Daha yeni boşanmıştık

Merhabalar. Biraz içimi dökmek biraz da gerçeklerin yüzümü vurulması için sanırım buraya yazmak istedim. Kafam allak bullak ve ne hissettiğimi bilmiyorum. En başından tüm süreci anlatayım. Hiç sevmemiş mi ben mi kendimi yemişim bunca zaman bir de siz söyleyin.

Biz nişanlandığımızda ben üniversite öğrencisiydim eşim ise çalışıyordu. Benden 3 yaş büyük. Benim mezuniyetimden birkaç ay sonra çok zor şartlarda evlendik. Maddi durumumuz iyi değildi. Eşimin maaşı kariyeri iyiydi aslında ama ben daha iş bulamamıştım. Ailemin de durumu yoktu. Neyse. Evliliğimiz hatta öncesinde sevgililik ve nişanlılık süreci de hep kavgalı gürültülü oldu. İnsan içinde nasıl davranman gerektiğini bilmiyorsun, beni rezil ediyorsun, saçma sapan şeylere gülüyorsun, beni utandırıyorsun deyip duruyordu. Ben ise üzülüyordum ağlıyordum sinirleniyordum ve tabi kavga ediyorduk. Tam bir narsistti asıl kendisi kavga çıkarıyordu ama sonra beni suçlu gösteriyordu. Biraz psikolojik problemleri vardı. Zor bir çocukluk geçirmiş. O yüzden hep alttan almaya çalıştım. Nişan sürecinde çok erken nişanlandık siz zorladınız dedi durdu. Ben mutlu bir yuvam olsun istedim asıl siz ertelemek istediniz ısrarla beni yakıştıramadınız kendinize dedim. Ailen hep olmasın diye uğraştı dedim aileme laf atma asıl sizinkiler seni kakalamaya çalıştı dedi kıyamet koptu. Sonra nişan elbiseme çingene gibi, ne biçim şeyler beğeniyorsun dedi mesela kavga ettik. Bir arkadaşımızın düğününe gidiyorduk elbise alacaktım biraz kaliteli bir şey al bu ne böyle pazar malı gibi dedi kavga ettik. Halbuki çok masraf yapmak istemiyordum. Ama o yanına yakıştıramıyordu beni. Kaç kere insanların içinde kavga ettik. Basit bir şey söylüyorum hemen alınıp laf ediyor sonra bana sus uzatma diyor. İnsanların önünde bana bunu deyince benim de gururuma dokunuyor kızıyorum bu sefer insan içinde kavga çıkarıyorsun diye bana söyleniyordu. Hep rezil olduk arkadaşlarımıza. En son böyle kavgamız olduğunda eve geldik ve sonra birkaç kez sustum sustum ama yeter hep yapıyorsun senin yüzünden insanların yanında yerin dibine giriyorum, nasıl konuşman gerektiğini bilmiyorsun, samimi olucam diye g.tü başı dağıtıyorsun dedi. Çok ağırıma gitti söyledikleri hala unutamıyorum. Hep de üslubu bu şekilde. Bir şey yaptığım da yok ama sürekli eleştiri. Ne yapsam gözüne batıyordu beğenmiyordu. Bir gün iyiysek iki gün kötüydük.

Ailesi başka şehirde yaşıyordu. Ne zaman gelseler ya da biz gitsek kavga ediyorduk. Sürekli dolduruyorlardı oğullarını. Bana sürekli düzgün konuş, düzgün otur, düzgün davran deyip duruyordu ama ben sürekli komut almaya dayanamıyordum. Nerede nasıl durmam gerektiğini sen söyleyemezsin diyordum. Ailesi hiç gelsin istemiyordum. Örneğin bir bayram onlara gidecekken annem hastalandı diye annemin yanına gittim onlara gitmedim diye kıyamet koptu. Annen de senin gibi yalancı, her işi yalan dolan dedi durdu inanmadı. Kadın hastaydı zaten bir de beli ağrıyordu kurban etlerini tek başına halledemezdi diye yanında olmak istedim. Ondan sonra ikimiz de bayram sonrası eve geldiğimizde bana karşı daha da öfkeli ve soğuktu. Ailesiyle de tartışmış ben gitmediğim için sanırım. Bana gidicem dedin insanlar bekledi son gün caydın beni de mahçup ettin akrabalarıma dedi bütün öfkesini kustu. Yine yalancısınız ana kız dedi durdu. Sonra yakın bir aile dostumuz girdi araya yine barıştık. Ve birçok insanın yaptığı hatayı yaptım belki çocuğumuz olursa düzelir dedim ve hamile kaldım. Hamilelikte hormonlar tabi tavan yapınca ben de biraz ilgi alaka bekledim, alınganlık yaptım çok kez. Ama hep ilgiye açtım zaten. Tartışmalarımız hiç kesilmedi. Bu kadın hamile demedi bile. Ben de en son dayanamadım karnım burnumda dedim boşanalım o zaman, kabul etti, gittim anlaşmalı boşanma dilekçesini verdim. Ama geri döneyim uğraşsın diye bekledim olmadı kabul etti hemen. Zaten birkaç kez boşanma lafı olmuştu ama bu kadar kolay kabul edeceğini düşünmemiştim. Günlerce bekledim olmadı. Doğumumda da çok kavga ettik. İnsanlar bize bakıyor ben beni ve çocuğunu düşünsün istiyorum ama o hala boşanmaya kararlı, öylece duruyor hastanede yanımızda. Çocuğa bakıyor ben umrunda değilim. Sen bir de baba mı oalcaksın diye bağırdım çağırdım en son çıktı gitti odadan. Herkes beni sakinleştrmeye çalıştı. Sonrasında eve getirdi beni ve annemleri. sonra özür diledim lohusa halimle duygusalım dedim çok özür diledim, sonra konuşuruz dedi. Çocukla ilgilendi sonra gitti evden. ertesi gün baktım yine hiçbir şey yok bana karşı buz gibi adam. Çocuğu seviyor bana bakmıyor bile. Başka biri mi var dedim hayır dedi yine koptu kıyamet. Neden çocuğunu düşünmüyorsun babasız mı büyüsün istiyorsun dedim, böyle kavgayla gürültüyle mi büyüyecek dedi. Hatalarımı anladım dedim daha dikkatli olucam dedim. Hep aynısını diyorsun iki gün bile duramıyorsun hep rezillik peşindesin dedi sanki ne yapıyorsam artık. Doğumdan kısa bir süre sonra mahkeme oldu, dayanamadım sırf çocuğum için feragat ettim. Mahkeme çıkışı yine kavga kıyamet. Sonrasında tanıdıklar araya girdiler yapmayın çocuğunuz var dediler kimseyi dinlemiyor. İş yerinde sevdiği bir abisi vardı aradım onunla konuştum ikna eder belki dedim. Bunu duyunca daha çok sinirlendi. Bir ay kadar dayandı evde ama bana hiç güzel bir söz söylemiyor, ilgilenmiyor. Sadece sağlık sorunum olunca ilgileniyor hastaneye götürüyor, çocuğa bakıyordu. Dayanamadım biraz ilgilensin diye çok hastayım dedim, çocuğu da emziremiyorum dedim hastaneye götüreyim dedi gerek yok yanımda ol biraz dedim. Ama bana tiksinerek bakıyordu resmen. Hiç evde olmak istemiyordu. Sonra ben telefonunu takip etmeye başladım kesin biri var dedim. Mesajlarını ve aramalarını takip ediyordum. Bir süre takip ettim. Bir şey yakalayamadım. Uyurken telefonuna baktım birkaç kez hiçbir şey bulamadım. Ama bazı arkadaşlarıyla konuşmalarını gördüm hep dert yanmış genel olarak mutsuzluktan. Sonra dayanamadım söyledim yine kıyamet koptu. Sen nasıl benim telefonumu takip edersin diye. Sonra gitti çekişmeli boşanma davası açtı. Benim telefonunu takip etmemi vs yazdığım mesajları hepsini şikayet etmiş ve delil olarak sunmuş. Öncesinde de yaşanan olayları hep sunmuştu dosyada. Sonuçta aldatıldığımdan şüpheleniyordum. Bu kadar kötü olmamıza anlam veremiyordum, sürekli bir şeylerle suçlanıyordum yıllardır. Neyse çok uzattım kusura bakmayın çok doluyum. bunun üzerine 2 yıl ayrı yaşadık ve resmi olarak dava birkaç ay önce sonuçlandı ve boşandık. Bu süreçte ve boşanma sonrasında çocuğu hep aradı sordu, görüş zamanı geliyor görüyor ama bir kere olsun bana nasılsın demedi halimi hatrımı sormadı.


Neyse sadede geleyim. Daha resmi olarak boşanalı yaklaşık 4 ay olmuş ama şimdi biriyle görüşmeye başlamış. Bu kişi daha önce de tanıdığı biri. Telefonunu takip ettiğim dönemler aynı yerde çalışıyorlarmış sonra o kişi işten ayrılmış. Bir yıl sonra da eşim oradan ayrılmıştı. O zamanlar bir şey yoktu sanırım çünkü hiç yakalamadım. Ama şimdi kadın resmen önceden evli olduğunu bildiği birisiyle sevgili olmuş. Yani insanın midesi nasıl kaldırıyor adamı tanıdığında evliydi boşanınca üstüne atlamış hemen. Kadın 2 yaş büyük benden ben 28 o 30 yaşında. Bu yaşına kadar evlenmeyince evli adamı ayarttı belki de ama kanıtlayamıyorum işte bunu. Dayanamadım eşime mesaj attım bula bula bu b... suratlıyı mı buldun diye ama şu an acayip pişmanım. Doğru konuş seni ilgilendirmez sen kimsin oluyorsun da karışıyorsun dedi. Yarın öbür gün çocuğum bu kadınla mı muhattap olacak kaırışırım tabi ki dedim. Cevap bile vermedi. Kesin kadına söylemiştir. Tekrar yazsam mı bilmiyorum. O an öğrenince sinirle yazdım rezil oldum. Benim sinirim aslında boşanmadan önce mi sevgili oldular ya da o aşamada mı sevgili oldular bilmiyorum içim içimi yiyor. En son çocukla ilgili bir konuda eşimle telefonda konuştuk sesi çok sakindi normalde eskiden benimle konuşurken hiç böyle değildi sesi hem soğuk hep içine kapanıktı. Şimdi bu kadın var diye mi böyle bilmiyorum. Ağırıma gidiyor. Çok fazla yazdım hakkınızı helal edin. Ne yapayım mesajdan dolayı bilmiyorum tekrar yazsam mı ne desem bilmiyorum. Hem üzgün hem sinirliyim hem de merak içindeyim ne zaman başladı gerçekten yeni mi başladı. Çok karışığım çok.

Sevgili olduğunuz dönem, nişanlılık günleriniz hep kavga içinde geçmiş. Evlenince farklı olacağını düşündüren şey nedir size? En baştan evlenmeniz hataymış zaten. Üstüne bir de çocuk yapmışsınız. Siz de az değilsiniz ama kusura bakmayın. Boşanalı 4 koca ay geçmiş yeni falan boşanmamışsınız. 2 sene de ayrı yaşamışsınız üstelik. Sizi hiç ilgilendirmez eski eşinizin sevgilisi. Bu yaşına kadar evlenmemiş dediğiniz yaş da 30, sizin evlilik yaşınız asıl anormal olan. Ortada mide kaldırmayacak bir şey de yok. Önceden evli biriyle sevgili olmakla midesizlik ne alaka? Sizin mideniz de kaldırılmayacak çok şeyi kaldırmış, oralara hiç girmeyin. Boşanmışsınız olmuş bitmiş ne önemi var ki ne zaman sevgili olduklarının? Hayatınızda ne değişecek öğrendiğinizde? Artık eski eşinizi eskide bırakıp kendi hayatınıza bakın

Konuyu okudum sonra başını tekrar okudum. “Evliliğimiz hatta öncesinde sevgililik ve nişanlılık süreci de hep kavgalı gürültülü oldu” bunu siz yazmışsınız değil mi? Kusura bakmayın ama görünen köy klavuz istemez zaten baştan ilişkiniz iyi değilmiş ki evlenince düzelsin.

Adamı rahat bırakın

Adam bekar. Istedigi ile görüsür. Simdi diger kadinin basina bela olabilir. Siz kendi hayatiniza bakin

4 ay önce boşanmışsınız ama 2 yıldır ayrı yaşıyormuşsunuz.
Evlilik falan da yokmuş ortaklıkta zaten. Taciz etmeyin insanları

Artık o sizin eşiniz değil eski eşiniz. Bence iyi değilsiniz tedaviye ihtiyacınız var.

Ölmüşlerinin hatrına adamın yakasını bırak.
Haa birde 30 yaşına kadar evlenmediği için kocamı ayarttı yazmışsınız düşünceniz leşş

Adam artık sizin hayatinizdan cikmis kabullenin geçmişinizle barışın .o yoluna gidiyor siz de kendi yolunuzu secin hemen is vs vs cabuk toparlanirsiniz bosanan insana iş hayatı cok iyi geliyor.cocuguniz icin saglikli kalin ne güzel evladiniz var .bosverin ya dunya 1 gundur üzülmeye degmez

Adam resmi olarak boşanmış, boşandıktan bir saat sonra da başkasından hoşlanabilir seneler sonra da. Bu durum sizin içinde geçerli.
Bunun sizle bir alakası olmamalı artık.

Tek ortak noktanız çocuğunuz, onun dışında adamı rahat bırakın ki kendinizi de rahat bırakmış olursunuz. Evliyken mutsuzdunuz o günleri hatırlayın, kendinize yeni bir hayat kurun.
Siz baya geçmişte kalmışsınız, sanki kocanızmışta metresinizi öğrenmiş gibi bir tavrınız var ki bu tavrı yapmaya hakkınız yok.

Bir gün biri hayatınıza girdiğinde aynı tavrı "eski" eşinizin de göstermeye hakkı yok.

Zaten başından beri istemeden yapmış her şeyi. Zorla güzellik olmuyor işte. Sonradan değişmemiş ki. Çocuk da işleri kötüleştirir. Sürekli sizi başkalarının yanında küçük düşürmüş. Gidişat baştan belliymiş. Keşke hiç ortak çocuğunuz olmasaymış. Fakat olan olmuş, bundan sonra sizi ne yaptığı ilgilendirmez. 2 yıl boşanma sürmüş. Elbet başkası olacaktı. Siz hayatınızı ipotek altına aldınız diye eşki eşten bunu bekleyemezsiniz.
Kadınlarımız çıksın artık şu ' çok fedakarlık yaparsam değer görürüm, beni sever' kafasından. Huysuzun teki de olsaydın seven severdi. Sürekli altan alıp değer görene hiç rastlamadım. Kötü bir hayat tecrübesi olmuş işte olan da çocuğa olmuş

Ama o kadınla boşanma davasından önce tanışmıştı sonuçta. Belki de o kadın yüzünden benim yuvam dağıldı bilmiyorum ve içim içimi yiyor. Şu an sevgili oldular diye biliyor herkes ama belki öncesi vardı gizlediler bu beni deli ediyor. O orada kadınlarla kızlarla gününü gün ederken ben çocuğumla ailemin yanına döndüm. Burada da çok mutsuzum çalışıyorum ama yine tüm gün girip sosyal medyadan kadını takip ediyorum her yerden. İşten atılıcam en sonunda ama düşünmeden duramıyorum

Adamin Hayati sizi ilgilendirmez yakasini birakin.
Bu davranislariniz da hic normal gelmedi bana. Tedavi olmalisiniz

Biraz takıntı yapmışsınız . Önceden evli olduğunu bildiği biriyle görüşmenin ne gibi bir kötü yanı var ki adam boşanmış bitmiş gitmiş . Haklı olduğunuz noktalarda bile susup sineye çekmişsiniz . Fazla fedakarlık her zaman mutluluk getirmiyor . Artık yepyeni bir hayat var önünüzde . Tertemiz bir sayfa . Buna odaklanıp geçmişi silin atın . Karşı taraf bunu çoktan yapmış zaten . Gerekirse terapi desteği alın .

kendi hayatınıza odaklanın. yoksa çok acı çekersiniz. gerekirse destek alın.

alev gozlu kiz .!.:

Ama o kadınla boşanma davasından önce tanışmıştı sonuçta. Belki de o kadın yüzünden benim yuvam dağıldı bilmiyorum ve içim içimi yiyor. Şu an sevgili oldular diye biliyor herkes ama belki öncesi vardı gizlediler bu beni deli ediyor. O orada kadınlarla kızlarla gününü gün ederken ben çocuğumla ailemin yanına döndüm. Burada da çok mutsuzum çalışıyorum ama yine tüm gün girip sosyal medyadan kadını takip ediyorum her yerden. İşten atılıcam en sonunda ama düşünmeden duramıyorum

Genişletmek için tıkla...

Napsin adam boşandı diye yas mi tutsun, zorla evlilik olunca adamlar çekilmiyor . Bir de erken evlenmek mi

alev gozlu kiz .!.:

Kadın 2 yaş büyük benden ben 28 o 30 yaşında. Bu yaşına kadar evlenmeyince evli adamı ayarttı

Genişletmek için tıkla...

Sizin gibi dünyada başka erkek yok gibi kendisini yere çeken, insanlar içinde hakaretler eden bir adamla evlenip 3 gün kötü 1 gün iyi yaşarken o iğrenç yuvayı bir de bebekle taclandirmamis en azından, güzel - yipranmadan gelmis 30 yaşına.
Ayrıca adam 4 aydır boşanmış, 2 yıldır da sizden kurtulmaya çalışıyormuş.
Yani hemen birini buldu lafı boyleleri için söylenmiyor genelde

alev gozlu kiz .!.:

Ama o kadınla boşanma davasından önce tanışmıştı sonuçta. Belki de o kadın yüzünden benim yuvam dağıldı bilmiyorum ve içim içimi yiyor. Şu an sevgili oldular diye biliyor herkes ama belki öncesi vardı gizlediler bu beni deli ediyor. O orada kadınlarla kızlarla gününü gün ederken ben çocuğumla ailemin yanına döndüm. Burada da çok mutsuzum çalışıyorum ama yine tüm gün girip sosyal medyadan kadını takip ediyorum her yerden. İşten atılıcam en sonunda ama düşünmeden duramıyorum

Genişletmek için tıkla...

Kimsenin yuvası kimse yüzünden dağılmaz çıkın bu kafadan. Sağlam bir yuvayı kimse dağıtamaz. Sizin yuvanızın zaten kurulması hataymış. Çok mutluydunuz her şey yolundaydı da başkası mı gelip bozdu? Ortada doğru düzgün yuva yokmuş ki. Boşanma davasından önce tanışmış olmasının da zerre önemi yok. E siz de gününüzü gün edebilirisiniz. Annesiniz çocuğunuz var diye kendinizi eve kapatmak zorunda değilsiniz. Kendi mutsuzluğunuzun faturasını kesecek birini arıyorsunuz siz ama artık kendi hayatınıza bakmanızın zamanı gelmiş geçiyor. Psikolojik destek alın bence

Eski eşinizle ayrıldığınızı kabullenmemişsiniz gibi görünüyor. Hiçbir şey tek taraflı olmaz, onun da hataları vardır. Çocuk yapmasanız daha iyi olurmuş, yaşınız daha çok gençmiş. Tekrar sever, sevilir, mutlu bir ortama çocuk dünyaya getirirdiniz. Olan olmuş, bu saatten sonra önünüze bakın. Karşıdaki kadının yaşı ve boşanmış adamla birlikte olması ayıp değil, eski eşinizle siz birlikteyken görüşüyorsa da artık zaman geçmiş. Bir terapistten yardım alsanız iyi olur, eski eş takıntı olmuş gibi sizde.