Merhaba , bu foruma birkaç ay öncede ilişkim hakkında bir şeyler yazmıştım, sanırım sizlerden yorum almak rahatlatıyor beni. 26 yaşımdayım ve ailemle yaşıyorum. Mesleğim elimde ama henüz atanamadım. Yıllardır babam ve ailesi tarafından her yaptığımız, her giydiğimiz eleştirilir. Küçük yaşlardan beri “zengin ve tanınan bir aileye mensupsunuz yaptıklarınıza dikkat edin” denilip türlü baskıya maruz kaldığımızı yıllar sonra idrak ediyorum. Kuzenlerimiz ya da arkadaşlarımız normal standartlarda istedikleri gibi yaşarken biz hep göze batan olduk. Ne arkadaşımızın düğününe gidebiliriz ne kendi paramızı kazanmamıza rağmen tatile. Allah anne babamızı başımızdan eksik etmesin ama çok yanlış bir bağlanma şekliyle büyütüldük. Babamız bize hep zor para kazanan, saçı her derde ağaran, tüm dünyanın yükünü çeken biri olarak lanse edildi ki gayet doğruydu. Annemizse kendi ailesinin arkasında durmamasından dolayı hep ezildi. Kendine Vakko, Beymen alan babamız bize en son paraya kıyıp ne aldı hatırlamıyorum. ( pandemide bilgisayar ve mezuniyetimde iPhone 11) Bizse kotondan indirim kovalamaca. Evden çıkmamız o kadar problem ki arkadaşlarımla buluşmak için genelde aradan sıvışırım ama dışarda geçen her saniye benim için kalp krizi. Bu yaştayım hala 3 saat dışarda olunca kulaklarımın duymadığı kalmıyor. Kısaca etiketimiz var sadece. Babamla konuştuğumuzda ise sen atan veya gel işin başında dur sana maaş bağlayayım der. Emin olun bu bir ayı geçmez çünkü kendimi bildim bileli hep bir borç var. Sevgilimse devlette atanmış memur fakat aile durumları karışık. Baba tarafı hayırsız sadece erkek arkadaşım aileye bakıyor. Araba var ama ev yok. Benim de ailem istemiyor bu evliliği. Kısa zaman önce maddiyattan ve sürekli kavgalardan ayrıldık. Barıştık ama araya insanları almış en sonunda o kızla yazışmalarını gösterip ruhunun başkasına yani bana ait olduğunu söyleyerek bana geldi. Bir iki ay kabul etmedim ama sonra barıştık. Özellikle benden maddi olarak bir beklenti için geldiysen bekleme diye açıkça söyledim. Arada evlilik korkunç bir şey gibi geliyor bana. Ya anneme babama bir şey olursa ya millet arkamızdan konuşur kızlarının standartlarını düşürdü kirada oturttu bu zenginlikle derlerse diye. İnanılmaz rahatsız hissediyorum kendimi hayatımın çoğu yerinde olduğu gibi. Çünkü evlilik demek evden dışarı izinle çıkıp izinle dönen benim için en radikal iş. Her gün evlilik için şu kadar para altına şu kadarı beyaz eşyaya diye hesap yapıyorum. Karşı taraf halledeceğiz ama borca gireceğiz diyor bense borç ne bilmiyorum. Çünkü benim için borç yapılacak bir durum bile hiç olmadı. Bazen baş edemeyeceğimi düşünüyorum. Çünkü kendi içimdeki hayatla yaşadığım bir olmuyor. Çok kötü hissediyorum kendimi