- 6 Şubat 2019
- 721
- 1.462
- 30
- Konu Sahibi sonmelodi00
- #1
Merhabalar. Bu bir tavsiye konusudan çok derdimi anlatacağım bir konu olacak.
2 yıllık evliyim 10 aylık bir çocuğum var.Ailesi yüzünden biraz zor şartlarda evlendik. Annesi beni istemiyordu hatta sözlüyken yüzüme de söyledi “ben ayrılırsınız diye bekliyordum. ” Hatta sözümde akrabalarıma ilk gelin bir başka oluyor ikinci öyle değil dedi. Ben ikinci geliniyim. Nedense sevmiyor beni anlamıyorum. Kendi memleketlerinden değilim, birazda kafa yapılarımız farklı. Sürekli kapanmamı söylüyordu. Eltimde açık bu arada. Bende artık bunaldığım için bu benim tercihim artık söylemeyin dedim o zamandan beri söylemiyor.
Evlenmemizde aslında çok acele oldu. Okulu bitirdikten sonra çalışmaya başladım. Farklı şehirlerde yaşıyorduk. Ne arıyor ne soruyor iyice koptuk. Bir gün o kadar sinir oldum ki dedim bu ay sonuna kadar evlenemiyorsak ayrılacağım ben yapamıyorum dedim ve blöf değildi gerçekten bıkmıştım artık.
ben böyle deyince sözde parası olmayan borcu olan annesi düğünü hemen yapalım demeye başladı. Eşimin bir birikimi yoktu kredi çekmişti annesiyle babasının oturduğu ev için onu ödüyordu ama annesi hep borcum var borcum var diyordu. Ailemle tanışmaya gittiğimizde onlara annesi şey demişti işte o zaman güvenim kalmamıştı zaten. Bunların haberi yok ben kuyumcuda altın biriktiriyorum demişti. Eşime de paramız yok deyip sürekli sömürüyordu. Babası da çalışıyor üstelik.
neyse evleneceğiz eşya bakmaya gittik dayısı da geldi ne alakaysa. Bize onu almayın bunu almayın demeye başladı. Parayı yarı yarıya benim ailemle onun ailesi verdi oysaki ona neyse. Bende dedimki sen galiba dayınla evleneceksin siz bakın ben gidiyorum. Kavga çıktı orada eşim dayısından taraf oldu ağlattılar beni. Bir kaç dakikanın içinde katalogdan eşya seçildi. Görmedim bile umrumda da değildi. Yalvar yakar barıştık evlendik. Hamile olduğumu öğrendim. Bu arada benim ailemin olduğu ilde yaşıyoruz. Eşim memleketini bırakıp geldi benim için. Çünkü burada iş imkanımız var ikimizinde.
annesi hamile olduğumu öğrendiğinden beri evlenmeden hamile kalmışım gibi imalarda bulundu sürekli. Bunun yüzünden de kavga çıktı eşim bağırdı annesine falan ama kadın anlamıyor.
6 aylık hamileyken bir gün annesi aradı oğlum baban çok hasta gel hastaneye götür. Aramızda 750km yol var. Oradada bir sürü akrabaları var. Babası diyor ki bir şeyim yok hastaneye gitmem. Bir iki gün geçti eşim öğlen eve geldi işten çıkmış oraya gitmek için.
Annesi demiş gelin ben para vereceğim. Kusa kusa gittim yollarda 12 saat. Hakikaten babası hasta falan değilmiş gitmediler de hastaneye. Ev kira zaten faturalar falan. Neyse 10 gün kaldık. Bir gün dahi annesi evde oturmadı. Sabah eşim arkadaşlarıyla buluşmaya gidiyordu annesi de onunla çıkıyordu 9-10 a kadar gelmiyordu. Ben evde tek başıma oturdum 10 gün. Hani kedi köpeği bırakırsınız ya evde öyle bırakıp gidiyordu beni yokmuşum gibi. Bir gün akşam annesi babası ben otururken babası bana okudun da ne oldun sanki dedi durup dururken. Ne demek o dedim amaan boşver dedi. Sinir oldum tabi. Eşim gelince söyledim. O da kahvaltıda babasına dedi tartıştılar. Annesi evde olduğu sürece sık tuvalete gidiyorsun sende kesin bir hastalık var deyip durdu. Oysaki hamilelikten. Demesin öyle diye tuvaletimi tutmaktan gerçekten hastalandım gece hastaneye gittik enfeksiyon oluşmuş. Gelmemize yakın dedim eşime annenden para aldın mı. O da dedi ki borcu varmış veremeyecekmiş. Çağırdım annesini yanımıza dedim hani para verecektin senin yüzünden işten çıktı. O da borcum var veremem ne yapayım dedi çıktı gitti. Biz eşimle tartıştık. Evimize geldiğimiz gün şükür namazı kıldım.
doğum yaptım. 1 ay sonra eşimin teyzesiyle geldi kv. Keşke hiç gelmeseydi. Sezaryen oldum. Bir sabah annemle konuşmasını duydum. Diyor ki biz kendi yemeğimizi kendimiz yapıp yiyoruz hiçbir şey yapmıyor. Annemde dedi ki siz zaten kıza bakmaya gelmediniz mi bir de iş mi bekliyorsunuz dedi kapattı telefonu.Bu da geçti. Bir gece bebeği uyutup tuvalete gittim o zaman da eşim başka odada yatıyordu ben rahatsız olmayayım diye. Bir geldim ki kv benim o da da yatak örtüsünü katlıyor. Ne yapıyorsun sen dedim toplu dursun dedi. Dedim çık git odamdan. Çıkarttım onu kapattım kapıyı. Ertesi gün babamla hastaneye gittik. Geldim ki gardrop ve iç çamaşırı çekmecemin altı üstüne gelmiş. Bir de diyor ki çok dağınıktı ben topladım. Ve iç çamaşırımın bir tanesini de çöpte gördüm. eşime demedim çünkü kavga çıksın istemedim. Anneme diyemedim kadın zaten çok üzülüyor. Kimseye anlatamıyorum patlayacak gibi oluyorum.Geçen ay memleketine gittik yine ısrarla.Kp torununu hiç görmedi. Eşim çok ısrar etti Babamda görsün diye kıyamadım. Gittik. Yine beni evde bırakıp bırakıp gitti. Babası başka oda da telefonla oynadı. Eşim yine arkadaşlarıyla gezdi. Ben salak gibi tek kaldım. Şu an eşim çalışıyor sadece asgari ücretle. Bunu bilmesine rağmen evinin bütün alışverişini yaptırdı.Bütün sülale için mangal yaptırdı. Şunu da ben alayım demedi.Maaşı aldığımız gün gitmiştik beş kuruşsuz döndük. Ben çalışamıyorum diye babam bize ayda 2500-3000 civarı para veriyor.Hakkını asla ödeyemem. Bu yüzden olumsuz şeyleri aileme anlatamıyorum çünkü eşime de ailesine de çok taraf alırlar ve üzülürler.
Buraya yazmak biraz olsun içimi dökmek istedim. Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
2 yıllık evliyim 10 aylık bir çocuğum var.Ailesi yüzünden biraz zor şartlarda evlendik. Annesi beni istemiyordu hatta sözlüyken yüzüme de söyledi “ben ayrılırsınız diye bekliyordum. ” Hatta sözümde akrabalarıma ilk gelin bir başka oluyor ikinci öyle değil dedi. Ben ikinci geliniyim. Nedense sevmiyor beni anlamıyorum. Kendi memleketlerinden değilim, birazda kafa yapılarımız farklı. Sürekli kapanmamı söylüyordu. Eltimde açık bu arada. Bende artık bunaldığım için bu benim tercihim artık söylemeyin dedim o zamandan beri söylemiyor.
Evlenmemizde aslında çok acele oldu. Okulu bitirdikten sonra çalışmaya başladım. Farklı şehirlerde yaşıyorduk. Ne arıyor ne soruyor iyice koptuk. Bir gün o kadar sinir oldum ki dedim bu ay sonuna kadar evlenemiyorsak ayrılacağım ben yapamıyorum dedim ve blöf değildi gerçekten bıkmıştım artık.
ben böyle deyince sözde parası olmayan borcu olan annesi düğünü hemen yapalım demeye başladı. Eşimin bir birikimi yoktu kredi çekmişti annesiyle babasının oturduğu ev için onu ödüyordu ama annesi hep borcum var borcum var diyordu. Ailemle tanışmaya gittiğimizde onlara annesi şey demişti işte o zaman güvenim kalmamıştı zaten. Bunların haberi yok ben kuyumcuda altın biriktiriyorum demişti. Eşime de paramız yok deyip sürekli sömürüyordu. Babası da çalışıyor üstelik.
neyse evleneceğiz eşya bakmaya gittik dayısı da geldi ne alakaysa. Bize onu almayın bunu almayın demeye başladı. Parayı yarı yarıya benim ailemle onun ailesi verdi oysaki ona neyse. Bende dedimki sen galiba dayınla evleneceksin siz bakın ben gidiyorum. Kavga çıktı orada eşim dayısından taraf oldu ağlattılar beni. Bir kaç dakikanın içinde katalogdan eşya seçildi. Görmedim bile umrumda da değildi. Yalvar yakar barıştık evlendik. Hamile olduğumu öğrendim. Bu arada benim ailemin olduğu ilde yaşıyoruz. Eşim memleketini bırakıp geldi benim için. Çünkü burada iş imkanımız var ikimizinde.
annesi hamile olduğumu öğrendiğinden beri evlenmeden hamile kalmışım gibi imalarda bulundu sürekli. Bunun yüzünden de kavga çıktı eşim bağırdı annesine falan ama kadın anlamıyor.
6 aylık hamileyken bir gün annesi aradı oğlum baban çok hasta gel hastaneye götür. Aramızda 750km yol var. Oradada bir sürü akrabaları var. Babası diyor ki bir şeyim yok hastaneye gitmem. Bir iki gün geçti eşim öğlen eve geldi işten çıkmış oraya gitmek için.
Annesi demiş gelin ben para vereceğim. Kusa kusa gittim yollarda 12 saat. Hakikaten babası hasta falan değilmiş gitmediler de hastaneye. Ev kira zaten faturalar falan. Neyse 10 gün kaldık. Bir gün dahi annesi evde oturmadı. Sabah eşim arkadaşlarıyla buluşmaya gidiyordu annesi de onunla çıkıyordu 9-10 a kadar gelmiyordu. Ben evde tek başıma oturdum 10 gün. Hani kedi köpeği bırakırsınız ya evde öyle bırakıp gidiyordu beni yokmuşum gibi. Bir gün akşam annesi babası ben otururken babası bana okudun da ne oldun sanki dedi durup dururken. Ne demek o dedim amaan boşver dedi. Sinir oldum tabi. Eşim gelince söyledim. O da kahvaltıda babasına dedi tartıştılar. Annesi evde olduğu sürece sık tuvalete gidiyorsun sende kesin bir hastalık var deyip durdu. Oysaki hamilelikten. Demesin öyle diye tuvaletimi tutmaktan gerçekten hastalandım gece hastaneye gittik enfeksiyon oluşmuş. Gelmemize yakın dedim eşime annenden para aldın mı. O da dedi ki borcu varmış veremeyecekmiş. Çağırdım annesini yanımıza dedim hani para verecektin senin yüzünden işten çıktı. O da borcum var veremem ne yapayım dedi çıktı gitti. Biz eşimle tartıştık. Evimize geldiğimiz gün şükür namazı kıldım.
doğum yaptım. 1 ay sonra eşimin teyzesiyle geldi kv. Keşke hiç gelmeseydi. Sezaryen oldum. Bir sabah annemle konuşmasını duydum. Diyor ki biz kendi yemeğimizi kendimiz yapıp yiyoruz hiçbir şey yapmıyor. Annemde dedi ki siz zaten kıza bakmaya gelmediniz mi bir de iş mi bekliyorsunuz dedi kapattı telefonu.Bu da geçti. Bir gece bebeği uyutup tuvalete gittim o zaman da eşim başka odada yatıyordu ben rahatsız olmayayım diye. Bir geldim ki kv benim o da da yatak örtüsünü katlıyor. Ne yapıyorsun sen dedim toplu dursun dedi. Dedim çık git odamdan. Çıkarttım onu kapattım kapıyı. Ertesi gün babamla hastaneye gittik. Geldim ki gardrop ve iç çamaşırı çekmecemin altı üstüne gelmiş. Bir de diyor ki çok dağınıktı ben topladım. Ve iç çamaşırımın bir tanesini de çöpte gördüm. eşime demedim çünkü kavga çıksın istemedim. Anneme diyemedim kadın zaten çok üzülüyor. Kimseye anlatamıyorum patlayacak gibi oluyorum.Geçen ay memleketine gittik yine ısrarla.Kp torununu hiç görmedi. Eşim çok ısrar etti Babamda görsün diye kıyamadım. Gittik. Yine beni evde bırakıp bırakıp gitti. Babası başka oda da telefonla oynadı. Eşim yine arkadaşlarıyla gezdi. Ben salak gibi tek kaldım. Şu an eşim çalışıyor sadece asgari ücretle. Bunu bilmesine rağmen evinin bütün alışverişini yaptırdı.Bütün sülale için mangal yaptırdı. Şunu da ben alayım demedi.Maaşı aldığımız gün gitmiştik beş kuruşsuz döndük. Ben çalışamıyorum diye babam bize ayda 2500-3000 civarı para veriyor.Hakkını asla ödeyemem. Bu yüzden olumsuz şeyleri aileme anlatamıyorum çünkü eşime de ailesine de çok taraf alırlar ve üzülürler.
Buraya yazmak biraz olsun içimi dökmek istedim. Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
