derdimi buraya yazmaktan başka bir şey yapamıyorum

Leyl3535 .!.:

Üzüldüm, kimse gelemez dediklerinize. Eminim sağlıklı iletişim kursaydılar siz de sorunsuz görüşürdünüz, ben de aynı şekilde. Elimden geleni yapardım, evlat gibi olmaya çalışırdım. Hiç önyargım yoktu evlenirken. Kayınpederim bana değer verdi sıkıntı vermedi sürekli görüşüyoruz onunla mesajla filan, onunla her yere de giderim. Ama kv canımdan bezdirdi. Siz de kolay şeyler yaşamamışsınız dilerim ki hepsi silinir gider aklınızdan. Hiç yaşamamış gibi olursunuz

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Merhaba hanımlar ne eşimle ne bir arkadaşımla konuşamıyorum kendi içimde de çözemiyorum sorunumu. O yüzden tek çarem buraya yazmak gibi geliyor. 2 yıllık evliyim bu süre içinde de yüzlerce kez pişman olmuşumdur evlendiğime. Eşim huy olarak sakin,iyi bi adam. Annesi akli dengesi yerinde olmayan biri ama bi taraftan da öyle bir zekası var ki ben bu yaşta onun kadar aklımda tutamam bazı şeyleri. Onun kurduğu cümleleri kuramam. Çok ta kurnaz biri. Hastalık ülkeye geldiğinden beri ne gittim ne evime kabul ettim defalarca gelmek istedi hiç görüşmedim. Dün eşim gitmişti arayıp annemler yarın köye gidiyor çok ağlıyor gel dedi istemesem de gittim. Beni çok seviyormuş gibi çok özlemiş gibi eşimin yanında konuşmaya başladı isteme gününden başladı her zaman anlattığı şeyleri anlattı. Ta 2 sene önceden biriyle tatsızlık yaşadım görüşmeyi kestim her zamanki gibi onu sordu onla görüşecek misin. Sen kincisin. Arkadaşlarımın çocuklarını soruyor kız mı erkek mi hepsini biliyor bildiği halde soruyor. Evlilik yüzüğümü kaybettim aylar oldu her görüşümde ona üzüldüm diyor ben unuttum bile hala aynı şeyden bahsediyor. Eşime ne yemek hazırladığımı en ince detayına kadar sordu. Kız kardeşinin beni almaya geldikleri akşamdan itibaren bana çok çirkin bakışları vardı sonra 3 4 günlük evliyken başladı laf sokmaya hem de hiç aklımdan geçmeyen şeylerle itham ederek. Hamileliğimde loğusalığımda devam etti en sonunda görüşmeyi kestim. Kendisi de, kv de sürekli görüş diye baskı yaptılar. Dün yine söyledi o sana demedi ki sen yanlış anladın alıngansın. Görüş. İstemiyorum deyince pis pis rahatsız edici bakışlar. Bir akşam boyunca soru sormadığı bir dakika bile geçmemiştir yağmur gibi soru üstüne soru. Artık boğuldum başka odaya gidip yatmak istediğimi söyledim. Soruları başımı döndürdü beynim yandı. Onun sohbet etme şekli bu her kimi görse karşıdaki bi süre sonra sıkılır oflayıp poflar o zorla sohbet eder. Eşim diğer odaya abileriyle tv.izlemeye gitti benim beynim laçka oldu onun yanında. Bugün köye gidiyor ona bile önceden sevinirdim şimdi sevinemiyorum nedense. Her gün arar hatta bazı gün üst üste defalarca arar hiç birini açmıyorum. Eskiden sorardı artık sormuyor niye açmıyor diye. Eşimi de her gün defalarca arar o açıyor hoparlörden konuşuyor sesini duyunca tüylerim diken diken oluyor sesi bana eziyet geliyor artık. Eşimle ilişkimi aşırı etkiledi ben eşimden sırf annesi yüzünden o kadar soğudum ki. Duygularım öldü neden yanında duruyorum bilmiyorum. Doğru düzgün konuşmuyorum yüzüne gülmek içimden hiç gelmiyor çoğu zaman salonda yatıp kalıyor çağırmıyorum bile. Aklımda sürekli 'ayrılırım daha iyi' düşüncesi var. Eşim insan olarak gerçekten çok iyidir ama annesinin durumunda anormallik görmüyor. Ona sıkıntımı söylesem elinden ekmeğini mi alıyor kafana mı vuruyor ne var bunda kaynanalık yapan görmemişsin diyor. Beynim allak bullak kendime gelemiyorum bi türlü. Sizin hayatınızda böyle bi kv olsa ne düşünürdünüz ne yapardınız

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Eşim insan olarak gerçekten çok iyidir

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Merhaba hanımlar ne eşimle ne bir arkadaşımla konuşamıyorum kendi içimde de çözemiyorum sorunumu. O yüzden tek çarem buraya yazmak gibi geliyor. 2 yıllık evliyim bu süre içinde de yüzlerce kez pişman olmuşumdur evlendiğime. Eşim huy olarak sakin,iyi bi adam. Annesi akli dengesi yerinde olmayan biri ama bi taraftan da öyle bir zekası var ki ben bu yaşta onun kadar aklımda tutamam bazı şeyleri. Onun kurduğu cümleleri kuramam. Çok ta kurnaz biri. Hastalık ülkeye geldiğinden beri ne gittim ne evime kabul ettim defalarca gelmek istedi hiç görüşmedim. Dün eşim gitmişti arayıp annemler yarın köye gidiyor çok ağlıyor gel dedi istemesem de gittim. Beni çok seviyormuş gibi çok özlemiş gibi eşimin yanında konuşmaya başladı isteme gününden başladı her zaman anlattığı şeyleri anlattı. Ta 2 sene önceden biriyle tatsızlık yaşadım görüşmeyi kestim her zamanki gibi onu sordu onla görüşecek misin. Sen kincisin. Arkadaşlarımın çocuklarını soruyor kız mı erkek mi hepsini biliyor bildiği halde soruyor. Evlilik yüzüğümü kaybettim aylar oldu her görüşümde ona üzüldüm diyor ben unuttum bile hala aynı şeyden bahsediyor. Eşime ne yemek hazırladığımı en ince detayına kadar sordu. Kız kardeşinin beni almaya geldikleri akşamdan itibaren bana çok çirkin bakışları vardı sonra 3 4 günlük evliyken başladı laf sokmaya hem de hiç aklımdan geçmeyen şeylerle itham ederek. Hamileliğimde loğusalığımda devam etti en sonunda görüşmeyi kestim. Kendisi de, kv de sürekli görüş diye baskı yaptılar. Dün yine söyledi o sana demedi ki sen yanlış anladın alıngansın. Görüş. İstemiyorum deyince pis pis rahatsız edici bakışlar. Bir akşam boyunca soru sormadığı bir dakika bile geçmemiştir yağmur gibi soru üstüne soru. Artık boğuldum başka odaya gidip yatmak istediğimi söyledim. Soruları başımı döndürdü beynim yandı. Onun sohbet etme şekli bu her kimi görse karşıdaki bi süre sonra sıkılır oflayıp poflar o zorla sohbet eder. Eşim diğer odaya abileriyle tv.izlemeye gitti benim beynim laçka oldu onun yanında. Bugün köye gidiyor ona bile önceden sevinirdim şimdi sevinemiyorum nedense. Her gün arar hatta bazı gün üst üste defalarca arar hiç birini açmıyorum. Eskiden sorardı artık sormuyor niye açmıyor diye. Eşimi de her gün defalarca arar o açıyor hoparlörden konuşuyor sesini duyunca tüylerim diken diken oluyor sesi bana eziyet geliyor artık. Eşimle ilişkimi aşırı etkiledi ben eşimden sırf annesi yüzünden o kadar soğudum ki. Duygularım öldü neden yanında duruyorum bilmiyorum. Doğru düzgün konuşmuyorum yüzüne gülmek içimden hiç gelmiyor çoğu zaman salonda yatıp kalıyor çağırmıyorum bile. Aklımda sürekli 'ayrılırım daha iyi' düşüncesi var. Eşim insan olarak gerçekten çok iyidir ama annesinin durumunda anormallik görmüyor. Ona sıkıntımı söylesem elinden ekmeğini mi alıyor kafana mı vuruyor ne var bunda kaynanalık yapan görmemişsin diyor. Beynim allak bullak kendime gelemiyorum bi türlü. Sizin hayatınızda böyle bi kv olsa ne düşünürdünüz ne yapardınız

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Merhaba hanımlar ne eşimle ne bir arkadaşımla konuşamıyorum kendi içimde de çözemiyorum sorunumu. O yüzden tek çarem buraya yazmak gibi geliyor. 2 yıllık evliyim bu süre içinde de yüzlerce kez pişman olmuşumdur evlendiğime. Eşim huy olarak sakin,iyi bi adam. Annesi akli dengesi yerinde olmayan biri ama bi taraftan da öyle bir zekası var ki ben bu yaşta onun kadar aklımda tutamam bazı şeyleri. Onun kurduğu cümleleri kuramam. Çok ta kurnaz biri. Hastalık ülkeye geldiğinden beri ne gittim ne evime kabul ettim defalarca gelmek istedi hiç görüşmedim. Dün eşim gitmişti arayıp annemler yarın köye gidiyor çok ağlıyor gel dedi istemesem de gittim. Beni çok seviyormuş gibi çok özlemiş gibi eşimin yanında konuşmaya başladı isteme gününden başladı her zaman anlattığı şeyleri anlattı. Ta 2 sene önceden biriyle tatsızlık yaşadım görüşmeyi kestim her zamanki gibi onu sordu onla görüşecek misin. Sen kincisin. Arkadaşlarımın çocuklarını soruyor kız mı erkek mi hepsini biliyor bildiği halde soruyor. Evlilik yüzüğümü kaybettim aylar oldu her görüşümde ona üzüldüm diyor ben unuttum bile hala aynı şeyden bahsediyor. Eşime ne yemek hazırladığımı en ince detayına kadar sordu. Kız kardeşinin beni almaya geldikleri akşamdan itibaren bana çok çirkin bakışları vardı sonra 3 4 günlük evliyken başladı laf sokmaya hem de hiç aklımdan geçmeyen şeylerle itham ederek. Hamileliğimde loğusalığımda devam etti en sonunda görüşmeyi kestim. Kendisi de, kv de sürekli görüş diye baskı yaptılar. Dün yine söyledi o sana demedi ki sen yanlış anladın alıngansın. Görüş. İstemiyorum deyince pis pis rahatsız edici bakışlar. Bir akşam boyunca soru sormadığı bir dakika bile geçmemiştir yağmur gibi soru üstüne soru. Artık boğuldum başka odaya gidip yatmak istediğimi söyledim. Soruları başımı döndürdü beynim yandı. Onun sohbet etme şekli bu her kimi görse karşıdaki bi süre sonra sıkılır oflayıp poflar o zorla sohbet eder. Eşim diğer odaya abileriyle tv.izlemeye gitti benim beynim laçka oldu onun yanında. Bugün köye gidiyor ona bile önceden sevinirdim şimdi sevinemiyorum nedense. Her gün arar hatta bazı gün üst üste defalarca arar hiç birini açmıyorum. Eskiden sorardı artık sormuyor niye açmıyor diye. Eşimi de her gün defalarca arar o açıyor hoparlörden konuşuyor sesini duyunca tüylerim diken diken oluyor sesi bana eziyet geliyor artık. Eşimle ilişkimi aşırı etkiledi ben eşimden sırf annesi yüzünden o kadar soğudum ki. Duygularım öldü neden yanında duruyorum bilmiyorum. Doğru düzgün konuşmuyorum yüzüne gülmek içimden hiç gelmiyor çoğu zaman salonda yatıp kalıyor çağırmıyorum bile. Aklımda sürekli 'ayrılırım daha iyi' düşüncesi var. Eşim insan olarak gerçekten çok iyidir ama annesinin durumunda anormallik görmüyor. Ona sıkıntımı söylesem elinden ekmeğini mi alıyor kafana mı vuruyor ne var bunda kaynanalık yapan görmemişsin diyor. Beynim allak bullak kendime gelemiyorum bi türlü. Sizin hayatınızda böyle bi kv olsa ne düşünürdünüz ne yapardınız

Genişletmek için tıkla...

Oznurr6161 .!.:

Kadının hastalıklı olduğu belli küçük bir çocuk gibi sürekli soruyormuş onu anladım .zaten evin her şeyin ayrı neden bu kadar kinlik gerçekten.Annesi tabi konuşacak görüşecek.Bence sizde de sorun var sizi dövmemiş sövmemiş ne anlamı var bu kadar büyütmenin.Siz en çok eşinizden soğumuşsunuz bence onun için bi bahane gibi geldi .Sizin aileniz yok mu eşinizde sizin aileniz hakkında düşünse böyle ne olur .Kusura bakmayın ama anlayışsız geldiniz bana . Maalesef eşinizin adına üzüldüm

Genişletmek için tıkla...

ben_ayse .!.:

hiç bir evlat annesini anormal görmez. sen eşinin hayatında 3 yıldır varsan annesi taaa çocukluğundan beri var. senin ilişkine karışmıyorsa yani iki soru sormakla delirmenin çokda anlamı yok. yani mümkün mertebe uzak dur yeter. çocuk olunca zaten hepten sana soru sormaz olur. biraz rahatsız edici bir durum ama bence sen eşinle bu durumun aranızı bozmasına izin verme.

gerekirse konuş kayınvalidenle yani beni çok boğuyorsun diye.

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Görüşsün ben görüşmesinden rahatsız olmam düşünmem bile görüşmesin konuşmasın bunlar benim aklımdan bile geçmedi. Tanıdığım günden itibaren konuştuğumuz ya da olan biten şeyleri her görüşümde veya konuşmamda tekrar anlatıyor. Aynı soruları ve bildiği şeyleri sürekli soruyor. Evin içindeki en ufak şeylere kadar soruyor eşime de bana da artık soruları başımı döndürüyor. Akli dengesi bozuk benimkini de bozacak daha bir sürü beni rahatsız eden konuşması var bizimle yaşamak istediğini her fırsatta dile getiriyor eşi çocukları var bizimle yaşaması için sebep yok. Bence o bize takıntılı eşimi sabahtan aramaya başlar gün içinde defalarca boş boş arar benim de başıma gelmeden önce ben de derdim eşinin, sevdiği adamın annesi onu doğurmuş büyütmüş başının üstünde taşır insan derdim

Genişletmek için tıkla...

Oznurr6161 .!.:

Ama dediğiniz gibi hasta sonuçta Allah vermesin ama kadın felç olsa bakmak zorunda olsan ne yapacaksın tabi zorunda değilsin ama örnek vermek istedim .Bizim başımızı da gelebilir sonuçta o da böyle olsun istemez değil mi

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Ne konuştuğunu bilen, karşıdakini rahatsız etmemeye dikkat eden, yani herkes gibi normal davranan biri olsa iş beni yormaz, bana ihtiyacı olan birine elimden geleni yaparım. Ama beni iyilikten insanlıktan soğutuyor bir sürü şey yaşadım da buralara sığmaz

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Benim babam da çok eziyet veren biriydi. Öldü bi kaç yıl önce. Diyorum ki hayatta olsaydı aynı eziyeti eşime verseydi sevmesini beklemezdim kendinden soğutacak bir sürü şey yapıyor çünkü ne yapsın karşıdaki

Genişletmek için tıkla...