İYİ HABERR !
Dün gece eşim tahminlerimi boşa çıkarmayıp yanıma geldi. Şu koca 4 aya yaydığımız tartışmaları, iniş çıkışlı sitemlerimi, ona olan uzaklığımı iyice arttırdığım şu son 1 haftada buna daha fazla dayanamayacağını biliyordum. Evin neşeli küçük annesi gitmiş, yerine depresif, gözleri dolu dolu ama son derece öfkeli bir kadın gelmişti. Sanki eşine karşı hiçbir duygusu kalmamış gibi davranan. Sanırım en çok bundan korkuyor. Kendimi bu kadar geri çekip, sonunda patladığım zamandan.. Çünkü onun geri dönüşü olmayan kararları, benim de geri dönüşü olmayan duygularım var. O kararlı gittiği fikirle yaşayabilir ama benim geri dönüşü olmayan duygularımla başa çıkamaz.
Bunu anlamış olmalı ki yanıma geldi. Sakindik.. Tv açık, ama duymuyoruz.
"Bugün telefonda bu patlamanın sebebi neydi?"
"Her zaman ki sebep. Farklı bir şey olmadığını biliyorsun."
"Ama bu diğerlerinden farklıydı. Çok ağır konuştun. Neden birden bu kadar ani tepki verdin?"
"Çünkü kendimi geri çektiğim bir süre vardı. Benden istediğin zaman. Hani şu ne o zaman zarfında ne değişeceğini anlamadığım ama yine de sana tanıdığım şu süre.. Yine de o arada yükselsem de kendimi sana karşı bir adım geri çektim. Asıl tepkilerimi vermem gereken zaman da verememenin üstümde ağırlığı, pişmanlığı.. Yine de anlamaya çalıştım sabırlı olmaya çalıştım. O yüzden bu tepkim bir an anda sana kocaman geldi. Bastırdığım duyguları serbest bıraktım. Çünkü sabrımın kalmadığı o son noktadayım. Sen benim son noktalarımı bilirsin."
"Bu kadar beklememin sebebi daha önce anlattığım gibi istenmediğimi düşünüyor olmam. Anneminde aynı şekilde. Bunun öncesini de biliyorsun, ama o bana bunu yaptı, ben ona bunu yaptım demek istemiyorm. Buna gerek yok. Biz bir aileyiz. Aslında mutlu bir aileyiz. Bu konunun fazla uzadığını biliyorum. Ama tek istediğim beni anlamandı."
"Ben seni anladım zaten. En başından beri o tepkileri neden verdiğini anlıyorum. Ama aşırı tepki çok yanlış tepki. O günden beri sana doluyum. Bir yanlış anlama ve akabinde aşırı yanlış tepki. Evet bizim seninle bir problememiz yok. Mutlu bir ailemiz var. Ama bu sorunu durmadan halının altına ittiğin için, bunun durmadan patlak vermesi çok normal. Bu konu hiç kapanmayacak ki"
"Ben ailenin evine gideceğim. Bunu senin için değil, olması gerektiği için yapacağım. Yaptığımın yanlış olduğunu biliyorum. Tabi ki seni bu kadar üzmek istemezdim seninde etkin malum. Ama içinin rahat olması için bu şekilde söylüyorum."
"Ben bana lütufta bulunmanı istemiyorum. Öyle yaptığını söylemiyorum ama ben sadece senin doğru olduğuna inandığın için, mantıklı olanın bu olduğunu bildiğin için bunu yapmanı istiyorum. Başından beri anlamanı istediğim tek şey bu. Ortada tek bir doğru var, ben onu görmen için çabalayıp durdum sadece."
"Hayır bir lütuf olarak düşünme. Bende başından beri olması gerekenin bu olduğunu biliyorum zaten. Annene yaptığım saygısızlığın da farkındayım. Mantıklı olanı bu değildi tabi ki. Gitmemek, görüşmemek böyle bir doğru mantık olamaz.. Sadece benim de içime attığım şeyler vardı. Ama bazen sineye çekip olması gerekeni yapmalı insan. Senin de sineye çektiklerin var. Ben sadece seninle mutlu olmak istiyorum. Kararlarımızı kendimiz verelim istiyorum. Lütfen sende bu yüzden canını sıkma artık.gittigim zaman bana ters de konussalar alttan alacagim. Sana demeyecegim bak gittim boyle boyle oldu diye. Ama seni bir daha uzmeyecegim"
"Bende annenlere giderken, ailenle görüşürken zoruma gitmez en azından.. Daha rahat atarım adımlarımı. Ben ne annene, ne de sana asla saygısızlık yapmadım. Bunu çok iyi bilirsin."
"Biliyorum aşkım. Çay var mı bakalım?"
"Evet, var. Teşekkür ederim.."
"Teşekkürlük bir şey değil, ben teşekkür ederim."
Vee sarılalım sıkı sıkıııı
Mutluyum arkadaşlar..
Yorumlarınız, destekleriniz için çok teşekkür ederim.
