- 29 Mart 2010
- 10.477
- 2
- 37
güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim.. allah her kadına bu duyguyu yaşatsın inşallah, yol bekleyen herkese minicik bebeklerini göndersin sağ salim..
Ağlayarak okudum gerçekten çok güzel anlatmışsın her ayrıntıyı. Rabbim sağlıkla büyütmeyi nasip etsin. İsteyen herkesede bu duyguyu yaşatsın inşallah.
allah size sağlıklı huzurlu günler göstersin..
cnm bende 24 haftalığım senin hikayeni okurken kendimi ve eşimi hayal ettim acaba nasıl olucak die...inş herşey yolunda gider bizim içinde rabbim bebeğine sağlık versin güle güle büyüt canım benim
çok güzel bir hikaye..bir ömür demirin duygu ve düşünceleri dert görmesin..
benimde oğlum olucak heyecanla bekliyoruz.babsı doğdugunda askerde olucak
geldiğinde bebeğim 3 aylık olucak annemlerin yanında olucam ama eşim olmayacak o anımızda...
hayırlı olsun maşallah demir bey'e ne guzel bir hikaye yazmışsınız..
arkadasım nasıl yazdın bunları kac qünde yazdın abowwwanalı babalı büyütülsün inşalllahhh
çok güzel ifede etmişsiniz bende 2. kızımı bekliyorum vve çok korkuyorum ilk doğumum çokkkkkkk zor olmuştu
hikayeye bayıldım oturduğun evde annemlerle aynı sokakta olduğu için kuaföre kadar herşeyini hayal ederek okuyabildimmmm
Allah analı babalı büyütsün güzel oğlunu daha nice güzellikler yaşatsın 3 kişilk güzel aileye
bende oğlum olursa adını demir koymak istiyorum inşallah ismi gibi güçlü yaşasın
annelik işte bu...bundan güzel anlatılamazdı...rabbim demir bebeği sana ikinizi de eşine de bağışalsın hayatınız boyunca...
çok teşekkürler. hep dua ediyorum anneliği tattıktan sonra, allah isteyen herkese bir evlat nasip etsin ve kimseyi evladıyla sınamasın diye. annelik bambaşka...canım gözyaşlarıyla okudum hikayeni..çok güzel tarif etmişsin duygularını, zevkle okudum....
darısı bizim başımıza inşallah....
Rabbim sizi birbirinizden hiç ayırmasın inşallah
aha çok teşekkürler, evet abi olmuş ya sorma belki birkaç saatle sadece :)canım Allah bağışlasın. güle güle büyüt yavrunu.
doğum hikayelerimiz birbirine çok benziyor. ben de hiç istemeden ağlaya ağlaya eşimin mantıklı düşünmesi sonucu mecburi sezaryan oldum.(şimdi düşünüyorum da boşuna üzülmüşüm) seninki erken gelmiş, benimkinin gelmeye hiç niyeti yoktu.(41. hafta bitmişti ve suyum gelmesine rağmen açılmam yoktu.)
neyse duygularını çok güzel ifade etmişsin, o anları tekrar yaşadım. benim oğlumda 29 ekim doğumlu, seninki abi oluyor bu durumda :)))
yazdıklarını okuyunca yaşadıklarım aklıma geldi gözlerim doldu bende sezeryan oldum zor bi hamileleik geçirdim allah analı babalı büyütsün inşallah