- 10 Aralık 2022
- 2.704
- 1.417
Bırakın da işimizi yapalım Allah aşkına ya tamam her şeyi siz biliyorsunuz, tamam. Fikir beyan ediyorsunuz, başkasının sağlığına yönelik neye dayanarak fikir beyan ediyorsunuz? Bir makale, bir kabul görür yayın ekleyin lütfen madem böyle özgüvenlisiniz. Şöyle bir günde elimden geleni yapmaya çalışırken gerçekten sinirlendim çünkü insanların sağlığı kişisel görüşünüze dayalı olamaz ama uzatmak da istemiyorum bir yandan bilinçsiz ve psikolog bile yazamayan bir insana karşı.Ben fikrimi söyledim geçtim.
Bir problemim olduğundan piskolog değil doktorlara güveniyorum açıkcası.
Buda benim fikrim
Piskolog muBen fikrimi söyledim geçtim.
Bir problemim olduğundan piskolog değil doktorlara güveniyorum açıkcası.
Buda benim fikrim
Yorumları ağlayarak okuyorum , elbette bizlere dökmüş olduğun yazını da .. ne desem ne söylesem bilemiyorum. Zaten konuşmasak bile; ruhen anlayabiliyoruz birbirimizi. Pek bir şey demeye gerek bile yok .. acınız acımız, onca yürek tek oldu ; dua’lar dillerimiz de dağ oldu .. ne acı , çok acı. Çok ama çok geçmiş olsun . Bende bir panik atak hastasıyım Izmir’deyim. Fakat korkuyorum, geceleri uyumakta zorlanıyor, her sese irkiliyorum. Sosyal medyaya giremiyor , çünkü görüntüleri aklımdan atamıyorum. Bu yaşanılan en büyük acı, ben böyle isem sizleri düşünemiyorum . Elimizden ne gelirse sizler için yapmaya hazırızİlk depremde sarsıntı sırasında can pazarı yaşadık bina olarak mahsur kaldık , ben, kızım kucağımda ikinci kattan atlayarak kurtuldum ayağım kırıldı ve kemik derinin dışına çıktı bu kadar.. Evimiz ikinci depremde ise tamamen çöktü.. kızım sürekli bana oyuncaklarını yatağını soruyor çok kötüyüm ev sadece ev değildi bizim için yuvamız herşeyimiz gitti, canımız kurtulducok şükür ama bundan sonrada nasıl yaşarız bilmiyorum.. evimiz yok artık çorabımızı dahi alamadım.. bi şekilde şehirden çıkmanın yolunu buldum arabayla aileme geldim burada guvendeyiz ama arkadaşım iki bebeğiyle göçük altında kaldı eşi yurtdısında görevli ASkerdi kızı çıkartamadılar diğer biri bir çocuğunu kurtardı diğerini alamadan çıktı psikolojim bozuk gözümden tek damla yaş gelmedi nasıl devam edeceğimi bilemiyorum.. yaşıyorsunuz şükret demeyin nolur ediyorum , bunları düşündüğüm için vicdan azabı duyuyorum hayatını kaybedenlere karşı ama o anı , o sarsıntıyı , kıymeti yaşadıklarımı unutamıyorum.. aklımda tek , kızımı hayatta tutma koruma düşüncesi, komşularım seslenmiş duymamışım bile atlamış olmama inanamıyorlar buradan sonra neyle nasıl devam edilir bilmiyorum daha önce hiç bu kadar büyük şok yaşamamıştım..
Allah korumuş.Cok geçmiş olsun.İlk depremde sarsıntı sırasında can pazarı yaşadık bina olarak mahsur kaldık , ben, kızım kucağımda ikinci kattan atlayarak kurtuldum ayağım kırıldı ve kemik derinin dışına çıktı bu kadar.. Evimiz ikinci depremde ise tamamen çöktü.. kızım sürekli bana oyuncaklarını yatağını soruyor çok kötüyüm ev sadece ev değildi bizim için yuvamız herşeyimiz gitti, canımız kurtulducok şükür ama bundan sonrada nasıl yaşarız bilmiyorum.. evimiz yok artık çorabımızı dahi alamadım.. bi şekilde şehirden çıkmanın yolunu buldum arabayla aileme geldim burada guvendeyiz ama arkadaşım iki bebeğiyle göçük altında kaldı eşi yurtdısında görevli ASkerdi kızı çıkartamadılar diğer biri bir çocuğunu kurtardı diğerini alamadan çıktı psikolojim bozuk gözümden tek damla yaş gelmedi nasıl devam edeceğimi bilemiyorum.. yaşıyorsunuz şükret demeyin nolur ediyorum , bunları düşündüğüm için vicdan azabı duyuyorum hayatını kaybedenlere karşı ama o anı , o sarsıntıyı , kıymeti yaşadıklarımı unutamıyorum.. aklımda tek , kızımı hayatta tutma koruma düşüncesi, komşularım seslenmiş duymamışım bile atlamış olmama inanamıyorlar buradan sonra neyle nasıl devam edilir bilmiyorum daha önce hiç bu kadar büyük şok yaşamamıştım..
İlk depremde sarsıntı sırasında can pazarı yaşadık bina olarak mahsur kaldık , ben, kızım kucağımda ikinci kattan atlayarak kurtuldum ayağım kırıldı ve kemik derinin dışına çıktı bu kadar.. Evimiz ikinci depremde ise tamamen çöktü.. kızım sürekli bana oyuncaklarını yatağını soruyor çok kötüyüm ev sadece ev değildi bizim için yuvamız herşeyimiz gitti, canımız kurtulducok şükür ama bundan sonrada nasıl yaşarız bilmiyorum.. evimiz yok artık çorabımızı dahi alamadım.. bi şekilde şehirden çıkmanın yolunu buldum arabayla aileme geldim burada guvendeyiz ama arkadaşım iki bebeğiyle göçük altında kaldı eşi yurtdısında görevli ASkerdi kızı çıkartamadılar diğer biri bir çocuğunu kurtardı diğerini alamadan çıktı psikolojim bozuk gözümden tek damla yaş gelmedi nasıl devam edeceğimi bilemiyorum.. yaşıyorsunuz şükret demeyin nolur ediyorum , bunları düşündüğüm için vicdan azabı duyuyorum hayatını kaybedenlere karşı ama o anı , o sarsıntıyı , kıymeti yaşadıklarımı unutamıyorum.. aklımda tek , kızımı hayatta tutma koruma düşüncesi, komşularım seslenmiş duymamışım bile atlamış olmama inanamıyorlar buradan sonra neyle nasıl devam edilir bilmiyorum daha önce hiç bu kadar büyük şok yaşamamıştım..
Mucize gibi bisey.o kadar soğukta nasil dayanmış bu yavru.Allahim insallah başka yasayan varsa onlar da kurtulsun.şu an 47 saat sonunda bir kız çocuğu kurtuldu.. göz yaşları içinde yazıyorum..
orda olmamama, sadece haber izlememe rağmen bu kadar derinde hissediyorsam sizi düşünemiyorum
Allah hepimizin yardımcısı olsun.
kimse tarafından uzun süre unutulmayacak ama atlatacaksınız emin olun..
Allahim inan ne diyeceğimi bilmiyorum.cok üzgünüm çok. Insallah yaşıyorlardır,insallah sağ salim kavuşursun annene babanaAllah hepimizin yardımcısı olsun. Bende annemi ve babamı kaybettim ve hatta bir çok akrabamı ve tanıdıkları. Üstelik annem ve babam hala göçük altında çıkartılmayı bekliyor. Yurtdısındayım ve uçak bileti bulamıyorum en azından son kez veda etmek istedim. Kaç gündür uyku uyuyamıyorum , daldığımda ise sıcrayarak kalkıyorum. Bu acı nasıl geçer bilmiyorum. Göçük altında kalanları düşündükçe mahvoluyorum. Çok zor gerçekten çok zor. Allah hepimizin yardımcısı olsun
ALLAH dayanma gucunuzu arttirsin.. insallah sag salim cikartilirlar..Allah hepimizin yardımcısı olsun. Bende annemi ve babamı kaybettim ve hatta bir çok akrabamı ve tanıdıkları. Üstelik annem ve babam hala göçük altında çıkartılmayı bekliyor. Yurtdısındayım ve uçak bileti bulamıyorum en azından son kez veda etmek istedim. Kaç gündür uyku uyuyamıyorum , daldığımda ise sıcrayarak kalkıyorum. Bu acı nasıl geçer bilmiyorum. Göçük altında kalanları düşündükçe mahvoluyorum. Çok zor gerçekten çok zor. Allah hepimizin yardımcısı olsun…
Basiniz sagolsunAllah hepimizin yardımcısı olsun. Bende annemi ve babamı kaybettim ve hatta bir çok akrabamı ve tanıdıkları. Üstelik annem ve babam hala göçük altında çıkartılmayı bekliyor. Yurtdısındayım ve uçak bileti bulamıyorum en azından son kez veda etmek istedim. Kaç gündür uyku uyuyamıyorum , daldığımda ise sıcrayarak kalkıyorum. Bu acı nasıl geçer bilmiyorum. Göçük altında kalanları düşündükçe mahvoluyorum. Çok zor gerçekten çok zor. Allah hepimizin yardımcısı olsun…
Hiç bir yaşam belirtisi yokmuş o yüzden de çıkarmayı erteliyorlar öncelik hayatta kalanlarınmış. Tek umudum son kez yolculamaktı ama oda olmadı. Büyük cabaysak bilet aldım ama hava şartlarından dolayı iptal edildi ve tekrar bilette bulamıyorum. Kendimi kafeste sıkısmıs gibi hissediyorum. Ben sıcak kafeste onlar ise taş duvarların ve ayazın altında üşüyerek öylece yatıyorlar …Allahim inan ne diyeceğimi bilmiyorum.cok üzgünüm çok. Insallah yaşıyorlardır,insallah sağ salim kavuşursun annene babana
İnan acını yüreğimden hissediyorum.keske yapılabilecek bisey olsaydı.keske elimizden bisey gelebilseydi.Hiç bir yaşam belirtisi yokmuş o yüzden de çıkarmayı erteliyorlar öncelik hayatta kalanlarınmış. Tek umudum son kez yolculamaktı ama oda olmadı. Büyük cabaysak bilet aldım ama hava şartlarından dolayı iptal edildi ve tekrar bilette bulamıyorum. Kendimi kafeste sıkısmıs gibi hissediyorum. Ben sıcak kafeste onlar ise taş duvarların ve ayazın altında üşüyerek öylece yatıyorlar …