Değersizlik hissini aşan gerçek örneklere ihtiyacım var.

bazen ailemiz, bazen partnerlerimiz bu tavırda oluyor ve onların tavırları bizi bu hale getiriyor maalesef.


ben terapi almadım ama sürekli okuyorum, sürekli videolar takip ediyorum ve cidden çok faydasını görüyorum. benim de yaklaşık 1 sene oluyor.
 
Bu da bir yöntem ama kafaya takan biriyseniz bunu yapmanız cok zor olur. Ben kafamda cok kuran biriyim onlari kabullenemedim çıkarmak daha iyi oldu bahsettiğiniz kişiler eşinizin ailesiyle elbette hayatından çıkarmak zor olacaktie
 
Ben de kabullenemiyorum. Yaptığım hesaplamalara göre hemen hemen herkesi çıkarmam gerekiyor Konuyu geyiğe sardırmak istemedim ama son haftalarda sinirlerim çok bozuldu aynı şeylerden tetiklenmekten
 
Mecbur hayatımdan cıkaramayınca kabullenip sınır çizebiliyorum. Sürekli makale kitap okuyarak kendimi psikoloji anlamında geliştirdim....
 
Terapi alıp cocuklupumda ailemin bende yarattığı eksikleri düzeltmeye çalıştım... Daha ailemin kişiliğini bile yeni çözdüm desem çözmek zorundayım yoksa kendimle barışık bir insan olamam...
Çünkü ben saf biriyim beceriksiz sin dediğinde bile inanırdım. Daha yeni yeni beceriksiz değilim sadece el pratikliğim yok bir algı oluşturuldu....
 
Ailem tarafında çok eleştiri aldım. İstediğim gibi sınır çizerim ama annem otoriter olduğu için laf söylememe izin verilmedi....
 
aslında babamın göreb eksiklikler, sorumsuzlukları.... annemin aşırı sert ve kuralcı biri olması... en basit özeti ile bile bende çok olumsuz etkileri oldu ama yaş ilerledikçe, kabullendim sanki. onlar da yaşlandı ve bakış açısı değişiyor sanki insanın. ayrıca başkalarının anneleri babalarını da gördükçe, bizimkilerin eksilerini hiç unutmadım ama artılarını da görür oldum. eskiden göremezdim bunu... kısacası kendi içsel deneyimim, bana iyi geldi. elbette terapi gibi olamaz ama iyi geldi bir bakıma.

ama evlilikler, boşanmalar, erken menopoz, anne olamamak gibi konuları tam aşamadım. bu anlamda terapi başladım ama fayda göremedim ilaca yönledirilip duruluyorsunuz sonra da ilacı bırakınca 6 ay kendinize gelemiyorsunuz.
 
Ayyy öyle oluyor demi...
 
İlaç kullanmayı hiç bir zaman istemedim zaten....
Ben de bir şeylere takılı kalma gibi bir sorun lafa söze takılı kalma yada hayata karşı bir sorun olduğunda takılı kalma gibi sorun var.... Evlendikten sonra cok yalnız kaldım farklı bir şehire gelince kafam cok ama cok karıştı.....
 
Ayyy öyle oluyor demi...
ilaç tedavisine olumlu bakan bırıyım

ama sorunlar el bırlıgı ıle gıderılmeye calısılmadıysa

kısı de kendını psıkolojık anlamda guclu kılmak ıcın dırenmıyorsa ugrasmıyorsa

zaten ılacların da bır anlamı olmuyor, sadece sızı sakın kılıyor

sorunun ana kaynagı durdukca, sadece sorunu ılac ıle durdurmus hıssınız oluyor sankı. suni bır ıyılesme ya da suni bir cozum ıste...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…