Ben ve eşim 1yılın sonunda evlenmeye karar verdik, ailesi beni hiç istemedi, tanımadığı halde ve tanımaya bile fırsat vermediler. Bi dediler gelicez, bi dediler bi süre sonra, yok ev satılınca; (masraf olacak ya düğünde dernekte) , bu süreler içinde 1 kere beni görmeye diye geldiler,biz de sanıyoruz ki ailecek gelecekler tanışacağız, sadece k.valide ve kardeşi falan geldiler, ; bizde adettir, kapıdan çıkarken yine rahatsız edeceğiz diye bi laf edilirse bu bir msj dır, e mesajıda verdiler, ama gidiş o gidiş; en son noktayı k.peder koydu oğluna, çok istiyorsan kendin yap dedi çıktı işin içinden, bizde ayrılmadık, 1,5 2 yıl içinde kazandığımızı biriktirip eşyalarımızı aldık, 3 yıl geçti aradan tabiki, evimizide tuttuk, tam bu esnada son kez daha konuştular, nasıl olduysa istemeye geldiler, o gece sözümüz kesildi, k.validenin bana taktığı yüzüğü eşim verdi onlara, bi de ince bi bilezik, sözün arkasından eşim evimiz hazırladığımızı alınacak yapılacak bişey olmadığını söyledi ailesine,
![KK43 :( :(](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)
bu günleri çok zor atlattım diyemeyeceğim... kabus gibi idi benim için, onlarla tek alışverişimiz nişan oldu, onlar bana, biz oğullarına bildiğiniz nişan alışveriş yapıldı, bana nişanda bi set aldılar, düğünümüz geldi, ondada 4 kişlik bi aileler, hepsi 1 er bilezik taktı; takıları alacaklarını hisstemiştik ben ve eşim, ikimzde zor zahmet yaptığımız yuvamız için, onların bizim olması gerektiğini düşünüyorduk, nişanda takılanları benim ailem almadı, koluma altın yaptım ben, babam ne ihtiyacım varsa allah razı olsun yaptı, takıdan odaya gidince, görümcem ve teyzesi odaya gelip altınları istedi, kendiminkileri vermedim, diğerini de vermek istemezdim ama, çok söz hakkım olmadığını düşünüp, karışmadım, eşimin elinden alıverdiler, benim annemede gidip benim nekadar terbiyesiz olduğumu söylemiş görümcem; işte o gündür benim ailemle görüşmezler,gerçi söz takıldıktan sonra benim bildiğim erkek tarafı kız tarafını davet eder, bizde hiç böyle şeyler olmadı, düğünün ertesi sabah el öpmeye gittik, k.peder öptürmedi,sadece o gün onlarla tartıştık eşimle, ben hiçbirzaman onlara karşı saygısızlık etmedim halada etmemişimdir, bana göre: neymiş bizim burnumuz sürtülecekmiş, peki dedim içimden, ondan sonra resmi bi şekilde görüştük tabiki, sadece biz gidiyorduk, bunları hiç istememiştim böyle olsun, hayallerim böyle değildi ama böyle oldu işte, sanırım daha sonraları beni tanıdıkça fikirleri değişti, sanırım şimdi başa dönsek aynı şeyleri belki yaşamam diye düşünyorum, düğünden 2 ay sonra bayramda eşime altınları verdiler bu arada :) bi kıymeti kalmamıştı... onların misafirleri gelir seve seve ağırlarım, gülüş cümbüş geçiririz zamanı, bizim evde ortak bişey vardır, aileler bir araya gelir ozamanda öyle, ama onun dışında onları görmezler, annem sen mutlu ol bize yeter, varsın biz görüşmeyelim dedi hep ,geçen yıl bi kızım oldu, şimdi ona kayınvalidem bakıyor, aslında ben eşimi benimsediler sanırım ki seve seve bakıyorlar, e yine bizim için tabi tek maaş nasıl geçinebiliriz ki? ama şansım var mışki resmiyetlede götürsek benim için azıcık aşım ağrısız başım gibi oldu sonu, herkes kendi evinde, herkes durması gerektiği yeri biliyo, ister beni yererler ister severler, ama onalr benim eşimin ailesi, sevmek zorunda değil kimse kimseyi ama, saygı göstermek zorunda diye düşünüyorum,
blyrum çok uzun oldu arkadaşlar ama içimi boşaltmak istedim. Syg...