evet, çok güzel pantolonlar var. kızıl çok güzel bir renk ama herkese yakışmaz. genellenebilecek bir saç rengi değil bence, kızıla boyatıp maymuna dönenleri gördüm deyim yerindeyse. taşıması zor bir renk olduğunu düşünüyorum.
evet, çok güzel pantolonlar var. kızıl çok güzel bir renk ama herkese yakışmaz. genellenebilecek bir saç rengi değil bence, kızıla boyatıp maymuna dönenleri gördüm deyim yerindeyse. taşıması zor bir renk olduğunu düşünüyorum.Hiiiiçççç takma bu giyim işlerini aklına
21 yıldır çalışıyorum, hala aklımdan geçer nolur eşofmanla çalışsak diye
İnanılmaz erkeksi bir gençtim, yürüyüşüm, oturup kalkmam dahil
Basit şeylerle çözdüm bu sorunu ; ispanyol paça koyu renk bir kot, pastel renklerde bir gömlek, orta yükseklikte bir çift dolgu topuk ayakkabı her derde devadır. Zamanla yarı spor yarı klasik kumaş pantalonlar girer hayatına. Ve tabi takı ; ince küçük uçlu zarif bir kolye, bir yüzük ve ince bir bileziğin mutlaka olsun, her kıyafeti elitleştirir bunlar. Makyaj yapmam, bir plaza çalışanı olmama rağmen makyaj bana çok zor geliyor. Kapatıcı, belli belirsiz bir göz kalemi ve rimelden ibaret makyajım. Etek sevmiyorum ama tek parça, diz altı elbise kullanırım, en ağır toplantıda bile kurtarır insanı, bir iki tane şık çanta da olmalı tabi. Hayatım boyunca hiç cicili bicili bir kadın olmadım ama hep çok şık ve çekici bulunmuşumdur, fazla kilolarıma rağmen. Bunda iddialı kızıl saç rengimin payını inkar edemem. Asla fön çektirmem, kuaförde saç yaptırmam, kendimce dağınık toplama stillerim vardır öyle kullanırım, açık da bırakamam daral gelir. Tüm gardrobum toplasan 20 parçayı geçmez ama herkes giyimimi sever. Bir de ucuz almam, adi kumaşı gardrobuma sokmam, iki parça alırım ama iyisini alırım, Oje sürmem namaz kılıyorum çünkü çok zor geliyor sürekli sür çıkar ama manikür yaptırırım, çok da zor değil dert etme şimdiden.
salmış değilim, ben halimden çok memnunum ama iş hayatını düşününce bu düzende gidemem diye düşündüm. şartlar benim kendi özgürlüğümü ilan etmeme izin vermeyecek diye düşünüyorum. şu an öğrenciyim ve hiçbir giyim kuralını takmak, uygulamak zorunda değilim. hayatımda "yerine göre" diye bi kavram yok ama çalışmaya başlayınca olacak maalesef.niye salıyorsun kendini bu kadar
Bence gayet de iyi yapıyorsun, ne istediğini, ne istemediğini biliyorsun. Erkek arkadaşının olmamış olması, giyinip süslenmeye heves etmiyor oluşun sende bir problem olduğunu göstermez. Benim de olmamıştı erkek arkadaşım bu zamana kadar, ben de kimseyi beğenmezdim, çocuksu bulurdum vs. ha ben çok mu güzelim ya da mükemmelim, elbette hayır. Bu çok farklı bişey, yani içten gelmiyorsa gelmiyordur. Benim de gelmiyordu, şimdiki sevgilimle tanışana kadar. Ben de tecrübesizim ama sırf tecrübe olsun diye içimin almadığı birini de sevgili diye yanımda gezdiremezdim. Yapmadım ve pişman da değilim. Tecrübeyle ilgisi yok, ne istediğini bilmek önemli. Ben şu an çok mutluyum erkek arkadaşımla, ikimiz de ne istediğimizi biliyoruz. Neden anormalmiş gibi davranıyor insanlar anlamıyorum. Bu yaşa kadar olmaması normal değil bilmem ne. Bence gayet normal. Belki de sen hayatının aşkını arıyorsundur, olamaz mı? Olabilir. Giyim kuşamı da takma kafana. Bence sen gayet oturaklı bir insansın, ne giyeceğini ve ne giymeyeceğini de bilip bu durumun üstesinden gelirsin.
evet, çok güzel pantolonlar var. kızıl çok güzel bir renk ama herkese yakışmaz. genellenebilecek bir saç rengi değil bence, kızıla boyatıp maymuna dönenleri gördüm deyim yerindeyse. taşıması zor bir renk olduğunu düşünüyorum.
22 yaşındayım univ. son sınıf öğrencisiyim. Kendimi bildim bileli makyaj yapamam, yapmam, hiç sevmem, yakıştığını da düşünmedim hiç. Çok sade ve rahat giyinirim genelde, kot pantolon ve gömlek yada tişört. Topuklu giyip gezmedim hiç, denemedim bile çünkü onlarla yürüyemeyeceğimi ve komik olacağımı düşünüyorum. Saçlarımı açıp da gezemem çok sıkıntılı bir insanımdır. Çevremdeki kızlar ne yapsalar bi şekilde kendilerine yakıştırıyorlar ve komik falan olmuyorlar. Öğrencilikte böyle şeylerin önemi yok ama iş hayatında böyle istediğim gibi giyinip gezemem biliyorum. Belki benden daha iyi giyinen birisi daha güzel görünen birisi işi alacak ben alamayacağım. Belki patronlar daha güzel olanı tercih edecekler. Mini etek, elbise falan giyemem ama en azından kadınlarda şık duran pantolon vs giymem gerekecek sanırım. İşe de kotla gidilmez. Ben ilgi çekmeyi seven birisi değilim, sanki kendimde ufak Bi değişiklik yapsam herkes bana bakıyormuş gibi geliyor. Bu zamana kadar hiç erkek arkadaşım olmadı, benden hoşlanan olmuş mudur bilemem ama hiç öyle sevgilisi olanlara özenmedim. Yanlış anlaşılmasın, aseksüel yada eşcinsel değilim. Sevgilim olmadı ve bunu hiç dert etmiyorum, etmedim de. Dış güzellik sorununu ufaktan da olsa çözmeye başlamam lazım ama işte hiç makyaj ve kıyafet meraklısı değilim. Kimseye imrenmiyorum, hiçbir kızın da güzelliğini falan kıskanmıyorum. Dış görünüşümün arkadaşlarıma yada erkeklere nasıl gözüktüğü umrumda değil. Onların düşüncelerini umursamıyorum. Ama bu sorunuma en azından iş hayatına atılmaya başlamama az zaman kalmışken bi çözüm bulmam lazım sanırım içimden hiç gelmese de. Ne yapmalıyım?
teşekkür ederim, minyon bir yapım var. haklısınız.hiç üzülecek bir şey yok.
işe girdiğin yerde serbest giyim olabilir. örneğin internet teknoloji sektöründe giyim genelde serbest oluyor.
ben de senin gibiyim. rahat giyinirim. saçımı boyamam. saçlarımı uzunken sürekli topladığım için çoğu zaman kısacık veya küt kestirip kullanırım ve kendime bunu yakıştırırım. uzun saçlıların çoğundan çok daha bakımlı göründüğünü düşünüyorum kısa saçın. çok çok önemli günler haricinde makyaj yapmam. topuklu ayakkabı asla giymem. rahatlık, özellikle ayakkabı rahatlığı benim için çok önemlidir. ayakkabılarıma bir servet yatırırım ve herkes de sorar ne güzelmiş diye. uzun saplı küçük çantalar kullanırım, üzerimde fazla ağırlık taşımam, makyaj çantası vb olmayınca gerek de kalmaz zaten.
saç boyalı olmayınca ve makyaj yapmayınca insan gerçekten olduğundan genç görünüyor.
üstelik benim kilom oldukça fazla. senin fazla kilon yoksa daha da rahat ve modern bir görüntün vardır ve bunu bozmana hiç gerek yok bence.
bir kadının güzelliği için en önemli konu sağlıklı olması, iyi beslenmesi ve temizliği. güzel beslenince spor yapınca insanın cildi de , saçı da, duruşu da güzelleşiyor.
şimdiye kadar iş hayatında hiç sorun yaşamadım. evlendim, eşim de beni çok beğenir.
doğru söylüyorsunuz, ben de patronun bana öyle bişey söylemesini hiç istemem. ben ne kadar umursamıyor olsam da iş hayatı başka bişey diye düşünüyorum. teşekkür ederimBen de üniversitede senin gibiydim. İş hayatına başladım, bir kaç ay sonra yöneticim toplantıya seni götüremem yüzün gözün çok soluk demişti. Oysaki kıyafetlerime çok dikkat eder ama bir tek makyaj yapmazdım. O gün bugündür iş hayatında çalışmanın ötsinde insanın görünüşünün daha önemli olduğunu çok kötü tecrübelerle öğrendim. Yavaş yavaş hafif bir makyaj yamayı, vakit oldukça almasanız bile mağazaları dolaşmayı, insanların giyinişlerine dikkat etmeyi öğrenebilirsiniz.
Ne yazık ki giyim kuşam şeklimizi iş hayatı belirliyor. Her firmanın kendi içinde kabul görmüş mecburi giyim standartları oluyor. Siz bir firmada işe başlamadan önce dilediğiniz kadar elbise alın illa ki aldıklarınızı değiştirmek zorunda kalıyorsunuz. Bazı yerlerde fazla dekolte kıyafetler yasaktır mesela, ayakkabınızın topuğuna kadar o standartlara göre giyinmeniz gerekebilir. Aynı şekilde fazla renkli giyinmek ağır makyaj da kabul edilmeyebiliyor. Bazı firmalarda ise bu kurallar daha esnek olabiliyor. Fakat çok esnek bir firmanın bile kimsenin aklına gelmeyecek giyim kuşam standartları olabiliyor. Mesela kırmızı ruj ya da dövme piercing yasağına takılabiliyorsunuz. Gardrobunuzu işe başladıktan sonra oluşturmanızı öneririm. İş görüşmelerinde ise basit standartlara uyarak bu sorunu çözebilirsiniz. Size tavsiyem dolabınızda başlangıç için mutlaka beyaz bir gömlek bulundurun. Kurumsal bir yerle görüşecekseniz siyah kumaş pantolon ya da siyah diz ya da diz üstü etekle gidebilirsiniz elbette beyaz gömlekle tamamlayarak. Daha larç bir yerle görüşecekseniz eğer (ajans vs) yine beyaz gömlekle jean pantolon giyebilirsiniz. İlk görüşme için babet , spor ayakkabı ve yüksek topuklardan uzak durmak faydalı olacaktır. Ayakkabı ve çanta seçimlerinizde çok canlı renkler tercih etmeyin. Ağır makyaj ve ışıltı takılar da risklidir. Patronların güzel kadınları tercih etmesi konusuna gelince... İşverenler güzelliğe değil kendilerine faydalı olacak donanımlı kişilere yatırım yapmak isterler. Eğer modellik hosteslik ya da benzeri işlerde çalışmayı düşünmüyorsanız güzellik konusuna takılmayın. Şimdiye kadar sadece güzel olduğu için işe alınan kimseyi görmedim ben, diziler hariç.22 yaşındayım univ. son sınıf öğrencisiyim. Kendimi bildim bileli makyaj yapamam, yapmam, hiç sevmem, yakıştığını da düşünmedim hiç. Çok sade ve rahat giyinirim genelde, kot pantolon ve gömlek yada tişört. Topuklu giyip gezmedim hiç, denemedim bile çünkü onlarla yürüyemeyeceğimi ve komik olacağımı düşünüyorum. Saçlarımı açıp da gezemem çok sıkıntılı bir insanımdır. Çevremdeki kızlar ne yapsalar bi şekilde kendilerine yakıştırıyorlar ve komik falan olmuyorlar. Öğrencilikte böyle şeylerin önemi yok ama iş hayatında böyle istediğim gibi giyinip gezemem biliyorum. Belki benden daha iyi giyinen birisi daha güzel görünen birisi işi alacak ben alamayacağım. Belki patronlar daha güzel olanı tercih edecekler. Mini etek, elbise falan giyemem ama en azından kadınlarda şık duran pantolon vs giymem gerekecek sanırım. İşe de kotla gidilmez. Ben ilgi çekmeyi seven birisi değilim, sanki kendimde ufak Bi değişiklik yapsam herkes bana bakıyormuş gibi geliyor. Bu zamana kadar hiç erkek arkadaşım olmadı, benden hoşlanan olmuş mudur bilemem ama hiç öyle sevgilisi olanlara özenmedim. Yanlış anlaşılmasın, aseksüel yada eşcinsel değilim. Sevgilim olmadı ve bunu hiç dert etmiyorum, etmedim de. Dış güzellik sorununu ufaktan da olsa çözmeye başlamam lazım ama işte hiç makyaj ve kıyafet meraklısı değilim. Kimseye imrenmiyorum, hiçbir kızın da güzelliğini falan kıskanmıyorum. Dış görünüşümün arkadaşlarıma yada erkeklere nasıl gözüktüğü umrumda değil. Onların düşüncelerini umursamıyorum. Ama bu sorunuma en azından iş hayatına atılmaya başlamama az zaman kalmışken bi çözüm bulmam lazım sanırım içimden hiç gelmese de. Ne yapmalıyım?
harikasınınız. :) düğün yaparsam ben de düğünümde ışıldamak isterim. benim ilk yazdığım mesajda insanlara enerjisi düşük, hayattan zevk almayı bilmeyen biri gibi bi izlenim verdim belki ama öyle değilimdir.enerji yüksekliği önemli bişey bence, başkalarına da geçiyor bu.Ben seni çok iyi anladım tam benim kafadansın :)
Millete güzel görünmek, şıkır şıkır, takılar takmak, topuklu giymek, insanların ne düşündüğü asla
umrumda olmadı.
Giydiğim şeyin içinde rahat hissetmeliyim ve başkalarının bakışları benim üzerimde olmamalı.
Düğünlere kotla gitmişliğim var :)
Aaa bu giyilir mi hiç diyenlere niye giyilmesin der giyer giderdim.
Kardeşinin düğününde gelen misafirlerden bile sönük kalır mı insan ben kalırım. :)
Millet abiye giyer parıl parıl parlar.
Ben kendimi çok zorlasam sade bir elbise altına dolgu topuğa zoraki ruganı katar hehhhh iyi oldu iyi der giderim.
Bu kendimi geliştirmiş halim
Aynen kişiliğim de çok renkli, cıvıl cıvıldır ama.
Çevrem geniştir, arkadaşlarım benimle muhabbet edip gezmeye bayılır.
Benim tutumum giyim üzerine böyle.
Yaş 29 evliyim, yine bile kafa aynı.
Ama buna rağmen süslü, şıkır şıkır bir gelin olmuştum kendi seçimimle bu beni hala şaşırtır :)
Ben bu işi anca kendi düğünümde yaparım daha da yapamam, bir seferlik kuralı bozayım dedim sanırım
bu mesajınız çok faydalı oldu benim için, ben de iş görüşmelerinde ne giymeliyim diye düşünüyordum. dövme yaptırmayı istememe rağmen bi türlü cesaret edemedim, belki de yaptırmasam daha iyi olacak. modellik ya da hosteslik yapmayacağım. bankalarda veya özel firmalarda falan çalışabilirim diye düşünüyorum.Ne yazık ki giyim kuşam şeklimizi iş hayatı belirliyor. Her firmanın kendi içinde kabul görmüş mecburi giyim standartları oluyor. Siz bir firmada işe başlamadan önce dilediğiniz kadar elbise alın illa ki aldıklarınızı değiştirmek zorunda kalıyorsunuz. Bazı yerlerde fazla dekolte kıyafetler yasaktır mesela, ayakkabınızın topuğuna kadar o standartlara göre giyinmeniz gerekebilir. Aynı şekilde fazla renkli giyinmek ağır makyaj da kabul edilmeyebiliyor. Bazı firmalarda ise bu kurallar daha esnek olabiliyor. Fakat çok esnek bir firmanın bile kimsenin aklına gelmeyecek giyim kuşam standartları olabiliyor. Mesela kırmızı ruj ya da dövme piercing yasağına takılabiliyorsunuz. Gardrobunuzu işe başladıktan sonra oluşturmanızı öneririm. İş görüşmelerinde ise basit standartlara uyarak bu sorunu çözebilirsiniz. Size tavsiyem dolabınızda başlangıç için mutlaka beyaz bir gömlek bulundurun. Kurumsal bir yerle görüşecekseniz siyah kumaş pantolon ya da siyah diz ya da diz üstü etekle gidebilirsiniz elbette beyaz gömlekle tamamlayarak. Daha larç bir yerle görüşecekseniz eğer (ajans vs) yine beyaz gömlekle jean pantolon giyebilirsiniz. İlk görüşme için babet , spor ayakkabı ve yüksek topuklardan uzak durmak faydalı olacaktır. Ayakkabı ve çanta seçimlerinizde çok canlı renkler tercih etmeyin. Ağır makyaj ve ışıltı takılar da risklidir. Patronların güzel kadınları tercih etmesi konusuna gelince... İşverenler güzelliğe değil kendilerine faydalı olacak donanımlı kişilere yatırım yapmak isterler. Eğer modellik hosteslik ya da benzeri işlerde çalışmayı düşünmüyorsanız güzellik konusuna takılmayın. Şimdiye kadar sadece güzel olduğu için işe alınan kimseyi görmedim ben, diziler hariç.
harikasınınız. :) düğün yaparsam ben de düğünümde ışıldamak isterim. benim ilk yazdığım mesajda insanlara enerjisi düşük, hayattan zevk almayı bilmeyen biri gibi bi izlenim verdim belki ama öyle değilimdir.enerji yüksekliği önemli bişey bence, başkalarına da geçiyor bu.
ben küçükken ailemle bu konuda çok çatışma yaşadım. etek alırlardı, giymezdim, rahat edemezdim. ayakkabı alırlardı, beğenmezdim giymezdim. biraz kırıtarak yürümem gerektiğini söylerlerdi, yürümezdim çünkü istemezdim. beni olduğum gibi kabul ettiler etmek zorundalar zaten. ben de erkeklerin kadınlardan daha rahat olduğunu düşünüyorum."kadınsı" değilsin yani tabiri caizse..
Merak etme,bende tıpkı böyleyim.Fakat ben bir yere giderken, dışarıya çıkarken süslenip püslenip gidiyorum filan.
Ama günlük hayatta, bütün o süslü şeylerden uzağım,makyaj olsun,öyle cicili bicili kıyafetler olsun,takı olsun...
Bazen"kadınsı" değilim diye düşünüyorum...Erkek olsam daha rahat ederdim diyorum o derece.
Çok seviyorum rahatlığı...saçımı salmıyorsam,sıcaktan bunaldığım için salmam falan.
Kısacası keyfime göre yaşıyorum hayatı...bu da dışarıya özensiz gibi yansıyor.
Erkek olsam daha rahat ederdim sanırım.
aynen öyle, içten gülmekle içten gelmeyerek gülmek çok rahat anlaşılıyor bir insana bakınca. samimi bir ortamdaysam en çok benim esprilerime gülünür, birçok konu hakkında bilgi sahibi olmaya ve konuşmalarda, sohbetlerde bu bilgileri kullanmaya, aktarmaya çalışırım. her zaman için ortaya üzerinde konuşulacak bir konu atabilirim. ortam samimi değilse tabi doğal olarak biraz mesafeli dururum ama enerji düşüklüğü bambaşka bişey.Üstümüz, topuğumuz değil de gözlerimiz, gülüşümüz ışıldasın canım
Hiç ilgisi yok.
Benim bir arkadaşım düğünlerde gelinlerle yarışır.
Çok yakın olmasının önemi yok, parası yoksa bile bulur buluşturur şıkır şıkır elbise arar kendine.
Farklı, süslü, ilgi çekici olmak ister, topuklusunu, takısını asla eksik etmez.
Ama enerjisini bana sor, çok az konuşur ve enerjisi çok düşüktür.
Hareketli değildir, muhabbet esnasında esprileri bile farketmez mesela.
İnsanın içi dışına yansır normalde evet ama giyim konusunda böyle olmadığını hem kendimden, hem çevremden biliyorum.
Dövme yaptırabilirsiniz elbette fakat bazı firmalar buna takılıyor, çok görünen bir yerde olmazsa sıkıntı çıkmaz. Bankalar devlet dairesi gibidir giyim konusunda. Sürekli pantolon gömlek giymeniz gerekmiyor fakat ağırlıklı olarak hanım hanımcık diye tabir edilen kıyafetler seçmek zorundasınız. :) özel sektörde de çok değişkenlik gösteriyor. Bazı yerlerde fazla şık olmanız gerekebilir, bazı firmalar ise daha sakin daha renksiz kıyafetler tercih ediyorlar. Haftanın bir günü ki genelde cuma olur bu serbest kıyafet uygulaması vardır. Bu serbestlik bile tam olarak serbestlik değildir ne yazık ki. Açık ayakkabı, şort, kapri, pantolon etek, straples, göbek dekoltesi, çiçekli böcekli elbiseler vs. yasak olabiliyor. Keşke olmasa bu kurallar herkes dilediği gibi çalışsa ama iş hayatı işte. Zaten bir süre sonra alışıyor insan ister istemez. Bunları dert etmeyin bence.bu mesajınız çok faydalı oldu benim için, ben de iş görüşmelerinde ne giymeliyim diye düşünüyordum. dövme yaptırmayı istememe rağmen bi türlü cesaret edemedim, belki de yaptırmasam daha iyi olacak. modellik ya da hosteslik yapmayacağım. bankalarda veya özel firmalarda falan çalışabilirim diye düşünüyorum.
ben küçükken ailemle bu konuda çok çatışma yaşadım. etek alırlardı, giymezdim, rahat edemezdim. ayakkabı alırlardı, beğenmezdim giymezdim. biraz kırıtarak yürümem gerektiğini söylerlerdi, yürümezdim çünkü istemezdim. beni olduğum gibi kabul ettiler etmek zorundalar zaten. ben de erkeklerin kadınlardan daha rahat olduğunu düşünüyorum.
22 yaşındayım univ. son sınıf öğrencisiyim. Kendimi bildim bileli makyaj yapamam, yapmam, hiç sevmem, yakıştığını da düşünmedim hiç. Çok sade ve rahat giyinirim genelde, kot pantolon ve gömlek yada tişört. Topuklu giyip gezmedim hiç, denemedim bile çünkü onlarla yürüyemeyeceğimi ve komik olacağımı düşünüyorum. Saçlarımı açıp da gezemem çok sıkıntılı bir insanımdır. Çevremdeki kızlar ne yapsalar bi şekilde kendilerine yakıştırıyorlar ve komik falan olmuyorlar. Öğrencilikte böyle şeylerin önemi yok ama iş hayatında böyle istediğim gibi giyinip gezemem biliyorum. Belki benden daha iyi giyinen birisi daha güzel görünen birisi işi alacak ben alamayacağım. Belki patronlar daha güzel olanı tercih edecekler. Mini etek, elbise falan giyemem ama en azından kadınlarda şık duran pantolon vs giymem gerekecek sanırım. İşe de kotla gidilmez. Ben ilgi çekmeyi seven birisi değilim, sanki kendimde ufak Bi değişiklik yapsam herkes bana bakıyormuş gibi geliyor. Bu zamana kadar hiç erkek arkadaşım olmadı, benden hoşlanan olmuş mudur bilemem ama hiç öyle sevgilisi olanlara özenmedim. Yanlış anlaşılmasın, aseksüel yada eşcinsel değilim. Sevgilim olmadı ve bunu hiç dert etmiyorum, etmedim de. Dış güzellik sorununu ufaktan da olsa çözmeye başlamam lazım ama işte hiç makyaj ve kıyafet meraklısı değilim. Kimseye imrenmiyorum, hiçbir kızın da güzelliğini falan kıskanmıyorum. Dış görünüşümün arkadaşlarıma yada erkeklere nasıl gözüktüğü umrumda değil. Onların düşüncelerini umursamıyorum. Ama bu sorunuma en azından iş hayatına atılmaya başlamama az zaman kalmışken bi çözüm bulmam lazım sanırım içimden hiç gelmese de. Ne yapmalıyım?