Merhaba hanımlar. Canım çok sıkkın içimi dökmek istiyorum. Evliliğim 2 sene önce bitti ve boşandım. 29 yaşındayım. Çocuğum yok. Ailemle yaşıyorum. Ben çok zor günler geçirdim hep arkamda oldular sağolsunlar. Çalışıyorum iyi bir işim var. Fakat ailemle aramda son zamanlarda üzücü o kadar fazla şey yaşandı ki. Geçenlerde kız kardeşimle tartıştık. Ağız dalaşı gibi bir şey ama o da susmayan ben de susmayan bi tipim. Birbirimizi kırdık. Bir aya yakındır konuşmuyoruz. Bugün yine erkek kardeşimle aynı şekilde. O kadar saçma ki sebebi. İşten yeni gelmiştim cips vardı dolapta canım çekti ama göremedim. Erkek kardeşim ne bulursa yer dolayısıyla ona sordum ben yemedim dedi. Neyse sonra buldum e burda işte paket açılmış yemişsin birazı da kalmış niye görmedim diyorsun dedim. Şu huyundan vazgeç insanların lokmasını sayıp durma dedi. Ne saçmalıyorsun ne alakası var dedim. Herneyse sinirlendi ve karşılıklı birbirimize söylendik bağırdık çağırdık. Ve en sonunda bana küfür etti o…..u dedi. Ben üzerine gidip çok sinirlendirdim farkındayım ama böyle bir şey duymayı hiç ummazdım. O kadar zoruma gitti ki. Bundan sonra benim için bittin dedim odasına gitti onu asla affetmeyeceğim. Annem yine her zaman ki gibi sadece beni susturmaya çalıştı ağzını açıp kardeşime tek kelime söylemedi ettiği lafın hesabını sormadı. Sadece böyle bir ithamı hak edecek ne yaptım onu bilmiyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum. Çok mutsuzum. Ayrı eve çık diyebilirsiniz bu şu an çok mümkün değil ama ilerisi için böyle bir isteğim var. Maddi açıdan biraz daha zamana ihtiyacım var. Bundan sonra bu ev içinde nasıl bir tutum sergilemeliyim. Kendimi çok yetersiz hissediyorum . İnsan ilişkilerini beceremiyorum kimseyle mutlu olmayı iyi geçinebilmeyi beceremedim beceremeyeceğim gibi sanki. Çok üzgünüm..
Canım kardeşinle konuşmanı tavsiye ederim. Bu durumun sizi çok üzdüğünü söyleyin. Belki öfkeyle ağzindan cıkmıstir. Ağlamayın lutfen.Onunla aramda daha önce hiç bu derece kötü bir şey yaşanmamıştı. Bir daha asla eskisi gibi olamayız. İçime sindiremiyorum resmen şok oldum. ve düşünüp duruyorum inanın namus kavramı benim için bu kadar önemliyken hayatım boyunca hep buna özen göstererek davranmışken böyle bi ithama mahal verebilecek ne yaptım da gözünde buyum kendi kardeşimin bilmiyorum. Evliliğin tamamiyle saygısızlık şiddetli geçimsizlik anlaşamamazlık nedeniyle bitti karşı tarafa ihanet etmedim böyle bir şey söz konusu dahi olamaz benim için inanın. Eski eşimden sonra hayatıma kimse de girmedi ki girse dahi normal oturup ömrümce yaş tutacak halim yok ama ben yine de kendimle kalmak acımı yaşamak istedim daldan dala atlamadım . Bilmiyorum inanın çok üzülüyorum yazarken dahi ağlıyorum çok zoruma gitti.
Konu sahibinin paylaşımını tam okumadınız sanırım, bende üstüne çok gittim diyor. Ben kurulan cümleyi asla savunmuyorum iğrenç bir kelime herkes ağzından çıkanı tartamıyor Buda bir gerçek maalesef. Konu sahibinin bende üstüne çok gittim kelimesine binaen söyledim. Umarım anlatabildim.Bir soru sormuş. Bu cümlenin üstüne böyle birsey söylenirmi? Terbiyesizlikten başja birsey değil.
Yük gibi görüyorlar."Gelinlikle çıktın kefenle girersin"kafasıAynen öyle yapıyorlar çünkü "bazı" aileler boşanmış kızlarını "hakir" gördükleri için laçkalaşmaktan çekinmiyorlar
Ben anlıyorum da ne olursa olsun 26 yaşında bir erkek bunu söylememeli. Daha farkli seyler söyleyebilirdi. Gercekten üzücü.Konu sahibinin paylaşımını tam okumadınız sanırım, bende üstüne çok gittim diyor. Ben kurulan cümleyi asla savunmuyorum iğrenç bir kelime herkes ağzından çıkanı tartamıyor Buda bir gerçek maalesef. Konu sahibinin bende üstüne çok gittim kelimesine binaen söyledim. Umarım anlatabildim.
Yani sizin düşünceniz öyleyse birsey diyemem tabiki. Erkekle kız diyaloğu herzaman farklidir. Kızkardesi söylemiş olsa bunu bu kadar takmazdı konu sahibi erkek kard3sinin söylemesi ağırına gitmiş.Birine ikisine bakmam,önemsemem. Ablam da diyemez dememeli abim de.
İnanın boşanmam konusunda en destek olan da erkek kardeşimdi. Benim babam yok zaten . Kaybettim babamı. Dolayısıyla erkek kardeşimin yeri bende ayrıydı ve hep destekti özellikle boşanmam konusunda. Nasıl böyle bir şey söyleyebildi aklım almıyor. Bir anlık sinirle desem inanın kız kardeşimle daha çok kavgaları oluyor bir kez olsun ona böyle bi ithamda bulunduğunu görmedim. Neden bana bu öfke bu nefret. Bana nasıl yakıştırabildi böyle bir şeyi aklım almıyor..Aynen öyle yapıyorlar çünkü "bazı" aileler boşanmış kızlarını "hakir" gördükleri için laçkalaşmaktan çekinmiyorlar
Yapacak bişey yok olan olmuş o küçüklüğünü bilip özrünü diler umarım. Her ne olursa olsun yanlış bir kelime. Sizde genel olarak kimseyle anlaşamıyorum vs demişsiniz en azından kendi eksilerinizi biliyorsunuz umarım toparlarsınız aranızı iki kardeşinizle deEvet ben biraz fazla üzerine gitmiş olabilirim. Bu tarz şeyler daha önce de yaşandı. Şu an pişmanım zaten. Keşke ağzımı açmasaydım.
Çok teşekkür ederim desteğiniz içinYapacak bişey yok olan olmuş o küçüklüğünü bilip özrünü diler umarım. Her ne olursa olsun yanlış bir kelime. Sizde genel olarak kimseyle anlaşamıyorum vs demişsiniz en azından kendi eksilerinizi biliyorsunuz umarım toparlarsınız aranızı iki kardeşinizle de
Her insan aynı olmuyor kimi 15 yaşında bazı kelimelerin ağırlığını bilip bin kez düşünüp seçerek konuşur, bazılarıda 30 unada gelse ağzından çıkanı tartamaz. Umarım biran önce toparlarlar aralarını ne diyeyimBen anlıyorum da ne olursa olsun 26 yaşında bir erkek bunu söylememeli. Daha farkli seyler söyleyebilirdi. Gercekten üzücü.
Yenimi ayrıldınız? Icinizde öfke olabilir. Bu çok normaldir.Çok teşekkür ederim desteğiniz içinevet ben de bazen öfkeme hakim olamıyorum. Çabuk sinirleniyorum ortalığı toz duman ediyorum. Günden güne toparlanmayı geleceğe biraz daha umutla bakmayı beklerken böyle şeyler yaşanınca diyorum ki senin hiç şansın yok artık bu hayatta. Kimseyle mutlu olamayacaksın. Bakın en yakınlarımla bile sorunlar yaşıyorum. Yeniden mutlu olabileceğime nasıl inanayım ben şimdi.
2 senedir ayrı yaşıyoruz. 7 ay önce boşandık. Tamamen benim uzatmamdan kaynaklı. Kabullenemedim çünkü. Davayı ben açmış olmama rağmen. Boşanmayı istemiyordu düzelteceğini söylediği konuları düzeltmesini bekledim ama hiç bir şey değişmedi. Son zamanlarda biraz dengem sarsıldı çünkü son bir kaç aydır benimle iletişime geçmeye çalıştı tekrar. Biraz olsun toparlanmışken tekrar sarsıldım. Onu istemiyorum inanın onunla mutlu olamayacağımdan eminim ama zamanında çok sevmiştim. Çok kötü günler yaşandı bunlar aklıma geldikçe kızıyorum öfkeleniyorum ama ara ara gelen hüzünlenmelere de engel olamıyorum. İçim hala sızlıyor bazen.Yenimi ayrıldınız? Icinizde öfke olabilir. Bu çok normaldir.
Bir anlık sinirle değilde daha öncesinde içine atmış atmış dolmuş olabilir. Acaba erkek kardeşiniz evden gitmeniz için sizinle uğraşıyor olabilir miİnanın boşanmam konusunda en destek olan da erkek kardeşimdi. Benim babam yok zaten . Kaybettim babamı. Dolayısıyla erkek kardeşimin yeri bende ayrıydı ve hep destekti özellikle boşanmam konusunda. Nasıl böyle bir şey söyleyebildi aklım almıyor. Bir anlık sinirle desem inanın kız kardeşimle daha çok kavgaları oluyor bir kez olsun ona böyle bi ithamda bulunduğunu görmedim. Neden bana bu öfke bu nefret. Bana nasıl yakıştırabildi böyle bir şeyi aklım almıyor..
Bundan eminimOnlar şuan sizi anlamazlar. Emin olun kendileri evlenene kadar da anlamayacaklar. Sonradan sizi anlayacaklar. Ve bunun için vicdan azabi bile cekecekler sizi bu zamanlar anlamadiklari icin tecrübeyle sabit.
Bu yorumu cips yerken yazıyorum. Öyle denk geldi. :)Merhaba hanımlar. Canım çok sıkkın içimi dökmek istiyorum. Evliliğim 2 sene önce bitti ve boşandım. 29 yaşındayım. Çocuğum yok. Ailemle yaşıyorum. Ben çok zor günler geçirdim hep arkamda oldular sağolsunlar. Çalışıyorum iyi bir işim var. Fakat ailemle aramda son zamanlarda üzücü o kadar fazla şey yaşandı ki. Geçenlerde kız kardeşimle tartıştık. Ağız dalaşı gibi bir şey ama o da susmayan ben de susmayan bi tipim. Birbirimizi kırdık. Bir aya yakındır konuşmuyoruz. Bugün yine erkek kardeşimle aynı şekilde. O kadar saçma ki sebebi. İşten yeni gelmiştim cips vardı dolapta canım çekti ama göremedim. Erkek kardeşim ne bulursa yer dolayısıyla ona sordum ben yemedim dedi. Neyse sonra buldum e burda işte paket açılmış yemişsin birazı da kalmış niye görmedim diyorsun dedim. Şu huyundan vazgeç insanların lokmasını sayıp durma dedi. Ne saçmalıyorsun ne alakası var dedim. Herneyse sinirlendi ve karşılıklı birbirimize söylendik bağırdık çağırdık. Ve en sonunda bana küfür etti o…..u dedi. Ben üzerine gidip çok sinirlendirdim farkındayım ama böyle bir şey duymayı hiç ummazdım. O kadar zoruma gitti ki. Bundan sonra benim için bittin dedim odasına gitti onu asla affetmeyeceğim. Annem yine her zaman ki gibi sadece beni susturmaya çalıştı ağzını açıp kardeşime tek kelime söylemedi ettiği lafın hesabını sormadı. Sadece böyle bir ithamı hak edecek ne yaptım onu bilmiyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum. Çok mutsuzum. Ayrı eve çık diyebilirsiniz bu şu an çok mümkün değil ama ilerisi için böyle bir isteğim var. Maddi açıdan biraz daha zamana ihtiyacım var. Bundan sonra bu ev içinde nasıl bir tutum sergilemeliyim. Kendimi çok yetersiz hissediyorum . İnsan ilişkilerini beceremiyorum kimseyle mutlu olmayı iyi geçinebilmeyi beceremedim beceremeyeceğim gibi sanki. Çok üzgünüm..
Öyle biri değil inanın. Zaten ciddi bi ilişkisi var yakında evlenip kendisi gider. Benimle öyle bir derdi yoktu. Ama son zamanlarda hayatının içlerinde olmamdan memnun olmadıklarını hissediyorum. Belki ilk zamanlar istemsizce herşeye sessiz kalmamdan kaynaklı. Şuan bu eve hatta gerektiğinde onlara bile maddi anlamda katkım oluyor. Kendimce bi hakimiyetim var. Belki istemsizce bunu abarttığım anlar oluyor bilemiyorum. Kendimi de sorguluyorum sürekli hatasızım diyemem.Bir anlık sinirle değilde daha öncesinde içine atmış atmış dolmuş olabilir. Acaba erkek kardeşiniz evden gitmeniz için sizinle uğraşıyor olabilir mi