Selam hanımlar, biraz uzun kusura bakmayın olur mu
Arkadaş dediysem sadece arkadaş değil hem akraba hem arkadaş diyelim
Hemde uzun yıllardır
Ama son dönemlerde eşlerin de tanışmasıyla daha sık görüşülen bir arkadaş.
İyi biri, seviyorum da ama bazı davranışlarında rahatsız da oluyorum, açıkca söyleyemiyorum çünkü çok alıngan. Peki ben böyle ne kadar devam edebilirim.
Örneğin; çok sık arıyıp soruyor, görüşmek istiyor. Ben ( eşimle kendim için) şuraya görmek istiyorum dediğimde ; o zaman şöyle yapalım şu zaman birlikte gidelim gibi plan yapıyor. Her gittiğimde ( ailece iki kez gittik) illa kalın illa kalın diye bi baskı. Ben kimsede kalmak istemiyorum, ailem dışında kimseyi de keyfen yatılı ağırlamak istemiyorum. Evde biri varken tuvalet çok çok sıkıntı oluyor bana elimde değil .
Getirdiği pişmaniyeyi yerken üzerime az bişey döküldü diye eşinin ve benim eşimin yanında hep döktün canım diyen biri. Çok bozuldum ama olsun temizlerim, yemesi zor birşey dedim ama asla bozulduğumu belli etmedim
Aynı şeyi kendi evinde de tekrarladı.
Şimdi diyceksinizki yine mi döktün.
Valla bir önceki olay tekrar etmesin diye ekstra dikkat ederken elim ayağım dolaştı galiba yere taneli bişey döküldü. Hemen kalktı ıslak mendil getirdi, aldım elinden eğildim silerken ; ben sana çocuğun önlüğünden getireyim en iyisi dedi. Masa kafama geçti sanki ama hala silmeye devam etttim . 2 saniyelik işi 15 saniyeye yaydım ki kalktığımda yüzümü toplayayım.
Bu arada masada eşler, annesi, iki çocuk ve biz varız. Eşini üçüncü görüşüm olduğunu söyleyeyim ayrıca.
Gezip gördüğümüz yerleri sürekli karşılaştırıyor gibi bi izlenim oluşturdu bende. Aynı yere gitmişiz bir zaman önce, orda şöyle bi yer var ben orayı çok beğendim dediğimde orayı görmedik ama şurayı gördük dedi ki dediği yerle hiç ama hiç alakası yok. Bölge, coğrafya,konum, oluşum herşey tamamen zıt biryerden bahsetti ve konuyu canım kocam bizi heryere götürdü diyerek konuyu bağladı.
Eşine bizim yanımızda yerli yersiz ve sıkça övgüler düzmesi de ayrı mesele onu geçiyorum artık.
Bütün bunlara rağmen; biz sizi çok seviyoruz, keşke daha önce de sık sık görüşseydik, dostluğunuz çok kıymetli, iyi ki varsınız vs laflar ediyor.
Bana kalsa açıkca konuşur çözer kırmadan kırılmadan ama birbirimizi boğmadan devam ederim ama bunu onla başaramam gibi geliyor. Üzmekte istemiyorum ama üzgün ve gerginim.
Okuyan yorum yapan herkese teşekkürler.
araya mesafe koydum ısrarla anlamadı, iyi hoş biri de benim her görüşme sonrası moralim bozulmak zorunda mı? ya da sürekli nerden laf koyacak diye kendimi kollamak zorunda mıyım? ki 15-20 yıllık arkadaşım
çok sabırlıyım valla ama sabır taştı mı dönüş yok... şimdi hiç görüşmüyorum kendime ne de güzel bir iyilik yapmışım
varlığı huzur vermiyorsa yanımda da işi yok arkadaş
