Arkadaşlar 25 Ekim itibariyle Avcılar Medicana Hastanesi'nde doğumumu yaptım çok şükür! :)
Normal doğum tercih ettim... Bebişim 10 günlük oldu bile :))
Ben hamileyken normal doğumla ilgili merak ettiğim anlamlı anlamsız bir sürü detay vardı... Hepsinin cevabını aldım 25 Ekim'de :)) Benim gibi merak edenler varsa sorulara açığım :))
Bir de aklıma gen birkaç şeyi hen buraya not edeyim dedim :))
Hepinizi öpüyorum, hepinize allah kolay doğumlar nasip etsin....
Ben doğum yapana kadar herkes normal doğumun ne kadar kolay, rahat bir şey olduğundan bahsediyordu... Ben doğum yaptıktan sonra bir anda herkes inanamaz gözlerle bana bakıp tebrik etmeye başladı normal doğum yaptığım için :))
Meğer herkes biliyormuş zor bir şey oluğunu da bana söylemiyorlarmış :))
Tüm zorluğuna, acısına rağmen normal doğumu tavsiye ederim. Şu açıdan; doğumdan 2 saat sonra ağrım sızım dindi ve ayaklandım... sezeryan yapanlarınsa bir çoğu hala yatıyor... ben bebişimi ilk günden beri kucağıma alıp ayakta gezdirebiliyorum, sezeryan dikişleriyle bu mümkün olamazdı herhalde...
Normal doğumun "öncesi", sezeryanın "sonrası" zor derler, doğruymuş. Kesinlikle normal doğum çok kolay falan demeyeceğim.. Çünkü hayatımın belki de en zor anlarını yaşadım doğumhanede.... Ki ben canı pek biriyimdir, ağrıyı acıyı pek hissetmem.... Ona rağmen bunu diyorum...
Gece 4 te sancılarım başladı, 4buçuğa kadar bekledim, doğum sancısı olduğundan emin olunca eşimi uyandırdım... Mutfağı yerleştirmem gerekiyordu o gün, doğumdan sonraya iş kalmasın diye eşimle beraber gece 4 buçuka başladık mutfağı toparlamaya... Doğuma gidiyor olduğumuzdan o kadar eminiz yani :))) Mutfağı güzelce yerleştirdikten sonra gece 5buçukta yola çıktık.. 6buçuk civarı hastaneye vardık.. ( ev tuzla'da, hastanemiz avcılar'da :) )
Önce kahvaltı edelim dedim, simit sarayına girip kahvaltı ettik, çaylarımızı içtik.. Saat 7-7buçuk gibi kalkıp hastaneye girdik... Nöbetçi kadın doğumcu çıkmış.. Doktorumu çok sevdiğim için belki uyuyordur diye arayıp uyandırmak istemedim, bekledim oturup...8 gibi sıkıldık beklemekten, doktoruma sms attık :)
Beklemeyin, çıkın serviste ebeye bir muayene olun dedi... Çıktık muayene olduk ki benim açıklığım 4 cm olmuş bile :))
Hemen yatırdılar beni hastaneye... 6cm'e kadar epidural de olmadım... Normalde 4 cm iken, yani hastaneye o güle oynaya gittiğim halimdeyken yapılacaktı. Ama ben epidural istediğimi söylemeyi unutunca boşuna bekleyip sancı çektim
Doğum sancısı pek de aman aman bir şey değilmiş....
Açıklığım 6 cm olunca sancı geldikçe gözlerimden yaş gelmeye başladı, ağladım-ama hiç bağırmadım :) Baktım sancılar zorluyor beni, epidural istedim, epidural yaptılar. Sonrası güllük gülistanlık
Hiçbir şey hissetmeden güle oynaya oturuyorsun :))
Taa ki açıklık 9 cm olana kadar.... 9 cm'den sonra doğum başlıyor ufak ufak. O aşamada da epidural falan hikayeymiş, sancı değil de makatında sürekli bir baskı hissediyorsun. O anda anlıyorsun zaten artık bebeğin geldiğini.... Ebe baktı, 9 cm olmuş dedi, doğumhaneye aldılar beni... 9 cm'den sonra bebeğin doğmasına kadar geçen süre yarım saat falandı benim, doğumhanede en fazla yarım saat ya kaldım ya kalmadım... belki 15-20 dk kaldım... Tabii bana bir ömür gibi geldi :))) Makattaki o baskı hissini hissediyorsun o aşamadan sonra sadece.... Ebeler ıkın dedikçe ıkınıyorsun, zaten onlar demese de sen dayanamayıp ıkınmak istiyorsun...
Valla millet demiş işte iki ıkınmada aldım bebeği kucağıma falan... Benim inanasım gelmiyor... Saymadım ama ebelerle beraber 8-10 kere ıkınmışımdır. Bebeğin başı belli bir yere gelince doktoru çağırıyorlar... Doktora birlikte de bir 8-10 kere ıkınmışımdır.... Anca doğdu bizimki :)) Bu arada "bebeğini görünce, kucağına alınca acıların hepsini unutuyorsun" diyorlar ya, ben de öyle mucizevi bir şey bekledim ama olmadı :))
Bebeği gördüm, kucağıma aldım falan ama belden aşağım hala sızım sızım sızlıyordu :)))
Ebeler de doktor da defalarca söyledi, senin doğumun o kadar kolay oldu ki, herkes böyle bir doğum ister falan dediler ama bir de bana sor tabi:)) Bence hayatımın en zor anlarıydı....
Doğum sonrası 2-3 saat sızladı belden aşağım... Sonra geçti :)))
Hepsi bu kadar :))) 2-3 saat....
Bir de epizyo meselesi var.... Ne dikişi ne epizyoyu, hiçbir şeyi hissetmedim ben.. Epizyo açılırken zaten hiçbir şey hissetmiyorsun, dikilirken de tek hissettiğim belden aşağımın zonk zonk zonklamasıydı... Doğumdan sonra dikişler tabi rahatsızlık veriyor biraz. Oturup kalkarken biraz can yakıyor ama bugün 10.günüm mesela neredeyse iyileşti gibi....
Benim doğum öncesinde merak ettiğim işte gecelik-pijama mevzuları vardı, doğum çantasına ne koymak gerek falan diye telaşlanıyordum, doğumhanede üstümüz başımız kirlenir mi, kirlenirse nasıl temizlenir falan diye paranoyalarım vardı :)))
Şimdilik konuyu uzatmamak için onlardan bahsetmiyorum ama soran olursa cevaplarım :))
Hepinizi öpüyorum, allah hepinizi bir avaza kurtarsın, ben sıramı savdım çok şükür :)))
bu ya çıkacak ya çıkacak de bitiyor hemen
..
( Zaten doğum olan günün öncesinde de hiçbir belirti yoktu bende... Bir anda geldi sancılar... Gün içinde evin pencerelerini sildim, misafirim gelecekti kalktım yemek yaptım, temizlik yaptım falan... Hiçbir ağrım yoktu.. Gece bir anda karnımda bir ağrıyla uyandım... Önce tuvalete gittim, herhalde sıkıştım, mesanem dolduğu için ağrı girdi dedim... Tuvaletten döndüm, baktım hala karnım ağrıyor, sonra belim de ağrımaya başladı ve yarım saat sonra hala geçmeyince anladım ki doğum sancısı... Ama öncesinde hiçbir belirtim olmadı başka... Ne nişan, ne su....
