Iyi geceler dilerim herkese.
Yıllardır geçmeyen mide ağrım vardı ama önemsememiştim doğumdan sonra iyice arttı artık dayanamaz oldum ve uzun uğraşlar 3 4 defa ayrı ayrı yapılan endoskopi ve biyopsiler sonucunda kesin çölyak tanısı koyuldu.
Çok tuhaf hissediyorum kendimi. Abur cubura düşkün değilim ama en zevk aldığımız şey eşimle gece ansızın dışarı çıkmak yemek yemek veya seyahatlerde neler meşhursa onları tatmaktı. Artık hayatım boyunca sadece bana ve benim gibi çölyak hastalarına özel sayılı cafelere gidebileceğim.
Sayılı diyorum çünki malesef ülkemizde çölyak hastalarına yeteri kadar alan yok.. Bugün gezmediğim yer kalmadı neredeyse ve koskoca şehirde sadece 2 yerde glütensiz ürünlere ulaşabildim. Ve inanılmaz pahalı.
Gözyaşları içinde birkaç parça birşey alıp çıktım. Evet hayatta daha büyük acılar var biliyorum. O kadar büyük şifasız hastalıklar var ki... Her anıma şükürler olsun. Ama beni üzen yaralayan şey farklı besin gruplarına ihtiyacımız varken ürünlerin bu kadar pahalı ve nadir yerlerde olması.
Zaten zor bir yaşam biçimi özellikle bugün tanıştığım bir kadın gözleri dolu dolu evladı için aldığı 15 tl lik tek gofretten bahsetti. Durumları yok ama yavrusu gözünün önünde aģladıkça kadın mahvolmuş.
Ne yapabilirim dedim kendi kendime. Gerekli bir kaç yeri aradım ve başvuruda bulundum. Içimden geçenleri ve zor durumda olanlardan bahsettim. Lakin yapıcaz diyorlar ne kadar doğru ne zaman faliyete geçer bilemiyorum.
Benim için sorun değil ben yemem, ulaşamasamda olur. Ama bu ürünlerin pahalılığı okul kantininden rahatca yiyebilen çocuklara, çölyak hastası onlanların istekle, iştahla bakması çok acı.
Bir iç dökmeydi. Kendimden ziyade erişemeyenler pahalı olduğu için belkide tadamayacak çocuklara üzgünüm bu gece. Kendi oğlumu koydum onların yerine.
Rabbim yar ve yardımcıları olsun. Tüm hastalara şifa,deva versin inşallah.
Başınızı ağrıttım hakkınızı helal edin. Iyi geceler dilerim...