Değersizlik hissini aşan gerçek örneklere ihtiyacım var.

Ben de baş etmeye çalışıyorum bununla. Terapi sürecinde çocukluğa dair pek bişey çıkmadı henüz. Ailede değer gördüm aslında. Şımarık büyütüldüm bile diyebilirim. Ama nedense ergenlikle birlikte ortaya çıktı bu duygu. Sonrası zaten saçma sapan. Şu an inanılmaz bi değişim var, öyle böyle değil. Çok yol katettim ama gene de bazı durumlarda tetiklenip huzursuz hissedebiliyorum. Terapi alıyor olmak bile kendine değer vermek zaten. Bunun dışında kendime çok daha nazik olmaya çabalıyorum. Kendimle bağ kurmaya çalışıyorum ve tetiklendiğim zamanlarda düşüncelerin akşına kapılmak yerine durup soluklanıyorum ve bunun bi tuzak olduğunu fark edip kendime telkinlerde bulunuyorum. Bi şeyi merak ediyorum, eşiniz tarafından değerli hissettiriliyor musunuz ? Sizin gerçek değerinizi görüp sizi takdir ediyor mu? Sizi onaylıyor mu ? Sizinle birlikte olduğu için kendini şanslı görüyor mu ? bunlar çok çok önemli. Benim eski eşim değersizlik duygumu o kadar beslemiş ki, içimde bi canavar yaratmış. Tabi, ben izin vermişim bunlara, onu suçlamıyorum. Ama yıllarca sistematik olarak kendimi değersizleştirmişim, kendime dair algım o kadar bozulmuş ki. Anam babam yapmamıştı bunu. İşte nerde başladı bulamıyorum.
Ergenlikte akran zorbalığı görmüş müydünüz? O da çok etkiliyor. Ergenlikle birlikte algınız ondan değişmiştir belki.

Eski ilişkilerime kıyasla bu ilişkimde daha el üstündeyim. (Onun ailesinden dolayı çıkan tartışmalarımız var ki bambaşka bir konu. Nereye varacağına bakacağım.) Beni onaylıyor, takdir de ediyor ama kendisini süper şanslı hissettiğine bir türlü ikna olamıyorum. O mu hissettiremiyor yoksa ben mi senaryo yazıp kendimi sabote ediyorum, bir türlü anlayamıyorum. İlişkimde tıkanıp kaldığım yer burası. Ailemden zaten değer görmediğim için bir beklentim yok. Arkadaşlık konusunda fena değilim ama sosyal durumlarda tetiklenmem de henüz çözülmedi. Bakalım ya oldurmaya çalışıyoruz hepimiz işte 😢
 
Selam sevgili kadınlar,
Bu benim terapide sık sık konuştuğum bir konu ama süreç yavaş gidiyor. O yüzden sizlerle dertleşip gerçek örnekler duymaya ihtiyacım var.

Kendi adıma konuşacak olursam bu his bir gelip bir gidiyor. Birden gelince toparlamak aylarımı alıyor. En temele gidersek hiçbir şeyden memnun olmayan ebeveynlerle başladı diyebilirim. Ama artık bir yetişkinim. Suçu kimseye atamam. Çözme sorumluluğu tamamen bende.

Herhangi bir sebebe tutunup hemen kendimi düşürüyorum. Aynaya bakıp bir kusur bulmak gibi basit şeyler de var işin içinde. Eşimin sosyal ortamlarda hemen dikkat çeken bir aurası olmasını kaldıramamak gibi sorunlu yaklaşımlarım da var. O ay gelirim biraz düşükse de hemen değersizim modu yükleniyor, ev biraz dağınık ve kirliyse de. Biliyorum mükemmel olmak zorunda değiliz ama özellikle yaşı benden büyük kadınların gerçek örneklerini duymak çok iyi gelirdi. Kendinizi değerli, beğenilen, güçlü bir kadın olarak görmeniz nasıl gerçekleşti?
Değerli olduğum hissi bazı başarılar elde ettiğimde tamamen bana yerleşti diyebilirim, öncesinde özellikle 20 li yaşlarda bende kendimi çok değersiz hissederdim. Ne zaman ki öğrencilere faydalı olduğumu hissettim o an değerimi de anladım, sonra bunu bana hiç kimsenin hissettirmesine izin vermedim kısacası kendime sahip çıktım, size de tavsiye ederim kendinize sahip çıkın…
 
Değerli olduğum hissi bazı başarılar elde ettiğimde tamamen bana yerleşti diyebilirim, öncesinde özellikle 20 li yaşlarda bende kendimi çok değersiz hissederdim. Ne zaman ki öğrencilere faydalı olduğumu hissettim o an değerimi de anladım, sonra bunu bana hiç kimsenin hissettirmesine izin vermedim kısacası kendime sahip çıktım, size de tavsiye ederim kendinize sahip çıkın…
Güzelmiş. Peki ara sıra başarısız olmak bu hissinizi sarsıyor mu?
 
Güzelmiş. Peki ara sıra başarısız olmak bu hissinizi sarsıyor mu?
Imm bazen sinirleniyorum bunu ben nasıl yaptım diye, sonra kendi kendime telkin veriyorum olabilir kimse mükemmel değil ama toparlamak elimde diyip ayağa kalkıyorum, bazen tam tersi şakaya vuruyorum her zaman mükemmel olamam diye ama beni geriye çekmesine izin vermiyorum sanırım toparlamam kısa sürüyor.
 
Imm bazen sinirleniyorum bunu ben nasıl yaptım diye, sonra kendi kendime telkin veriyorum olabilir kimse mükemmel değil ama toparlamak elimde diyip ayağa kalkıyorum, bazen tam tersi şakaya vuruyorum her zaman mükemmel olamam diye ama beni geriye çekmesine izin vermiyorum sanırım toparlamam kısa sürüyor.
Toparlanmanız kısa sürüyorsa demek ki değerli olma hissinin yeri sağlam sizde. 😍
 
Toparlanmanız kısa sürüyorsa demek ki değerli olma hissinin yeri sağlam sizde. 😍
Öyleyim çünkü, hepimiz öyleyiz, sizde öylesiniz, sadece birileri beğenince onaylayınca alkışlayınca değerli olmayız ki. Varlığımızla birlikte var olur değerlilik kavramı, birilerine kendimi kabul ettirmek zorunda da değilim onay görmek zorunda da çünkü artık zaman çok farklı birilerinin alkışladığını birileri yuhluyor, sizde değerlisiniz emin olun çünkü bunu kaygı edecek kadar duygusalsınız ve bence duygusal insanlar çok merhametli ve değerli.
 
Öyleyim çünkü, hepimiz öyleyiz, sizde öylesiniz, sadece birileri beğenince onaylayınca alkışlayınca değerli olmayız ki. Varlığımızla birlikte var olur değerlilik kavramı, birilerine kendimi kabul ettirmek zorunda da değilim onay görmek zorunda da çünkü artık zaman çok farklı birilerinin alkışladığını birileri yuhluyor, sizde değerlisiniz emin olun çünkü bunu kaygı edecek kadar duygusalsınız ve bence duygusal insanlar çok merhametli ve değerli.
Ne güzelsiniz. 💐 Tam anksiyeteden uyuyamazken çok iyi geldi bu mesaj. Umarım zihnimin oyunlarını yenip o noktaya ulaşabilirim ben de
 
Ben bu fikri çok sevdim. Ben kendimle zaman geçirmeyi seven bir insanım. Dolayısıyla bir kereliğine de olsa resim, seramik, dans ya da yoga gibi derslere gitme fikri bana keyif verdi. Belki kurstan hiç keyif alamayacaksınız ama neyi sevmediğinizi bulmak da paha biçilemez birşey
Aynen öyle oluyor, dedigim gibi masaj sevmem ama o zaman o lüksü kendime hediye etmek bana o kadar iyi geldi ki.
Bi de bu tarz atölyeler etkinlikler vs normalde bütçe ayirmayacagimiz şeyler olabiliyor ama baskasi yapinca cok iyi yapmissin ne guzel bi sey falan diyoruz. Bilinc altinda baskasi yapinca guzel ama kendimizi layık gormeme güdüsü oluyor. Bunu kırmak için de yaptım ve işe yarıyor
 
Ben kendimi değerli hissetmek için öncelikle kendimle kibar ve nezaketli konuşmaya düşünce tarzımı değiştirmeye karar verdim eğer kendimi aşağıya çekecek bir şey dersem bile hemen yanına olumlu destekleyici cümle kurarak kendime karşı nezaketli davranıyorum.
2. Kendinize şükür günlüğü tutun.
3. Öz şefkat meditasyonları var deneyin.
Ve kendinize olumlu mesajlar verdikçe zamanla pratik hale gelip değerin dışarıdan değil kendi içinizden geldiğinizi öğrenecek rahat edeceksiniz.....
Benim kaynanam ve annem çok negatif ler ve sürekli onlardan etkilenmemek için kendime yeni cümleler oluşturuyorum.
Örnek Sürekli hata yapıyorum. Yerine
İnsanım hata yapabilirim. Hata yapmak beni öğrenmek için gelişimim için fırsat. Böylece yeni tecrübeler le kendimi geliştiriyorum. gibi kendimi destekleyici cümleler kullanmak hem beni stres ankstiye ve depresyondan kurtarıyor....
ben de deniyorum ama sizden daha feyz aldım ve ekran goruntusu aldım cidden....

güçlü akıllı farkındalığı olan kadınları tanımak, büyük bir kazanç bence.... sevgiler
 
Selam sevgili kadınlar,
Bu benim terapide sık sık konuştuğum bir konu ama süreç yavaş gidiyor. O yüzden sizlerle dertleşip gerçek örnekler duymaya ihtiyacım var.

Kendi adıma konuşacak olursam bu his bir gelip bir gidiyor. Birden gelince toparlamak aylarımı alıyor. En temele gidersek hiçbir şeyden memnun olmayan ebeveynlerle başladı diyebilirim. Ama artık bir yetişkinim. Suçu kimseye atamam. Çözme sorumluluğu tamamen bende.

Herhangi bir sebebe tutunup hemen kendimi düşürüyorum. Aynaya bakıp bir kusur bulmak gibi basit şeyler de var işin içinde. Eşimin sosyal ortamlarda hemen dikkat çeken bir aurası olmasını kaldıramamak gibi sorunlu yaklaşımlarım da var. O ay gelirim biraz düşükse de hemen değersizim modu yükleniyor, ev biraz dağınık ve kirliyse de. Biliyorum mükemmel olmak zorunda değiliz ama özellikle yaşı benden büyük kadınların gerçek örneklerini duymak çok iyi gelirdi. Kendinizi değerli, beğenilen, güçlü bir kadın olarak görmeniz nasıl gerçekleşti?
Ben bu bunalimlari hayatimdaki insanlar yüzünden yaşamıştım bir ara normalde özgüveni olan biriyim ama beni aşağı çeken insanlar vardi. Onlari hayatimdan çıkarınca kendime geldim. Sebepleri iyi analiz etmenizi öneririm
 
Ben bu bunalimlari hayatimdaki insanlar yüzünden yaşamıştım bir ara normalde özgüveni olan biriyim ama beni aşağı çeken insanlar vardi. Onlari hayatimdan çıkarınca kendime geldim. Sebepleri iyi analiz etmenizi öneririm
Bu durumda ya %90'nını çıkarmam gerekiyor ya da iyi analiz edemiyorum 😅 Teşekkürler yorumunuz için
 
ben de deniyorum ama sizden daha feyz aldım ve ekran goruntusu aldım cidden....

güçlü akıllı farkındalığı olan kadınları tanımak, büyük bir kazanç bence.... sevgiler
Teşekkür ediyorum kendimi geliştirmek için sürekli okuyorum her gün....
Kendimi geliştirip kendimi değerli hissetmem gerekiyor eğer zamanında kendinizi çok değersiz hissettiren aşağılık kompleksi olan ve sürekli kontrolcü ve eleştirel ebeveynlere deng gelip onların yaptıklarını üstünüze alıp negatif düşünce tarzını size aşılarlarsa yani saf gibi onlara inanırsanız.
Sonrada bu onların kişiliği olduğunu öğrenip kendinizi ayrıştırmaya karar verirseniz.
Benim gibi sürekli nasıl pozitif olurum ve çevremden etkilenmeden yaşayabilirim diye sürekli psikoloji kitapları ve videoları okumak zorunda kalırsınız....
Saflık bilgisizlik ve tecrübesizlik beni okumaya terapi almaya ve sürekli araştırmaya itti diyebilirim neredeyse 1 yıldır video ve İnternet ten araştırma yapıp kendini geliştirmek için çok çaba sarf ediyorum.....
Evlendikten sonra kaynanam İn ve kayınpederimin negatifliği yüzünden depresyona girersen bundan çıkmak için hem onların kişiliğini hem de kendi eksiklerini adı adım bulup kendi içimdeki korkular yetersizlik hissi bağımlılık lar travmalar bunlardan kurtulup sakin mantıklı ve rahat insan olmam bayağı zamanı mı aldı 1 bucuk yıldır hiç durmadan deli gibi kendimi geliştirmeye adadım....
 
Ben bu bunalimlari hayatimdaki insanlar yüzünden yaşamıştım bir ara normalde özgüveni olan biriyim ama beni aşağı çeken insanlar vardi. Onlari hayatimdan çıkarınca kendime geldim. Sebepleri iyi analiz etmenizi öneririm
Bende bunalomlarım Çevremdekiler yüzünden başladı başta umursamaz olan ben evlendikten sonra her şey batmaya başladı....
Hayatımdan çıkaramadım o zaman eşimi cıkarmam gerekirdi o kötü biri değil ki çıkarayım. Bende rahatsız olduğum kişilerin huyunu net öğrendim. Nerse ne zaman konuşacakları ı manüpülasyoblarını tek tek çözdüm. Ve artık hiç umursamıyorum benimle alakası yok onun kişiliği deyip sınır çizerek rahat ettim şu an daha kendimden emin ve netim çok rahatım....
Benim elim diğerlerine karşı cok güçlü artık kafama takılmıyor bile onların egosal tavırlarını biliyorum kendimi yetersiz de hissetmiyorum....
Onların eksik taraflarını öğrendim. Kendi eksik taraflarımı öğrenip geliştirdim. Böylece sakin daha umursamaz daha esnek bir insan haline geldim daha umutlu ve daha pozitif biriyim...
Özetle kendi eksiklerimi geliştirip diğerlerinin eksiklerini öğrenip olduğu gibi kabul edince huyudur değişmez nasıl olsa deyip umursamayınca rahat ettim. Hayatımda hiç etkileri yok kararlarımı çok rahat alıp hayatıma emin adımlarla ilerletebiliyorum. Eskiden sürekli şikayet eden ben artık şikayet etmem bile azaldı. Daha mutlu ve sakin bir iç huzuru yakalamış bir ben olarak rahat yaşayabiliyorum....
 
X