- 28 Şubat 2022
- 92
- 300
Çok ama çok geçmiş olsun Allah yardımcınız olsun ne denir bilmiyorum ama tek bildiğim canınızı iyi ki kurtarmış olmanız.. şükürler olsun.. yuvasız kalmak cok zordur eminim ama her şeyin başı saglik böyle düşünün çocuğunuz yanında böyle düşünun mal mülk ev yerine gelir bir şekilde zorda olsa ama sağlık gelmez lütfen böyle düşünmeyin psikoljinizi sağlam tutun siz tutun ki çocuğunuzda etkilenmesin çok zor biliyorum ben burdan gece gündüz sürekli düşünüyorum sizi anlayabiliyorum ama kötü dusunmeyinİlk depremde sarsıntı sırasında can pazarı yaşadık bina olarak mahsur kaldık , ben, kızım kucağımda ikinci kattan atlayarak kurtuldum ayağım kırıldı ve kemik derinin dışına çıktı bu kadar.. Evimiz ikinci depremde ise tamamen çöktü.. kızım sürekli bana oyuncaklarını yatağını soruyor çok kötüyüm ev sadece ev değildi bizim için yuvamız herşeyimiz gitti, canımız kurtulducok şükür ama bundan sonrada nasıl yaşarız bilmiyorum.. evimiz yok artık çorabımızı dahi alamadım.. bi şekilde şehirden çıkmanın yolunu buldum arabayla aileme geldim burada guvendeyiz ama arkadaşım iki bebeğiyle göçük altında kaldı eşi yurtdısında görevli ASkerdi kızı çıkartamadılar diğer biri bir çocuğunu kurtardı diğerini alamadan çıktı psikolojim bozuk gözümden tek damla yaş gelmedi nasıl devam edeceğimi bilemiyorum.. yaşıyorsunuz şükret demeyin nolur ediyorum , bunları düşündüğüm için vicdan azabı duyuyorum hayatını kaybedenlere karşı ama o anı , o sarsıntıyı , kıymeti yaşadıklarımı unutamıyorum.. aklımda tek , kızımı hayatta tutma koruma düşüncesi, komşularım seslenmiş duymamışım bile atlamış olmama inanamıyorlar buradan sonra neyle nasıl devam edilir bilmiyorum daha önce hiç bu kadar büyük şok yaşamamıştım..
Çok büyük geçmiş olsun. Psikososyal müdahale ekipleri kuruldu, çalışmalara başladılar. Kızınız için ve kendiniz için muhakkak destek alın oradan.İlk depremde sarsıntı sırasında can pazarı yaşadık bina olarak mahsur kaldık , ben, kızım kucağımda ikinci kattan atlayarak kurtuldum ayağım kırıldı ve kemik derinin dışına çıktı bu kadar.. Evimiz ikinci depremde ise tamamen çöktü.. kızım sürekli bana oyuncaklarını yatağını soruyor çok kötüyüm ev sadece ev değildi bizim için yuvamız herşeyimiz gitti, canımız kurtulducok şükür ama bundan sonrada nasıl yaşarız bilmiyorum.. evimiz yok artık çorabımızı dahi alamadım.. bi şekilde şehirden çıkmanın yolunu buldum arabayla aileme geldim burada guvendeyiz ama arkadaşım iki bebeğiyle göçük altında kaldı eşi yurtdısında görevli ASkerdi kızı çıkartamadılar diğer biri bir çocuğunu kurtardı diğerini alamadan çıktı psikolojim bozuk gözümden tek damla yaş gelmedi nasıl devam edeceğimi bilemiyorum.. yaşıyorsunuz şükret demeyin nolur ediyorum , bunları düşündüğüm için vicdan azabı duyuyorum hayatını kaybedenlere karşı ama o anı , o sarsıntıyı , kıymeti yaşadıklarımı unutamıyorum.. aklımda tek , kızımı hayatta tutma koruma düşüncesi, komşularım seslenmiş duymamışım bile atlamış olmama inanamıyorlar buradan sonra neyle nasıl devam edilir bilmiyorum daha önce hiç bu kadar büyük şok yaşamamıştım..
Ay tüylerim diken diken oldu çok üzgünüm. Lütfen metin olmaya çalışınİlk depremde sarsıntı sırasında can pazarı yaşadık bina olarak mahsur kaldık , ben, kızım kucağımda ikinci kattan atlayarak kurtuldum ayağım kırıldı ve kemik derinin dışına çıktı bu kadar.. Evimiz ikinci depremde ise tamamen çöktü.. kızım sürekli bana oyuncaklarını yatağını soruyor çok kötüyüm ev sadece ev değildi bizim için yuvamız herşeyimiz gitti, canımız kurtulducok şükür ama bundan sonrada nasıl yaşarız bilmiyorum.. evimiz yok artık çorabımızı dahi alamadım.. bi şekilde şehirden çıkmanın yolunu buldum arabayla aileme geldim burada guvendeyiz ama arkadaşım iki bebeğiyle göçük altında kaldı eşi yurtdısında görevli ASkerdi kızı çıkartamadılar diğer biri bir çocuğunu kurtardı diğerini alamadan çıktı psikolojim bozuk gözümden tek damla yaş gelmedi nasıl devam edeceğimi bilemiyorum.. yaşıyorsunuz şükret demeyin nolur ediyorum , bunları düşündüğüm için vicdan azabı duyuyorum hayatını kaybedenlere karşı ama o anı , o sarsıntıyı , kıymeti yaşadıklarımı unutamıyorum.. aklımda tek , kızımı hayatta tutma koruma düşüncesi, komşularım seslenmiş duymamışım bile atlamış olmama inanamıyorlar buradan sonra neyle nasıl devam edilir bilmiyorum daha önce hiç bu kadar büyük şok yaşamamıştım..
Kişinin verdiği tepkiler anormal bir duruma verilen normal tepkiler olduğundan bu durumda olan herkesin terapi alması şart değildir, herkesin biraz zamana ihtiyacı var ancak bu belirtiler uzun vadede devam eder ve kişinin yaşamını ciddi oranda etkilerse terapi çok gerekli hale gelir. Yine de zamanla bu yaşantıyı sindirdikçe (her ne kadar çok üzücü de olsa) insanların çoğunun toparlayabileceğini düşünüyorum. Kişiyi terapiye yönlendirmeniz çok iyi olmuş ama bazen okuyunca "terapiye gitmezsem kesin kötü olacağım" gibi umutsuzluğa düşüyorlar da o yüzden terapist olarak yazmak istedim. Terapi için de ilerleyen zamanlarda gönüllü birimlere yönlendirebiliriz diye umuyorum. Şu an özellikle gereken şey yaşadığı durumu anlamdırmak, böyle hissetmesinin normal olduğunu bilmek. Çok geçmiṣ olsun tekrarÇok geçmiş olsun.
Terapi almanız gerekiyor kesinlikle.
Size de çok geçmiş olsun, bu süreçte depremle ilgili görüntülerden (özellikle deprem anı ve enkazdan çıkarılan/çıkarılamayan insanların görüntüleri) uzak durmaya ve bunları paylaşmamaya çalışalım hem insanların mahremine saygı açısından hem de travmatize olmamak, başkalarını travmatize etmemek için. Sizin gibi bunu zaten yaşamış olanlar için daha tetikleyici olacağı için yazmak istedim. Tekrar çok geçmiş olsun.Gölcük depreminin tam göbeğinde depremi atlatan biri olarak sizi çok iyi anlıyorum. Sizin gördüklerinizi gördüm, o sesleri duydum. İlk 2 gün hiç yardım gelmeden insanların kendi elleri ile molozları kazmaya çalıştıklarını, tüm çocuklarını enkazda yitirmiş bir annenin boş gözlerle ettafına baktığını gördü bu gözler. Her yer yıkılmış, deniz kenarındaki ilk iki sokak deniz altında kalmıştı. Sonra zamanla yaşananlar yavaş yavaş unutuldu, acılar azaldı, yıkılan her şey yerine kondu. Binalar gene dikildi, insanlar evlerine kavuştu. Olan ölenlere oldu.
Sağ salim kurtulduğunuz için çok sevindim.herşey iyi olacak inanın
Bütün depremxedwlere acilen terapi gerekir.Kişinin verdiği tepkiler anormal bir duruma verilen normal tepkiler olduğundan bu durumda olan herkesin terapi alması şart değildir, herkesin biraz zamana ihtiyacı var ancak bu belirtiler uzun vadede devam eder ve kişinin yaşamını ciddi oranda etkilerse terapi çok gerekli hale gelir. Yine de zamanla bu yaşantıyı sindirdikçe (her ne kadar çok üzücü de olsa) insanların çoğunun toparlayabileceğini düşünüyorum. Kişiyi terapiye yönlendirmeniz çok iyi olmuş ama bazen okuyunca "terapiye gitmezsem kesin kötü olacağım" gibi umutsuzluğa düşüyorlar da o yüzden terapist olarak yazmak istedim. Terapi için de ilerleyen zamanlarda gönüllü birimlere yönlendirebiliriz diye umuyorum. Şu an özellikle gereken şey yaşadığı durumu anlamdırmak, böyle hissetmesinin normal olduğunu bilmek. Çok geçmiṣ olsun tekrar
Tartışmak için demedim ki zaten, psikolojik ilk yardım gerekli, siz de bunu terapi olarak ifade ediyorsunuz. Olabilir. Ben de uzman psikolog olarak, yangın bölgelerinde travma mağdurlarıyla çalışmış biri olarak görüş bildirdim, bir zahmet 6 senedir eğitimini aldığım konuda bilgim olsun. Yazdığım metinde durumu, neden böyle dediğimi gayet iyi ifade ettim. Siz de görüş bildirdiniz, bunu neden tartışma olarak algıladınız bilmiyorum. Gerekirse destek alınacak yer ayarlamak için de çabalarız. Alınılacak bir şey göremiyorum, alınmaktan neden bahsettiniz anlamadım. Sonuçta niyetimiz insanların iyileşmesi.Bütün depremxedwlere acilen terapi gerekir.
Yaşadıkları büyük bir travma.
Bu kötü bir şey değil.
Tartışmak gereksiz.
İyi akşamlar.
Açıkcası alınmayın ama bir hekim olması öncelik terapist de değil.
Çok teşekkür ediyorum. Bakmiyim diyorum gene dayanamıyorum bakıyorum tv ye, net e.Size de çok geçmiş olsun, bu süreçte depremle ilgili görüntülerden (özellikle deprem anı ve enkazdan çıkarılan/çıkarılamayan insanların görüntüleri) uzak durmaya ve bunları paylaşmamaya çalışalım hem insanların mahremine saygı açısından hem de travmatize olmamak, başkalarını travmatize etmemek için. Sizin gibi bunu zaten yaşamış olanlar için daha tetikleyici olacağı için yazmak istedim. Tekrar çok geçmiş olsun.
Rica ederim ne demek, size böyle dedim ama ben de bakmamaya çalışsam da bazen bakıyorum, sanki bakmayınca benim bir hatam oluyor gibi suçlu hissediyorum oysa ki ancak bizler iyi olursak başkalarına yardım edebiliriz. Çok çaresiz hissettiriyor her şey, en azından sosyal medyadan takip edince bir şey yapıyor gibi hissediyorum sanırım. Yaşananlar çok acı, kelimeler yetmiyor. Yine de işte birkaç kaynak belirleyip sadece oraları takip etmek, kendi sağlığımızı bozmamaya çalışmak lazım çünkü bunun kimseye faydası yokÇok teşekkür ediyorum. Bakmiyim diyorum gene dayanamıyorum bakıyorum tv ye, net e.
Çok üzgünüm herkes gibi. Elden yardım yapmaktan başka bir şey gelmiyor. Bir de bizde hava iyiydi şimdi kış. İki kere daha üzülüyorum ordakilere. Allah yardımcıları olsun
Ben fikrimi söyledim geçtim.Tartışmak için demedim ki zaten, psikolojik ilk yardım gerekli, siz de bunu terapi olarak ifade ediyorsunuz. Olabilir. Ben de uzman psikolog olarak, yangın bölgelerinde travma mağdurlarıyla çalışmış biri olarak görüş bildirdim, bir zahmet 6 senedir eğitimini aldığım konuda bilgim olsun. Yazdığım metinde durumu, neden böyle dediğimi gayet iyi ifade ettim. Siz de görüş bildirdiniz, bunu neden tartışma olarak algıladınız bilmiyorum. Gerekirse destek alınacak yer ayarlamak için de çabalarız. Alınılacak bir şey göremiyorum, alınmaktan neden bahsettiniz anlamadım. Sonuçta niyetimiz insanların iyileşmesi.
Deprem bölgesinde olmamama rağmen yazdığınız mesajlar bana o kadar iyi geldi ki. İyi ki varsınız.
Bunu eklemek istedim bilgi almak isteyen depremzedeler ve depremden etkilenen herkes için. Şu an elimizden gelen sınırlı olunca elimdekini yapma çabası içindeyim ama umarım rahatsızlık vermemiştir psikoeğitimim. Zor zamanlar... Herkese geçmiş olsun