Hastaneye gelir gelmez akciğer geliştirici iğne yaptılar.Bu iğne 12 saat arayla iki sefer yapılıyormuş.Ve 24 saat geçmeden etkisini göstermiyormuş.Yani yapıldıktan sonra en az 24 saat doğurmamak lazım.
Neyse doktorum geldi sabah birşey yiyip içmememi mümkün olursa serklaj yapılacağını söyledi.Rahim ağzını dikecekler yani.Bekle bekle kazık gibi yatakta,sinirler bozuk bu arada durmadan telefonlar eşimi göremiyorum içeri kimseyi almıyorlar,telefonla haberleşiyoruz,herkes kuvöz arıyor.Yok,yok,yok,en sonunda haber geldi Aydın'da varmış bir tane.EE nasıl olacak ben burada doğuracakmışım,bebek aydına gidecekmiş ambulansla.Tamam herşeye tamam diyoruz.Yeter ki bebeğe birşey olmasın.Neyse öğleden sonra serklaj için genel anestezi yapıldı.Ayıldığımda Erol bey serklaj yapılamadığını açıklığın çok fazla olduğunu,yapılırsa suyumun gelme riski olduğunu söyledi.E peki ne yapayım gidilecek mi aydına dedim.Ben uygun görmüyorum dedi.Serum yemeye devam tutabildiğimiz kadar tutacağız içerde dedi.Doktorum karar verdiği için rahattım.Beni yoğun bakım odasına aldılar.Yine refakatçi yok ,ziyaretçi yok,yine kimseyi göremiyorum.Kıpırdamak yasak,ama refakatçi yok,suyumu bile dolduramıyorum.Yemek geliyor tabldot,içinde çorba,sulu yemek falan var,ama benim oturmam yasak,kimse yardım da etmiyor gelen yemek geri gidiyor,dışardan sandviç falan gönderiyor eşim onları yiyorum.Serumlar inanılmaz başağrısı yapıyor 4 gün çektim o ağrıyı,hiç kesilmeden.Eşim her gün serum bulma sıkıntısı çekiyor,bir taraftan kuvöz arayışları sürüyor,ve çok can sıkıcı ertesi günü seminer için doktorum Amerika'ya gidiyor.(Profesör seçmekle iyi mi etmişiz kötü mü bilmiyorum)Yoğun bakımda korkunç bir şekilde içeride dünya kadar preklampsi nedeniyle ya da açılma ,suyun gelmesi gibi pek çok nedenle erken doğum tehtidiyle yatan hamile vardı.Ve hepsinin de korkusu kuvöz.
Bir ara sanırım ikinci günümdü Bursa da bir kuvöz bulundu dendi.Acıbadem deymiş.Ve günlük 5 milyarmış arkadaşlar.Dudaklarım uçukladı.Bir-iki gün değil ki bu.Minicik bebek.Kimbilir kaç gün kalacak,kaç kişi verebilir ki o kadar parayı.Ama o gün iyice açılıp sezaryen olsaydı elimiz mahkum gidecektik.Neyse o günü de atlattık zaten bursa da doldu ertesi gün.Bu arada eşim kuvöz satın almaya falan kalktı.30 milyar falanmış.Ama asıl önemli olan kuvöz değil başka cihazlarmış ,ventilatör mesela ,solunum cihazı.Hatta daha da önemlisi kuvözün başında duracak personelmiş,yani sadece kuvöz değil personel de eksik.Eşimin gözü önünde yeni doğan üçüzlerin birini Denizliye birini bursaya birini mersine göndermişler.Akıllara zarar.Anne babası hangi birine gitsin.Hangi birine para yetiştirsin,hangi birine üzülsün.
Benimle yoğun bakımda kalan üçüz hamile bir arkadaş vardı.4 cm açılması var ama henüzz 25. haftada.Ona doktoru 28. haftaya kadar dayanması gerektiğini,o haftada bebeklerin kurtulabileceğini söylüyordu.Bunu duyunca biraz rahatladım.Cumartesi günü sürpriz bir şekilde eşim Şifa hastanesinde bir saat içinde bir kuvözün boşalacağını öğrendi.Daha doğrusu hatırlı kişiler öğrendi.Bilmiyorum tesadüf mü ama hiç zannetmiyorum tesadüf olduğunu,koskoca hastane durmadan bize kuvöz arıyor bulunamıyor,bir yakınımıza telefon ediyoruz 10 dakika içinde cevap alınıyor.Burada şuna dikkatinizi çekmek istiyorum,hiçbir zaman söylenilene inanmayın,herşey için kendiniz çabalayın.Kuvözü bulmak normalde bizim karışacağımız birşey değil,hastanenin görevi,ama olmuyor işte,maalesef olmuyor.Neyse,Amerikadan doktorum arandı,bu arada bir gece önce zaten kasılmalarım artmıştı serumlara rağmen,zaten doğum yakınlaşmıştı yani,doktoruma şifada doğum yapıp yapmayacağım soruldu,uygun gördü,hemen ambulansla götürüldüm ama başımda her an doğum yapabilirim diye doktorla gittim.Akşam 18.00 da doğuma aldılar epidural anestezi bile yapılamadı.eğilmemem gerekiyor diye.Genel anesteziyle aldılar bebeğimi.