27 mart 2012 tarihinde 24 haftalık gebe iken doktoruma kontrole gittiğimde doktorun ağzından çıkan tek şey bebeğin kilosuda iyi ama dedi ve sonra sustu 25 dk ya yakın inceledi normal ultrasondan baktı 4 boyutlu ultrasondan baktı muayenesi bitince bi detaylı ultrason yaptıralım sonra görüşelim dedi detaylı ultrason için bir kaç gün sonrasına randevu aldım kendimde bulunduğum şehirde araştırma hastanesinde çalışıyordum ertesi gün dayanamadım hastaneden yardımcı docent bi bayana muayene oldum ama diğer doktora muayene olduğumu söylemedim o özel hastanedeydi çünkü oda baya inceledikten sonra bebeğin baş çevresinin 20 haftalık gebelik ile uyumlu olduğunu söyledi ama bir şey söylemek için erken olduğunu ultrason cihazının pekte iyi olmadığını yanılma payının olabileceğini söyledi ve beni radyolog doktor arkadaşlara yönlendirdi detaylı ultrason için ultrasona girdiğimde dünyam başıma yıkıldı bebeğimin ensefalosel hastası olduğunu öğrendim umutla ısrarla sordum bebeğimin %1 ihtimalde olsa yaşayamazmı diye ihtimal yok dedi radyolog doktor onunda gözleri dolu doluydusonucları aldım özel hastanedeki doktoruma gittik eşimle gözümde yaşlar hıçkırıklarla girdim odasına beni görünce anladı halimden durumumu sonucları gösterdim dedi ki benden bundan şüphelendim ama kesin sonucları almadan seni üzmek istemedim çok üzgünüm dedi inatla sorduım hiçmi ihtimal yok doktor bey doğduğunda ameliyat falan olsa dedim çok zor dedi bebeğinde sende daha çok acı cekersiniz dedi benim için kelimeler kifayetsiz kalmıstı artık eşim napmamız gerekiyor doktor bey dedi oda daha fazla büyümeden almamız tıbbi tahliye yapmamız en doğrusu dedi ertesi gün sabahtan normal doğum için gelmem söylendi sonrası zaten felaket ömrümden ömür giden günler bebeğimde hissetmiş gibi karnımda dahada fazla hareket ediyordu o hareket ettikçe ben daha çok ağlıyordum ertesi sabah hastaneye giriş yaptım bana suni sancı verdiler doktorum sancı odasında doğum için beklememin benim için daha kötü olacağını söyledi ve özel oda açtırdı ailemden kimsenin gelmesini istemedim zaten yeterince üzülmüşlerdi eşimle beraber özel odada verilen suni sancıların ardından 7 saat sonrasında bebeğimi dünyaya getirdim göstermediler bebeğimi bende görmek istemedim çünkü hayallerimde yaşattığım bir bebeğim vardı ben elifimi hep öyle hatırlayacaktım
1 kızım var 7 yaşında eğer o olmasaydı hayata daha zor adapte olurdum belkide kopar giderdim kimsenin beni aramasını istemiyorum kimseyle bu konuyu konusmak istemiyorum söylenen her söz bana elifimi hatırlatıyor içimi acıtıyor yaramı kanatıyor sanki hiç üzülmüyor gibi atlatmış gibi durmaya çalışıyorum ama içim kanıyor geceleri uyuyamıyorum doğum sahnesi çektiğim onca acı sonrasında bebeğimin ağlayışını duyamamak kucağıma alamamak emzirememek yattığım odanın dışında yankılanan diğer odalardan gelen bebeklerin ağlamaları herşey facia gibiydi ilk defa içimi size döküyorum kızlar çünkü ailemin gözü üstümde eşimin gözü üstümde arkadaşlarım sürekli arayıp ruh halimi soruyorlar onlara güçlü gibi gösteriyorum kendimi ama yıkılmış bir viraneyim kızlar onu çok özlüyorum karnımdaki hareketlerini herşeyini kızımla birlikte bebeğime aldığımız kıyafetler dolabın içind duruyor bakmaya cesaret edemiyorum Rabbim tüm hamiş olan annelerimizin bebeklerine sağlık versin sıhhat versin Rabbim düşmanıma bile yaşatmasın bu acıyı çok zor çok
27 mart 2012 tarihinde 24 haftalık gebe iken doktoruma kontrole gittiğimde doktorun ağzından çıkan tek şey bebeğin kilosuda iyi ama dedi ve sonra sustu 25 dk ya yakın inceledi normal ultrasondan baktı 4 boyutlu ultrasondan baktı muayenesi bitince bi detaylı ultrason yaptıralım sonra görüşelim dedi detaylı ultrason için bir kaç gün sonrasına randevu aldım kendimde bulunduğum şehirde araştırma hastanesinde çalışıyordum ertesi gün dayanamadım hastaneden yardımcı docent bi bayana muayene oldum ama diğer doktora muayene olduğumu söylemedim o özel hastanedeydi çünkü oda baya inceledikten sonra bebeğin baş çevresinin 20 haftalık gebelik ile uyumlu olduğunu söyledi ama bir şey söylemek için erken olduğunu ultrason cihazının pekte iyi olmadığını yanılma payının olabileceğini söyledi ve beni radyolog doktor arkadaşlara yönlendirdi detaylı ultrason için ultrasona girdiğimde dünyam başıma yıkıldı bebeğimin ensefalosel hastası olduğunu öğrendim umutla ısrarla sordum bebeğimin %1 ihtimalde olsa yaşayamazmı diye ihtimal yok dedi radyolog doktor onunda gözleri dolu doluydusonucları aldım özel hastanedeki doktoruma gittik eşimle gözümde yaşlar hıçkırıklarla girdim odasına beni görünce anladı halimden durumumu sonucları gösterdim dedi ki benden bundan şüphelendim ama kesin sonucları almadan seni üzmek istemedim çok üzgünüm dedi inatla sorduım hiçmi ihtimal yok doktor bey doğduğunda ameliyat falan olsa dedim çok zor dedi bebeğinde sende daha çok acı cekersiniz dedi benim için kelimeler kifayetsiz kalmıstı artık eşim napmamız gerekiyor doktor bey dedi oda daha fazla büyümeden almamız tıbbi tahliye yapmamız en doğrusu dedi ertesi gün sabahtan normal doğum için gelmem söylendi sonrası zaten felaket ömrümden ömür giden günler bebeğimde hissetmiş gibi karnımda dahada fazla hareket ediyordu o hareket ettikçe ben daha çok ağlıyordum ertesi sabah hastaneye giriş yaptım bana suni sancı verdiler doktorum sancı odasında doğum için beklememin benim için daha kötü olacağını söyledi ve özel oda açtırdı ailemden kimsenin gelmesini istemedim zaten yeterince üzülmüşlerdi eşimle beraber özel odada verilen suni sancıların ardından 7 saat sonrasında bebeğimi dünyaya getirdim göstermediler bebeğimi bende görmek istemedim çünkü hayallerimde yaşattığım bir bebeğim vardı ben elifimi hep öyle hatırlayacaktım
1 kızım var 7 yaşında eğer o olmasaydı hayata daha zor adapte olurdum belkide kopar giderdim kimsenin beni aramasını istemiyorum kimseyle bu konuyu konusmak istemiyorum söylenen her söz bana elifimi hatırlatıyor içimi acıtıyor yaramı kanatıyor sanki hiç üzülmüyor gibi atlatmış gibi durmaya çalışıyorum ama içim kanıyor geceleri uyuyamıyorum doğum sahnesi çektiğim onca acı sonrasında bebeğimin ağlayışını duyamamak kucağıma alamamak emzirememek yattığım odanın dışında yankılanan diğer odalardan gelen bebeklerin ağlamaları herşey facia gibiydi ilk defa içimi size döküyorum kızlar çünkü ailemin gözü üstümde eşimin gözü üstümde arkadaşlarım sürekli arayıp ruh halimi soruyorlar onlara güçlü gibi gösteriyorum kendimi ama yıkılmış bir viraneyim kızlar onu çok özlüyorum karnımdaki hareketlerini herşeyini kızımla birlikte bebeğime aldığımız kıyafetler dolabın içind duruyor bakmaya cesaret edemiyorum Rabbim tüm hamiş olan annelerimizin bebeklerine sağlık versin sıhhat versin Rabbim düşmanıma bile yaşatmasın bu acıyı çok zor çok
hepinize tek tek teşekkür ediyorum beni en iyi sizlerin anlayacağını biliyordum bu yüzden de size döktüm içimi yüreğimi size açtım melek anneleri o kadar iyi ifade ettinizki düşüncelerimi yaşamayan bilemez zaten kimse yasamasında bilmesinde yasayıpta beni anlamasın Allah hepinizden razı olsun kardeşlerim iyiki yanımdasınız iyiki kadınlar kulübü diye bir site var iyiki sizlere ifade edebiliyorum kendimi Rabbim hepinizin yüzünü güldürsün beni ve bütün melek annelerini diğer tarafta bulustursun insallahaminnn
Chase arkadaşım şimdi gördüm sayfanı çok şaşırdım çok üzüldüm halbuki iyi gidiyordu hamileliğin:26: çok iyi anlıyorum acını.. biliyorsun geçen yıl iki kızımıda kaybettim.. elden bişi gelmiyor Allah böyle istedi demek ki hakkımızda hayırlısı buymuş daha ne denir bilemiyorum ki ne söylesem üzüntün hafiflemiycek zaman herşeyin ilacı.. yanımızda olan evlatlarımız için güçlü olmalıyız bak tam bir yıl olmuştuki kızlarımı toprağa vereli bana kardeşlerini gönderdiler daha fazla ağlamayayım üzülmeyeyim diye Rabbim sanada en kısa zamanda bir bebek daha versin en güzel teselli bu :26:
20. haftaya kadar herşey çok iyiydi ne olduysa son ayda olmus mesaj kutun dolduğu için son mesajını cevaplayamadım dostum hamile olmana o kadar çok sevindim ki anlatamam Rabbim sağlıklı sağ bir şekilde evladınla seni buluştursun inşallah beni habersiz bırakma olurmu canım
Bu teşhisi çok çok iyi biliyorum aynı acıyı bende yaşadım son gebeliğimde benim bebeğimede ensofalosel teşhisi kondu, dünyam başıma yıkıldı çünkü aynı acıyı ikinci kez yaşadım.. ilk gebeliğim 19 haftalıkken ikinci gebeliğim 12haftalıkken sonlandırıldı,suni sancı verdiler 2 gün sancı çektim, çok zor bi doğum oldu. kalbimdeki o acıyı anlatmam mümkün değil.. acını yürekten paylaşıyorum.. bütün testlerimizi yaptırdık genetik testler kromozom testleri her şeyi yaptık sonuç KOCA BİR HİÇÇ.. genetiğimizde hiç bir problem yok, bende kan pıhtılaşması çıktı ama tabiki sebep bu değil her gün bir tane coraaspin kullanıcakmışım gebe kaldığımda kese göründüğünde her gün iğne olcakmışım..tekrarlama riski yüzde 5, çok büyük bir ihtimal, korkularım çok büyük.. 8 aydır folbiol ve elevit kullanıyorum. acımın üzerinden 13 ay geçti yaram biraz olsun kabuk bağladı ama yaşadığım en ufacık bir olay beni o kadar derinden etkiliyoki anlatamam.. rabbimden dileğim dualarımızı kabul etsin..
amiiinnn canım aminn inşallah saolasınbu sefer sorunsuz sıkıntısız bebeğimi kucağıma almak nasip olur inşallah ..Allah bize diğer evlatlarımızın acısını göstermesin ... herşeyde vardır bir hayır ahirette de seni bekleyen bir evladın olacak seni cennete sokacak belki.. sana şefaatçi olacak... Rabbim en kısa zamanda sanada yeniden sağlıklı bir bebek nasip etsin ki üzüntün hafiflesin.. biliyormusun bende kızlarımdan birinin adını Elif koymuştum sende Elif koymuşsun çok şaşırdım :26:
Allah sabır versin.basınız sağolsun.kendinizi koyvermeyin ,ben ılk gebelıgımde 20 haftalıkken dr a tahlıl sonuçlarını gosterıp nese ıçınde dr umla konusurken anıden kesem patladı ne oldugunu anlayamadım ,dr masaya aldı, sanıyorumkı serum falan takacak 1-2 gun yatıracak duzelecek hersey,aynen sızın gıbı sunı sancıyla dogurttular..cok acı seyler bunlar ama o halımde bıle kapıp koyvermedım beterın beterı var dedim isyan etmedim sonra 6 ay gectı tekrar hamile kaldım ,hiç kotu seyler dusunup vesvese yapmadım,nurtopu gıbı bır kızım oldu,kızım 6 aylıkken tekrar gebe kaldım nurtopu gıbı bır oglum oldu.Allah onlara uzun omur versin.sizın de yenıden bır bebegınız olur ınsallah yeterki yuregınızı ferah tutun onun omrunu rabbım o kadar bıçmiş bızlere dusen sabretmek.
Buyuk gecmıs olsun , herseyde bır hayır vardır uzulmeyın lutfen .
canım ben de daha yeni gördüm uzun zamandır girememiştim .çok üzüldüm allahım sabırlar versin başınsağolsun.allah güzel kızına ömür versin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?