Hangi bölümmüş bu ya
Hangi bölümmüş bu yaBu sene okulda dereceye girdim. İlk dönem notlarımı gören yeni tanıdığım insanlar 2. dönem bana bildiğim şeylerin yanlış olduğunu söyleyip yanlış notlar attılar sınavlardan düşük almam için. Ders çalışmamam için hususi olarak odama dalıp dışarı çıkartmaya veya benim odamda sohbet etmeye çalışıyorlardı ve her gün oluyordu bu. Kendime benim önümü kesmeyecek bir insan gerek diyordum. En azından kıskançlık sezmeyeceğim biri olur sandım. Bu benim açımdan erkek meselesinden ziyade en azından okula sabah yalnız gitmem diyordum. Yalnızlık, derdini stresini paylaşamamak bazen çekilmez oluyor. Haklısınız kocam gibi tavırlar sergiledim ve güzel de ders aldım
Hukuk okuyorum. Sınavdan önce bak nasıl çanı düşüncem diyip yanlış bilgi yayan sonra da herkese nasıl yedim sizi diyen biri bile var. Ben de anlamadım tuhaf bir ortamHangi bölümmüş bu yahiç duymadım böyle odaya girip çalışmasın diye konuşan çok ilginç gerçekten bizim zamanımızda öss çalışırken vardı tuhaf tipler ama üniversiteye gidince hiç görmedim.
Kendi kimliğimi belli etmek istemiyorum ama hak kazandığım yer Ankara’ydıHangi okuldan hangi okula geçmeye çalışıyorsunuz ?
Çok güzel bir şansı toyluğunuzla tepmişsiniz ama üzülmeyin bu sene yapan seneye de yapar.Kendi kimliğimi belli etmek istemiyorum ama hak kazandığım yer Ankara’ydı
Kendime güveniyorum tekrar hak kazanırım . Yaptığım saçmalığı anlamıyorum sadece, bundan 2-3 gün önceki ben sanki kendim değilmişim gibi kararlar aldım.Çok güzel bir şansı toyluğunuzla tepmişsiniz ama üzülmeyin bu sene yapan seneye de yapar.
Şimdi bu keskin zekalı arkadaş ünide o kız senin bu kız benim o bar senin bu bar benim gezcek sandığı için sana güzel satış koymuş yok burayı keşfetcem falan neyi keşfetcekse neyse ilk aylar sandığı gibi olmadığını görünce gelecek sakın düşme sakınnnÇevreme bir derdimi anlattığımda sanki ileride bana kullanacaklar veya vefa borcu oluşturacakmışım gibi hissettiriyor o yüzden birilerinin benimle bu tarz konuları konuşmasının gerektiğini düşündüğümde yazıyorum. Ben geçen sene güzel bir üniversitede güzel bir bölüm kazandım ama istediğim, hayal ettiğim üniversite değildi. O yüzden binbir emekle 3 üstü ortalama yapıp istediğim, hayal ettiğim o üniversiteye yatay geçiş yaptım ve asil grubuna girmiştim. Erkek arkadaşım ise mezuna kaldı. Şansına hiç gelmez dediğimiz ve öylesine yazdığımız benim üniversitem ona da çıktı. Onun bir üst dönemi olmak, okulda bir arada olmak beni çok daha rahatlatacağından (Çok sosyal biri değilim yanında rahat durabileceğim ve iyi bir kütüphane arkadaşı, dost olabileceğini düşündüğümden) yatay geçişimi yaptırmadım. Kesin kayıt olmadım. Ben mi yaptım o salaklığı? Evet, fakat ben kayıt yaptıracağım dediğimde “Senin yüzünden oraya girdim, bana hayal sattın şimdi de tek başıma bıraktın. Beni enayi yerine koydun”demeleri esas sebebimdi. Biliyorum salağım. Kesin kayıt olmadığım ve evde üzüntüden ağladığım vakitte ise o erkek diğer “agalarıyla” bilet almış benden habersiz. Bense o bilet alıp diğer arkadaşlarıyla gezme planları yaparken babama benimle şehre gelmesin, sevgilimle gideyim diye diller döküyordum. Bana hiç ben bilet aldım şunla şunla gidicem demedi (Gideceği kişiler de benim yakın arkadaşlarım hepsine aynı yurt çıktı onlar da bir şey demedi) Dün bunları öğrendim. “Neden böyle bir şey yaptın? Birlikte gitmek için neler yaptığımı görmüyor musun?” dediğimde o diğer arkadaşlarının ondan habersiz bilet kestiğini, onun haberininin olmadığını zırvaladı. Diğerlerine sorunca direkt mesajlarını gösterdiler. Çocuk tc kimliğini vermiş, taksiler ayarlanmış vs vs.
Direkt ayrıldım. Kendimi o kadar salak hissediyorum ki, hayallerimi sattın laflarıyla beni kandırıp benim önüme engel olması o kadar üzdü ki. Bana daha öncesinde böyle şeyler yapsaydı yoluma bakardım zaten. Enayi gibi hissediyorum
Ek olarak benim yurdumun dibinde bir erkek yurdu var; gayet rahat, konforlu ve üniye ulaşımı daha kolay. Birlikte gider geliriz diye oraya nakil almasını istedim, sabahın köründe okul için çıkıyoruz ve çok geç dönüyoruz tek gitmek benim için bazen ürkütücü oluyor. Bana saçma sapan sebepler sıraladı: ben burayı da keşfetmek istiyorum, arkadaşlarımla aynı yurtta kalıcam gibisinden.
Bu sinirimi nasıl atabilirim? Yardım eder misiniz okulda nasıl tavır takınmalıyım? Arkadaşlarımı kendine çekti, diğerleriyle de mi görüşmesem?
ben burayı da keşfetmek istiyorum, arkadaşlarımla aynı yurtta kalıcam
Kendiniz etmişsiniz kendiniz bulmuşsunuz.Çevreme bir derdimi anlattığımda sanki ileride bana kullanacaklar veya vefa borcu oluşturacakmışım gibi hissettiriyor o yüzden birilerinin benimle bu tarz konuları konuşmasının gerektiğini düşündüğümde yazıyorum. Ben geçen sene güzel bir üniversitede güzel bir bölüm kazandım ama istediğim, hayal ettiğim üniversite değildi. O yüzden binbir emekle 3 üstü ortalama yapıp istediğim, hayal ettiğim o üniversiteye yatay geçiş yaptım ve asil grubuna girmiştim. Erkek arkadaşım ise mezuna kaldı. Şansına hiç gelmez dediğimiz ve öylesine yazdığımız benim üniversitem ona da çıktı. Onun bir üst dönemi olmak, okulda bir arada olmak beni çok daha rahatlatacağından (Çok sosyal biri değilim yanında rahat durabileceğim ve iyi bir kütüphane arkadaşı, dost olabileceğini düşündüğümden) yatay geçişimi yaptırmadım. Kesin kayıt olmadım. Ben mi yaptım o salaklığı? Evet, fakat ben kayıt yaptıracağım dediğimde “Senin yüzünden oraya girdim, bana hayal sattın şimdi de tek başıma bıraktın. Beni enayi yerine koydun”demeleri esas sebebimdi. Biliyorum salağım. Kesin kayıt olmadığım ve evde üzüntüden ağladığım vakitte ise o erkek diğer “agalarıyla” bilet almış benden habersiz. Bense o bilet alıp diğer arkadaşlarıyla gezme planları yaparken babama benimle şehre gelmesin, sevgilimle gideyim diye diller döküyordum. Bana hiç ben bilet aldım şunla şunla gidicem demedi (Gideceği kişiler de benim yakın arkadaşlarım hepsine aynı yurt çıktı onlar da bir şey demedi) Dün bunları öğrendim. “Neden böyle bir şey yaptın? Birlikte gitmek için neler yaptığımı görmüyor musun?” dediğimde o diğer arkadaşlarının ondan habersiz bilet kestiğini, onun haberininin olmadığını zırvaladı. Diğerlerine sorunca direkt mesajlarını gösterdiler. Çocuk tc kimliğini vermiş, taksiler ayarlanmış vs vs.
Direkt ayrıldım. Kendimi o kadar salak hissediyorum ki, hayallerimi sattın laflarıyla beni kandırıp benim önüme engel olması o kadar üzdü ki. Bana daha öncesinde böyle şeyler yapsaydı yoluma bakardım zaten. Enayi gibi hissediyorum
Ek olarak benim yurdumun dibinde bir erkek yurdu var; gayet rahat, konforlu ve üniye ulaşımı daha kolay. Birlikte gider geliriz diye oraya nakil almasını istedim, sabahın köründe okul için çıkıyoruz ve çok geç dönüyoruz tek gitmek benim için bazen ürkütücü oluyor. Bana saçma sapan sebepler sıraladı: ben burayı da keşfetmek istiyorum, arkadaşlarımla aynı yurtta kalıcam gibisinden.
Bu sinirimi nasıl atabilirim? Yardım eder misiniz okulda nasıl tavır takınmalıyım? Arkadaşlarımı kendine çekti, diğerleriyle de mi görüşmesem?
Başkası için hayatından ,hayalinden vaz geçersen o kişi elbet birgün hayatının içine eder.Sende öyle bakarsın uçup giden hayallerine.Aferin,bravo tebrikler Ananiz , babanız,gel kızım yaz burayı bizim yanımızda ol dese hayatımı sizin için değistiremem diyenler erkekkkkkk için neleri tepiyorÇevreme bir derdimi anlattığımda sanki ileride bana kullanacaklar veya vefa borcu oluşturacakmışım gibi hissettiriyor o yüzden birilerinin benimle bu tarz konuları konuşmasının gerektiğini düşündüğümde yazıyorum. Ben geçen sene güzel bir üniversitede güzel bir bölüm kazandım ama istediğim, hayal ettiğim üniversite değildi. O yüzden binbir emekle 3 üstü ortalama yapıp istediğim, hayal ettiğim o üniversiteye yatay geçiş yaptım ve asil grubuna girmiştim. Erkek arkadaşım ise mezuna kaldı. Şansına hiç gelmez dediğimiz ve öylesine yazdığımız benim üniversitem ona da çıktı. Onun bir üst dönemi olmak, okulda bir arada olmak beni çok daha rahatlatacağından (Çok sosyal biri değilim yanında rahat durabileceğim ve iyi bir kütüphane arkadaşı, dost olabileceğini düşündüğümden) yatay geçişimi yaptırmadım. Kesin kayıt olmadım. Ben mi yaptım o salaklığı? Evet, fakat ben kayıt yaptıracağım dediğimde “Senin yüzünden oraya girdim, bana hayal sattın şimdi de tek başıma bıraktın. Beni enayi yerine koydun”demeleri esas sebebimdi. Biliyorum salağım. Kesin kayıt olmadığım ve evde üzüntüden ağladığım vakitte ise o erkek diğer “agalarıyla” bilet almış benden habersiz. Bense o bilet alıp diğer arkadaşlarıyla gezme planları yaparken babama benimle şehre gelmesin, sevgilimle gideyim diye diller döküyordum. Bana hiç ben bilet aldım şunla şunla gidicem demedi (Gideceği kişiler de benim yakın arkadaşlarım hepsine aynı yurt çıktı onlar da bir şey demedi) Dün bunları öğrendim. “Neden böyle bir şey yaptın? Birlikte gitmek için neler yaptığımı görmüyor musun?” dediğimde o diğer arkadaşlarının ondan habersiz bilet kestiğini, onun haberininin olmadığını zırvaladı. Diğerlerine sorunca direkt mesajlarını gösterdiler. Çocuk tc kimliğini vermiş, taksiler ayarlanmış vs vs.
Direkt ayrıldım. Kendimi o kadar salak hissediyorum ki, hayallerimi sattın laflarıyla beni kandırıp benim önüme engel olması o kadar üzdü ki. Bana daha öncesinde böyle şeyler yapsaydı yoluma bakardım zaten. Enayi gibi hissediyorum
Ek olarak benim yurdumun dibinde bir erkek yurdu var; gayet rahat, konforlu ve üniye ulaşımı daha kolay. Birlikte gider geliriz diye oraya nakil almasını istedim, sabahın köründe okul için çıkıyoruz ve çok geç dönüyoruz tek gitmek benim için bazen ürkütücü oluyor. Bana saçma sapan sebepler sıraladı: ben burayı da keşfetmek istiyorum, arkadaşlarımla aynı yurtta kalıcam gibisinden.
Bu sinirimi nasıl atabilirim? Yardım eder misiniz okulda nasıl tavır takınmalıyım? Arkadaşlarımı kendine çekti, diğerleriyle de mi görüşmesem?
Hasta anneme bakmak için lise eğitimimi açık lise şeklinde tamamladım, benim vereceğim de bir karar da değildi maalesef. Çok şükür kimseye de muhtaç etmedim annemi en güzel üniversitelere de girdim, onu da gururlandırdım. Şu an olsa yine aynısını yaparım. Bence bu kadar önyargılı olmayın, olay erkek değil bir yakınlık, samimiyet bi dost arkadaş aramam. Allah sizi bir başınıza dertle ortada bırakmasın ne diyimBaşkası için hayatından ,hayalinden vaz geçersen o kişi elbet birgün hayatının içine eder.Sende öyle bakarsın uçup giden hayallerine.Aferin,bravo tebrikler Ananiz , babanız,gel kızım yaz burayı bizim yanımızda ol dese hayatımı sizin için değistiremem diyenler erkekkkkkk için neleri tepiyor
Annenize geçmiş olsun.İnsan sosyal bir varlıktır doğru ama aklı başında hiç kimse dost , arkadaş, sabahları beraber gideriz diye geleceğini yakmaz,yakmamali.Hasta anneme bakmak için lise eğitimimi açık lise şeklinde tamamladım, benim vereceğim de bir karar da değildi maalesef. Çok şükür kimseye de muhtaç etmedim annemi en güzel üniversitelere de girdim, onu da gururlandırdım. Şu an olsa yine aynısını yaparım. Bence bu kadar önyargılı olmayın, olay erkek değil bir yakınlık, samimiyet bi dost arkadaş aramam. Allah sizi bir başınıza dertle ortada bırakmasın ne diyim
O neymiş be. Nasıl bir ortam bu ?Bu sene okulda dereceye girdim. İlk dönem notlarımı gören yeni tanıdığım insanlar 2. dönem bana bildiğim şeylerin yanlış olduğunu söyleyip yanlış notlar attılar sınavlardan düşük almam için. Ders çalışmamam için hususi olarak odama dalıp dışarı çıkartmaya veya benim odamda sohbet etmeye çalışıyorlardı ve her gün oluyordu bu. Kendime benim önümü kesmeyecek bir insan gerek diyordum. En azından kıskançlık sezmeyeceğim biri olur sandım. Bu benim açımdan erkek meselesinden ziyade en azından okula sabah yalnız gitmem diyordum. Yalnızlık, derdini stresini paylaşamamak bazen çekilmez oluyor. Haklısınız kocam gibi tavırlar sergiledim ve güzel de ders aldım
Tabi ki gorusme.Çevreme bir derdimi anlattığımda sanki ileride bana kullanacaklar veya vefa borcu oluşturacakmışım gibi hissettiriyor o yüzden birilerinin benimle bu tarz konuları konuşmasının gerektiğini düşündüğümde yazıyorum. Ben geçen sene güzel bir üniversitede güzel bir bölüm kazandım ama istediğim, hayal ettiğim üniversite değildi. O yüzden binbir emekle 3 üstü ortalama yapıp istediğim, hayal ettiğim o üniversiteye yatay geçiş yaptım ve asil grubuna girmiştim. Erkek arkadaşım ise mezuna kaldı. Şansına hiç gelmez dediğimiz ve öylesine yazdığımız benim üniversitem ona da çıktı. Onun bir üst dönemi olmak, okulda bir arada olmak beni çok daha rahatlatacağından (Çok sosyal biri değilim yanında rahat durabileceğim ve iyi bir kütüphane arkadaşı, dost olabileceğini düşündüğümden) yatay geçişimi yaptırmadım. Kesin kayıt olmadım. Ben mi yaptım o salaklığı? Evet, fakat ben kayıt yaptıracağım dediğimde “Senin yüzünden oraya girdim, bana hayal sattın şimdi de tek başıma bıraktın. Beni enayi yerine koydun”demeleri esas sebebimdi. Biliyorum salağım. Kesin kayıt olmadığım ve evde üzüntüden ağladığım vakitte ise o erkek diğer “agalarıyla” bilet almış benden habersiz. Bense o bilet alıp diğer arkadaşlarıyla gezme planları yaparken babama benimle şehre gelmesin, sevgilimle gideyim diye diller döküyordum. Bana hiç ben bilet aldım şunla şunla gidicem demedi (Gideceği kişiler de benim yakın arkadaşlarım hepsine aynı yurt çıktı onlar da bir şey demedi) Dün bunları öğrendim. “Neden böyle bir şey yaptın? Birlikte gitmek için neler yaptığımı görmüyor musun?” dediğimde o diğer arkadaşlarının ondan habersiz bilet kestiğini, onun haberininin olmadığını zırvaladı. Diğerlerine sorunca direkt mesajlarını gösterdiler. Çocuk tc kimliğini vermiş, taksiler ayarlanmış vs vs.
Direkt ayrıldım. Kendimi o kadar salak hissediyorum ki, hayallerimi sattın laflarıyla beni kandırıp benim önüme engel olması o kadar üzdü ki. Bana daha öncesinde böyle şeyler yapsaydı yoluma bakardım zaten. Enayi gibi hissediyorum
Ek olarak benim yurdumun dibinde bir erkek yurdu var; gayet rahat, konforlu ve üniye ulaşımı daha kolay. Birlikte gider geliriz diye oraya nakil almasını istedim, sabahın köründe okul için çıkıyoruz ve çok geç dönüyoruz tek gitmek benim için bazen ürkütücü oluyor. Bana saçma sapan sebepler sıraladı: ben burayı da keşfetmek istiyorum, arkadaşlarımla aynı yurtta kalıcam gibisinden.
Bu sinirimi nasıl atabilirim? Yardım eder misiniz okulda nasıl tavır takınmalıyım? Arkadaşlarımı kendine çekti, diğerleriyle de mi görüşmesem?
Bu durumda geçmişi değiştiremezsin ama hatanı telafi edebilirsin. Yatay geçiş için hala geç değil. Bu sene derslerine daha sıkı çalış ve önümüzdeki sene de yatay geçiş hakkı kazan.Çevreme bir derdimi anlattığımda sanki ileride bana kullanacaklar veya vefa borcu oluşturacakmışım gibi hissettiriyor o yüzden birilerinin benimle bu tarz konuları konuşmasının gerektiğini düşündüğümde yazıyorum. Ben geçen sene güzel bir üniversitede güzel bir bölüm kazandım ama istediğim, hayal ettiğim üniversite değildi. O yüzden binbir emekle 3 üstü ortalama yapıp istediğim, hayal ettiğim o üniversiteye yatay geçiş yaptım ve asil grubuna girmiştim. Erkek arkadaşım ise mezuna kaldı. Şansına hiç gelmez dediğimiz ve öylesine yazdığımız benim üniversitem ona da çıktı. Onun bir üst dönemi olmak, okulda bir arada olmak beni çok daha rahatlatacağından (Çok sosyal biri değilim yanında rahat durabileceğim ve iyi bir kütüphane arkadaşı, dost olabileceğini düşündüğümden) yatay geçişimi yaptırmadım. Kesin kayıt olmadım. Ben mi yaptım o salaklığı? Evet, fakat ben kayıt yaptıracağım dediğimde “Senin yüzünden oraya girdim, bana hayal sattın şimdi de tek başıma bıraktın. Beni enayi yerine koydun”demeleri esas sebebimdi. Biliyorum salağım. Kesin kayıt olmadığım ve evde üzüntüden ağladığım vakitte ise o erkek diğer “agalarıyla” bilet almış benden habersiz. Bense o bilet alıp diğer arkadaşlarıyla gezme planları yaparken babama benimle şehre gelmesin, sevgilimle gideyim diye diller döküyordum. Bana hiç ben bilet aldım şunla şunla gidicem demedi (Gideceği kişiler de benim yakın arkadaşlarım hepsine aynı yurt çıktı onlar da bir şey demedi) Dün bunları öğrendim. “Neden böyle bir şey yaptın? Birlikte gitmek için neler yaptığımı görmüyor musun?” dediğimde o diğer arkadaşlarının ondan habersiz bilet kestiğini, onun haberininin olmadığını zırvaladı. Diğerlerine sorunca direkt mesajlarını gösterdiler. Çocuk tc kimliğini vermiş, taksiler ayarlanmış vs vs.
Direkt ayrıldım. Kendimi o kadar salak hissediyorum ki, hayallerimi sattın laflarıyla beni kandırıp benim önüme engel olması o kadar üzdü ki. Bana daha öncesinde böyle şeyler yapsaydı yoluma bakardım zaten. Enayi gibi hissediyorum
Ek olarak benim yurdumun dibinde bir erkek yurdu var; gayet rahat, konforlu ve üniye ulaşımı daha kolay. Birlikte gider geliriz diye oraya nakil almasını istedim, sabahın köründe okul için çıkıyoruz ve çok geç dönüyoruz tek gitmek benim için bazen ürkütücü oluyor. Bana saçma sapan sebepler sıraladı: ben burayı da keşfetmek istiyorum, arkadaşlarımla aynı yurtta kalıcam gibisinden.
Bu sinirimi nasıl atabilirim? Yardım eder misiniz okulda nasıl tavır takınmalıyım? Arkadaşlarımı kendine çekti, diğerleriyle de mi görüşmesem?
Senin nezdinde kamu spotu yapmak istiyorum;Çevreme bir derdimi anlattığımda sanki ileride bana kullanacaklar veya vefa borcu oluşturacakmışım gibi hissettiriyor o yüzden birilerinin benimle bu tarz konuları konuşmasının gerektiğini düşündüğümde yazıyorum. Ben geçen sene güzel bir üniversitede güzel bir bölüm kazandım ama istediğim, hayal ettiğim üniversite değildi. O yüzden binbir emekle 3 üstü ortalama yapıp istediğim, hayal ettiğim o üniversiteye yatay geçiş yaptım ve asil grubuna girmiştim. Erkek arkadaşım ise mezuna kaldı. Şansına hiç gelmez dediğimiz ve öylesine yazdığımız benim üniversitem ona da çıktı. Onun bir üst dönemi olmak, okulda bir arada olmak beni çok daha rahatlatacağından (Çok sosyal biri değilim yanında rahat durabileceğim ve iyi bir kütüphane arkadaşı, dost olabileceğini düşündüğümden) yatay geçişimi yaptırmadım. Kesin kayıt olmadım. Ben mi yaptım o salaklığı? Evet, fakat ben kayıt yaptıracağım dediğimde “Senin yüzünden oraya girdim, bana hayal sattın şimdi de tek başıma bıraktın. Beni enayi yerine koydun”demeleri esas sebebimdi. Biliyorum salağım. Kesin kayıt olmadığım ve evde üzüntüden ağladığım vakitte ise o erkek diğer “agalarıyla” bilet almış benden habersiz. Bense o bilet alıp diğer arkadaşlarıyla gezme planları yaparken babama benimle şehre gelmesin, sevgilimle gideyim diye diller döküyordum. Bana hiç ben bilet aldım şunla şunla gidicem demedi (Gideceği kişiler de benim yakın arkadaşlarım hepsine aynı yurt çıktı onlar da bir şey demedi) Dün bunları öğrendim. “Neden böyle bir şey yaptın? Birlikte gitmek için neler yaptığımı görmüyor musun?” dediğimde o diğer arkadaşlarının ondan habersiz bilet kestiğini, onun haberininin olmadığını zırvaladı. Diğerlerine sorunca direkt mesajlarını gösterdiler. Çocuk tc kimliğini vermiş, taksiler ayarlanmış vs vs.
Direkt ayrıldım. Kendimi o kadar salak hissediyorum ki, hayallerimi sattın laflarıyla beni kandırıp benim önüme engel olması o kadar üzdü ki. Bana daha öncesinde böyle şeyler yapsaydı yoluma bakardım zaten. Enayi gibi hissediyorum
Ek olarak benim yurdumun dibinde bir erkek yurdu var; gayet rahat, konforlu ve üniye ulaşımı daha kolay. Birlikte gider geliriz diye oraya nakil almasını istedim, sabahın köründe okul için çıkıyoruz ve çok geç dönüyoruz tek gitmek benim için bazen ürkütücü oluyor. Bana saçma sapan sebepler sıraladı: ben burayı da keşfetmek istiyorum, arkadaşlarımla aynı yurtta kalıcam gibisinden.
Bu sinirimi nasıl atabilirim? Yardım eder misiniz okulda nasıl tavır takınmalıyım? Arkadaşlarımı kendine çekti, diğerleriyle de mi görüşmesem?