Valla bu yorumu alkışlıyorum. Ve burada "maddiyata bu kadar takılma" diyen bir çok kişinin fikrini samimi bulmuyorum.
Hak etmek olarak değil, hayırlısı buymuş diye bakmalısın. Valla kuzum olacaksa olur, olmayacaksa 2 gün kala da olsa ayrılık olur. Benim arkadaşım kına gecesi günü ayrıldı. Ve resmi nikahalaı da olmuştu. Ayrıldıktan birkaç yıl sonra başka biriyle evlendi, şimdi iki çocuğu var.
Her yaşantı bir şey öğretiyor insana. Yazılanlardan 2. Nişanın olduğunu öğrendim. Belki ayrılma konusunda 2.si olduğu için tereddüt ediyorsun. Seni anlıyorum. Hiç tereddüt etme. Millet ne derse desin. Önemli olan senin iç sesinin ne dediği,ailenin ne dediği.
İlişkide senin de karşı tarafın da hataları olabilir. Şu an bunları sorgulayıp kendini suçlu hissetme. Önce ayrılığı kabullenip, acını yaşamalısın. İlk anlarda şok yaşıyor insan. Sanki hafiflemiş gibi, ne hissedeceğini bilemiyor. Sonra biraz canın yanıyor. Ağlama isteğin olursa tutma kendini. Üzüleceksin elbet, çok doğal. Sen duyguları olan bir insansın. Güçlü durayım diye kendini kasıp, duygularını yaşamayı erteleme. Sadece lüzumsuz ve dedikoducu insanlara karşı duygubu belli etme, onlar girecek zayıf nokta arar her daim. Kimseye dert anlatma. Davetlilere haber verecek ve muhatap olacak taraf ailen olsun. Bir süre telefonlarına falan da bakma.
Ben en yakın arkadaşlarıma bile 1 hafta sonra dönebildim. Ne hayallerle diktirdiğim gelinliğimi teslim almaya gidemedim. Düğün salonum, kına mekanım bunların iptali ile o acımla ben uğraştım. Adam düğün salonu borcunu bile bana takıp gitti. Neyse ki yol yakınken bir adiden kurtulduğuma sevindim. Öyle yani. Geçti mi? Geçti. Sanki tüm bunları geçen yıl değil de, beş yıl önce yaşamışım gibi.