Elti kızları...

a_beautiful_mind .!.:

Merhabalar son günlerde moralimi bozan bir konuda desteğinize ihtiyacım var. Yengemin kızı ile birlikte bu sene üniversite sınavına girdik. İkimiz de yerleşmiş bulunuyoruz ancak yengem her fırsatta kazandığım bölümü küćümseyip, kızını övüyor. Ben sınavda iyi bir derece yapıp Boğaziçi Üni. Ekonomi Bölümü'ne yerleştim. Kuzenimin alanı sayısal olduğu için, o da kendi alanında tercihler yaptı ve Çanakkale Onsekiz Mart Üni. Gıda Müh. Bölümü'ne yerleşti. Ben kendi adıma kazandığım okulu ve bölümü çok araştırdım. Alacağım derslerden tutun da iş imkânlarına ve okulun yurtdisi bağlantılarına kadar inceledim. Hiç de pişman değilim. Ama yengem her yerde benim kızım mühendisliği kazandı, ekonomi neymiş gibi anlatıyor, ben varken bile... En son babaannem bana kızım istersen kayıt yaptırma bir sene daha hazırlan dedi. Yengem akrabalarımızı ve kendi kızını öyle bir gaza getiriyor ki sanki derece yapan ben değilim. Artık iyiden iyiye sinirlerin bozulmaya başladı, kiyaslanmaktan bıktım. Onu geçtim, bilmeden küçümsemeye kalkisiyor. Sert cevap vermedikçe işin dozunu artırmaya başladı. Kırıcı olmadan anlatmaya çalışıyorum ama duymuyor hatta konusturmuyor bile. Sizce nasıl baş edebilirim?

Genişletmek için tıkla...

a_beautiful_mind .!.:

Merhabalar son günlerde moralimi bozan bir konuda desteğinize ihtiyacım var. Yengemin kızı ile birlikte bu sene üniversite sınavına girdik. İkimiz de yerleşmiş bulunuyoruz ancak yengem her fırsatta kazandığım bölümü küćümseyip, kızını övüyor. Ben sınavda iyi bir derece yapıp Boğaziçi Üni. Ekonomi Bölümü'ne yerleştim. Kuzenimin alanı sayısal olduğu için, o da kendi alanında tercihler yaptı ve Çanakkale Onsekiz Mart Üni. Gıda Müh. Bölümü'ne yerleşti. Ben kendi adıma kazandığım okulu ve bölümü çok araştırdım. Alacağım derslerden tutun da iş imkânlarına ve okulun yurtdisi bağlantılarına kadar inceledim. Hiç de pişman değilim. Ama yengem her yerde benim kızım mühendisliği kazandı, ekonomi neymiş gibi anlatıyor, ben varken bile... En son babaannem bana kızım istersen kayıt yaptırma bir sene daha hazırlan dedi. Yengem akrabalarımızı ve kendi kızını öyle bir gaza getiriyor ki sanki derece yapan ben değilim. Artık iyiden iyiye sinirlerin bozulmaya başladı, kiyaslanmaktan bıktım. Onu geçtim, bilmeden küçümsemeye kalkisiyor. Sert cevap vermedikçe işin dozunu artırmaya başladı. Kırıcı olmadan anlatmaya çalışıyorum ama duymuyor hatta konusturmuyor bile. Sizce nasıl baş edebilirim?

Genişletmek için tıkla...

HerYerKaranlik .!.:

Ah canim bende aynisini yasadim ... Yengem her firsatta okudugum bölümü kücümserdi..
Simdi benim 1 senem kaldi ve kendi oglu benim okudugum bölüme yazilmis ve alinmis...

Artik yardim edersin diyor bazen banada... bende yooooo cok hafif dersler kendisi bi cagresine baksin diyorum
Ben merakl'la bekliyorum kapima gelip'te yardim istemeseni... cünkü okudugum bölüm gercekten kolay degil...

Bence okula uni. alinmak ayri ama birde o okulu bitirmek ayrii...

Hic cvp verme degmez bile! atandiktan sonra havani basarsin sekerim

Genişletmek için tıkla...

parkbyull .!.:

uğraşma dört beş sene sonra acı gerçekle karşılaştığında bu sefer kızına büyü yapıldığını falan iddia etmeye başlayacaktır.

Genişletmek için tıkla...

a_beautiful_mind .!.:

Merhabalar son günlerde moralimi bozan bir konuda desteğinize ihtiyacım var. Yengemin kızı ile birlikte bu sene üniversite sınavına girdik. İkimiz de yerleşmiş bulunuyoruz ancak yengem her fırsatta kazandığım bölümü küćümseyip, kızını övüyor. Ben sınavda iyi bir derece yapıp Boğaziçi Üni. Ekonomi Bölümü'ne yerleştim. Kuzenimin alanı sayısal olduğu için, o da kendi alanında tercihler yaptı ve Çanakkale Onsekiz Mart Üni. Gıda Müh. Bölümü'ne yerleşti. Ben kendi adıma kazandığım okulu ve bölümü çok araştırdım. Alacağım derslerden tutun da iş imkânlarına ve okulun yurtdisi bağlantılarına kadar inceledim. Hiç de pişman değilim. Ama yengem her yerde benim kızım mühendisliği kazandı, ekonomi neymiş gibi anlatıyor, ben varken bile... En son babaannem bana kızım istersen kayıt yaptırma bir sene daha hazırlan dedi. Yengem akrabalarımızı ve kendi kızını öyle bir gaza getiriyor ki sanki derece yapan ben değilim. Artık iyiden iyiye sinirlerin bozulmaya başladı, kiyaslanmaktan bıktım. Onu geçtim, bilmeden küçümsemeye kalkisiyor. Sert cevap vermedikçe işin dozunu artırmaya başladı. Kırıcı olmadan anlatmaya çalışıyorum ama duymuyor hatta konusturmuyor bile. Sizce nasıl baş edebilirim?

Genişletmek için tıkla...