- 30 Kasım 2024
- 20
- 2
- Konu Sahibi user3836282
- #1
Kendimi çok yetersiz hissediyorum kişisel olarak kendimi geliştirmem gerektiğini biliyorum ama sanki tutan bir şeyler var. Ortaokuldan beri tiyatro oyunculuğu hayalim vardı lisede güzel sanatlarda okumak istedim. Baba tarafı "oyuncu mu olacaksın o oyuncular senaristlerin yatağından geçiyor" gibisinden hep konuştu. Babamın istediği okula gidip babamın istediği bölümü okudum ama babam takip ettiriyordu okula gelip giderken ve öğlen arası iki kız arkadaşımla bir yere yemek yemeğe gitsem bile akşamına arayıp hesap soruyordu. Okulu ve bölümü sevmiyordum ama voleybol oynuyordum ve ortaokuldan iki arkadaşımla da aynı sınıfta olduğum için bir şekilde okula alışmıştım. Ama daha sonra da yine baba isteğiyle açık liseye geçtim ve tamamen eve kapandım. Asosyal birisi oldum çıktım sanal alemden kurtulamadım hep sanaldan arkadaşlıklar kurdum sanal bana iyi şeyler de kattı kötü şeyler de ama elimden gelen buydu çünkü bütün gün evdesiniz ne yapabilirsiniz ki ? Babamla aynı yerde yaşamıyoruz ama yanına gittiğimde telefonunu ver diyor whatsapp konuşmalarına giriyor telefonu didik deşik ediyor bu durum eskiden daha sık olurdu ama artık program kurdu ve istediği zaman kendi telefonundan kilitliyor. Her şeye laf ettiler yaşıtlarım gibi dışarıda rahat oturamadım "ya babamın haberi olursa" diye hep kafamda yanlış bir şey yapmamalıyım düşüncesi oldu. Her şeyin sonunda babam "ben sana ne yaptım ki" deyip sıyırdı. Kendi insanların gözünde çok iyi bir insan çoğu insan onu seviyor ama ben sevemiyorum. Gençliğimi sömürmüş gibi hissediyorum sanala bağlı olmamın sebebi de kendisi ama bunu asla anlamıyor. 2-3 yıldır böyle sürekli kendimi geliştirmeye yönelik hobiler edinmeye kendime bir şeyler katmaya çalıştıkça, bir yanım eksik kalıyor. Olmuyor olduramıyorum ve bunu oturup "neden yapmak istiyorum da yapamıyorum?" diye sorguladığımda cevap babama çıkıyor. Her şeye bir lafı oluyor ve beni çok baskılıyor. Tamamen ondan bağımsız bir hayat kurmak istiyorum ama bir kız olarak başka bir şehirde ayaklarımın üzerinde genç yaşta durabilir miyim bilemiyorum ama bunu çok yapmak istiyorum. Bir yandan korkum da var çünkü babam bir telefonla nerede olduğumu buldurur. Ve beni bulduktan sonra ne olur diye çok düşünüyorum. Kendimi çıkmazda hissediyorum ve yerimde sayıyorum.