dayanamıyorum, hakkınızı helal edin

Ayy bana değer vermeyen bir erkek için kıçımı yerden bile kaldırmam. Sen de bir silkelen kendine gel. Bu herif seni istemiyor. Sakız gibi yapışmanın alemi yok. Hoş sen yapışsan o daha da kendini kıymete bindirecek. Kendine saygın olsun. Duruşun olsun. Üzül ağla içini dök. Aileni de üzme. Dünyada erkek kıtlığı var da bizim mi haberimiz yok.?
 
Senin ailen de sorunlu , nişanlın da normal değil bıkmış bence o da var . Sen kendi değerini düşün ailenden de nişanlından da uzam dur . Bi derin nefes al kendine gel. Yeni bi hayat kur kendine . Bak nasıl köpek olacak herkes peşinde . Sen alttan aldıkça ezilirsin , ağladıkça daha çok vururlar hayat böyle ailen bile olsa insanoğlu böyle. Ahireti yakma saçmalama toparlan

Size dert bela diyen ailenizi silin atın yaa..
Ay kızlar bu bir erkek için kendini paralayıp ailesini rezil ediyorsa aile ne yapsın.? Bizim başımızda da vardı böyle bir tane. Karşıya bizi ezdirdi ezdirdi sonra adamlar bizi hor görmeye başladı. Sonunda iş bozuldu. Burnumuzdan geldi ama neyse ki biz toparladık bizimkini. Erkek tarafı da biraz alttan alır bu ne yahu. Nazlanan erkek tarafından nefret ederim.
 
Görüşünüze saygı duyuyorum ama kimse beni önemsemiyor. Ailem dahil ve lütfen büyük konuşmayın.
Bence haklisiniz burada hic kimse sizi onemsemiyor. Ama en onemlisi siz kendinizi onemsemiyorsunuz. Kendinizi bu konuma dusuren sizsiniz.

Aileniz cakal. Nisani kiz tarafi yapar. Madem nisani kiz tarafi yapmaz dediler, neyi kiz tarafi yaparmis? Hayır sanki bir şey yapiyorlarmis gibi bir de nikah bizim oldugumuz sehirde olsun demisler. O kadar kiymetsiz ki.

Nisanliniz da hakli olabilir evet ama bu inatla omur geçmez. Evlendikten sonra siz de hata yapacaksiniz. Herseye böyle inat mi edecek.

Cekin herkesten kendinizi. Ozellikle kendi ailenizle mesafeniz uzerine calisin. Acin videolar izleyin, kitaplar okuyun, kendi degerinizi bilmek uzerine calisin. Sinir cizmek uzerine calisin. Kalsin nikah tarihi ve hersey. Bir gidin herkesin hayatindan da degeriniz anlasilsin.
 
Yaklaşık bir ay önce bir konu açmıştım, okuyan bilir... Durumlar daha da kötüleşti arkadaşlar. sırf nikah nerede olsun çatışması yüzünden nişanlım ile ailemin arası açılmıştı. Ben her defasında nişanlımı haklı bulduğumu kendisine de söylüyorum. Hatta alıntıladım da konuyu. Şimdi ailem hatalarını anladıklarını ve nişanlımla konuşup barışmak istediklerini söylüyor fakat bu sefer nişanlım barışmak istemiyor. kayınvalidem ve kayınpederim dahil herkes en azından konuşup barışmasını, isterse gene samimi olmayacağını ve evliliğe kadar idare etmesini söylüyor. kimse onu ikna edemiyor, ben bile! Diyorum 'büyüklük sende kalsın konuş kırıldığın noktaları söyle, fikrini belirt. Orta yolu bulalım. Benim üzerime de yük oluyor, beni de anla.' gibisinden konuşuyorum. Çocuğun ailesi bile haksız duruma düşüyorsun konuş kızın ailesiyle, nikah onların istediği olabilir biz sıkıntı etmiyoruz siz yeter ki mutlu olun, tarzında konuşuyor. Kendi haklı ama inadı haksız duruma düşürecek. Annemin kronik hastalığı yeniledi hatta kardeşim dahil tüm ailem beni hain, sahtekar, kötü ilan etti. Annemin hastalığının nedeni benmişim. İnsanlara dert beladan başka bir şey değilmişim. Ben dayanamıyorum artık. Panik atak krizlerim şiddetlendi, nefes darlığım başladı. Artık dayanamıyorum, nişanlım da benden ilgiyi kesti. Ne evliliğe ne de hazırlıklara hevesim kaldı. Yaşamak bile istemiyorum artık, herkesin derdi ben isem neden nefes almaya hakkım var? Mutlu olmayı haketmiyormuşum meğerse. Zaten birçok yerden sıkıntım arttı. Artık dayanamıyorum, belki birkaç saate olmayabilirim.
Ailenin haksız olduğu yerler var ama burada en çok dikkatimi çeken nişanlının orta yol bulmak için hiç çabalamaması, kendi ailesi bile bu konuda oğlanı ikna edememiş bir de. Bence bu daha fragman. Evlenince bin beteri olur. Bu kadar inata bindiren biriyle evlenmek büyük hata olur. Ayrıl kurtul cidden.

Elin inatçı keçisi oğlu için de asla ama asla hayatından vazgeçme, kendinden taviz verme.
 
Yaklaşık bir ay önce bir konu açmıştım, okuyan bilir... Durumlar daha da kötüleşti arkadaşlar. sırf nikah nerede olsun çatışması yüzünden nişanlım ile ailemin arası açılmıştı. Ben her defasında nişanlımı haklı bulduğumu kendisine de söylüyorum. Hatta alıntıladım da konuyu. Şimdi ailem hatalarını anladıklarını ve nişanlımla konuşup barışmak istediklerini söylüyor fakat bu sefer nişanlım barışmak istemiyor. kayınvalidem ve kayınpederim dahil herkes en azından konuşup barışmasını, isterse gene samimi olmayacağını ve evliliğe kadar idare etmesini söylüyor. kimse onu ikna edemiyor, ben bile! Diyorum 'büyüklük sende kalsın konuş kırıldığın noktaları söyle, fikrini belirt. Orta yolu bulalım. Benim üzerime de yük oluyor, beni de anla.' gibisinden konuşuyorum. Çocuğun ailesi bile haksız duruma düşüyorsun konuş kızın ailesiyle, nikah onların istediği olabilir biz sıkıntı etmiyoruz siz yeter ki mutlu olun, tarzında konuşuyor. Kendi haklı ama inadı haksız duruma düşürecek. Annemin kronik hastalığı yeniledi hatta kardeşim dahil tüm ailem beni hain, sahtekar, kötü ilan etti. Annemin hastalığının nedeni benmişim. İnsanlara dert beladan başka bir şey değilmişim. Ben dayanamıyorum artık. Panik atak krizlerim şiddetlendi, nefes darlığım başladı. Artık dayanamıyorum, nişanlım da benden ilgiyi kesti. Ne evliliğe ne de hazırlıklara hevesim kaldı. Yaşamak bile istemiyorum artık, herkesin derdi ben isem neden nefes almaya hakkım var? Mutlu olmayı haketmiyormuşum meğerse. Zaten birçok yerden sıkıntım arttı. Artık dayanamıyorum, belki birkaç saate olmayabilirim.
Bencillik güzel bir huy değil ama bazen beden ve ruh sağlığı için ilaç. Tam zamanı şimdi bencil olun . Aileniz ve nisanlinizi bir kenara bırakın kafanızı dinleyin biraz. İmkan dahilinde uzaklaşin hatta. Birilerini mutlu etmeye çalışmayı da bırakın. Herkes kendi kendini mutlu etsin. Nisanliniz denilen o kişinin bir ömür boyu sizinle iyi ve kötü günleri paylaşacağını zannetmiyorum. İnceldigi yerden kopsun derim. Allah yardımcın olsun .🙏
 
Yaklaşık bir ay önce bir konu açmıştım, okuyan bilir... Durumlar daha da kötüleşti arkadaşlar. sırf nikah nerede olsun çatışması yüzünden nişanlım ile ailemin arası açılmıştı. Ben her defasında nişanlımı haklı bulduğumu kendisine de söylüyorum. Hatta alıntıladım da konuyu. Şimdi ailem hatalarını anladıklarını ve nişanlımla konuşup barışmak istediklerini söylüyor fakat bu sefer nişanlım barışmak istemiyor. kayınvalidem ve kayınpederim dahil herkes en azından konuşup barışmasını, isterse gene samimi olmayacağını ve evliliğe kadar idare etmesini söylüyor. kimse onu ikna edemiyor, ben bile! Diyorum 'büyüklük sende kalsın konuş kırıldığın noktaları söyle, fikrini belirt. Orta yolu bulalım. Benim üzerime de yük oluyor, beni de anla.' gibisinden konuşuyorum. Çocuğun ailesi bile haksız duruma düşüyorsun konuş kızın ailesiyle, nikah onların istediği olabilir biz sıkıntı etmiyoruz siz yeter ki mutlu olun, tarzında konuşuyor. Kendi haklı ama inadı haksız duruma düşürecek. Annemin kronik hastalığı yeniledi hatta kardeşim dahil tüm ailem beni hain, sahtekar, kötü ilan etti. Annemin hastalığının nedeni benmişim. İnsanlara dert beladan başka bir şey değilmişim. Ben dayanamıyorum artık. Panik atak krizlerim şiddetlendi, nefes darlığım başladı. Artık dayanamıyorum, nişanlım da benden ilgiyi kesti. Ne evliliğe ne de hazırlıklara hevesim kaldı. Yaşamak bile istemiyorum artık, herkesin derdi ben isem neden nefes almaya hakkım var? Mutlu olmayı haketmiyormuşum meğerse. Zaten birçok yerden sıkıntım arttı. Artık dayanamıyorum, belki birkaç saate olmayabilirim.
Yok artık düğüne değilde savaşa hazırlanıyorsunuz sanki. Hayatınızı başkaları bu kadar yönlendirmemeli ipleri başkalarının eline vermeyeceksiniz. İntiharı düşünüyorsunuz ama nişanlınızla el ele gidip herkesten habersiz nikah kıyamıyor musunuz? Yada şimdiden bu kadar sıkıntı yaşanıyorsa ölüm akla geliyor da ayrılmak neden akla gelmiyor.
 
Bir şey demeyeyim diyorum, sonuçta herkesin derdi kendine büyük.
Ama sahiden dert var, dert var yani.
Candan vazgeçmek kolay değil, o yüzden umarım bir delilik yapmazsınız.
Başkalarının daha kötü sorunlarını gösterip "bak ne dertler var, haline şükret" denmesini hiç sevmem aslında.
Dediğim gibi herkesin derdi kendine büyük.
Ancak bir insan ölümden bu kadar kolay bahsedememeli.
Eğer bahsediyorsa bir yerlerde düğündü, salondu vs.'den daha büyük sorunlar var demektir.
Bence evlilik düşünmeden önce bu sorunları halledin.
 
merhaba şimdilik daha iyiyim. Psikiyatriden randevu aldım 15 ine belki yatış bile verir herhalde düşüncelerimden. Yazılanları yeni tam anlamıyla tek tek okudum. Ailem nişan hazırlığından beri hatta sevgiliyken bile bana üstten bakıp ego yaptılar. nişana kadar biz bir kere dahi kavgamız olmadı. Sürekli kendi halimizde aktivite ayarlar ve gümümüzü hatıra kalır şekilde geçirirdik. Nişan sürecinde nişanlım çok çaba sarfetti ailemle sıkıntı çıkmasın diye. Fakat ne yaparsa yapsın ailem onun hiçbir şeyini beğenmedi. Ailem de çalışmaya başlayana kadar bana baskı yapmış biriler. Hala da yapmaya çalışıyorlar. Atama sırasında tercihleri gizlice değiştirmem sayesinde nişana kadar onların baskısından büyük bir oranda kurtuldum. Nikah hazırlığında sırf benim ailem sıkıntı çıkarmasın diye birbirimize maddi manevi destek olduk ve münkün olduğunca kimseden destek almadık. Nikah yerinde ailem baskı ve inada bindirdi bayağı. Tabi ki ailemi ezip geçemem deyip orta yolu bulmaya çalıştım. Sıkıntıyı ortaya çıkarıp benim çözmemi beklediler -hala da öyle- ama ben şimdilik bu konuyu rafa kaldırıp kendime vakit ayırmaya karar verdim. Ailem haksız çünkü bana yaptıkları baskıyı ona da yapacaklarını düşündüler ve el çocuğu demeden hakarete varacak konuşmalar yaptılar. Nişanlım haklıyken haksız konuma düşüyor çünkü kendi ailesi bile olacağına varsın, boşver deyip konuyu kapatmasına rağmen kendi inada binmeye devam ediyor. Normalde benim fikirlerime değer verir gerçekten ve onu ikna edip sorunu çözmüştüm. Ailem sağolsun işleri daha yokuşa sürdü, nişanlım da devam ettiriyor. Nişan öncesinde bana karşı saygısızlığı olsa yada büyük kavgalar edip ayrılma aşamasına gelmiş olsaydık nişanı ben baştan atardım. Ama çevremizdekiler bile birbirimize çok uygun olduğumuz yönde düşünceleri var. İkimiz de farklı karakterdeyiz çevredeki insanlara göre ve biz birbirimizi bu şekilde kabul ettik. Gece inada bindirmesinin sebebini sorduğumda ise -ailen görüyorum ki sana baskıyla işini halletmeye çalışmışlar ve bana da aynı şeyi yapacaklarını sanıyorlar, ben inadımdan vazgeçmezsem bana bir daha baskı yapamazlar ve seni de baskıdan kurtarırım- dedi. Ailemle barışmak istememesinin sebebini sorduğumda; bana zorluk çıkarmaya devam ettiler dedi. Bu detayı ben de yeni öğrendim. evi tutup dizdiğimizde ikimiz de fazladan gereksiz kira vermeyelim diye birlikte yaşamaya başladık (beraber olma gibi durum söz konusu değil zaten izin vermem, odalarımız bile farklı). Annem ve kız kardeşim bunu biliyordu ve sağolsunlar hem babama hem de nişanlımın ailesine yetiştirdiler. Çocuk öyle değil diye ikna edene kadar uğraşmış bayağı. Bunları da öğrendikten sonra çaba göstermeyi bugün itibari ile tam anlamıyla bıraktım. Nerede tarih alınırsa orada olur ki zaten normalde bu aylarda planlanan nikah tarihi yaz ortasına kadar şimdiden ertelendi. Nişanlım ile ailem isterse barışırlar çünkü çabaladıkça yıpranan gerçekten ben oldum bunu görüyorum. Şunu biliyorum ve düzelir mi bilmiyorum; ne gelinlik giymeye hevesim var ne de tatlı koşuşturmaya vaktimi ayırmaya merakım var. Kendime göre hedefler koyup onu uygulama yoluna gireceğim ki psikolojim düzelsin. Hepinizin düşüncelerinize gerçekten saygı duyuyorum.
 
Nişanlımla aklımda kalacak soruları da sordum konuyu okuduktan sonra. 'Ne ben senin ailene gelmesinler diyebilirim ne de sen gidemezsin diyebilirim çünkü hakkım yok' dedi. Onlar kalacağı zaman ben lojmanda yada arkadaşımda kalırım diyor. Zamanla inat ve öfke diner belki diye konuyu ortada bırakma kararı aldım. Çünkü nişanlımın yakın çevresinden inada varacak küslüğü olup ta sonradan yumuşadığını da gördüm.
 
X