teşekkürler canım babam iki sene önce aort damar yırtılmasından ameliyat geçirmişti 24 saatten fazla ameliyat geçirince tüm organları durdu yeniden çalıştırıldı,bacağına oksijen gitmediğinden bacağını kaybetti derken çok şükür ki hayatta ve iyi ama işte bir bedeli var hayatta kalmasının böbrekleri ilaçlarla falan fena değil yok çalıştı yok çalışmadı yok su içedi yok vucut suyu atmıyor derken uğraşıyoruz işte ama rutin kontroller falan derken iki senedir hep onunla ilgileniyoruz.aslında doğma büyüme istanbulluyum ben babam annem de öyle.hal böyle olunca ben balıkesirde olunca bir çılgınlık yaptık ve ailemide buraya taşıdım:)).gözümün önünde olmaları anneme daha faydam olması ve babamla ilgilenmem benide rahatlattı.onlar ordayken hep istanbuldaydım buradaki hayatım ile oradaki hayatım karıştı bende böyle bir çare buldum.emekli insanlar sakat bir baba ve sadece onun bakımı ile ilgilenen bir anne için böyle bir çözüm en iyisiydi:)))ayrıca bunlarla uğraşırken ben bebek yapmayı unuttum desem yeridir:)))aklım başıma geldiğinde ise sonuç tüp bebek oldu.neyse çenem düştü benim.dediğin gibi ohss i yaşayan bir çok kadın var ama çok şükür bende öyle bir şey olmadı.bakalım 3. denememde neler olacak.
inşallah hamilesindir.
