- 28 Mart 2020
- 21.318
- 1
- 64.691
- 548
- Konu Sahibi pamuk musun nesin
- #1
Merhaba güzel üyeler. Kimseyi kırmadan halletmenin yolunu bulamadığım bir konu var.
Kolay kolay hayır diyemeyen bir yapım var. Ayıp olur, üzülürler korkusuyla susarım hep ama içim içimi yer. Ne boyutta bir susmak olduğunu, bdv'deki diğer konumdan okuyabilirsiniz.
Bugünkü konum ise şu; ailelerimize nasıl hayır deriz?
Mesela eşinizin telefonu çaldı. Konuşma esnasında babası ya da annesi "Şu gün size geleceğim" dedi. (Farklı şehirlerde yaşıyoruz.) Eşiniz nasil cevap veriyor? Kimseyi kırmadan "Karıma danışmam gerek" şeklinde bir açıklamayı nasıl yapıyor? Yoksa o da ayıp olur korkusuyla size sormadan kabul mü ediyor?
Biz henüz benim huzursuz olduğum bu durumu konuşamadik ama dün böyle bir şey oldu. Keyfî sebeplerle bana gelmek istiyorlar, zaten çok nadir gelirler uzağız diye ve benim kabul etmemek icin çok ciddi sebeplerim var. (Genel anlamiyla hijyen sorunu detay olarak okumak isteyenler için her şey tüm çıplaklığı ile diğer konumda mevcut. Orada yazmıyor ama sonrasında hijyen sorunlarından huzursuz olduğumu eşimle paylaştım.) Thread 'Hijyen, pislik, mikroplar, sabun... kafayı yemek üzereyim' Hijyen, pislik, mikroplar, sabun... kafayı yemek üzereyim
(+Lütfen bu konumu bilmiyorsanız okuyun. Bu konuyu bilmeden yaptığınız yorumlarla kötü gelin diye linçlenmek istemiyorum.)
Eşim telefonda direkt olarak kabul etti. Ben bana sorması gerektiğini düşünüyorum. Ama çok sık gelmedikleri için ve en son mecburi durumda geldikleri için "Bunu bana sormalısın" şeklinde bir konuşma hiç geçmemişti aramızda.
Kendisi benim ailem için "Sormana bile gerek yok, istedikleri zaman gelsinler ve istedikleri kadar kalsınlar" fikrinde olduğu için, sanırım içten içe benden bunu bekliyor.
Ben öyle değilim. Bahsettiğim hijyen sorunu olmasa inanın severek ağırlamak isterim. Ama yapamıyorum, içim almıyor.
Dün bu olay yaşandıktan sonra oturup düşündüm. Nasıl söylemeliydim, eşimi kırmadan "bana sorması gerektiğini", kimseyi kırmadan "kabul edemeyeceğimi" hem eşime hem ailesine nasil anlatabilirim?
Bugünlerde kendi aramızdaki -şimdilik çözümsüz- başka sorunlardan sinirler gergin. En çok benim gergin. Halihazırda olumsuz bir enerji yayarken "anneni babanı kabul edemem" anlamına gelen bir cümle söylemek istemedim.
Geldim size danışıyorum şimdi. Dünkü telefon konuşması gibi bir durumda, iletişim şeklimiz nasıl olmalı? Eşim ailesine nasil cevap vermeli? Nasıl cevap vermesi gerektiğini, onu kırmadan kendisine nasıl anlatmalıyım? Yorumlarınız bana ışık olacak.
Kolay kolay hayır diyemeyen bir yapım var. Ayıp olur, üzülürler korkusuyla susarım hep ama içim içimi yer. Ne boyutta bir susmak olduğunu, bdv'deki diğer konumdan okuyabilirsiniz.
Bugünkü konum ise şu; ailelerimize nasıl hayır deriz?
Mesela eşinizin telefonu çaldı. Konuşma esnasında babası ya da annesi "Şu gün size geleceğim" dedi. (Farklı şehirlerde yaşıyoruz.) Eşiniz nasil cevap veriyor? Kimseyi kırmadan "Karıma danışmam gerek" şeklinde bir açıklamayı nasıl yapıyor? Yoksa o da ayıp olur korkusuyla size sormadan kabul mü ediyor?
Biz henüz benim huzursuz olduğum bu durumu konuşamadik ama dün böyle bir şey oldu. Keyfî sebeplerle bana gelmek istiyorlar, zaten çok nadir gelirler uzağız diye ve benim kabul etmemek icin çok ciddi sebeplerim var. (Genel anlamiyla hijyen sorunu detay olarak okumak isteyenler için her şey tüm çıplaklığı ile diğer konumda mevcut. Orada yazmıyor ama sonrasında hijyen sorunlarından huzursuz olduğumu eşimle paylaştım.) Thread 'Hijyen, pislik, mikroplar, sabun... kafayı yemek üzereyim' Hijyen, pislik, mikroplar, sabun... kafayı yemek üzereyim
(+Lütfen bu konumu bilmiyorsanız okuyun. Bu konuyu bilmeden yaptığınız yorumlarla kötü gelin diye linçlenmek istemiyorum.)
Eşim telefonda direkt olarak kabul etti. Ben bana sorması gerektiğini düşünüyorum. Ama çok sık gelmedikleri için ve en son mecburi durumda geldikleri için "Bunu bana sormalısın" şeklinde bir konuşma hiç geçmemişti aramızda.
Kendisi benim ailem için "Sormana bile gerek yok, istedikleri zaman gelsinler ve istedikleri kadar kalsınlar" fikrinde olduğu için, sanırım içten içe benden bunu bekliyor.
Ben öyle değilim. Bahsettiğim hijyen sorunu olmasa inanın severek ağırlamak isterim. Ama yapamıyorum, içim almıyor.
Dün bu olay yaşandıktan sonra oturup düşündüm. Nasıl söylemeliydim, eşimi kırmadan "bana sorması gerektiğini", kimseyi kırmadan "kabul edemeyeceğimi" hem eşime hem ailesine nasil anlatabilirim?
Bugünlerde kendi aramızdaki -şimdilik çözümsüz- başka sorunlardan sinirler gergin. En çok benim gergin. Halihazırda olumsuz bir enerji yayarken "anneni babanı kabul edemem" anlamına gelen bir cümle söylemek istemedim.
Geldim size danışıyorum şimdi. Dünkü telefon konuşması gibi bir durumda, iletişim şeklimiz nasıl olmalı? Eşim ailesine nasil cevap vermeli? Nasıl cevap vermesi gerektiğini, onu kırmadan kendisine nasıl anlatmalıyım? Yorumlarınız bana ışık olacak.
Son düzenleme: