- 1 Haziran 2015
- 4.501
- 3.065
-
- Konu Sahibi a_beautiful_mind
- #41
Olur boyle seyler hic kafana takma yengen sizin ailenizi kiskaniyor bence boyle.kiskancliklarda hic kafama takmam valla herkes kendisine baksin ilk basta
Eskiden ola kuzenimle konuşur hallederdim. Ama o da annesinin lafları yüzünden değişmeye basladı. Ezmek için söylemiyorum ama kazandığı okul ve bölüm onun son tercihlerindeydi. Şimdi ise sanki ideali hep oymuş da kazanmış gibi hava atıyor. Bense bunu bildigim ve kendim ilk tercihime yerlestigim halde sessizce dinliyorum.Mühendis adayina neden annen benim bölümümü küçümsüyor her fırsatta dile getiriyor diye uyarmadinizmi
Belki annesiyle konuşur da yengeniz şom ağzını kapatır
Bide okumak çok kolaymış gibi gitsinde en düşük puanlı üniversiteyi kazansin yengeniz sıkıyosa
Yorumlarin hepsini okumadim belki yazan olmuştur
uğraşma dört beş sene sonra acı gerçekle karşılaştığında bu sefer kızına büyü yapıldığını falan iddia etmeye başlayacaktır.
süper bir bölümü kazanmışsın tebrik ederim öncelikle.ben olsam hiç üzülmezdim bol bol gülerdim cnm :) boğaziçi üni. ve ekonomi süper daha nolsun :)Merhabalar son günlerde moralimi bozan bir konuda desteğinize ihtiyacım var. Yengemin kızı ile birlikte bu sene üniversite sınavına girdik. İkimiz de yerleşmiş bulunuyoruz ancak yengem her fırsatta kazandığım bölümü küćümseyip, kızını övüyor. Ben sınavda iyi bir derece yapıp Boğaziçi Üni. Ekonomi Bölümü'ne yerleştim. Kuzenimin alanı sayısal olduğu için, o da kendi alanında tercihler yaptı ve Çanakkale Onsekiz Mart Üni. Gıda Müh. Bölümü'ne yerleşti. Ben kendi adıma kazandığım okulu ve bölümü çok araştırdım. Alacağım derslerden tutun da iş imkânlarına ve okulun yurtdisi bağlantılarına kadar inceledim. Hiç de pişman değilim. Ama yengem her yerde benim kızım mühendisliği kazandı, ekonomi neymiş gibi anlatıyor, ben varken bile... En son babaannem bana kızım istersen kayıt yaptırma bir sene daha hazırlan dedi. Yengem akrabalarımızı ve kendi kızını öyle bir gaza getiriyor ki sanki derece yapan ben değilim. Artık iyiden iyiye sinirlerin bozulmaya başladı, kiyaslanmaktan bıktım. Onu geçtim, bilmeden küçümsemeye kalkisiyor. Sert cevap vermedikçe işin dozunu artırmaya başladı. Kırıcı olmadan anlatmaya çalışıyorum ama duymuyor hatta konusturmuyor bile. Sizce nasıl baş edebilirim?