İlk denemede tutmasına çok sevindim canım Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin darısı benim ve tüm bekleyenlerin başına
İlk denemede tutmasına çok sevindim canım Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin darısı benim ve tüm bekleyenlerin başına
Ayrıca şu da var. Ilk 2 3 sene evet vicdan azabı pişmanlık çekebilirsiniz. Ama çocuğunuz büyüdükçe istekleri artacak. Sevdiği araba , oyuncak, ayakkabı , mont ya da o zamanda işte moda olan her ne ise. Yani ilerde çocuğunuzun istediklerini alamayacaksınız. Herkes çocuğu için en iyisini ister elbet. Ama siz hiçbirini yapamayacak durumda olacaksınız belki. O zaman daha çok vicdan azabı çekip daha çok üzülebilirsiniz diye düşünüyorum. Bu cümleleri kendime de diyorum tabi. Ben de sizin gibi ikilemde kalan bir anne olarak
Konuyu tamamen okuyamadım bebeğimin uyanma vakti geldi. Ben özelde çalışıyordum çıktım . Eğer imkanınız varsa kendimizi biraz sıkarız diyorsanız kendiniz bakın elbette çünkü bu günler geri gelmiyo ama zaten ekonomik şartlarınız el vermiyorsa çalışmak kaçınılmazMerhaba hanımlar,
Açıkçası bu konu beni oldukça üzüyor ve ben aşırı kararsızım o yüzden yorumlarınızı alma ihtiyacı duydum. Ben tüp bebek denemesi sonucu (Rabbime çok şükür ilk denemede) hamile kaldım. Şu an çalıştığım bir yer var ve iş şartlarım güzel, eşim de çalışıyor aldığı maaş 3.200 TL bende ona yakın bir şeyler alıyorum, yeni yıl sonrası ikimizin de maaşına zam gelecek ama ne kadar zam yaparlar bilemiyorum. Sizlere sorum şu;
Ben zaten normalde de çalışmayı seven bir kadın değilim. Ama ev kredisi ödüyoruz ve çift maaş olunca yaşam standardı daha yüksek diye bunu ne eşime ne de işime yansıtmıyorum. Eşim geçim derdine düşecek, daralacak diye çalışmak istemiyorum diyemiyorum. Şimdi hamileyim ve doğum sonrası 4 ay izin bitince işe geri dönmek zorunda kalacağım en azından ilk 6 ay evde durayım 4 ay zaten ücretli 2 ay daha durup öyle başlayayım diyorum (en azından ek gıdaya geçmiş olacak 6 ay sonra. Emerken biberondan süt içmesin istiyorum, ben onu ten tene emzirmek istiyorum) eşimde 3.200 TL maaşla hem kredi ödeyip hem nasıl geçineceğiz o 2 ayda diyor ama mesele burada başlıyor işte ben işe dönmek değil çocuğuma bakmak, onun her anında yanında ben olmak istiyorumBen çalışırsam çocuğuma kayınvalidem ve eşimin teyzesi bakacak (Kayınvalidem ve teyzesi çok iyiler, ikisinin de çocuğuma gözü gibi bakacağından adım gibi eminim, asla şüphem yok) Şimdi düşünüyorum kendi kendime bir tarafım diyor ki; Çocuğunun geleceği için çalışmalısın, evlerimiz yakın, hafta sonumda yok, zaten doğumdan sonraki 1 senenin ilk 6 ayında 3 saat önce sonraki 6 ayında 1,5 saat önce işten çıkma hakkım var. (Günlük süt izni), çocuğunla yine vakit geçirirsin diyor. Diğer tarafım da; kredi bitince işten çık, (önümüzdeki sene sonunda bitecek sanırsam tam hatırlayamıyorum şimdi) çocuğuna bak elbet geçinirsiniz kredi de yok o parayı çocuğun masrafına ödersiniz diyor. Biraz da annelik iç güdüsü müdür nedir, kıskanıyorum çocuğumu galiba
Ben her anında olamayacağım benim koynumda değil, kayınvalidemin, teyzemin kucağında büyüyecek diye. Çok saçma bir takıntı biliyorum ama sanki ben çalışırsam çocuğum bana değil onu büyütenlere düşkün olacakmış gibi geliyor ben eşimi de zora sokmak istemiyorum ama çalışmakta istemiyorum ne yapacağım bana akıl verin ben işin içinden çıkamıyorum
Şuanki şartlar malesef geçinmeye yetmiyor herşey o kadar pahalı ki tek başına ev geçindirmek kolay değil daha iyi geçinmek herkes ister suan böyle düşünmekte cok haklisin bende böyle düşünüyorum eşim şuanda tek çalışıyor yettiği yere kadar diyoruz ama çocuk olunca en azından biraz kendini toparlayınca bende çalışmak istiyorum çocuğun ihtiyaçları bizim ihtiyaçlarımız evin ihtiyaçları hiç bitmeyecek o yüzden çalışmak en güzeli en azından çocuklarımızın geleceği icinMerhaba hanımlar,
Açıkçası bu konu beni oldukça üzüyor ve ben aşırı kararsızım o yüzden yorumlarınızı alma ihtiyacı duydum. Ben tüp bebek denemesi sonucu (Rabbime çok şükür ilk denemede) hamile kaldım. Şu an çalıştığım bir yer var ve iş şartlarım güzel, eşim de çalışıyor aldığı maaş 3.200 TL bende ona yakın bir şeyler alıyorum, yeni yıl sonrası ikimizin de maaşına zam gelecek ama ne kadar zam yaparlar bilemiyorum. Sizlere sorum şu;
Ben zaten normalde de çalışmayı seven bir kadın değilim. Ama ev kredisi ödüyoruz ve çift maaş olunca yaşam standardı daha yüksek diye bunu ne eşime ne de işime yansıtmıyorum. Eşim geçim derdine düşecek, daralacak diye çalışmak istemiyorum diyemiyorum. Şimdi hamileyim ve doğum sonrası 4 ay izin bitince işe geri dönmek zorunda kalacağım en azından ilk 6 ay evde durayım 4 ay zaten ücretli 2 ay daha durup öyle başlayayım diyorum (en azından ek gıdaya geçmiş olacak 6 ay sonra. Emerken biberondan süt içmesin istiyorum, ben onu ten tene emzirmek istiyorum) eşimde 3.200 TL maaşla hem kredi ödeyip hem nasıl geçineceğiz o 2 ayda diyor ama mesele burada başlıyor işte ben işe dönmek değil çocuğuma bakmak, onun her anında yanında ben olmak istiyorum
Gecinemezsiniz
keşke imkanlariz olsada bebeğinize baksaniz
Çocuğunuz sizle geçirdiği (ne kadar kaliteli olursa olsun) vakti değil sizsiz geçirdiği vakitleri hatırlayacak. Yanında olmanız bile çocuğun bunu bilmesi bile yeterli. Ben çocuk büyüyüp kendini bilene kadar çalışmaya karşıyım. Mecburiyet çok başka bi konu ona girmiyorum. Sizin durumunuzda çalışmazdım ki çalışmıyorum şuan da. Ban göre durum böyle
Öyle gerçekten. Ben iş bulamadım baştan sınava girip tekrar okudum da öyle iş buldum. Zor iş bulmak, ileride istese de öyle hemen iş bulamaz.
Gecinemezsiniz
Şuanki şartlar malesef geçinmeye yetmiyor herşey o kadar pahalı ki tek başına ev geçindirmek kolay değil daha iyi geçinmek herkes ister suan böyle düşünmekte cok haklisin bende böyle düşünüyorum eşim şuanda tek çalışıyor yettiği yere kadar diyoruz ama çocuk olunca en azından biraz kendini toparlayınca bende çalışmak istiyorum çocuğun ihtiyaçları bizim ihtiyaçlarımız evin ihtiyaçları hiç bitmeyecek o yüzden çalışmak en güzeli en azından çocuklarımızın geleceği icin
