorum