Defolu almış ve defolu çıktı arasındaki fark

Sunu soylemek isterdim. Kizlar, cevremizde sizin annelik otoritenizi hice sayanlari uzak tutun ve gormezden gelin. Size saygi durmayi ogrensinler. Ne pahasina olursa olsun. Eger zaten otoritenizi koruyrsaniz bu tur dertler size hic gelecektir.
 
başlık çok alakasız kalmış, ama neyse, siz başta çocuğunuzu sahiplendiğinde tepki vermemişsiniz, artık durdurmanız biraz zaman ve sabır gerektiriyor, alınganlıklarını umursamayın, eşinize şikayet etmeyin, sizin açıklama yapmanız gerekirse de yine sabırla sakince neden öyle yaptığınızı eşinize anlatın.
 
Siz kayınvalidenizin bu durumlarını bı psıkologla gorusun.. Daha sorna gerekliyse boyle bısey eşinize ve görümcenize durumu izah edin.. Ben durumuna kanaat getirememem tabiki ama bir anormallik var gibi.. Yada külliyen yalancı.. Gerçi yalan söylemek te bi hastalık ama neyse Öyle işte..
 
zaten acı çeken çocuğu sevip ne yapacaksın be kadın
normal zamanda çocuğa bak ben bi çarşıya çıkayım desen almazlar
ayrı bir cins bunlar.
 
aman boşver hiç takma eşin annesini biliyormuş zaten. belli ki psikolojik sıkıntısı var. sanırım ben olsam vermem çocuğumu. iyice çizgi çekerim araya.
bu arada umarım görümceyle aran bozulmamıştır dengesiz kadın yüzünden. hoş o da biliiyordur anasını.
 
ne kadar tuhaf bı kadın
:KK70:
aynı benım kayınvalıdem

bak ben gorusmuyorum kafam rahat oh mis :)
 
Görümcem geldi dün akşam babam annem çok ağlıyor diye. Aynı sokaktayız eşim beş dk içinde getir dedi. Onun dışında görümcem olayları bilmesine rağmen hiçbir şey olmamış gibi davrandı. Eğer benim söylediğim o defoyla ilgili cümle öyle afaki alınılacak bir şey olsaydı önce o tshirtü alan görümcemin alınması gerekmez miydi? Muhtemelen kv. Ona anlattığı Zaman o öyle demek istememiştir diye kendisi annesine söylemiştir ama kv bahane arıyordu ki uzattıkça uzattı
Ben dün eşime çocuğumu göndermek istemediğimi telefonda söyledim
O da pardon ama sen onu babanın evinden getirmedin o çocuk bizim çocuğumuz benim hiç mi Hakkı'm yok dedi. Zaten eşimle çocuktan sonra sorunlu olmaya sürekli tartışmaya başladık, bunu da benim çıkardığım sorunlardan biri olarak görüyor. Ben gerekli gereksiz tartışıyor her şeyi uzatıyormuşum. Hatta bence annesine iftira attığımı bile düşünüyor içten içe. Eve geldi konusunu hiç açmadık sadece yemek yerken bir ara ben bir insanın ne yapıp ne yapamayacağını çok iyi bilirim diyor
Benim kv hep dürüstlüğü ile övünür şunu anladım ki bir insan neyi ile çok övünürse muhakkak o konuda arızalı
 
Doğduğundan beri öyle. Sanki kendisi doğurmuş. Bebeğim kolikti mememi almıyordu seni istemiyor diye diye bıraktım memeyi sağarak verdim 3.5 ay. Doğduğunda beni kokumdan tanıyor bu diyordu
-oha babaanneyi tanır mı çocuk doğar doğmaz bir de kokudan tövbe yarabbim
Sevme meselesine gelince ben eşime göndermicem çocuğumu dedim o da o senin değil sen onu babanın evinden getirmedin o bizim çocuğumuz benim söz Hakkı'm yok mu. Akşamları alır arada severler dedi
Ben de sen evdeysen gelsin alsınlar bunların sağı solu belli olmuyor yalan iftira atıyorlar yuvamı yıkarlar sen varken gelsin dedim
Su "cocugu babanin evinden mi getirdin" lafi kadar sinir bozucu bi laf yok. Sanki cocuk babaannenin evinden geliyor. Afedersin de esin de senle konusurken sana iyi onla konusurken ona iyi gibime geldi. Bence bir erkek bu konuda annesini cok rahat idare edebilir, istese esiyle annesini yuz goz etmez..
 
X