- 9 Mart 2011
- 11.761
- 9.058
-
- Konu Sahibi labellevie
- #21
bence hiç bir şey açıklama izin al çek git bi dumur olsunlar onlar anlamaya çalışsın ne oluyor onlar uğraşsın onlar yalvarsın anca böyle anlarlar ciddi olduğunu
bence boşanmak çözüm değil herşeye zaten katlanıcnz kadar katlanmışsınız yanii .....
Bence yapmanız gereken eşnizi kendine getirmek asıl şimdi tadı çıkar herşeyin toparlanıp güzelce bir düşünün size hayatta kolay gelsinn
Anlatmak istediklerinin yarısını bile anlatamadın aslında değil mi??? Böyle hissediyorum neden bilmem...
Üzüldüm...Sizin hayatınızda roller değişmiş...sen koca olmuşsun o kadın...Sonra bir de aile girmiş devreye...bir sürü çirkeflik...yazık...
Keşke değeri hakedene verebilse insan...keşke hakedeni seçebilse...keşke...ama olmuyor işte...
tüm bu yaptıklarından sonra elinin bomboş olduğunu görmek acı değil mi...
Yerinde olsam diye başlamayacağım cümleye...
Soğudum derken kastettiğin şeyi anlıyorum...Eskiye dönebilir misiniz...bunca kırıldıktan sonra tekrar eskisi gibi olabilir misiniz...kendi hayatını kuramayıp ailesinin yerini bilemeyen bir adamdan ne kadar koca olur...bilmiyorum ki...
Erkekler evlendiklerinde eşleriyle biz olmaları gerektiğini anlasalar keşke...ama okuyoruz işte her konuda nerdeyse yok...
Ayrılık kararı zor, insan arkasına dönüp baktığında şunu da yapsaydım değişir miydi acaba diye sormaktan korkuyor sanırım...Vazgeçişi değsin istiyor...İçi rahat gitsin...
Keşke demesin istiyor...
Şahsi fikrim keşke demeyeceğiniz gittiğinizde...
çünkü bugün anlamıyorsa bunca yaptığınızı yarın da anlamıyor olacak on yıl sonra da...
bugün size innet duymuyorsa yarın da duymayacak...
bugün korkmuyorsa sizi kaybetmekten, yarın da korkmayacak...
gittiğinizde anlar mı...denemek gerek...
bilmiyorum...
sanırım ben de yazmak istediklerimin yarısını bile yazamadım...
bence eşine sağlam bir gözdağı vermek şart
bu erkeklerin hepsi böyle midir yaa ne hikmetse aileleri kıymete biniyo evlenince
sen biraz korkutsan nasıl çark edecek bak gör
boşanmak istemiyorsan bile restini çek bence
olmazsa tekrar kararlarını gözden geçirirsin..
Hepsi Birbiriyle Bağlantılı Ama En Büyük Hata Senin..
Evlenmeden Önce Onlarla Kalmayacaktın..
Onlar İstediklerini Desin..
Senin de Bir Ailen Var Sonuçta..
Ayrıca İnsan Oğlu Nankör, Kız Başına Çalış Oğulları Gezsin Sallana Sallana...
Evlenmeden Aileye Girmeden, Ev Kiralarına Kadar Ver, Yemeklerini Önüne Koy Al İşte..
Kıymet mi Biliyorlar..
Allah'ından Bulsunlar, Sonradan Görmeler..
Ayrıl veya Ayrılma Diyemem O Senin Kararın..
Hiç Sıkma Canını..
Kendine İyi Bak,Güzel Düşün Sağlıklı Kararlar Al, Sakın Pişman Olacağın Şeyleri Yapma..
Teşekkür ederim arkadaşlar, benim de hatalarım var biliyorum en büyüğü eşimin ailesi kendi ailem diyip öyle davranmam ve onlarda kalmam. Hatalarımın böyle yüzüme söylenmesi beni üzmüyor aksine kendime getiriyor. Kendi ailem ve arkadaşlarım durumumu biliyor beni suçlamıyorlar o yüzden birilerinin hatalarımı yüzüme söylemesine ihtiyacım var. Ben onlarlayken durumu tam idrak edemedim yani aptallık olabilir ama o zaman öyle gerekiyordu, eşim geliri olmadığı için ailesine mahçup oluyordu, ben onu üzmek istemedim kıyamadım ama o bana kıydı. Daha sonra gerçekleri gördüğümde yaşadığım tam bir hayalkırıklığıydı.bence eşiniz değil siz hatalısınız ve ayrılmak yerine siz kendinize gelmeli toparlanmalısınız
1. hatanız sizi istemeye gelirken biletlerini almak
2. onlarda kalıp birde üstüne kiralarını ödemek
3. nişanlıyken kartınızın nişanlınızda ne işi var
4 . nişanlılık döneminde iş yap falan bu muhabbetlere göz yummanız
şuan bütün bunları çektikten sonra ayrılayım olurmu topla kendini eşinlede konuş tüp doldurmalar kiralar falan noluyo herşeyi ortak karar alacağınızı ihtiyaçlarında tamam yardım edebileceğinizi ama durduk yere eşşek gibi çalışıp para dağıtamayacağını söyle
yTeşekkür ederim arkadaşlar, benim de hatalarım var biliyorum en büyüğü eşimin ailesi kendi ailem diyip öyle davranmam ve onlarda kalmam. Hatalarımın böyle yüzüme söylenmesi beni üzmüyor aksine kendime getiriyor. Kendi ailem ve arkadaşlarım durumumu biliyor beni suçlamıyorlar o yüzden birilerinin hatalarımı yüzüme söylemesine ihtiyacım var. Ben onlarlayken durumu tam idrak edemedim yani aptallık olabilir ama o zaman öyle gerekiyordu, eşim geliri olmadığı için ailesine mahçup oluyordu, ben onu üzmek istemedim kıyamadım ama o bana kıydı. Daha sonra gerçekleri gördüğümde yaşadığım tam bir hayalkırıklığıydı.
Son iki aya kadar eşimin bizim evimize bir katkısı yoktu, ben bütün sorumluluğu almıştım evin masraflarını karşılıyordum ama eşim sürekli kendi ailesinin ihtiyaçlarına koşuyordu. Artık ben bu olaya dur dedim ve kendimi çektim şimdi kiramızı eşim ödüyor. Anladım ki biz kadınlar ne kadar sorumluluğu üzerimize alırsak erkekler o kadar rahatlıyor ve kendini düşünüyor.
Ben hep mükemmel bir eş olmaya çalıştım, kahvaltısını hazırlarım, yemeğini yaparım, temizlik ve ev işlerini kendim yaparım. Ama bir gün durup dururken kızkardeşlerinin üzerinde çok emeği olduğunu söyledi ne dedim yok çamaşırlarını yıkıyorlarmış, ütülüyorlarmış. Anlamadığım eşim zaten hep yurtlarda kalmış, sonra çalışmış ve uzaktalardı, benden önce sadece bir sene ailesiyle kaldı. Tamam ailesi değerli olsun ama ben biliyorum ben yokken bazen onlarda kalırsa kahvaltı bile hazırlamıyorlar.
Ben onlarda kalırken de annesi eşimin abisinin çalıştığı günler kalkıp kahvaltı hazırlıyordu onun gitmediği diğer günler kahvaltı yok. Bilmiyorum o zamanlar nasıl çektim hayal gibi geliyor demek ki insana bir güç geliyor.
Haklısın önemli olan onların yanında koruması sanırım eşimin de acemiliğine geldi, napacağını şaşırdı, bizim aramızda ailesiyle hiç tartışma yaşanmadı ancak eşim hep arada kaldı ve farkettim ki aslında bana karşı onlara nazaran daha rahat. Yani nazı bana geçiyor.herzaman doğrıluğuna inandığım bir laf vardır kimseye yaranamazsın insan oğlu nankör...
sen eşin için okadar fedakarlık yapmışşsın ama en büyük hatan ewlenmeden onlarla kalman maaş kartını vermen sen sessiz kaldıkçada tepene binmişler bence sen ağzını bi güzel açıcaksın eşinide içine koyup bunları bi güzel benzet bak bakim noluyor....
eşin senle yazlnızlık iyi davransa nolcakki önemli olan onların yanında seni koruması ya biz kadınların hiç kıymeti bilinmiycek sewdiğmiz adam içn herşeyi yapıyoruz ama
Zaten psikolojim bozuldu, durduk yere ağlıyorum çok moralim bozuk, zamanla koyuyor insana. Teşekkür ederim inşallah herkes için en hayırlısı olur.hep benzer sorunlar, ailesi ne yaparsa yapsın haklı. karısı haksız ve fesat. eger sevginiz bittiyse yapmanız gereken cok açık. ayakları üstünde durabilen bir insansınız ama sanmayınki başkası olsa değişicek. hep aynı sorunlar devam edicek.insanın içine öyle cok şeyler saplanıyor ki kolay kolay geçmiyor. hakkınızda hayırlısı neyse o olur işallah...
Gidecek yerim yok yani ben burda çalışıyorum tayin yaptırırsam bir daha dönemem, arkadaşımda falan kalabilirim bilmiyorum şuanda bir sorun gözükmüyor ama benim psikolojim bozuldu. Yapılanları unutamıyorum.buraya konu açarak napayım diye soruyorsanız, kararınızdan yeterince emin değilsiniz demektir. acabalarınız varken vereceğiniz bir ayrılık kararı sizi pişmanlıklara sürükleyebilir. ben olsam köprüleri tamamen yıkmadan önce son bir şans daha verirdim ama kısa bir soluklanmanın ardından. eğer varsa imkanınız ve gidecek bir yeriniz, sizin kıymetinizi anlamasına yetecek kadar bir süre yalnız bırakın onu. eğer dönmek içinizden gelirse dönün ama içinizde ne var ne yoksa da ortaya dökün, başka dönüşün olmayacağın da mutlaka belirtin derim. ve bir kez daha ailesine sizi ezdirirse o zaman bitirin ki en ufak bir tereddütünüz kalmamış olur o zaman.
Teşekkür ederim hayırlısı artıl.bence boşanmak çözüm değil herşeye zaten katlanıcnz kadar katlanmışsınız yanii .....
bence yapmanız gereken eşnizi kendine getirmek asıl şimdi tadı çıkar herşeyin toparlanıp güzelce bir düşünün size hayatta kolay gelsinn
O kişileri hayatımdan çok zor uzaklaştırdım, şimdi pek gidip gelmiyorum çok mecbur kalmayınca. Eskiden bir de sürekli onlara gitmemizi isterlerdi, eşim de iki günde bir annemlere gidelim mi derdi bazen giderdim çoğu zaman gitmezdim. Ama sonuçta eşimin ailesi ne kadar uzaklaşabilirim ki. Zaten artık tamamen soğudum görmek bile istemiyorum.zararın neresinden dönülürse kardır canım.mutsuzluğunuzun nedeni olan kişileri hayatınızdan biraz uzaklaştırabilseniz pek bi probleminiz kalmayacak gibi gözüküyor.yuvanızı yıkmadan önce biraz çaba sarfedin lütfen,sevgi kolay ele geçmiyor.ama baktınız ki olmuyor sadece siz fedakarlık yapmaya devam ediyorsunuz zaten kararınızı vermişsiniz.inşallah herşey gönlünüzce olur,mutlu olursunuz.
Lütfen bana kırılmayın ama suç tamamen sizin;istemeye gelirlerken bile
tüm masrafların karşılanması,nişanlı aynı evde kalmak,maaş kartını verip
hepsinin yükünü alman,temizlik v.s.İnsan kendi değerini saygısını kendi
oluşturur diye düşünüyorum evlenmeden eşinle yaptığın bu parasal paylaşımlar
çok doğru olmamış bence.Herşeyin bir usulü vakti vardır.Sen bu kadar taviz verirsen
elbette onlar da ellerinden geleni ardına koymaz.Malesef böyle..Şimdi yapacağın tek
şey tavrını net bir şekilde ortaya koyup evliliğinizi ona göre yönlendirmen,en azından
kendine saygını kaybetmemek adına....
okurken gözlerim doldu severek evleniyorsun ve aile yüzenden ayrılıyorsun
canım her ailede sorunlar olur ama eşini sen bu duruma getirmişsin hep pişpişlayan sen olmuşsun bütün masrafları sen karşılamışsın herşeye göz yummuşsun yada görmezlikten gelmişsin bence hemen ayrılık düşünme şans vermelisin baktınki hiç birşey yolunda gitmiyor o zaman ayrıl anladığım kadarıyla kendine güvenen birisin elinden gelmeyecek iş yok sanki.
Çok teşekkür ederim beni suçlasanız da kızmam inanın, evet eşimi çok sevdiğim için yaptım herşeyi. Ailesini kendi ailem gibi gördüm ama onlar beni hiç benimseyemedi, en ufacık şeyde biz sana şunu şunu yaptık diye başlarlar, onların içinde hep yanlız kaldım bazen o kadar çok saçmalıyorlar ki ben birşey dediğimde suçlu oluyorum. Çok yoruldum gerçekten artık çaba harcamak bile istemiyorum onlar için.sevgili labellevie....
Bence hata demiyorum ama tüm bu yaşadıkların sanırım eşini çok ama çok sevmekten... çünki ancak bi insan canınndan çok birini severse bu kadar fedakarlığı üst üste hemde kabullenebilir... Sen hep veren taraf olmuşsun bu da karşı tarafa seni değersiz göstermiş... Nankörlüğün daniskası diyorum başta eşin sana sahip çıkamamış onun gözündede bu fedakarlıkların seni kıymetlendirmesi gerekirken tam tersi dediğim gibi değersizleştirmiş. Seni kesinlikle kırmak istemiyorum ama bu dünyada herkesten ve herşeyden önce kendin için mücadele et ve hep verici taraf sen olma... İnsanlar nankördürler... Ömrün boyunca onlar için fedakarlık etsen; kul köle olsan da yaranamazsın... Buna eşinde dahil.... Artık bırakta fedakarlık sırası eşine gelsin... Sana asla yuvanı yık dök demiyorum yıkmak çok kolay ve anlık.. Ama pişmanlıklar seni yer bitirir..
Seni önemsemeyen, savunmayan , daima kendi ailesini koruyan hemde senin gibi bir melege karşı bi adamdan seni anlamasını bekleyemezsin anlamayacaktır da ama ona kendinden emin bi şekilde tüm duygularını, yaşadığın sıkıntıları,ruhsal yalnızlığını bi şekilde sabırla anlatmayı dene.... ama dediğim gibi mücadeleci taraf artık sen olma.... Allah yardımcın olsun canım benim...