Kızlar kusura bakmayın küçük bir dert için belki başınızı ağrıtacağım. ben doğdum doğalı doğum gününe aşırı önem veriyorum. Bunun sebebi de ailem öyle yetiştirmiş. 1 yaşında o zamanda akülü araba almak mı, pastalar yaptırmak mı, çatılara çıkıp havai fişek bile atmışlar. Tabii durumumuz da iyiydi, daha sonra annem babam boşandı annem çok sıkıntılar çekti bizi asla bırakmadı o adama. Ben şimdi asla öyle şeyler beklemiyorum hatta ne mutlu ki en küçük hediyeyle bir çiçekle bile mutlu oluyorum. Kimse benim için havai fişek atsın falan demiyorum yani. Atmasın atmasın da bari saygısı olsun. Annem ona her sene sürpriz bir şey yapacağımı bilir, ben yine de çaktırmamaya çalışırım. İlla bir organizasyon düzenlerim yani. Onu o gün hiç üzmem açıkçası, öyle özel bir gündür benim için. Aynı şekilde anneanneme de 65 yaşında ilk defa doğum günü kutlatan bendim. Sonuçta doğmuşuz, mutluluk vermişiz can olmuşuz hepimiz, daha önemli bir gün var mı?
Bu sene doğum günüm için yurtdışındaki sevgilim ve ailemle tatil rezervasyonu yapmıştık. Ama korona yüzünden havayolları kapandı ve erkek arkadaşım gelemedi. Biz de tatili iptal ettik.. Annem de şehir dışında iş aldı oraya gitti bir aylığına. Dolayısıyla annem de yanımda yok. Buraya kadar amenna ben zaten arkadaşlarımla dışarı çıkarım. Ama bana kardeşim hediye almış göndermiş annemi arıyorum sen de kışlık bir şeyler alır mısın diyorum. Bana cevabı “Biz zaten sana başka bir şey alacağız, şimdiki aldığımız öylesine. Benim öylesine hediyem de yarın gelecek.”
Abi bırak sürpriz kalsın ya niye böyle söylüyorsun ki? Gerçekten annemin bir şey yollayacağını düşünmemiştim yani, gelince alır sanmıştım sürpriz olacaktı açıkçası. Tüm sürprizi bozuyor sürekli.
Canımı sıkan nokta benim sevgilim hiç doğum günü kutlamamış, hiç ailesi hediye falan almamış ona. Önem de vermiyor ama ben tahmin ediyordum doğum günümde bir şeyler yapacağını. Annemle çeviri aracılığıyla konuşuyorlar. Annem beni arıyor “X bana bir şey soruyor sana kek mi pasta mi ne gönderecekmiş bir de başka bir şey daha, ben anlamıyorum” diyor. Sevgilinin ne dediğini anlamıyorum kızım, nasıl konuşabilirim falan demek zor mu? Ya benden ne istiyorsun neden bunu bana söylüyor yani? Rahatsız olduğumu söylüyorum başlatma doğum gününe offf falan diyor bana. Gerçekten çok bunaldım zaten her şey iptal olmuştu şimdi iyice delirdim bu hareketlere. Yaşım 21 bu arada. Ya gerçekten küçük bir şey gibi gelebilir ama zaten üzgünüm iyice üstüme geliyorlar. Şimdi sevgilimin o doğum günü hediyesini falan almak hiç içimden gelmiyor. Ona da söyledim annem böyle yaptı sinirlerim çok bozuk diye. O da çok kırıldı. Her şeyin sürprizi kaçtı. Düşüncesiz davranışlardan nefret ediyorum artık.
Sevgilim sürpriz yapmak istemese, anneme değil bana yazar değil mi? Bu zamana kadar söylemedim ama artık ona da söyledim böyle yaptığını. Yok sana tatil ve doğum günü hediyesi almış söylediğimi söyleme, sana portre yaptırmış söylediğimi söyleme. Şimdi de bu. Olay doğum günü falan değil. Sürprizin bozulması. Karşıdakine de saygısızlık.
Ayrıca böyle olmadığımız için çok şanslıyız falan diyen arkadaşlar, sizin de kocalarınızdan çektiklerinizi vs. okuyoruz. Allah aşkına bir şeyi yargılamayın. Aynen benim gibi olun sonra bakın kim size bir şey diyor. Burası dert paylaşma yeri dert beğenmeme değil
Özür dilerim dert beğendiremedim, özür dilerim sevgilim beni dövüp aldatmadı çocukla ortada kalmadım ne yapalım hayat herkese eşit değil.
Şuraya hayatımı yazsam oturup bana acırsınız. Küçük yaşta tacizden şiddete kadar her şeyi gördüm. O “dalga geçtiğim” durumlara ben de düştüm. Hayatım 2 senedir inanılmaz bir düzende işliyor. Bu mutluluğu hakettim, bu yüzden böyle detaylara takılıyorum kusura bakmayın.
Annen yüzünden zamanı şaştı sadece. Bundan sonra annen de dikkat eder hem senin bu kadar üzüldüğünü görünce artık bu sene bundan sonra ekstra dikkat eder bence.
