merhabalar oncelikle, konumu bastan sona kadar okuyanlardan rabbim razi olsun bu mubarek gunde ne skntilari varsa gidersin insallah. kizlar bir cikmazin icindeyim neyapacagimi bilemedim sizden yardim almaya karar verdim... biraz uzun olabilir hakkinizi helal edin..
esimle gorucu usulu evlendik ama tabiki sevdik birbirimizi cunku ben sevmedigim biriyle asla evlenemezdim. ailemden uzakta yasiyamam derdim ama maalesefki yurtdisina gelin geldim. klasik durumlar, basta hersey tozpembe anlatildi inanilmaz sevgi seli vardi esim ve ailelerimiz arasinda, ama evlendigimde hersey tersine dondu. esim cok agresif biri hic tahmin edemedigim huylari cikti, ben dil kurslarina gitmek istedim bosver dedi, calismak istiyorum dedim onada karsi cikti, hastaneye olsun kagit islemleri olsun her isimi, bakin buraya dikkat edin her isimi ailesinin ustune yikti. zaten birlik oturuyoruz en buyuk destek esimden degilde annesinden ablasindan geldi. onlarda ugrasmak zorunda degiller ama mecbur kaliyolar, esim son derece umursuz bi insan. bir bucuk senelik evliyim, benimle sadece birtek akrabasinin dugunune geldi onum haricindekilere hep tek gittim(yani ailesiyle) dunde misafirlige gittik yuzugun nerde niye takmiyosun dedim ne yuzugu yaa nebilim dedi. yuzunugu buldum getirdim busefer sinirlendi ben ona kotu davraniyomusum diktatormusum bunca zaman yuzuk yeni mi aklina geldi dedi ve bahane buldu iftara da gelmedi.
artik bu huylarina tahammulum kalmadi. aileme bundan bikac ay once esimin sorumsuz hallerini anlatmistim babam buraya geldiginizde hepsiyle konuscam seni kimse ezemez baban var arkanda dedi, biraz rahatladim. ama bizim ailelerde hic bosanan yok ve bende korkuyorum belki babamda ilerde pisman olcak yuvani kurtarsaydin dicek diye korkuyorum..
esime buralara alisamadim ben turkiyeyi ozledim yapamiyorum dedigim zamanlar cok olmustur.. benim niyetimde turkiyeye gidip aileme herseyi anlattiktan sonra, ya bosanmak yada tr de ailemin yakininda esim ev tutsun istiyorum. cunku bilmedigim bi ulkede yasamak gercekten zor bikere dil bilmiyorum herseyimle muhtac kaliyorum cevremdekilere, bu sekil yasamak istemiyorum. istanbulda calisirim kendi ekmegimi yerim kimseyede minnet etmem boyle hayat mi gecer haksizmiyim kizlar.. ama bu durumu esim bilmiyor sadece kendim planladim.
dun gece bana sunu dedi ; sen dedi %90 trye ye gidip donmiceksin senden oyle bisey beklerim dedi oyuzden herseye hazirlikliyim dedi. şok oldummm, nasil yani o nerden cikti dedim. ben seni biliyorum dedi kafanda ayrilmak vardir bende ayrilirim napiyim kendimi hazirliyorum dedi. vaybe sen coktan goze almissin dedim, bosuna beni sevdigini falan soyleme diyip sirtimi cevirdim.
kizlar lutfn bana bi akil verin 2 hafta sonra trye gidiyorum biletim alindi, sizce gidisimde neler yapmaliyim? bosanmak dusundugum kadar kolay degilmis, bunu yuvasini kurtarmaya calisanlar iyi bilirler. ailemide uzmek istemiyorum ama bende cok zorluk cekiyorum, artik sabir kalmadi bende. yardim edin