ben senin ne demek istediğini anladım canım ama konu çok başka bi yere gitmiş :)
herkes kendinden ve çevresinden,gördüklerinden yola çıkarak bişeyler söylüyor.
benden bildiklerimden ve yaşadıklarımdan konuya yorum getiriyim istedim.
Hepimiz ortak bir noktada buluşuyoruz:AŞK SONSUZA KADAR SÜRMÜYOR
İnsan oğlu aşkı içinde kaybetme korkusu,tutku,sınırlar olduğu sürece heyecan verici buluyor zaten.(evlenmeden birlikte yaşayanları bunun dışında tutuyorum)
Çok sıradan olsa da kaçan kovalanır lafı o denli doğru ki.Bekarken yasadığımız ilişkilerimizde gizemli olmayı,karşı tarafa belli sınırlar çizerek aşkı yaşamayı becerirsek sonunda bağlılık yaratabiliriz.Tabi vur diyince öldürmicez:)Evlendikten sonrada zaten hayat gailesi ister istemez aşkın yaşanmasının önüne geçecek.Kimi evlendikten 1 yıl sonra o aşkı yitirir,kimi 3kimi 5.ama neticede biter ve aşkınız kuvvetli ise biten aşkın yerini saygı ve sevgi alır.sana katılıyorum bi kıpırtı,istek,heyecan mutlaka olmalı.görüşlerimiz,hayata bakış açımız,aile yapımız,zevklerimiz vs uyuyor diye evlilik yapmaya bende karşıyım.Dişiliği yeteri kadar ve yerinde kullanmak lazim ve sizi siz olduğunuz için seviyorsa,size değer veriyorsa zaten onun için vazgeçilmez olmuşsundur demektir.
herşey gönlünce olur umarıma.s.
