Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
allah sana güç,eşine de acil şifalar versin.rabbimin bazen imtihanları çok ağır oluyo.çok yakın bir tarihte kız kardeşim annemi korkutmak için 100 tane ingiliz aspirini içmişti 4 gün yoğun bakımda kaldı.doktorlar biz elimizden geleni yapıyoruz ama zor dediler.sağır veya kör olma riskide vardı.senin yaşadıklarının aynını yaşadık.Allah ımıza şükür sapasağlam kurtuldu.inşallah eşine de öyle kavuşursun.bizde bir söz vardır<kaygılı düşün sonu hayırdır>Allahım en kısa zamanda mutluluğunuzu geri versin.çok geçmiş olsun
Hepinizin dilekleri kabul olur insallah, cok sagolun kizlar!
Esimin durumunda bir degisiklik yok aslinda. Bende acayippp yorgunum.
Bugün ne gibi duygular varsa- hepsini yasadim diyebilirim.
Annem dikkat etmen gerek yoksa depresyona girersin diyor.
Aslinda bende gencligimden kalma bir melankoliklik var, ama depresyon ve ben?
Cok tuhafima gitti...demekki insanin basina gercekten hersey gelebiliyor!
Bugün hem üniverstede docentim esiniz´den ne haberler var diye sorunca anlatirken agladim, hemde hastanede hep italyan sandigim doktor benle konusunca. Akiyor gözyaslarim valla durduramiyorum. Hem kiziyorum bu duruma, hem üzülüyorum, hem ümitliyim, hem bekliyorum, hem sevincliyim en azindan kötü bir haber yok diye...belkide annem hakli ve kafayi yemek üzereyim...
Esim bugün gözlerini bir ara yarim acti, ama sakin sakin degil...öksürecek gibi oluyor ama öksürmeye benzemiyor, boguluyor gibi bir görünüs cikiyor ortaya, gözleri öyle bir arkaya arkaya gidiyorki tek gözlerinin beyazi gözüküyor korku filimlerde gibi...onu sakinlestirmek icin elini tutuyorum omzuna elimi koyuyorum, hemsireyi cagiriyorum bogazini ve agzinin icini hortumla temizliyor, burnundan bile ayri bir hortum sokuyor.
Ilaclardan dolayi daha cok balgam olurmus koma hastalarinda, onuda kendisi temizliyemiyormus iste.
Dünde hemsire bana su kese falan getirdi ve esimi temizlemistim, bugünde bakimini yaptim, gercekten cok yorucu oluyor, allah hemsirelere güc kuvvet versin vallahi aksama kadari ne cok hastaya bakiyorlar, helal olsun.
Ama benim icinde iyi oluyor, bir bucuk saat boyunca öyle ugrasiyorum, vücudu cremlemek, yaralari cremlemek, ellerine masaj vs. derken.
Ayaklarina masaj yapiyordum dün hafifce ama hemsire zarari olur onu bile yapmayin dedi, bende korktum biraktim. Ayaklardan direk beyine giden yerler varmis, beyine basinc olurmus.
Kafasinda sag tarafta olan saclari duruyor ve onlari taradim dün cok uzun sürdü, yikanamiyor zaten kafadaki dikisler yüzünden, ama sac hem cok dökülüyordu, hemde tabii böyle kepekli gibiymis gibi bir hali vardi, arasinda kurumus kan´da vardi, temizledim elimden geldigi kadari.
Esimin solunda yeni bir hasta yatiyor dünden beri, yasli bir kadinin cok agrilari var, allah sifa versin onada, cok ingiliyor, cok korkunc sesler veriyor.
Esime aciyorum, orda öylece yatiyor göremiyor hareket edemiyor, geceleri kadinin sesi kulagina geliyorsa endiselenebilir, sanki kadina iskence yapiliyormus gibi sesler veriyor.
Esimin kulagina söyledim böyle böyle kadin var agrisi var ondan ses veriyor korkma dedim, ama iste cok üzülüyorum- insallah geceleri cok derin uyuyordur.
Ben varken ben konusuyorum veya "Seni simdi silecegim, bakim yapacagim, müzik takiyorum kulagina canim" diyorum.
Zaten cikarkende kulakliklarini takiyorum ve hemsirelere rica ediyorum bir saat sonra yeniden "Play" e basmalarini, bir saat daha dinleyebilsin müzigi/ilahi ve sureleri diye.
Aslinda esimin algiliyor gibi bir halide yok, yani hicbir bilincli hareketi yoktu bugün.
Esimin koma dozasinimi azalttiniz dedim, yok dedi doktor, artik verdigimiz ilaclara alisti vücut ondan diyor. Okadari agir ilaclara bile alisabiliyor demek vücud...uyku ilaci veriyorlarmis iki tane cesitli ve valium veriyorlarmis agrilara karsi.
Diger verdiklerini unuttum, ama doktor bugün benle biraz konustu böyle teknik seyleri anlatti bana, sanirim daha cok beni sakinlestirmek icin anlatti birseyler... sonra aileniz varmi sizin burda diye sordu, bende evet dedim ama onlar haftasonu geliyorlar genelde. Galiba ben yanliz gelip gidiyorum diye acidi bana. Doktora sordum siz nerde okudunuz dedim, ben italyan saniyorumya, ismi dr. pedro pierre oldugu icin, ben chile de okudum dedi, yani türkcesi > sili, ben sililiyim dedi. Sonra politikaya karsi geldigi icin ülkesinden kacmaya mecbur kalmis, arjantinada doktorluk yapmis 1975 yilindada almanyaya gelmis. Adam okadari fazlada yasli gözükmüyor, ama cok yasli olmali.
Siz doktorsunuz, politikayla ne alakaniz varki diye sordum. Silide öyle degil, doktorlar kendilerini tanri saniyorlar, cok soguklar ve burunlari cok havada, bunlari degistirmek istedim cok karsi geldim zamaninda dedi...Siz cok iyisiniz ama, cok sicakkanlisiniz dedim, tesekkür etti.
Tabii ben tam anlamadim kendimi terketmis, sonucta kacmismi, ama ülkemi terk etmek mecburiyetinde kaldim kactim dedi...ne hayatlar var insan duymayinca ne bilebilirki.
Ne Insanlar var bu dünyada, ne dertler var.
Hayat iste hep devam ediyor, ne olursa olsun devam ediyor herzaman.
Kimse icin dünya durmuyor, hic bir aci icin zaman durmuyor demek.
Benle konusurken esimin elini iki elinin arasina alip sürekli oksadi, banada aglamayin sabirli olmalisiniz dedi. Zaten ben hemen konusmaya devam ediyorum ve gözyaslarimi siliyorum, insanlarin önünde aglamak cok tuhafima giden bir olay...
Bazi insanlar ister aglamayi, teselli duymayi, kucaga alinmayi veya baska destek görmeyi.
Ama ben aglamayi hic sevmiyorum, aglamak istesem bile yanliz ve gözlerden irak olmayi tercih ederim. Bunlarida annemde bildigi icin endiseleniyor beni agliyarak gördügünde.
Bana sürekli sen yorma kendini, ben gelirim yarin evi temizleriz beraber, sen dinlen diyor- ki ben 6 senedir evliyim ve daha annem bir gün bile gelipte evimin isine yardim etmemistir. Tam tersi hep ben gidip yardim ederim, zaten öylede olmasi gerek. Ama simdi oturmaya bile gitmek istemiyorum, kimsenin evine. Yorgun düsüyorum cok, canim hicbirsey istemiyor. Eve gelince televizyonu bile acmiyorum, evin icinde dolaniyorum, dolaniyorum. Sonra Yataga yatiyorum, isigi acik birakiyorum, uyumaya calisiyorum. Sonra isigi kapatiyorum. Sonra hemen geri isigi aciyorum korktugum icin. Sabaha kadari isik acik oluyor.
Esim iyi olacak diye icimde bir ferahlik var, ama bu bekleme süreci gercekten insanin sinirlerini yipratiyor. Bugünde niye agladima gelince...moralim cok bozuldu, aslinda kötü birsey olmadigini biliyorum, ama esime haftaya göbeginden katheteri takacaklarmis.
Bundan iki hafta önce oluyor herhalde takacaklardi zaten vazgecmislerdi, bende sevinmistim demekki iyiye gidiyor diye. Ama simdi geri takmamiz gerek bu sekilde devam edemez dediler.
Hani bende iyi haberler bekliyorum ve sürekli böyle seyler duyunca kücük ameliyatlarda olsa narkoza girecek, yine belinden ameliyat olamiyacak diye endiseleniyorum.
Allahim ne verirse hayirlisini versin insallah, ama iste elimde degil, tedirgin oluyorum ister istemez. Zaten Pazartesi günü esimi komple bir aletin icine (türkcesini bilemiyecegim) sokacaklarmis, cünki röntgen filimlerde sadece kemikler iyi gözükürmüs, ama o aletin sayesinde, esimin icindeki eti, damarlari vs. de iyi görebilirlermis.
Esimin vücudunda daha iltap varmi yokmu diye bakacaklarmis, beyine bakacaklarmis ve belindeki sinirlere vs bakacaklarmis.
Belki sonuclari iyi olursa haftaya persembe veya cuma belinden ameliyat edeceklermis.
Hayirlisi olsun artik...
Sonucta bu haftasonuda bir degisiklik olmaz, cünki zaten yogun bakimda tek bir tane doktor oluyor oda cok gereken hastalara bakiyor. Esimide yine uyuturlar.
Aksam eve geldim esimin ailesiyle konustum her aksam gibi iste onlarda merak icinde iyi haber bekliyorlar ben onlara onlar bana moral veriyor, iyi düsünelim iyi olsun diyoruz ama yinede ara ara agliyoruz her birimiz, kendi annemde zaten cok duygusaldir zaten, hem bana aglama kizim der sonra kendisi gözyaslarini tutamaz, sessiz sessiz aglar oda benim gibi.
Ve tabii herkez dua ediyor. Hersey Allahtan diyoruz, iyiki inancimiz varmis diyoruz, inancsiz insanlar böyle zamanlarda cok caresiz olmali...allah onlarinda yardimcisi olsun, vallahi cok zor.
Yazilarimdan anlasiliyordur zaten, bugün kafam cok karisik, toparliyamadim zaten kendimi birtürlü, bakalim insallah iyiye gider bende size bundan sonra tek iyi haberler yazarim.
Su an bekliyoruz, esimde uyuyor, insallah iyilesiyor Allahin izniyle..
öptüm hepinizi