• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok ÜZGÜNÜM

Dünden beri sürekli peşimde dolanıyor. Abinle aramıza girme o bizim sorunumuz diyor. Özürler diliyor ama olmuyor yani. Bu kaçıncı uçlara gelişimiz. Gönlümü almaya çalışıyor evet ama bende verecek gönül kalmadı kızımdan başkasını düşünemiyorum
Sen eltinle, kaynananla sürtüşsen bu sizin meseleniz diyip kenara çekilecek mi?
 
Cinsel olarak kendinde asla bir sorun görmüyor abla. Hatta tüm erkeklerden daha erkeğim diyor :). İlişki olduğunda hiçbir sorun yokken araya giren mesafeler benim için büyük bir sorun
Kusura bakma, güldüm. 🤣 Çok tanıdık geldi bu adam. Aaaa dur, g.tümün dibinde şu an.
 
Kocanız her şekilde haksiz, çok kaba ve kırıcı konuşmuş ama insanın cocugu hastayken çok da normal düşünemiyor. Umarım en kısa zamanda iyileşir kuzunuz.


Kızımız tedavi görürken o kadar çok kavga ettik ki. Ben hastaneye, ev, çocuklar. O ev,is, cocuklar, hastane arasında. Cok çok yorucu süreçler. Bizde çok kırdık birbirimizi. İkiniz de bence destek almalısınız. Bu süreçler başka türlü geçmiyor. Bı akşam gene kavga ettik, iki saat sonra kızımız ateşlendi, acile gittik. ikimizin de gözü yaşlı. Çektiğiniz acı ve sıkıntı ortak. Biz bu acıdan destek aldık galiba. Toparlarsiniz inşallah.
 
Yani insanları anlamıyorum cinsellikte bir ihtiyaç. Nasıl ki yeyip içiyorsanız bu da normal bir durum. Ha kızı hasta diye yemeyip içmiyorsa konu sahibi cinsellik de düşünmesin o zaman tamam.

Eşinizin yaptığı gerçekten terbiyesizlik. Sabredin kızınız için bi ameliyatını olsun hele sonra hal çaresi düşünün. Ama bu adamla aynı yatakta bile yatmayın
 
Kocanızın suçunu anlayamadım..

Cinsel isteksizliği varsa tedavi için bir doktora başvurabilirsiniz. Kavgaya gerek yok..
Ikincisi Abinizle olacak vekallet islemi icin abiniz söz verdiyse sözünü zamanın da gerçekleştirmeliydi.Eşiniz burda haklı.

Kızınız için siz ne kadar üzgünseniz eşinizde aynı şekilde üzgün..

Boşanmayı gerektirecek bir durumunuz yok.Sonradan pişman olacağınız şeyler yapmayın lütfen.
 
Kocanızın suçunu anlayamadım..

Cinsel isteksizliği varsa tedavi için bir doktora başvurabilirsiniz. Kavgaya gerek yok..
Ikincisi Abinizle olacak vekallet islemi icin abiniz söz verdiyse sözünü zamanın da gerçekleştirmeliydi.Eşiniz burda haklı.

Kızınız için siz ne kadar üzgünseniz eşinizde aynı şekilde üzgün..

Boşanmayı gerektirecek bir durumunuz yok.Sonradan pişman olacağınız şeyler yapmayın lütfen.
Kesinlikle katılıyorum. Herkes adamı gömmüş, kimse onu anlamaya çalışmamış bence şu an.
 
C CiNNET NUR acaba aileni kıskanıyor olabilir mi? Senin ailen bak nasıl ilgili ama onun aile yok???
Bazı erkekler böyle olabiliyor gurur mu ne? Pisliğe sarmak daha kolay geliyor oturup kalbine saplanani anlatmaktansa?

Tabiiiii ki ediyorum canım 😘
Olabilir bak. Cinnet, onun ailesini istemiyor , kabile yaşantılarına ayak uydurmuyor diye de içten içe kinlenmiş olabilir.
 
Normalde hemen boşanın derdim ama kiziniz kalp hastasiymış. Kizinizin ameliyatı geçsin eşinizle aranızda her şeyi bölüşüp anlaşmalı boşanın. Bence siz kiziniza yansıtmasanız da o evdeki her şeyin farkındadır. Çok yıkılıp üzülmez merak etmeyin. Kızınıza da durumu bir pedagog esliginde anlatırsınız
Üç Aylık daha minnoş bebek
 
Yapmazsın biliyorum.
Kızımı bırak nereye gidersen git demiş ya bırakıp gitsen iki günde peşine düşer.
Kolay mı bebeğin bakımı.Hele ki kızının özel bir durumu var.
Kızına şifalar sana da sabırlar diliyorum.
Nerden baksan zor
 
İnşallah canım. Bana her türlü sahip çıkacak bir ailem var çok şükür. Şu yaşadıklarımdan babamın hiç haberi yok haberi olsaydı şayet değil 1 gün 1 saniye bile tutmaZdı beni burada. Kendisi de biliyor...
şuan evlilik benim için etkisiz eleman Kızımın iyi olmasını ve biran önce kurtulmayı temenni ediyorum.
kendisi dünden beri her ne kadar pişman da olsa sırnaşsa da
Mide bulandirici gerçekten. Abime aileme bana onca lafı soyle sonra bir ozur bile dilemeden sırnaş. Omurgasız bu adam.
 
O benden özür diledi ama nedense ben affedemiyorum
Çünkü bebeğinden sonra eşini gözden çıkarabilecek düzeye geliyorsun odak noktan yavrun oluyor. Ama anne babasıyla sevgiyle büyümesi hala mümkünken birbirinize bilenmeyin derim ben.
Bana bi arkadaşım demişti, kocanı seviyosun ama çocuğun olduktan sonra o sevgi neymiş diceksin. İnanmamıştım ama hakaten öyle oldu. Ama şimdi yavruyu çok seviyoruz diye birbirimize hoyrat davranmaya değer mi, bence değmez hatta aksi olmalı.
 
Bu şekilde nasıl bekleyebilirim aslında onu da bilmiyorum
Evet zor ama inanın şuan mantıklı dusunebilecek durumda değilsiniz. Yeterince stres altındasınız . İçinde bulunduğunuz şartlar sağlıklı karar vermeyi engelliyo. Bir de insanın evladında bi sorun oldu mu insan daha fazla hiç birşeyin acı vermeyeceğini düşünüyo. Herşeyi zaten silip atası geliyo. Yaşadığınız sorunlardan dolayı üzerine evladinizin durumu beyniniz direkt silip at diyo. Bunu yapmanız şuan doğru olmaz. Beklemeniz en sağlıklı olanı. Üstelik anne baba arasındaki iletişimden çocuklar çok etkilenir.bunu dikkate alın. Eşinizle konuşun bu durumu artık yok sayamam ama yavrumuzla ilgili sıkıntıları atlatmayı bekleyip bu konuyu enine boyuna konuşalım diyin.
 
Yaşadığınız bu kavgalarda seviye çok düşmüş ama şunu söylemek istiyorum; bir evlilikte bazı dönüm noktaları vardır, çocuk sahibi olmak bunlardan biri, iki tarafında oldukça zorlandığı, adapte olmak için karşılıklı çaba gerektiren, her ne kadar biz kadınlar hormonlar ve primer sorumluluğun bizde olması nedeniyle daha ciddi bir değişim hissediyorsak da erkeklerin de aslında hayatının baştan sona değiştiği ve bir daha asla aynı hayatının olamayacağı duygusunun sindirilmeye çalışıldığı bir dönem. Tekillikten, benlikten; bize, çoğulluğa dönüşün olduğu, sorumluluğun katlanarak arttığı bir dönem çocuğun doğumu, buna bazı insanlar çok kolay adapte olurken bazı çiftler için çalkantılı bir ortam oluşabiliyor. Genelde 1 yaşa doğru işler rayına oturuyor. Bir diğer dönüm noktası ise büyük hastalıklar; özellikle de evladın başına geliyor olması canını vermeye hazırken, elinden bir şey gelmemesi, çaresizlik, kaybetme korkusu; her bireyin bu durumla başa çıkma yolları farklıdır. Sizin hikayelenizi bebeklerimiz yakın zamanda doğduğu için takip ediyordum. Bu yaşananlar çok üzücü ve yıpratıcı; her ne kadar başa çıkabildiğinizi, güçlü olduğunuzu düşünseniz de güçlü olmak, tek başına mücadele etmek zorunda değilsiniz. Eşinizle olan ilişkiniz zedelenmiştir, zor dönemlerde her şey alt üst olur; tekrar kurmak, yenilemek gerekebilir; daha önceden böyle bir insan değilse bu dönemin yaralarını aile terapisi alarak sarmaya çalışmanızı öneririm; olmazsa ayrılık kararı verilebilir tabii ama bu kadar zorluk ve sıkıntı içinde daha alıngan, daha kırılgan, daha dürtüsel davranılmış olabilir ve telafisi zor görünse de imkansız değildir. Her ne kadar mutsuz ailedense mutlu ebeveyn yeter, doğru bir boşanma kararı kötü aile ortamından daha sağlıklı büyür çocuklar desek de; çözülebilir sorunları çözmeyip kestirip atmak mutlu aile olma ihtimalini tümden ortadan kaldırır ve çocuklar için en iyi ortak mutlu aile ortamıdır. İnşallaj kızınız bir an önce sağlığına kavuşur ve umarım yardım-destek alarak eşinizle sorunlarınızı çözüp, mutlu bir aile olabilirsiniz.
 
Kocanızın suçunu anlayamadım..

Cinsel isteksizliği varsa tedavi için bir doktora başvurabilirsiniz. Kavgaya gerek yok..
Ikincisi Abinizle olacak vekallet islemi icin abiniz söz verdiyse sözünü zamanın da gerçekleştirmeliydi.Eşiniz burda haklı.

Kızınız için siz ne kadar üzgünseniz eşinizde aynı şekilde üzgün..

Boşanmayı gerektirecek bir durumunuz yok.Sonradan pişman olacağınız şeyler yapmayın lütfen.
Peki cinsel isteksizliği kabul etmiyorsa ?
 
Back