İçinde bulunduğunuz durumla ve ne yapabileceğinizle ilgili bilgi vermek istedim.
Böyle bir afet sonrasında akut stres dediğimiz bir durumda olabiliriz. Deprem, travmatik bir yaşantı olabilir. Şu an içinde bulunduğunuz hal anormal bir duruma verilen normal bir tepki.
1. Olayı yeniden yaşıyor gibi hissetmek (gözünüzün önüne gelmesi, kendinizi orada gibi hissetmek, vücudunuzun oradaymışsınız,gibi tepkiler vermesi
2. Olumsuz duygular içinde olmak (ilgisizlik, üzüntü, öfke, utanç, hissizlik, umutsuzluk)
3. Yaşadıklarınızın gerçek değil gibi gelmesi, şu an olduğunuz yerde değilmişsiniz gibi gelmesi, dalgınlık, hissizlik, yabancılık hissi (disosiyasyon)
4. Konuşmaktan, düşünmekten, insanlardan, depremi hatırlatacak şeylerden kaçınma
5. Uykuya dalmada güçlük, diken üzerinde hissetme, tahammülsüzlük, yerinde duramama, huzursuzluk
gibi belirtiler görülebilir.
Bu belirtilerin zamanla yok olması ve ilerlememesi adına şu birkaç gün kendinize alan tanıyın. Böyle hissetmeniz çok doğal, çok normal. Bunu yaşadığınız için çok üzgünüm. Her şey çok yeni henüz, zamana ihtiyacınız var. Hislerinizi kabul edip kendinize şefkat göstermelisiniz, zor bir durumdan çıktınız ve şefkate, bakıma ihtiyacınız var. Şu an bu dediklerim bile zor geliyor olabilir, zor gelirse dinlenebilirsiniz.
Bir süre geçtikten sonra özellikle kaçınma davranışından uzak durmaya çalışın, kaçınmamak çok zor gelebilir ancak zihninizin ne yaşadığını bilmeye ve hayata devam etmeye ne yazık ki ihtiyacı var. (Kaçınmadan kastım bu olay olmamamış gibi yapmak, depremle ilgili sizi endişelendiren şeylerden uzak durmak, hatırlamamak için fazla çaba sarf etmek) Bu yüzden sizi önemseyen birine kronolojik olarak neler olduğunu anlatmaya çalışabilirsiniz. Anlatırken bazı yerleri hatırlayamadığınızı fark ederseniz endişelenmeyin, deprem gibi hayatı tehdit eden travmatik durumlarda beynimiz tümüyle hayatta kalmaya odaklandığından olayları iyi kaydetmeyebiliyor ancak duyguları ve bedensel belirtileri kaydediyor. Sonrasında da olayı değil de hissettiklerimizi hatırlıyoruz ama aradaki kopukluk daha güvensiz hissetmemize, endişelenmemize neden olabilir, bu nedenle kronolojik olarak anlatmanızı önerdim. Şu an anlaşılmaya da ihtiyacınız var, bu nedenle paylaşmak uzun vadede iyi gelebilir. Bir önerim de yapabileceğiniz küçük işlerle uğraşmayı denemeniz olacak (mesela salata yapmak), baş edebileceğiniz şeyler olduğunu görmek ve fiziksel bir işle uğraşmak iyi gelebilir.
Normalde en güvende hissettiğiniz yer olan evinizde güvensiz bir duruma düştünüz, anormal bir durum yaşadınız. Güvende olduğunuza dair inancınız zedelendi, zamanla bu inanç iyileşecek ve negatif bir yerden nötr bir yere gelecek ama şu an şefkate ihtiyacı var. Eviniz için, yaşadıklarınız için üzgünsünüz. Bu aslında aynı zamanda bir yas dönemi. Sadece vefat eden insanların değil kaybedilen her şeyin yasını tutarız aslında. Siz de şu an bir yas sürecinden geçiyorsunuz. Hisleriniz çok olağan, çok normal. Hep böyle kalmayacaklar ama yaşadığınız durumu sindirirken böyle hissedebiliyorsunuz.
Çok geçmiş olsun.
Not: Birkaç hafta içinde durumunuzda değişme olmaz, kendinizi çok kötü hissederseniz ya da aşağıda* listelediğim belirtileri yaşarsanız benimle bu siteden iletişime geçebilirsiniz, yetkin bir uzmandan psikoterapi hizmeti almanız için çabalarız. Şu an için bu yaşantıyı sindirmeniz gerektiği ve hissettikleriniz normal olduğunu bilin.
*ne gerçek ne değil ayırt edememe, aşırı derecede içe kapanma, aşırı ağlama, yaşama son vermeye ilişkin düşünceler, ciddi hafıza kayıpları, konuşamama, aynı hareketleri tekrarlayıp durma, kendi ihtiyaçları ile hiç ilgilenememe