Duyduğum hakaret

Öyle biri değil inanın. Zaten ciddi bi ilişkisi var yakında evlenip kendisi gider. Benimle öyle bir derdi yoktu. Ama son zamanlarda hayatının içlerinde olmamdan memnun olmadıklarını hissediyorum. Belki ilk zamanlar istemsizce herşeye sessiz kalmamdan kaynaklı. Şuan bu eve hatta gerektiğinde onlara bile maddi anlamda katkım oluyor. Kendimce bi hakimiyetim var. Belki istemsizce bunu abarttığım anlar oluyor bilemiyorum. Kendimi de sorguluyorum sürekli hatasızım diyemem.
Öyle hissettiyseniz kesin doğrudur. Demek ki sizinle aynı çatıda yaşamaktan memnun değiller. Ya ayrı bir eve çıkacaksınız ya da siz yine eve katkı sağlayarak sessizce yaşamaya devam edeceksiniz. Ama "ben de hataliyim" diyerek o ağır küfürü de sineye çekmeyin
 
Herkes sizi haklı bulmuş ta ben bulmadım evet hakaret etmesi gerekmiyordu ama
" insanların lokmasını saymayı bırak"
demiş kardeşin demek ki aldığın ettiğin şeyleri yüze vuruyorsun öyle izlenim aldım ve alt tarafı bi cips ben bile dolapta ne var ne yok hep aklımda değildir ne gerek var bu, kadar didikliyorsunuz her şeye konuşan bir tipsiniz bence çekilir değil
+10000
Bende böyle düşünüyorum. Söyleyene değil söyletene bakmak lazım. Tamam o.. Kelimesi çok ağır fakat kardeşte sabır taşmış gibi görünüyor
 
Herkes sizi haklı bulmuş ta ben bulmadım evet hakaret etmesi gerekmiyordu ama
" insanların lokmasını saymayı bırak"
demiş kardeşin demek ki aldığın ettiğin şeyleri yüze vuruyorsun öyle izlenim aldım ve alt tarafı bi cips ben bile dolapta ne var ne yok hep aklımda değildir ne gerek var bu, kadar didikliyorsunuz her şeye konuşan bir tipsiniz bence çekilir değil

+10000
Bende böyle düşünüyorum. Söyleyene değil söyletene bakmak lazım. Tamam o.. Kelimesi çok ağır fakat kardeşte sabır taşmış gibi görünüyor
İnanın kendimi de sorguluyorum şu an ve daha önce de yazdım hatasızım diyemem. Bazen gerçekten çekilmez bi hal alıyorum sanırım. Bunun için de üzgünüm ayrıca. Elimden geleni yaptığımı sanıyordum geçinilebilir bir insan olmak için. 7 aydır terapi görüyorum. Geleceğe biraz daha umutla bakmak istiyorum çünkü. Biten evliliğimin ardından çok büyük acılar çektim ben. Çünkü çok severek çok büyük emekler vererek evlenmiştik. Yapı olarak kendimi suçlamaya meyilli biriyim. Dolayısıyla çok büyük üzüntüler yaşadım kendimi suçladığım vicdan azabı duyduğum zamanlar çok oldu. Karşı taraf da sütten çıkma ak kaşık değildi ama mağdur olan bendim de diyemem. Benim de onu mağdur ettiğim zamanlar oldu. Şimdi böyle olunca diyorum ki senden de bi cacık olmaz. Kimseyle mutlu olamayacaksın hayatta. Ve bu çok kötü bi duygu . Kendimi sevmiyorum ve kendime kızdığım anlar insanlara kızdığım anlardan daha fazla.
 
+10000
Bende böyle düşünüyorum. Söyleyene değil söyletene bakmak lazım. Tamam o.. Kelimesi çok ağır fakat kardeşte sabır taşmış gibi görünüyor
Vallahi benim kardeşimde böyle her şeye koca karı gibi 2,3 saat söylenir durur baş edemiyorum o yüzden hiç ilişmem kendisine,.bu tipler hep cok akıllı ve haklıdır kendilerine göre
 
Merhaba hanımlar. Canım çok sıkkın içimi dökmek istiyorum. Evliliğim 2 sene önce bitti ve boşandım. 29 yaşındayım. Çocuğum yok. Ailemle yaşıyorum. Ben çok zor günler geçirdim hep arkamda oldular sağolsunlar. Çalışıyorum iyi bir işim var. Fakat ailemle aramda son zamanlarda üzücü o kadar fazla şey yaşandı ki. Geçenlerde kız kardeşimle tartıştık. Ağız dalaşı gibi bir şey ama o da susmayan ben de susmayan bi tipim. Birbirimizi kırdık. Bir aya yakındır konuşmuyoruz. Bugün yine erkek kardeşimle aynı şekilde. O kadar saçma ki sebebi. İşten yeni gelmiştim cips vardı dolapta canım çekti ama göremedim. Erkek kardeşim ne bulursa yer dolayısıyla ona sordum ben yemedim dedi. Neyse sonra buldum e burda işte paket açılmış yemişsin birazı da kalmış niye görmedim diyorsun dedim. Şu huyundan vazgeç insanların lokmasını sayıp durma dedi. Ne saçmalıyorsun ne alakası var dedim. Herneyse sinirlendi ve karşılıklı birbirimize söylendik bağırdık çağırdık. Ve en sonunda bana küfür etti o…..u dedi. Ben üzerine gidip çok sinirlendirdim farkındayım ama böyle bir şey duymayı hiç ummazdım. O kadar zoruma gitti ki. Bundan sonra benim için bittin dedim odasına gitti onu asla affetmeyeceğim. Annem yine her zaman ki gibi sadece beni susturmaya çalıştı ağzını açıp kardeşime tek kelime söylemedi ettiği lafın hesabını sormadı. Sadece böyle bir ithamı hak edecek ne yaptım onu bilmiyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum. Çok mutsuzum. Ayrı eve çık diyebilirsiniz bu şu an çok mümkün değil ama ilerisi için böyle bir isteğim var. Maddi açıdan biraz daha zamana ihtiyacım var. Bundan sonra bu ev içinde nasıl bir tutum sergilemeliyim. Kendimi çok yetersiz hissediyorum . İnsan ilişkilerini beceremiyorum kimseyle mutlu olmayı iyi geçinebilmeyi beceremedim beceremeyeceğim gibi sanki. Çok üzgünüm..

Merhaba, yaşadıklarınız gerçekten zor ve yıpratıcı. Size samimi bir şekilde içtenlikle destek olmak istiyorum. Öncelikle, kendinizi yetersiz hissetmeniz tamamen anlaşılır bir durum, ama bu kesinlikle doğru değil. İyi bir işiniz var, zor günlerin üstesinden gelmişsiniz ve hala güçlü duruyorsunuz. Bu, büyük bir başarı ve takdir edilmesi gereken bir durum.
Kardeşler arasındaki tartışmalar her zaman can sıkıcı olabilir, özellikle böyle kırıcı sözler kullanıldığında. Ancak bu durumun sizin değerinizi belirlemesine izin vermeyin. Siz çok değerli bir insansınız ve kimsenin size kötü hissettirme hakkı yok. Evet, belki sinirlendiniz ve tartışma alevlendi, ama hiçbir sebep, böyle ağır bir sözle karşılanmayı haklı çıkarmaz.
Annenizin tepkisi de sizi hayal kırıklığına uğratmış olabilir. Bazen aile içinde tarafsız kalmaya çalışmak, aslında sorunları çözmek yerine daha da büyütebilir. Belki anneniz de olayları idare etmekte zorlanıyor ve ne yapacağını bilemiyordur. Yine de sizin hislerinizi ve haklılığınızı görmezden gelmek doğru değil.
Ayrı eve çıkma düşünceniz çok mantıklı. Kendi alanınıza sahip olmak, hem kişisel huzurunuz için hem de aile ilişkilerinizi sağlıklı bir şekilde sürdürebilmek için önemli olabilir. Maddi olarak bu mümkün olduğunda adım atmaktan çekinmeyin.
Şimdiye kadar başardıklarınızı düşünün ve kendinize güvenin. İnsan ilişkilerini beceremediğinizi düşünmek yerine, bu ilişkilerin zorluğunun hayatın bir parçası olduğunu kabul edin. Kimse her zaman her konuda mükemmel olamaz ve bu da gayet normaldir. Kendinize karşı nazik olun ve kendinizi suçlamaktan vazgeçin. Siz değerli, güçlü ve sevilesi bir insansınız. Belki şu an zor günler geçiriyorsunuz, ama bu günler geçecek ve siz daha da güçlenmiş olacaksınız. Kendinizi sevgiyle kucaklayın ve daha iyi günlerin geleceğine inanın.
Sizi dinlediğim için teşekkür ederim. Umarım biraz olsun rahatlamış ve desteklenmiş hissediyorsunuzdur. Unutmayın, yalnız değilsiniz ve bu süreçte kendinize nazik davranmak en büyük önceliğiniz olmalı.
 
İnanın kendimi de sorguluyorum şu an ve daha önce de yazdım hatasızım diyemem. Bazen gerçekten çekilmez bi hal alıyorum sanırım. Bunun için de üzgünüm ayrıca. Elimden geleni yaptığımı sanıyordum geçinilebilir bir insan olmak için. 7 aydır terapi görüyorum. Geleceğe biraz daha umutla bakmak istiyorum çünkü. Biten evliliğimin ardından çok büyük acılar çektim ben. Çünkü çok severek çok büyük emekler vererek evlenmiştik. Yapı olarak kendimi suçlamaya meyilli biriyim. Dolayısıyla çok büyük üzüntüler yaşadım kendimi suçladığım vicdan azabı duyduğum zamanlar çok oldu. Karşı taraf da sütten çıkma ak kaşık değildi ama mağdur olan bendim de diyemem. Benim de onu mağdur ettiğim zamanlar oldu. Şimdi böyle olunca diyorum ki senden de bi cacık olmaz. Kimseyle mutlu olamayacaksın hayatta. Ve bu çok kötü bi duygu . Kendimi sevmiyorum ve kendime kızdığım anlar insanlara kızdığım anlardan daha fazla.
Önce sinirini evdekilerden çıkarmayı bırak ve tedaviye devam et,, hayatına da pozitif şen şakrak insanlar al yavaş yavaş sende pozitife dönersin bu kadar karamsar olma, işin varmış cocuk yokmuş imkanların cok güzel boşansan nolur eski eşin hayatını miss gibi yaşıyordur böyle devam edersen hayatında tek bir insan kalmaz
 
Vallaha ne yalan söyliyim, yazdiklariniz bana bir kardesimi hatirlatti. Kendi mutsuz ve stresli oldugu zaman hep insana laf sokar, boş isler icin söylenirdi. Insan bir noktaya kadar sabrederdi, ama sonunda bende patliyordum. Sonra sanki ben abartiyormusum gibi, ben birsey yapmadım imaji cizmeye calisiyordu..bir kac defa bu yüzden birbirimize girdik. Kardesinizin size o** demesini asla kabul edilir bir tarafi yok, ama sinirlenince ilk aklina gelen o küfür de olmus olabilir. Yinede bence özür dilemeli. Sizde kendi haraketlerinizi biraz gözden gecirin
Zor zamanlardan geciyorsunuz ve bu cevrenize belki yansiyordur siz fark etmeden
 
Çok teşekkür ederim desteğiniz için 😞 evet ben de bazen öfkeme hakim olamıyorum. Çabuk sinirleniyorum ortalığı toz duman ediyorum. Günden güne toparlanmayı geleceğe biraz daha umutla bakmayı beklerken böyle şeyler yaşanınca diyorum ki senin hiç şansın yok artık bu hayatta. Kimseyle mutlu olamayacaksın. Bakın en yakınlarımla bile sorunlar yaşıyorum. Yeniden mutlu olabileceğime nasıl inanayım ben şimdi.
kardeşler arasında kavga da olabilir bence bi anlık sinirle söylenir. bunun evlenip ayrılmanızla bir ilişkisi olduğunu düşünmüyorum yani bekarken de aynı kelimeyi söyleyebilirdi. kendi kardeş kavgalarımızda oluyor ağır laflar bizde yani. ama çalışıyorum demişsiniz imkanınız varsa bence 1+1 bile olsa ayrı eve çıkın çünkü bir kere aile evinden ayrılıp dönmek bence insana koyuyor. yani ben üniversite için ayrıldım bi kere bir daha okul bittiğinde bile aile evine geri dönmeyi düşünmedim insan özgürlüğe alışıyor
 
Normalde de bu küfrü kullanan biriyse o manada üstüme alınmazdım. P*ç, o* gibi küfürleri sadece karşıdakini kötü ve aşağılık hissettirmek için söyleyenler çok.

Vurgu yapılan p, o ve r sesi kaynaklı sanırım, fonetik olarak da rahatlama sağlıyor küfredince. Bilinçli söylenmiş olma ihtimali düşük.
 
Merhaba hanımlar. Canım çok sıkkın içimi dökmek istiyorum. Evliliğim 2 sene önce bitti ve boşandım. 29 yaşındayım. Çocuğum yok. Ailemle yaşıyorum. Ben çok zor günler geçirdim hep arkamda oldular sağolsunlar. Çalışıyorum iyi bir işim var. Fakat ailemle aramda son zamanlarda üzücü o kadar fazla şey yaşandı ki. Geçenlerde kız kardeşimle tartıştık. Ağız dalaşı gibi bir şey ama o da susmayan ben de susmayan bi tipim. Birbirimizi kırdık. Bir aya yakındır konuşmuyoruz. Bugün yine erkek kardeşimle aynı şekilde. O kadar saçma ki sebebi. İşten yeni gelmiştim cips vardı dolapta canım çekti ama göremedim. Erkek kardeşim ne bulursa yer dolayısıyla ona sordum ben yemedim dedi. Neyse sonra buldum e burda işte paket açılmış yemişsin birazı da kalmış niye görmedim diyorsun dedim. Şu huyundan vazgeç insanların lokmasını sayıp durma dedi. Ne saçmalıyorsun ne alakası var dedim. Herneyse sinirlendi ve karşılıklı birbirimize söylendik bağırdık çağırdık. Ve en sonunda bana küfür etti o…..u dedi. Ben üzerine gidip çok sinirlendirdim farkındayım ama böyle bir şey duymayı hiç ummazdım. O kadar zoruma gitti ki. Bundan sonra benim için bittin dedim odasına gitti onu asla affetmeyeceğim. Annem yine her zaman ki gibi sadece beni susturmaya çalıştı ağzını açıp kardeşime tek kelime söylemedi ettiği lafın hesabını sormadı. Sadece böyle bir ithamı hak edecek ne yaptım onu bilmiyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum. Çok mutsuzum. Ayrı eve çık diyebilirsiniz bu şu an çok mümkün değil ama ilerisi için böyle bir isteğim var. Maddi açıdan biraz daha zamana ihtiyacım var. Bundan sonra bu ev içinde nasıl bir tutum sergilemeliyim. Kendimi çok yetersiz hissediyorum . İnsan ilişkilerini beceremiyorum kimseyle mutlu olmayı iyi geçinebilmeyi beceremedim beceremeyeceğim gibi sanki. Çok üzgünüm..
Şimdi herkeste biriken öfke mi var bir cips bahanesi ile kaosa evriliyor. Koca koca insanlar demek ki evde farklı bir mizaca sahipsiniz ve uyumsuz özellikleriniz var birbirinize tahammülü bitirmişsiniz.

Benim özellikle size tavsiyem bir sakinleyin mutlu olmayı beceremiyorum algısından insanlarla geçinemiyorum fikrinden bir an önce çıkın. Bir psikoloğa gidin biraz terapiye başlayın. Gelirim yok vs derseniz artık devlette de sağlık ocağında bile psikolog diyetisyen vs var. Sizin biraz bakış açınızı ve pencerenizi genişletmeye ihtiyacınız var gibi geldi bana..

Gencecik kadınsın böyle 10 yaşında kardeş kavgasına üzüldüğümüz çağları geçtik. Hayat da kısa eften püften şeylerle birbirinizi kırmaya değmez. Al suyunu kalk sabah erken çık bir evin önüne yürüyüş yap zihnin bedenin açılsın çok karamsarlık kavga ve kaosu besler sen de onlar da dolmuş ki artık basit şeylerle kırıyorsunuz birbirinize alınıyorsunuz. Kendini deşarj et biraz neşelen pozitif ol, sen çabalarsan onlar da etkilenir herkes sakinler. Patlamaya hazır bombaya evrilmeye gerek yok
 
26 yaşında adam ergen gibi yalan söylemiş. Bu bile kızmak için yeterli bir durum. Eninde sonunda kadın paketi bulacaktı, yalanı ortaya çıkacaktı. Böyle saçma bir hareketi çocuğun yapsa kızmazsın ama yetişkin insana ben de olsam köpürürüm. Bu haklı köpürme namusuma küfür edilmesini gerektirmez. Konuşma bir daha bence özür dilemedikçe. Çok şımartıldığı izlenimi edindim burdan
 
26 yaşında adam ergen gibi yalan söylemiş. Bu bile kızmak için yeterli bir durum. Eninde sonunda kadın paketi bulacaktı, yalanı ortaya çıkacaktı. Böyle saçma bir hareketi çocuğun yapsa kızmazsın ama yetişkin insana ben de olsam köpürürüm. Bu haklı köpürme namusuma küfür edilmesini gerektirmez. Konuşma bir daha bence özür dilemedikçe. Çok şımartıldığı izlenimi edindim burdan
Ya unutmuştur epi topu bir cips ne olacak ben kendi yerleştirdiğim ürünü unutuyorum var diyorum bitmiş oluyor yok diyorum aaa bakıyorum var.. Ayrıca sen ben davası mı var ailede ben koydum dolaba biri yiyebilir. O kardeşin yediği ne belli? Misafir gelir misafirin çocuğu olur ben koyarım yani önüne annesi açtı belki babası yedi belki kız kardeşi
Ne olmuş yendi ise
Burada cips mesele değil biri yemiş yarısı duruyor. Zaten herkes gergin laf sokuyor evde ki cips üzerinden yükselmişler. Küfürü tasvip etmiyorum ama üye de ben de cevap verip ağız dalaşı yapıyorum diyor. Birbirlerini yükseltmişler iyice

Bence aile psikolojik olarak yıpranmış biraz desteğe ihtiyaçları var biraz da nefes almaya
 
Kendinize aldığınız özel bir ürünü orta yere bırakmayın, orta yere bıraktığınızın da hesabını sormayın. Maalesef kalabalık ortamlarda kimileri bulduğunu sahiplenir. Buna engel olmaya çalışmak da sizi sadece yorar. Maalesef böyle durumlar mümkün oluyor. Kardeşinizin tavrı da böyleyse iletişiminizi azaltabilirsiniz. Başka çaresi yok maalesef.
 
en büyük ablam bundan 21 yıl önce bosanarak aile evimize geri dönmüştü ve bize hayatı zindan etmişti resmen. çorabımı mi yok? kimin ayağında gördüyse saç saça baş başa al sana bir kavga. ustelik kavga ettiği ablam da bir hafta önce ona 5 veya 6 çift çorap almış oluyordu. bu durumu bizde yaşadık ve benim çocukluk travmamdir resmen. ha biz gidip ablamıza ağza alınmayacak söylemlerde bulunmadık o ayrı. Su anki durum sizin içinde ev halkı içinde oldukça zor bir durum.gjtmek mi zor kalmak mı? bence her iki taraf için de kalmak zor. kolaylıklar dilerim
 
başka birine söylense bile çok ağır bir söz bu hele ki ablasına söylemesi resmen çılgınlık! neden fazlalık gibi davranıyorlar anlamadım çalışıyorsunuz sonuçta eve bir katkınız var başlarına da kalmadınız annenizin sizi susturması erkek çocuğuna paşam yapar demesi iğrenç bir durum. genelde erkek kardeşler ablalarını çok sever korumacı olur bu düşman olmuş size :KK43:
 
insanın sinir anında soylediği seylere cok takılmamak lazım isteyerek cıkmıyor agızdan o an cıkıp gidiyor belki çok pişmandır gelip özür dilediyse fazla uzatmayın hoş uzatsanızda elden birsey gelmiyor ki
 
Merhaba hanımlar. Canım çok sıkkın içimi dökmek istiyorum. Evliliğim 2 sene önce bitti ve boşandım. 29 yaşındayım. Çocuğum yok. Ailemle yaşıyorum. Ben çok zor günler geçirdim hep arkamda oldular sağolsunlar. Çalışıyorum iyi bir işim var. Fakat ailemle aramda son zamanlarda üzücü o kadar fazla şey yaşandı ki. Geçenlerde kız kardeşimle tartıştık. Ağız dalaşı gibi bir şey ama o da susmayan ben de susmayan bi tipim. Birbirimizi kırdık. Bir aya yakındır konuşmuyoruz. Bugün yine erkek kardeşimle aynı şekilde. O kadar saçma ki sebebi. İşten yeni gelmiştim cips vardı dolapta canım çekti ama göremedim. Erkek kardeşim ne bulursa yer dolayısıyla ona sordum ben yemedim dedi. Neyse sonra buldum e burda işte paket açılmış yemişsin birazı da kalmış niye görmedim diyorsun dedim. Şu huyundan vazgeç insanların lokmasını sayıp durma dedi. Ne saçmalıyorsun ne alakası var dedim. Herneyse sinirlendi ve karşılıklı birbirimize söylendik bağırdık çağırdık. Ve en sonunda bana küfür etti o…..u dedi. Ben üzerine gidip çok sinirlendirdim farkındayım ama böyle bir şey duymayı hiç ummazdım. O kadar zoruma gitti ki. Bundan sonra benim için bittin dedim odasına gitti onu asla affetmeyeceğim. Annem yine her zaman ki gibi sadece beni susturmaya çalıştı ağzını açıp kardeşime tek kelime söylemedi ettiği lafın hesabını sormadı. Sadece böyle bir ithamı hak edecek ne yaptım onu bilmiyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum. Çok mutsuzum. Ayrı eve çık diyebilirsiniz bu şu an çok mümkün değil ama ilerisi için böyle bir isteğim var. Maddi açıdan biraz daha zamana ihtiyacım var. Bundan sonra bu ev içinde nasıl bir tutum sergilemeliyim. Kendimi çok yetersiz hissediyorum . İnsan ilişkilerini beceremiyorum kimseyle mutlu olmayı iyi geçinebilmeyi beceremedim beceremeyeceğim gibi sanki. Çok üzgünüm..

Yani bir insanı konuşup konuşup çileden çıkarma noktasına getirip, sonra da böyle "bana hakaret edildi" demek sence anlamlı mı? Kimse sabır taşı değil. Bir cips için böyle şikayet edilip söylenip kavgayı başlatıp, ortayı kızıştıran sensin. Sence ne yaptın? Sanki kardeşin durduk yere hakaret etmiş.
 
Kardesiniz tartismayi bilmiyor terbiyesiz bu bir.Zaten bu kelime özürle affedilmez .Ciddi saygısızlık ciddi kopuş gerektirir.Anneye birşey demiyorum bıkkınlık derecesini bilemem aranızda.Kendi kurallarınız geçerli olacaksa kendi eviniz kendi yaşam şartlarınız olmak zorunda.Yapacaginiz şey susmak işinize bakmak ufak şeyleri görmezden gelmek maddiyati sağlayıp kira olsun sizin olsun bir oda olsun kendi alaninizi kurmak
 
X