merhabalar..doğumum Allah izin verirse ağustosun sonuna..şuan 32 haftalık hamileyim..
Eşimle ayrılma noktasındayız..olayları anlatayım ve lütfen bana akıl verin..sağlıklı düşünemiyorum ben artık..
Daha önce 2,5 aylık hamileyim eşimden ayrılıyorum diye bir konu açmıştım..babamın evinde 10 gün kalmıştım ve sonra eşimle barışmıştık..o zamandan bu zamana 5 ay geçti.ben geriye evime gelirken eşim bana şart koştu..senin ailen benim evime gelemez ben seni bayramdan bayrama götürürüm o kadar diye..her konuda ailemi suçlu görüyor çünkü..Nasıl olduysa bende kabul ettim.ama düzelir muhakkak umuduyla..o da anlar yanlışlarını düzelir..hem bebeğimiz olucak onu babasız büyütmeyeyim dedim..ve geldim evime..
5 ay sonra cumartesi günü eşimin telefonu çaldı saat 7 buçuk gibi.baktım arayan babam eşim kendisi konuşmuyor ailemle bana verdi telefonu..açtım babam dediki kızım kapıyı aç biz geldik..şok oldum bi anda..sevinsem mi üzülsemmi bilemedim..çünkü eşim bana kapıyı açtırmadı..bu arada ailem istanbuldan ankaraya geldi..ben ankaradayım onlar istanbulda..alt katta oturan babasını aradı..bu arada babamlar aşağı kapıda bekliyorlar..ve tam yarım saat beklediler..eşim babasına dediki ben onları buraya kabul etmem size gelsinler kızlarını görüp sonrada gitsinler dedi...eşime yalvardım yakardım ne olur gelsinler dedim..hayır dedi..ben bi yandan ağlayarak kaynatamlara indim.otomatiği açmışlar..annemle babam karşımdalardı..tam 5 ay sonra..içeriye buyur ettim..ikiside şaşkın..kızım sizin eve niiye çıkmıyoruz..anne kocam böyle istiyor dedim..kaynanamların yanında onlara sarılamadım bile doğru dürüst..Annemler gelirken kocaman bir valiz bebek kıyafetleri eşyaları getirmişler..kocaman çuvaldada bebeğim için yatak yorgan..her eksiğini almış annem..Kaynanamlar eski konuları açtılar..siz şöyle yaptınız böyle yaptınız diye..ondan sonra annemde cevap verdi..tartışmalar büyüdü..annem bu tartışmalarda kocama şerefsiz alçak ben kızımı layık görmüyorum gibi kelimeler kullandı..ama kaynanam annemi fişekledi resmen..onlar içeri gitti bi 5 dk..yalnız kalınca dedimki anne ne olur şu kadına cevap verme bilerek yapıyor..sana bunları dedirtip oğluna söyleyecek kışkırtıcak dedim..sonra kaynanam gelip yine başladı..annemde yine cevap verdi..ama babam 10 kere dediki biz buraya tartışmaya değil kızımızı görmeye ve arayı düzeltmeye geldik..annem dediki ne olur kızım senin evine çıkalım şu getirdiklerimizi bırakalım..sonrada gidelim..seninle oturamadıktan sonra ne yapalım burada dedi.eşimi aradım hayır dedi.çıkamazlar evime dedi..eğer çıkarlarsa kendi eşyalarınıda alsınlar öyle gitsinler dedi...yani ben evlenirken ailemin aldıklarından bahsediyor.buzdolabı çamaşır makinası filan..annemlere dedimki anne izin vermiyor..tamam kızım o zaman ister atsın ister yaksın ister başkasına versin ama ben bunları geriye götüremem benim yüreğim kaldırmaz dedi annem..neyse annem babam ben yukarı çıktık kaynanamlarda arkamızdan geldiler..annem açtı valizleri ağlaya ağlaya gösterdi aldıklarını yaptıklarını..bıraktı ve biz gidelim dediler..gitmeyin diye yalvardım geriye aşağıya indik..biraz oturup kalktılar..ben anneme sarılıyorum ağlıyorum..babama sarılıp ağlıyorum..onlar ağlıyolar hüngür hüngür..babam dediki kızım gel götüreyim senide..sen benim başımın tacısın..yok baba dedim.düzelicek herşey merak etmeyin..
ağlayarak gönderdim onları..kaynanam kolumdan çekerek içeriye götürdü beni..senin ailenin bize bu stresi yaşatmaya hakkı var mı..onlar nasıl benim oğluma hakaret ederler sende susarsın cevap vermezsin..sonra beni dövmeye kalktı,kızı tuttu bırak anne şunu şimdi bişey filan olurda suç kalır üstüne dedi..yemin ederim başka gelin alıcam dedi kaynanambu iş yürümeyecek dedi..
kocama kaynatam anlatmış olanları..senin kaynanan sana şerefsiz alçak adi dedi..kızıma layık görmüyorum dedi.karın da anne sus sen ne diyosun benim kocama diyemedi demiş..yani kendi karısının kışkırtmalarından bişey dememiş..ama kaynanam resmen o lafları bilerek dedirtti anneme..kocam akşam bana annen neler dedi dedi..bende söyledim böyle böyle dedi diye..kendi annesinin dediklerinide söylerken susturdu beni..onları duymak istemiyorum dedi..bu evlilik böyle yürümez dedi..senin ailen gelip senin kocana o kadar hakaret ediyorda sen hala kalkıp benim kocama laf etmeyin diyemiyosun dedi..sen beni benimsememişsin..ailen doğumu bekliyoruz diyomuş dedi.sizin planınız ne doğumdan sonra ne olucak dedi..ben plan kurmuyorum dedim.çocuğumun üzerinden plan mı kurucam dedim.bu iş böyle gitmez,artık kararını ver ya orası ya burası dedi..benim için o insanlar yok dedi..arayıp diyeceksin dedi..anne baba sizin sıkıntınız ne,niye benim yuvamı dağıtmaya çalışıyosunuz diyeceksin dedi..sabah benle hiç konuşmadan işe gitti..annemi aradım eşimin haberi yok..olanları anlattım..duydum ki babam buradan gidince yüz felci geçirmiş..annem hüngür hüngür ağladı..ben senden nasıl vazgeçeyim kızım dedi..madem sen kocandan vazgeçemiyosun,onunla mutlu olmanın tek yolu bizi silmen,bende babanda ölsün..rahatla..bizi paspas ettin rezil ettin.yüzüne hasret bıraktın,ben bu acıya nasıl dayanıcam dedi..baban hasta ölünce rahatlıyacakmısın..bi adam için aileni sildiğine değer mi dedii..
Ben ailemi silmek istemiyorum..ben ailemi çok seviyorum..ama nasıl oluyorsa kocamdanda vazgeçemiyorum..bebeğim doğucak..korkuyorum onu elimden alıcaklar diye..ömrümün sonuna kadar rahat bırakmayacaklar beni diye korkuyorum..bu güne kadar hep düzelir umudum vardı ama artık yok..
doğuma kadar burada kalırsam bebğpimi alıp beni gönderirler diye korkuyorum..ailemin yanına gitsem orada doğsa bebeğim yine rahat bırakmazlar beni..ben ne yapıcam..ben hala kocamdan vazgeçemiyorum..onu hala seviyorum..ama çok vicdan azabı çekiyorum..benim ailem bunları hak etmiyor..ben ne yapıcam..yaşamak istemiyorum.kişiliğimi kaybettim,ben bu değildim..
Eşimle ayrılma noktasındayız..olayları anlatayım ve lütfen bana akıl verin..sağlıklı düşünemiyorum ben artık..
Daha önce 2,5 aylık hamileyim eşimden ayrılıyorum diye bir konu açmıştım..babamın evinde 10 gün kalmıştım ve sonra eşimle barışmıştık..o zamandan bu zamana 5 ay geçti.ben geriye evime gelirken eşim bana şart koştu..senin ailen benim evime gelemez ben seni bayramdan bayrama götürürüm o kadar diye..her konuda ailemi suçlu görüyor çünkü..Nasıl olduysa bende kabul ettim.ama düzelir muhakkak umuduyla..o da anlar yanlışlarını düzelir..hem bebeğimiz olucak onu babasız büyütmeyeyim dedim..ve geldim evime..
5 ay sonra cumartesi günü eşimin telefonu çaldı saat 7 buçuk gibi.baktım arayan babam eşim kendisi konuşmuyor ailemle bana verdi telefonu..açtım babam dediki kızım kapıyı aç biz geldik..şok oldum bi anda..sevinsem mi üzülsemmi bilemedim..çünkü eşim bana kapıyı açtırmadı..bu arada ailem istanbuldan ankaraya geldi..ben ankaradayım onlar istanbulda..alt katta oturan babasını aradı..bu arada babamlar aşağı kapıda bekliyorlar..ve tam yarım saat beklediler..eşim babasına dediki ben onları buraya kabul etmem size gelsinler kızlarını görüp sonrada gitsinler dedi...eşime yalvardım yakardım ne olur gelsinler dedim..hayır dedi..ben bi yandan ağlayarak kaynatamlara indim.otomatiği açmışlar..annemle babam karşımdalardı..tam 5 ay sonra..içeriye buyur ettim..ikiside şaşkın..kızım sizin eve niiye çıkmıyoruz..anne kocam böyle istiyor dedim..kaynanamların yanında onlara sarılamadım bile doğru dürüst..Annemler gelirken kocaman bir valiz bebek kıyafetleri eşyaları getirmişler..kocaman çuvaldada bebeğim için yatak yorgan..her eksiğini almış annem..Kaynanamlar eski konuları açtılar..siz şöyle yaptınız böyle yaptınız diye..ondan sonra annemde cevap verdi..tartışmalar büyüdü..annem bu tartışmalarda kocama şerefsiz alçak ben kızımı layık görmüyorum gibi kelimeler kullandı..ama kaynanam annemi fişekledi resmen..onlar içeri gitti bi 5 dk..yalnız kalınca dedimki anne ne olur şu kadına cevap verme bilerek yapıyor..sana bunları dedirtip oğluna söyleyecek kışkırtıcak dedim..sonra kaynanam gelip yine başladı..annemde yine cevap verdi..ama babam 10 kere dediki biz buraya tartışmaya değil kızımızı görmeye ve arayı düzeltmeye geldik..annem dediki ne olur kızım senin evine çıkalım şu getirdiklerimizi bırakalım..sonrada gidelim..seninle oturamadıktan sonra ne yapalım burada dedi.eşimi aradım hayır dedi.çıkamazlar evime dedi..eğer çıkarlarsa kendi eşyalarınıda alsınlar öyle gitsinler dedi...yani ben evlenirken ailemin aldıklarından bahsediyor.buzdolabı çamaşır makinası filan..annemlere dedimki anne izin vermiyor..tamam kızım o zaman ister atsın ister yaksın ister başkasına versin ama ben bunları geriye götüremem benim yüreğim kaldırmaz dedi annem..neyse annem babam ben yukarı çıktık kaynanamlarda arkamızdan geldiler..annem açtı valizleri ağlaya ağlaya gösterdi aldıklarını yaptıklarını..bıraktı ve biz gidelim dediler..gitmeyin diye yalvardım geriye aşağıya indik..biraz oturup kalktılar..ben anneme sarılıyorum ağlıyorum..babama sarılıp ağlıyorum..onlar ağlıyolar hüngür hüngür..babam dediki kızım gel götüreyim senide..sen benim başımın tacısın..yok baba dedim.düzelicek herşey merak etmeyin..
ağlayarak gönderdim onları..kaynanam kolumdan çekerek içeriye götürdü beni..senin ailenin bize bu stresi yaşatmaya hakkı var mı..onlar nasıl benim oğluma hakaret ederler sende susarsın cevap vermezsin..sonra beni dövmeye kalktı,kızı tuttu bırak anne şunu şimdi bişey filan olurda suç kalır üstüne dedi..yemin ederim başka gelin alıcam dedi kaynanambu iş yürümeyecek dedi..
kocama kaynatam anlatmış olanları..senin kaynanan sana şerefsiz alçak adi dedi..kızıma layık görmüyorum dedi.karın da anne sus sen ne diyosun benim kocama diyemedi demiş..yani kendi karısının kışkırtmalarından bişey dememiş..ama kaynanam resmen o lafları bilerek dedirtti anneme..kocam akşam bana annen neler dedi dedi..bende söyledim böyle böyle dedi diye..kendi annesinin dediklerinide söylerken susturdu beni..onları duymak istemiyorum dedi..bu evlilik böyle yürümez dedi..senin ailen gelip senin kocana o kadar hakaret ediyorda sen hala kalkıp benim kocama laf etmeyin diyemiyosun dedi..sen beni benimsememişsin..ailen doğumu bekliyoruz diyomuş dedi.sizin planınız ne doğumdan sonra ne olucak dedi..ben plan kurmuyorum dedim.çocuğumun üzerinden plan mı kurucam dedim.bu iş böyle gitmez,artık kararını ver ya orası ya burası dedi..benim için o insanlar yok dedi..arayıp diyeceksin dedi..anne baba sizin sıkıntınız ne,niye benim yuvamı dağıtmaya çalışıyosunuz diyeceksin dedi..sabah benle hiç konuşmadan işe gitti..annemi aradım eşimin haberi yok..olanları anlattım..duydum ki babam buradan gidince yüz felci geçirmiş..annem hüngür hüngür ağladı..ben senden nasıl vazgeçeyim kızım dedi..madem sen kocandan vazgeçemiyosun,onunla mutlu olmanın tek yolu bizi silmen,bende babanda ölsün..rahatla..bizi paspas ettin rezil ettin.yüzüne hasret bıraktın,ben bu acıya nasıl dayanıcam dedi..baban hasta ölünce rahatlıyacakmısın..bi adam için aileni sildiğine değer mi dedii..
Ben ailemi silmek istemiyorum..ben ailemi çok seviyorum..ama nasıl oluyorsa kocamdanda vazgeçemiyorum..bebeğim doğucak..korkuyorum onu elimden alıcaklar diye..ömrümün sonuna kadar rahat bırakmayacaklar beni diye korkuyorum..bu güne kadar hep düzelir umudum vardı ama artık yok..
doğuma kadar burada kalırsam bebğpimi alıp beni gönderirler diye korkuyorum..ailemin yanına gitsem orada doğsa bebeğim yine rahat bırakmazlar beni..ben ne yapıcam..ben hala kocamdan vazgeçemiyorum..onu hala seviyorum..ama çok vicdan azabı çekiyorum..benim ailem bunları hak etmiyor..ben ne yapıcam..yaşamak istemiyorum.kişiliğimi kaybettim,ben bu değildim..
