Kızlar hafta sonu trajikomik bir olay yaşadım. Hem şaşırdım, hem üzüldüm ve şu an ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Şimdi olay şu: eltim kayınvalidem ve biz aynı apartmanda oturuyoruz. En küçük kaynım evlenecek 15 gün sonra falan ve son kalan boş daireye de o oturacak. Neyse düğün hazırlıkları falan var ve genelde hergün uğrarım yapılacak şeylere elimden geldiği kadar yardım ederim. Geçen hafta Salı akşamı annem aradı. Cumartesi günü yufka açıcaz gelmek istersen sen de gel Pazar yapıcaktık ama o gün ablanın işi varmış sen de çalışıyosun Pazar gün evinin işini yaparsın diye cumartesiye aldık dedi. Ben de olur dedim. 1 aydır falan da annemlere gitmemiştim. Cuma akşamı kv ye indim. Yarın biz köye gidicez yardımım dokunmaz yapılacak bişey varsa yapayım dedim. Ütülenecek şeyler varmış onları yaptım. O arada yarın eşya yerleştirmeye geliceklermiş dedi. Ben de ha iyi falan dedim. Ben evlendiğimde başka bir yerdeydim, eşim de ben de memuruz. Evimiz kendimiz temizleyip kendimiz yerleştirdik, hatta 4 tane ev değiştirdik hep kendimiz yerleştirdik onun için bu söyledğinde bişey aramadım kv nin. Sabah kahvaltı yapıyoruz aradı gitmicekmisiniz köye dedi gidicez anne kahvaltı yapıyoruz dedim. Yukarda inecek eşya var (2 yorgan,3 yastık) öğlene yemek yapılacak nereye koşucamı şaşırdım dedi. Kahvaltıyı yapalım ineriz anne dedim. Eşimde bunlar da insan kullanmaya iyi alıştılar dedi. Geçen gün kayınpeder eşimi aramış annen bir yere gidecek onu götür diye. Eşim öğretmen ve o saatte okulda. Baba abimleri arasana okuldayım demiş onların işi var sen götür demiş kayınpeder. Onlar iki kardeş market işletiyor ve kendi işleri yani bir saat bile ayrılsalar bişey olmaz. Eşim sinirlenmiş ama bişey dememiş, bir de bu olunca iyice kızdı. Boşver dedim sorun çıkmasın indiriverelim eşyaları. İki çeşit te yemeğim vardı onları da indirdim. İndik yanlarına abartısız 10 kişi gelmişler adım atacak yer yok iki kişi iş yapıyor diğerleri oturuyor, yukardakileri indirdik yemek te koydum gidiyoruz anne biz dedim. Tamam kızım dedi. Bu arada diğer eltim evinde ve ortalıkta yok, bebeği var ama uslu bir bebek en azından yemek yapabilir.Köye gidip geldik. Çamaşırım vardı sonuçta çalışıyorum ve bütün iş hafta sonunu bekliyor onları attım. Bir de kızımın ayakkabıları vardı aşağıdan onları alıp geleyim de yıkayayım dedim. İnerken birinci katın kapısı sonuna kadar açık ve eltiyle kv nin sesleri geliyo aldırış etmedim. Ama kısık sesle falan da konuşmuyolar duyuluyo. Onların öyle yapmamaları gerekiyodu dedi eltim. Kayınvalide de sanki bir kez yufka açamayı mı biliyodu diyince dur dedim ya konu benim. Durdum dinledim yaptığım ayıp belki ama dedikodu yapacaklarsa kapıyı kapasınlar napim. Aman bildiğinden mi işten kaçtı sen de öyle davran bundan sonra anne çocuğunu falan getirdiğinde bakmayıver dedi. Gerisini de dinlemedim daha no konuştular bilmiyorum. Aldım ayakkabıyı çıktım. Akşam da eşime anlattım. O da zaten sinirimi bozuyolar. Yapacağımı bilirim ben dedi. Ertesi gün haberim yok inmiş annesinin yanına annesi: yağmur hiç inmedi bişey mi var demiş. Eşim de inmez tabi dedikodu yaparken kapıyı kapayın demiş. Kayınvalide kendini savunmuş eşim de hafta içi çalışıyorz iki gün kendimize vakit ayıramayacakmıyız biz çocuğa da bakmayacaksanız çıkça söyleyin ben kimseye güvenip çocuk yapmadım baktırırım ben çocuğuma falan demiş. Onu nerden çıkardın diyince de aşağıda konuşmuşsunuz anne sinirmi bozmayın bu evi ya satar giderim ya da kiraya verir giderim demiş. Ama yağmur 1 yıldır soğuk duruyo öbürü sıcak duruyo falan demiş. Daha düne kadar yanımızda hüngür hüngür ağlardı kv. Eltim için laf sokup duruyo, hatta yanımızda bile sürekli azarlar laf söyler. Dikkat edin bir senedir böyleymişim çünkü bir sene öncesinden kalbim kırık. Beni nişanda falan hiçbir şeye dahil etmediler, nişan gününü bile işteyken arayıp söyledi kv. Sebebi de kalabalık olur diye beni götürmemişler nişan hazırlıklarına ama ev yerleşeceğinde kalabalık olmuyo galiba. Eltimin hiç kıskançlığı yokmuş, bana senin yerinde olsam ortalığı birbirine katardım cıngar çıkarırdım buna her şey,n en güzeli alındı bana alındı sayılır ama sen her şeyi kendin aldın niye sesini çıkarmıyosun diyen ve benden benim şikayetim yok sorun çıkmasını istemiyorum cevabını alan insan kıskanç değil ben kıskancım. 50 milyar borcun altına imza atıp market açıp alın işletin diye kardeşlerine verdiğimiz ve sesimi bile çıkarmadan yetmediği yerde gidip kredi çekip ellerine sayan ben kıskancım ama verdikleri 1000 lirayı 1500 lira olarak geri ödememize rağmen elimizdeki parayı niye veriyosun diye kafa tutan insan kıskanç değil. Kendisi çalışırken ben doğum iznindeydim çocuğu okuldan gelince üşümesin diye evime alan ben kıskancım, çocuklar oynarken kızı yaramazlık yapınca dedesi kızınca niye sadece benimkine kızıyosun ona da kız diyen kıskanç değil. Ve son işten çıkmadan hamile kaldı kayınvalideme bebeğine bakacaksan ben bakıcı bulayım anne asgari ücretle çalışıyor zorlanmasın diyen ben kıskancım ama rahatı bulup işten çıkınca işi olunca çocuğuna bakmayıver diyen eltim kıskanç değilmiş kv nin söylediğine göre. Şu an konuşmuyorum ama ilk fırsatta da eteğimdekileri dökmek istiyorum. Kavga derecesine getirmeden, yapı olarak da sakin bir insanım zor olucak biraz ama nasıl? Kapatayım gitsin diyorum ama bu defada içimde bir soğukluk var istiyorum ki eltim de onları duyduğumu bilsin.
Not: Kv ile daha önce en ufak bir sorun yaşamadım, ben onu annemden o beni kızından ayırmazdı, eltimler taşınıp gelene kadar.
